یا حسین، یا حسین، یا حسین آن قدر فریاد [هل من ناصرینصرنی] ات نافذ بود و آن چنان تنهایی ات سر آن تفتیده دشت برهوت دامان را به آتش کشید که اکنون در لبیک به تو ای وارث رسولان همه سختی ها را با لذت ایثار بر دوش خواهیم کشید .
- شهیدمجتبیطبرانی
دین ما میفرماید : که در مقابل بدیهای دیگران شبیه درخت باش؛ وقتی مانند کودکان به تو سنگ میزنند، بر سر آنان توت ببار، قند بریز ..
| استاد معاونیان |
وَیحَکمْ أَ تَطْلُبُونِّی بِقَتِیلٍ مِنْکمْ قَتَلْتُهُ
وای بر شما، آیا کسی را از شما کشتهام که در مقابل خون او میخواهید مرا بکشید؟ :)
- بخشی از خطبه امام حسین ع در روز عاشورا
- وقتی علامه قاضی با اون همه
کرامات می فرمان:
ما لنگه کفش انسان های کامل
هم نمی شویم
به پوچی و بدبختی خودم بیشتر
پی میبرم . .
علل ِقیام ِعاشورا برای حسین؏ ؛
نه مقام بود و نه درهم و دینار !
به گفتار ِشخص ِحضرت در انتهای ِخطبه ،
ایستادگی به منظور ِبقای دین بود
علیالخصوص رساندن راه ِنجات به
دستان ِمردم جهان
به قصد ِعمل به کلام الله ..
آری ؛ حقیقت قیام ، همین بود و ولاغیر .
[ تائب ]
_
هنگامی که قاصد امام سجاد [ع] به مدینه آمد تا خبر واقعه کربلا را به مردم مدینه بدهد با حضرت ام البنین [س] مواجه شد. حضرت ام البنین فرمود: از حسین [ع] خبری بده! (او از جواب دادن طفره رفت و) گفت: چهار پسرت(عباس، عبدالله، جعفر، عثمان) در کربلا شهید شدند! حضرت ام البنین [س] فرمود: رگهای دلم را بریدی! من کی از فرزندان خودم پرسیدم؟ فرزندانم و هرکس زیر آسمان کبود است، همه فدای حسین [ع]؛ از حسین به من خبر بده! و چون خبر شهادت امام حسین [ع] را شنید، صیحهای کشید.
و این علاقه شدید حضرت ام البنین نسبت به اباعبدالله الحسین [ع] ، علاقه مادر فرزندی نبود بلکه این علاقه فقط به خاطر آن بود که حسین، امام او بود...
| علامه مامقانی، کتاب تنقیح المقال، ج3، ص70 |