- در دنیا آدم هایی هستند که به ظاهر زنده اند ، نفس میکشند ، زندگی میکنند ؛ اما در حقیقت اسیرِ دنیا و بردهیِ زندگی و ذلیل ِ حوادث هستند .
زائرِ حُسیـن هنگام بازگشت از
زیارت هیچ گناهی ندارد و درجاتش
چنان بالا رفته که کسی که به خاطر خدا
در خون خویش غلتیده نیز به آن
نمیرسد (:
- امامصادقعلیهالسلام .
از علامه طباطبایی پرسیدند :
چه کنیم که در مسیر انسانیت بِدویم؟! فرمودند :
قرائت قرآن ، توسل به امام حسین«ع» و توجه به امیرالمومنین«ع» .
میگفت واسه دنیا اشک نریزید !
دنیا رو خدا بهتون میده ؛
واسه چیزی اشک بریزید
که نورانیت داشته باشه ،
خاصیت داشته باشه ،
ارزش داشته باشه ..
مثل اشک واسه خود اهل بیت
مثل اشکی که واسه گناهات میریزی !
ایناست که قیمتی اند . .
[ تائب ]
-
یعنی میشه اون روز تویِ تنگنایِ قبر
شونه هامُ بگیری تکون بدی
بگی إسمع ، إفهم
أنا حسین ابن علی ، أنا ابن ابیطالب
سر و کارت با من است . .
[ تائب ]
-
- سختی ِقبر و سخت تر مـوقعی ِکه لحد سوم رو میزارن و تاریکی مطلق !
ترس و وحشت برای گنه کار و آرامش و شیرینی برای آدم صالح ؛
هر وقت مغرور شدی حتماً آخر
هفته برو قبرستان !!
اونجا که بری با آدمایی مواجه
میشی که یه روزی مثل تو غرور
داشتن، ثروت داشتن همه چی
داشتن و یا فقیر بودن .
خلاصه هم
ثروتمند و هم فقیر هردو در یک
جایگاه قرار دارند مهم اینه که چه
اندازه صالح و با ایمان باشی!!
به چه چیزی مغرور میشی که مرگ
و خروار ها خاک رو نمیبینی ؛