اهمیت انگور در طب اسلامی انگور دارای اهمیت بسیاری است. در روایتی پیامبر اکرم صل الله و علیه و آله می فرمایند: درخت خرما، انار و انگور از باقیمانده گِلِ آدم علیه السلام هستند. همچنین از پیامبر اکرم نقل شده است که می فرمایند: بهار امت من انگور و خربزه هستند. در روایت دیگری می فرمایند: بهترین غذای شما نان است و بهترین میوه شما انگور است. البته احتمال دارد پیامبر اکرم صل الله و علیه و آله به قومی خاص این سخن را گفته باشند زیرا میوه و غذای دیگری برای خوردن نداشتند. پیامبر صل الله و علیه و آله و حضرت علی علیه السلام انگور را دوست داشتند و با نان می خوردند و برای میهمانان خود انگور می آوردند. شخصی حضرت علی علیه السلام را دید. که نان با انگور می خوردند، طلحه و زبیر نزد امام بودند، فرمودند: انگور بیاورند و باهم خوردند. انگور در طب اسلامی میهمانی بر خانواده امام وارد شدند. درهمی از کیفشان بیرون آوردند. و به کسی از اهل خانه دادند و فرمودند: با این درهم انگور بخرید، برای ایشان انگور آوردند و امام آن را به میهمان ها دادند، خورشان نیز خوشه ای انگور برداشتند و خوردند. انگور میوه ای مغزی است و مهمترین خاصیت آن برطرف کردن هم و غم است. در روایتی نقل شده است: حضرت نوح علیه السلام قوم خود را نفرین نمودند. و از خداوند خواست تا بر آنها عذاب نازل کند.، در نتیجه عذاب نازل شد. و تمام اهل زمین مردند. به جز کسانی که در کشتی حضرت نوح علیه السلام بودند. هنگامی که آب فروکش کرد، نوح علیه السلام استخوانهای مردم را بطور پراکنده روی زمین دیدند و بدین خاطر شدیدا ناراحت و غمگین شدند. خداوند تبارک و تعالی به حضرت اوحی فرمودند: انگور سیاه بخورید زیرا برطرف کننده هم و غم است. در این روایت نوع انگور و رنگ آن اهمیت ندارد و مقصود هر نوع انگوری است. همچنین در روایت آخر می فرمایند: انگور سفید بخورید. البته روایت آخر از لحاظ سند معتبر نمی باشد. و باید گفت تمام انواع انگور این خاصیت را دارد که هم و غم را از انسان دور کند. و در صورت انتخاب به دلیل معتبر بودن روایت، انگور سیاه بهتر است. به طور کلی انگور انواع زیادی دارد. یکی از انواع آن، انگور رازقی است که در عراق موجود است. امام صادق علیه السلام می فرمایند: ای اهل کوفه، بر دیگر مردمان در غذا برتری داده شده اید به سه چیز: ماهی کپور(که در رودخانه فرات و آب شیرین وجود دارد)، انگور رازقی و رطب مشان. بیانات احیاگر طب اسلامی حضرت استاد تبریزیان- جلد ۴- ص ۲۷۲

بررسی انواع مرکبات در آیینه ی روایات

مرکبات در روایات در عربی معادل مرکبات، اُترج یا اُترنج می باشد. و احتمالا معادل فارسی آن بالنگ است. بالنگ جزء خوراکی های ترش و شبیه لیمو است. و از خانواده مرکبات است. بنابراین احتمال دارد هنگامی که در روایت کلمه اُترج بیان می شود. مقصود کل خانواده مرکبات باشد. و اختصاص به بالنگ ندارد. بالنگ پوست زخیمی دارد که خودش و پوستش هردو استفاده می شوند. درباره اُترج روایات متعددی داریم دال بر اینکه فواید زیادی دارد. پیامبر اکرم صل الله و علیه و آله می فرمایند: میوه را در اول فصل آن بخورید و بهترین آنها انار و اُترج است. وقتی اترج را در کنار انار بیان می کند. نشان دهنده فواید بسیار آن است. در کتاب طب النبی صل الله و علیه و آله در مستغفری آمده است. که از پیامبر نقل شده است. که می فرمایند: اترج بخورید زیرا که قلب را مسرور و خوشحال می کند، مغز را زیاد می کند. در روایتی دیگر می فرمایند که: پیامبر اکرم صل الله و علیه و آله دوست داشتند. که به اترج سبز یا سیب قرمز نگاه کنند. توصیه هایی درباره اُترج(مرکبات) ۱- مرکبات برخلاف چیزی که معروف شده است، سنگین می باشد. دلیل این امر روایتی است. که پسر شیخ طوسی از امام باقر علیه السلام نقل می کند که فرمودند: مرکبات سنگین است.، کسی که در خوردن آن زیاده روی کند و سنگینی کند.، درمانش نان خشک می باشد که آن را هضم می کند. در روایتی دیگر از ابی بصیر نقل شده است. که به امام صادق علیه السلام عرض کرد: من مرکبات با عسل خوردم سنگینی اش را احساس می کنم. زیرا در خوردن آن زیاده روی کردم. امام علیه السلام غلام خود را صدا زدند. و فرمودند: پیش فلان خانم برو و به ایشان بگو: برای ما تکه ای نان خشک که در تنور خشک می کند بفرستد. نان خشک را برای امام آوردند. و امام به ابی بصیر فرمودند: از این نان بخور زیرا نان خشک هضم کننده است. راوی عرض می کند: من نیز نان خشک را خوردم. و از جا برخاستم طوری که گویا هیچ چیزی نخورده ام. درمان سنگینی مرکبات، نان خشک است. مراد از نان خشک، نانی است که در تنور خشک شده باشد. و به آنان دو آتشه گفته می شود. در روایات وارد شده هضم کننده مرکبات است. ۲- خوردن مرکبات بعد از غذا بهتر است. روایتی معتبر از امام صادق علیه السلام وارد شده است که می فرمایند: مرکبات را بعد از غذا بخورید زیرا آل پیامبر صل الله و علیه و آله این کار را انجام می دادند. میان مردم آن زمان معروف بوده. که خوردن مرکبات بطور ناشتا و قبل از غذا خوب است اما ائمه علیه السلام این کار را رد کردند. روایتی داریم از عبدالله ابن ابراهیم جعفری که از امام صادق علیه السلام نقل می کند: طبیبان شما درباره مرکبات چه سفارشی دارند؟ عرض کردم به ما امر میکنند مرکبات را قبل از غذا بخوریم. امام فرمودند: امام من امر میکنم بعد از غذا بخورید. آیا خوردن مرکبات قبل از غذا مفید می باشد؟ روایتی معتبر از یمانی نقل شده که به امام صادق علیه السلام عرض میکند: دعا می کنم که خوردن مرکبات ناشتا بهترین حالت است. امام فرمودند: اگر در خوردن مرکبات قبل از غذا خیری باشد. بعد از غذا خیر و منافع آن مضاعف است. بنابراین روایت، خوردن مرکبات قبل از غذا نافع است. اما خوردن آن پس از غذا دارای نفع مضاعف است. هرچند امام علیه السلام می فرمایند: اگر قبل از غذا خیر داشته باشد.، پس می توان نتیجه گرفت که قبل از غذا در آن نفعی وجود ندارد. از امام صادق علیه السلام نقل شده است که به اصحاب خود می فرمایند: به من خبر دهید که طبیبان شما به چه چیزی درمورد مرکبات سفاش می کنند.؟ عرض کردمند ای پسر رسول خدا، امر می کنند. ما قبل از غذا مرکبات بخوریم. امام فرمودند: چیزی بدتر از خوردن مرکبات قبل از غذا نیست. چیزی بهتر از خوردن آن بعداز غذا نیست. در روایت دیگری میفرمایند: اگر در خوردن مرکبات قبل از غذا خیری وجود داد. بعد از غذا خیر بیشتری دارد،. قبل از غذا انسان را اذیت می کند. و بعد از غذا نافع است. بنابراین خوردن مرکبات قبل از غذا مفید نمی باشد. ۳- ائمه علیه السلام سفارش به درست کردن مربا از مرکبات یا بالنگ کرده اند. روش تهیه مربای بالنگ به این شکل است که آب آن را بگیرند. و در آفتاب قرار دهند تا غلیظ شود. اما برخی این روش را انجام می دهند. که همان روش امروزی است. به بالنگ شکر اضافه می کنند. در روایتی نقل شده است: مربای بالنگ بخورید. زیرا در درون عطری مانند عطر مشک دارد. ۴- مرکبات در شب مفید نیست. امام رضا علیه السلام در رساله ذهبیه خویش می فرمایند: خوردن مرکبات در شب چشم را چپ می کند و سبب لوچی می شود. احتمالا مراد از لوچی بطور موقت می باشد نه دائمی. ۵- در مورد بعضی از میوه ها توصیه به بوییدن و سپس خوردن آنها شده است مانند سیب و به. در مورد برخی میوه ها سفارش به نگاه کردن آن شده است مانند بالنگ سبز و سیب قرمز.

از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است که دوست داشتند که به این میوه ها نگاه کنند. بیانات احیاگر طب اسلامی حضرت استاد تبریزیان-جلد ۴- ذص ۲۷۶

خواص کدو تنبل در روایات و قرآن و طب سنتی 🔴 کدو_درمانی ♻️ انواع کدو و خواص آن در روایات مصرف کدو برای همه افراد و همه مزاجها مناسب و موثر است بویژه افرادی که کم عقلی دارند و مشکلات مغزی دارند و یا به جهت سن بالا مغزش #کوچک شده است و یا بچه ای که هنگام تولد به خاطر نرسیدن اکسیژن به مغز مبتلا به #فلج_مغزی شده است، یا افراد مبتلا به سی_پی، اوتیسم و مانند این ها باید از خورشت کدو تنبل استفاده کنند.گ کدو برای بچه های ناآرام و اوتیسمی های ناآرام حیاتی است و موجب آرامش آن ها می‌شود. 📚در قرآن می‌فرماید: ﴿وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِبا﴾[سوره انبیاء، آیه87] یعنی و ذا النون [یونس‌] را (به یاد آور) در آن هنگام که خشمگین (از میان قوم خود) رفت‌. حضرت یونس عصبانی و #ناآرام بوده است. ﴿وَ أَنْبَتْنا عَلَیْهِ شَجَرَةً مِنْ یَقْطین‌ وَ أَرْسَلْناهُ إِلى‌ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ یَزیدُون ﴾[سوره صافات، آیه146و147] : و بوته کدویى بر او رویاندیم (تا در سایه برگهاى پهن و مرطوبش آرامش یابد) و او را به سوى جمعیّت یکصد هزار نفرى- یا بیشتر- فرستادیم‌. حضرت یونس از کدو تغذیه کرد و آرام شد!! بنابراین به مقتضای قرآن، کدو عصبانیت و ناآرامی را از بین می‌برد. برای افراد بیش فعال و کم عقل خوب است زیرا کدو #مغز و عقل یعنی قدرتدرک را زیاد می‌کند. حضرت یونس (ع) عصبانی بود و نمی‌توانست با وجود عصبانیت برگردد و مردم را به خدا دعوت کند لذا بعد از اینکه کدو خورد آرام شد و به سوی قومش رفت. همچنین پیامبر (ص) در مورد کدو می‌فرمایند که «عقل را زیاد می‌کند.» و اگر عقل زیاد شود عصبانی نمی‌شود. کدو برای بیماری های آلزایمر وپارکینسون هم مفید است زیرا در این بیماری ها مغز کوچک می‌شود. کدوهای سبز هم خوب است ولی کدو تنبل بهتر است زیرا در روایت «دباء» یعنی کدو تنبل آمده است. کلمه «قرع» و «دباء» به معنای کدو تنبل است ولی کلمه «یقطین» شامل تمام کدوها و کدو سبز هم می‌شود.

درمان #تشنج 🍃مالیدن روغن کنجد به ملاج سر 🍚خوردن حریره بادام 🌸استشمام عطرمحمدی درموقع خواب 🍯خوردن شربت عسلِ گزنجبین

بررسی خواص درمانی صبر زرد در آیینه روایات و تجربه

در آیینه روایات و تجربه صبر زرد طبی یا آلوئه‌ورا یا شَب‌یار،صَبر یا صبر زرد یا شاخ بزی نام گیاهی است از سردهٔ سِگِل‌ها (Aloe) راسته مارچوبه‌ای‌ها، تیره سریشیان ( این گیاه بومی آفریقای شمالی است. آلوئه‌ورا بی‌ساقه‌ می باشد. همچنین برخی از آن‌ها دارای ساقه‌ای بسیار کوتاه می باشند. این گیاه ۶۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر رشد خواهد کرد و از طریق پاجوش تکثیر می‌شود. برگ‌های آن نیزه‌ای کلفت و گوشتی با لبه‌های دندانه‌دار می باشد و رنگ آن سبز تا خاکستری است. گل‌های آن بر روی سنبله‌ای می‌رویند که گاه تا ۹۰ سانتیمتر درازا دارد. هر کدام از گل‌های آن آویخته‌است و دارای جام لوله‌ای ۲–۳ سانتیمتری می‌باشد. نام‌های دیگر آلوئه‌ورا عبارتند از: چادُروار صبر سقوطری آلوئه‌ورا صبر، صبر کموار صبر زرد ازوال ازوادزرد خزانه مقر ایلوا، صبارا آلوئه کوراسائو آلوئه هندی آلوئه بارباد الوا صباره برمس سولع مقرا چادروا صعدنا از عصاره داخل صبر زرد برای درمان برخی بیماریها استفاده می شود. در برگهای آن عصاره فراوانی وجود دارد که شفاف،چسبنده،سبز رنگ و خیلی تلخ است. این عصاره به محض اینکه در مجاورت هوا قرار گیرد سفت شده و ماده صمغی قهوه ای رنگی را تشکیل می دهد. بسیار تلخ به رنگ زعفرانی یا سرخ تیره،صاف،براق و ترد می باشد،در حین شکستن ریز ریز می شود و بوی ان شبیه مر مکی است،خورد شده ان مانند بلور و گرد ان زرد طلایی است. دارای انواعی بوده و نوع شفاف که به رنگ قرمز یاقوتی است، مرغوب تر از نوع کدر و جگری است. ما در اینجا به بررسی خواص درمانی صبر زرد در آیینه روایات و در قلمرو تجربه پرداخته ایم. خواص درمانی صبر زرد ضماد صبر با سرکه برای رفع واریس مفید است. ترکیب سه گانه صبر، مرمکی و کافور را می توان به صورت سرمه جهت تقویت بینایی استفاده نمود. طبیعت صبر گرم و خشک است. صبر گیاهی مسهل محسوب می شود. صبر باز کننده رگها و مجاری بسته کبد است. برای رفع یرقان مفید است. جزء گیاهان تقویت کننده معده محسوب می شود. جزء تقویت کننده های چشم محسوب می شود. نوعی گیاه خواب اور به حساب می اید. ضماد ان برای التیام زخم های ناحیه مقعد و همچنین زخم های دیر التیام پذیر به خصوص الات تناسلی مرد و زن مفید است. اگر صبر زرد با عسل خورده شود برای دفع بلغم مفید است. اگر صبر زرد با غاریقون خورده شود برای درد مفاصل و تنگی نفس موثر است. اگر صبر با اب سرد خورده شود برای قطع خونریزی مفید است. زیاده روی در خوردن صبر زرد و خوردن بیشتر از حد مجاز ان موجب اسهال خونی می شود. زنان سال خورده که رحم آنها از کار افتاده و زنان حامله و اشخاص مبتلا به سنگ کلیه و اشخاصی که دچار قطع ادرار شده اند نباید از صبر زرد استفاده نمایند. مصرف ان برای افراد دیابتی مفید است. ژل برگ صبر هم برای التیام جراحت ها مفید است و هم برای پیشگیری از عفونت زخمهای پوستی موثر است. اگر کسی با ژل برگ های تازه صبر پوست را ماساژ بدهد می تواند جایگزین خوبی برای کرم های لطیف کننده پوست به حساب اید. مصرف صبر می تواند برای رفع خارش پوستی که در تماس با گیاه بوده مفید باشد. کاربرد داخلی ان به عنوان مسهل و کاربرد بیرونی ان به عنوان التیام بخش زخمها در طول تاریخ معروف بوده است. ژل صبر سریع خشک شده و مانند یک پانسمان خوب محل را می پوشاند. و به این ترتیب در عین حال که موجب التیام زخم می شود از ایجاد عفونت در زخم نیز جلو گیری می کند. اگر در هر آشپزخانه ای یک گلدان از گیاه صبر در محل مناسبی نگهداری شود، هر وقت که به سبب کار در آشپزخانه بریدگی و یا زخم در دست ایجاد شود. می توان فورا قطعه ای از برگ را بریده و ژل آن را با فشار بر روی موضع بریدگی و زخم ریخت. برای بهره مندی از خاصیت مسهلی صبر زرد می توان به مقدار کم از ۵تا۳۰سانتی گرم در روز استفاده نمود. البته اثر مسهلی صبر کم کم مشخص می شود. مصرف ان میل جنسی را زیاد نموده به این ترتیب که احساس حرارت و سنگینی در انتهای روده ایجاد می نماید. و آلات تناسلی را به هیجان می اورد. مصرف ان در زنان موجب فزونی ترشحات مهبلی می گردد. علایم ان احساس درد و سنگینی در رحم و کلیه و قسمت انتهایی ران ظاهر می شود. موجب ایجاد قولنج های رحمی دردناک در هنگام عادت ماهیانه می شود. ترشح خون عادت ماهیانه را افزایش می دهد. زنان باردار و شیرده نباید استفاده خوردنی از صبر داشته باشند زیرا ممکن است موجب تحریک و انقباض رحم و در نتیجه سقط جنین گردد و در مورد مادران شیرده نیز ممکن است از طریق شیر وارد بدن طفل شده و موجب اسهال طفل گردد. برگهای گیاه الوئه ورا (صبر زرد) دو ماده تولید می کنند که شامل ژل و شیره یا لاتکس است. ژل را از قسمت داخلی برگ به دست می اورند که طی قرن ها برای درمان موضعی زخم ها و سوختگی ها کاربرد دارد. شیره یا لاتکس یک مایع تلخ زرد رنگ است که از بخش های ویژه ای از پوسته داخلی برگ استخراج می کنند. و معمولا به صورت