تدبر انفسی قرآن کریم
#اصل_ششم #حکمت: قرآن حکیم است و بدون دلیل حرف نمیزند. #شواهد_قرآنی 📖 وَلَقَد جَآءَهُم مِّنَ ٱلأَ
✨️ فرض کن دلت گرفته
یا یه مشکل بزرگ داری
اگه بری سمت قرآن و بازش کنی
.
.
❓️ در مورد آیاتی که اومد چه فکری میکنی؟
❓️ فکر میکنی قرآن حواسش به تو نیست و فقط داستان میگه؟
❓️ یا حرفی میزنه که به حال و روز تو ربطی نداره؟
تدبر انفسی قرآن کریم
✨️ فرض کن دلت گرفته یا یه مشکل بزرگ داری اگه بری سمت قرآن و بازش کنی . . ❓️ در مورد آیاتی که اومد چه
🔹️ تک تک کلماتش برای تو بود.
🔹️ همهی اون حرفها و مثالها در مورد تو بود و عمداََ توسط حضرت قرآن بیان شد.
🔹️ به اطراف نگاه نکن، خودت رو توی صفحات نورانی ببین و بهره خودت رو بردار.
✅️ حکیم بودن قرآن اینطور معنا پیدا میکنه.
. 💠┅─┄┄┅❅ 💠 ❅┅┄┄─┅💠
┄┅❅💎❅┅┄
🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
#اصل_ششم
#حکمت: قرآن حکیم است و بدون دلیل حرف نمیزند.
#شواهد_قرآنی
📖 ذَٰلِكَ نَتلُوهُ عَلَيكَ مِنَ ٱلآيَٰتِ وَٱلذِّكرِ ٱلحَكِيمِ
📌 اين را كه بر تو مى خوانيم از آيات و پندهاى حكيمانه است.
(آل عمران٥٨)
💎 خدای عالم، با تو سخن میگوید...
@Tadabbor_Anfosi /تدبرانفسی💌
┄┅❅💎❅┅┄
💠┅─┄┄┅❅ 💠 ❅┅┄┄─┅💠
۱
✍️ حضرت قرآن با علم کامل به تو و حال و روز تو، به تو رو کرده و تو را مخاطب قرار داده
🔹️ به گزاف و بیهوده حرف نمیزند.
🔹️ هر حرفی که به تو میزند از چشمه حکمتش میجوشد.
۱
«فتلقی آدم من ربه کلمات» (سوره بقره: آیه ۳۷)
پس آدم از خدای خود کلماتی آموخت.
به نظر شما این آیه شریفه چه ارتباطی به ما دارد؟
💎 خدای عالم، با تو سخن میگوید...
@Tadabbor_Anfosi /تدبرانفسی💌
۲
در روایات متعددی از طرق اهل بیت علیهمالسلام وارد شده که مقصود از «کلمات»، تعلیمِ اسماءِ بهترین مخلوقات خدا یعنی محمد، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهمالسّلام بوده است.
و حضرت آدم علیهالسّلام با توسّل به این کلمات، از درگاه خداوند تقاضای بخشش نمود و خداوند، او را بخشید.
از جمله این روایت است:
۳
هنگامی که آدم، ساق عرش و نامهای پیامبر و ائمه علیهمالسّلام را دید، پس جبرئیل بدو تلقین کرد و او گفت: یا حمید بحق محمد، یا عالی بحق علی، یا فاطر بحق فاطمه، یا محسن بحق الحسن و الحسین و منک الاحسان.
.
۴
پس چون امام حسین علیهالسّلام را یاد کرد اشکهایش جاری شد و قلبش فروتن گشت
و گفت: ای برادرم جبرئیل! چه میشود که با یاد پنجمین فرد، قلبم میشکند و اشکم جاری میشود؟
جبرئیل گفت: این فرزند تو به مصیبتی دچار میشود که تمام مصیبتها در مقابل آن کوچک است.
۵
آدم پرسید: برادرم، آن (مصیبت) چیست؟
گفت: تشنه و بیکس و تنها کشته میشود و او را یار و یاوری نیست.
و ای آدم! کاش او را میدیدی که میگوید: آه از تشنگی! آه از کمی یار و یاور! تا آن که عطش بین او و آسمان چون دود جدایی میاندازد.