آیت الله بهجت ره میفرمود اگر چیزی گم کرده‌اید این دعا را مرتباً زمزمه کنید تا زمانی که آن شیء پیدا شود : “أَصْبَحْتُ‏ فِی‏ أَمَانِ‏ اللَّهِ‏ ‏وَ أَمْسَیْتُ فِی جِوَارِ اللَّهِ

ولی من حرف دارم !

با اینایی که امروز، بعد از وقوع حادثه، به دلیل این وقوع، خوشحالی کردن

حرف دارم .

هر اتفاقی که تو مملکت افتاد فحششو به ما دادید، مارو کشتید، زدید، و جوونای ما رو به ناحق شهید کردید

بعد ما چون، ببینید، چون جرم انجام دادید ؛ شیشه شکستید، به مملکت گند زدید ؛ وضعیت عمومی رو دچار تشنج کردید ؛ تا تونستید کُشتید ؛ شدیم خواهان مجازاتتون، گفتید اینا به هموطن خودشون هم رحم نمیکنن

گفتید اینا انسانیت ندارن

درصورتی که ما فقط دفاع کردیم ؛ ما فقط مجازات ِمجرم کردیم .

هرچی میشه، مسئله‌ی هموطن بودن رو پیش میکشید

یه کلمه میگم ؛ میخواد به هرکی بربخوره، بخوره .

ما با کسی که رهبر رو رهبر خودش نمیدونه، رئیس جمهور ایران رو رئیس جمهور خودش نمیدونه هموطن نیستیم عزیز من !!

فقط برخلاف چیزی که هستید ( برطبق کارایی که انجام دادید ) انسان حسابتون میکنیم . نه چیزی بیشتر نه کمتر . انقدر با هموطن بودن که خون وطن تو رگاتون نیست و فقط لگد میزنید بهش، همه چیو ماستمالی نکنید .