انار امیر المؤمنین (ع) فرمود: به کودکان خود انار بخورانید که به سرعت زبان را باز مینماید. در قدیم برای بیماران کبدی، یرقانی، خفقان سینه و چاقی، تجویز می شدو در تبهای صفراوی، بیماریهای جلدی، مخصوصاً جرب مفید است. آب انار شیرین را در بیماریهای ریه، خلط آور، صاف کردن صدا، و سرفه های شدید مصرف می نمودند. آب انار را مدر، قابض، ضد استفراغ، ضدتشنّج دستگاه گوارش، بادشکن و مقوی لثه می دانستند. گرد گل انار را جهت خونریزی های دندان و التیام جراحات مفید دانسته و خوردن جوشانده پوست انار را جهت بواسیر و خونریزیهای مقعدی بکار می بردند. رب انار ترش را جهت التهاب معده و تشنگی و ضد است فراغ تجویز می نمودند. صد گرم آب انار ۶۰ کالری حرارت ایجاد نموده لذا ارزش غذایی دارد. املاح آب انار چون به صورت ترکیببا مواد آلی است زود جذب شده و در راشیتیسم و کم خونی و ضعف اعصاب و ضعف عمومی بدن مورد مصرف دارد. رسول خدا (ص) فرمود: هیچ اناری نیست مگر اینکه در آن یک دانه از بهشت وجود دارد و من دوست دارم حتی یک دانه از آن را ترک نکنم. علی بن الحسین (ع) فرمود: دو چیز است داخل شکم نمی شود، مگر آن را فاسد می نماید و هم دوچیز آن را اصلاح می کند که دو اصلاح کننده انار و آب سرد شده و دو فاسد کننده پنیر و کباب خشک است. امیرالمؤمنین (ع) فرمود: انار را باپیه آن بخورید که معده را دباغی می کند. در هر دانه ای از انار، موقعی که درمعده مستقر گردید، حیات قلب روشنگر نفس و برنده وسواس، نیز شیطان را چهل روز مریض و ضعیف می نماید. در روایت کافی چنین است: هر کس انار بخورد درد را از بدنش بیرون می کند. امام رضا (ع) فرمود:« حطب الرّمان ینفی الهوام». هیزم انار حشرات و حیوانات کوچک را دور می نماید. امام صادق (ع) فرمود:« من اکل رمّانا فهو آمن فی نفسه الی ان یصبح ». هرکس انار بخورد پس جان او تا صبح در امان است. انار و روشنایی دل: داود بن سلیمان از امام رضا (ع)، از پدرانش از رسول خدا (ص) نقل می کند که فرمود: انار بخورید زیرا هیچ دانه ای از آن بر معده نمی افتد مگر اینکه دل را روشن می کند و شیطان را چهل روز از بدن بیرون می نماید. علی (ع) فرمود: انار را با پیه آن بخورید که معده را دباغی می نماید. و در روایتی دیگر امام صادق (ع) فرمود: چهارچیز است که طبیعت را به حالت اعتدال در می آورد: انار سورانی، خرمای پخته، بنفسج و کاسنی. رسول خدا (ص) فرمود: هرکس انار بخورد قلبش را روشن می گرداند و و وسوسه را از دلش برمی دارد تا چهل روز. و در روایت امام صادق (ع) ناشتا بودن را قید کرده است. ههچنین در روایت ابی الحسن اوّل (ع) و در روایت ابن سنان از امام صادق (ع) شیرین بودن انار قید شده است. انار و تعدیل مزاج: امام صادق (ع) از پدرش نقل می کند که میوه یکصد و بیست رنگ است و آقای آنها انار است. ابی الحسن «امام رضا» (ع) فرمود: حضرت آدم از وصیتهایی که برهبه الله نمود، یکی آن بود که بر تو باد خرما، زیرا اگر آن را در حالت گرسنگی بخوری بر تو کفایت می کند و اگر در حالت سیری بخوری غذا را هضم می کند. امام صادق (ع) فرمود: اگردر عراق بودم، هر روز انار سورانی می خوردم، آنگاه در فرات زیر آب می رفتم. امام صادق (ع) هر شب جمعه انار می خورد. & lt;/P> انار و قوۀ باه: خراسانی می گوید: « حضرت رضا» (ع) فرمود:« اکل الرّمان یزید فی ماء الرجل و یحسن الولد ». یعنی: خوردن انار نطفۀ مرد را زیاد می کند و فرزند را زیبا می گرداند. انار و سرعت رشد: امام صادق (ع) فرمود: « اطعموا صبیانکم الرّمان، فانّه اسرع لشبابهم ». به فرزندانتان انار بخورانید که به جوانی آنان سرعت می دهد. انار و هضم غذا: حارث بن مغیره گوید: به امام صادق (ع) شکایت کردم از سنگینی دل و هضم نشدن غذا در معده، فرمود: « انار شیرین را با پیه آن بخور که معده را دباغی می نماید. به هضم نشدن غذا شفا می بخشد، غذا را هضم می نماید و در ادرون انسان تسبیح می گوید ». نظریۀ دانشمندان در بارۀ انار: از دیر زمان در هندوستان مرتاضان، کرم کدو را با گل و پوست در خت انار دفع می کردند. اکنون کشف کرده اند که گل، پوست، ریشه و میوۀ اناردارای خاصیت مقوی، قبض کننده و بند آورندۀ خون است. به همین جهت در اسهال و خونریزی رحم مصرف می گردد. چون قند ادرار را کم می کند برای اشخاص مبتلا به بیماری قند و دیابت هم مفید است. همچنین برای ضد عفونی کردن و سرطان رحم مصرف می شود و میوۀ انار برای قلب مقوی است و خون را تصفیه می کند. پیش از غذا اشتها را باز می کند. گل انار را باید خشک کرد که قبض کننده ای قوی و آنرا گلنار می گویند. پوست ریشۀ انار بهترین داروی قطعی برای دفع کرم کدو است. نسخه: ۱۲۰ گرم آن را در یک لیتر آب مدت ۲۴ ساعت خیسانید و پس از آن روی آتش گذاشته ده دقیقه آن را جوشانید، بعد هر روز سه فنجان به فاصلۀ یک ساعت و نیم نوشید و به سرگیجه ای که می آورد اهمیت دا

ده نشود. گل، پوست، ساقه و میوۀ آن دارای مقدار زیادی تانن است به همین جهت دم کردۀ ۲۰ تا ۳۰ گرم گل خشک انار و یا پوست ساقۀ آن در یک لیتر آب فوراً اسهال های معمولی و یا اسهال خونی را متوقف می سازد. گل یا پوست انار را به مقدار سی تا چهل گرم در یک لیتر آب ده دقیقه بجوشانید و جوشاندۀ آن را غرغره کنید برای ورم لوزتین و آنژینهایی که همراه با تبخال است، مفید است و اگر جوشاندۀ آن را در دهان مضمضه کنند لثه ها را محکم کرده از خونریزی جلوگیری می کند. و نیز جوشاندۀ گل انار ترکهای پا را خوب می کند. دانشمندان می گویند: انار و لیموترش برای سلامتی و جلوگیری از سرما خوردگی مؤثر هستند. این خاصیت بواسطۀ مقدار زیادی ویتامین ث و ویتامین ب۱ و ب۲ و پ و ب۶ می باشد. و بخاطر وجود پتاسیم و منیزیم در تصفیه خون بسیار مؤثر است. و چون فعالیت سلولهای کبدی را زیاد می کند، درناراحتی های کبدی و احتقان کبد بسیارمفید است، در رفع اوره، کلسترول و دفع سموم بدن نیز مؤثر است. اینها خواصی است که علم قدیم برای ما به یادگار گذاشته است ولی اکنون علم جدید نیز به آن صحّه گذارده و ثابت می کند که انار ارای فسفر، آهن و منگنز می باشد که عامل تنظیم کننده و تعادل دهندۀ مایعات بدن بخصوص خون است.

اسپند زید بن علی از پدرانش از رسول خدا (ص) نقل می کند: ” اسپند شاخه، برگ و میوه ای نمی رویاند مگر اینکه فرشته ای مأمور است که آن را به آنجایی که باید برسد، برساند و یا تا خشک شود، در اصل و شاخۀ آن تعویذ، در دانه اش شفا هست، از هفتاد مرض می رهاند. آن را با کندر استفاده می کنند. اسپند ضد کرم و خواب آور است. پیغمبر اکرم (ص) فرمود:« هر کس چهل روز یک مثقال اسپند را بنوشد حکمت در دل او روشن می گردد و از هفتاد مرض نجات می یابد که کمترش جذام است ». در روایت هست که پیامبری بر خداوند از ترسو بودن امتش شکایت نمود. خداوند به وی فرمود: به امت خود دستوربده که حرمل را بنوشند، زیرا حرمل برشجاعت مرد می افزاید. به فارسی اسپند گویند و بعضی گفته اند حرمل، بخور مریم را گویند و این درست نیست. محل رویش آن در سواحل دریاهاست و در ایّام بهارمی روید و نبات آن شبیه به افسنتین است و برگ آن اندکی از برگ افسنتین بزرگتر وشکوفۀ آن در فصل تموز (پاییز) می روید و نوعی از آن در مرغزار ها می روید، شاخه های این نوع باریک و ضعیف، بوی آن خوشبو و شکوفۀ آن به سرخی مایل است و بعضی او را سداب دشتی گویند.

آویشن کوهی آویشن کوهی نیز دارای خاصیت مقوی معده، نیرو بخش،خلط آور، عرق آور، قاعده آور، ضد درد، تشنج و برای سیاه سرفه، نزله برو نشها، نفخ شکم و انواع سوء هضم، اختلالات روده، اسهال، روماتیسم و ورم مفاصل مفید است. جوشاندۀ آن را با عسل می خورند. این گیاه بر روی تپه هاو جاده ها می روید. ساقه هایش نازک و کوتاه و گلهایش قرمز و برگهایش شبیه به برگ آویشن است. بدین جهت در فرانسه آن را آویشن قرمز می نامند زیرا خواص آن مثل خواص آویشن و معطر است. کاکوتی در بند آمدن خونریزی بینی مؤثر است و عرق آن را به جای گلاب بطور مایع در دارو های چشمی استعمال می کنند، کاکوتی برای سیاه سرفه،برونشیت، روماتیسم و کرم شکم مفید است. بیست گرم آن را باید در یکلیتر آب جوشاند و مصرف کرد. آویشن امام صادق (ع) فرمود: « چهار چیز چشم را نور می بخشد، نفع داشته و ضرر ندارند ». از آنها سوال گردید، فرمود: ” سعتر و نمک اگر باهم جمع شوند و نانخواه و گردو اگر جمع شوند. ” گفته شد بر چه صلاحیت دارند اگر این چهارچیز باهم جمع شدند ؟ فرمود: نانخواه و گردو بواسیر را می سوزانند و باد را دور می نمایند، رنگ را زیبا می کنند و معده را زبر و درشت می کنند و کلیه ها را گرم نگه می دارند. سعتر و نمک نیز بادها را از قلب دور می سازند، بسته شدن اجزاء بدن را باز می کنند، بلغم را می سوزانند، آب را به جریان می اندازند، بوی بدن را خوب می نمایند، معده را نرم می کنند، بوی بد را از دهان می برند و بر نزدیکی می افزایند. در روایت است که سعتر معده را دباغی می کند و در حدیثی دیگر آمده که سعتر روی معده را می رویاند. ابی الحسن الاول « موسی بن جعفر » (ع) فرمود: داروی امیر المؤمنین (ع) صعتر بود و می فرمود: آن در معده پنهان و منسوج می شود مانند پنهان کردن قطیفه. رسول خدا (ص) در ضمن مطالبی فرمود: « الصعتر یقوی المعده و یقطع البلغم و هو امان من اللقوه ». یعنی صعتر معده را تقویت و بلغم را قطع می کند و از لقوه آسوده می گرداند. توضیح: لقوه مرضی است که در صورت انسان به وجود می آید و گیجگاه انسان را به طرف گردن می گرداند. برخی از واسطیها به امام ابی الحسن (ع) از رطوبت بدن شکوه نمودند، آن حضرت امر فرمود: گرد صعتر را ناشتا بخورند. آویشن ملین و برای رفع تخمیر روده ها مخلوط با انیسون و ساریت مورد استفاده است. اسانس آن اثر ضد عفونی کننده قوی داشته و علاوه بر اینکه قدرت بیشتری از خاصیت ضد عفونی فنل دارد مانند فنل محرک و سمی نیست. تیمول روده ها را ضد عفونی می کند (استعمال کم)، دافع کرمها (اکسیور، تریکو سفال، آنکی لستوم) می باشد. با خمیر دندان به عنوان ضد عفونی و به صورت بخور در برونشیت مزمن، سل، سیاه سرفه و محلول با پانسمانها استفاده می شود (به علت خاصیت باکتری کشی که دارد). تیمول اگر دو گرم مصرف شود تهوع، احساس درد معده و یا استفراغ ایجاد می نماید و لذا گاهی به منظور فوق تنقیۀ آن داده می شود و اگر همراه با تیمول الکل خورده شود مسمومیت ایجاد می نماید، زیرا تیمولدر الکل محلول بوده جذب شده و باعث مسمومیت می شود. تیمول ۵-۱ در هزار به صورت غرغره، پماد (۲-۱ درصد) مصرف می شود. گل های آویشن کوهی مقوی معده، خلط آور، ضد درد، تشنج، معرق و قاعده آور است. نسخه: دم کردۀ آن (۳۰-۲۰) گرم در یک لیتر آب، نفخ شکم را ربر طرف می سازد. برای آسم جوشاندۀ ۳۰-۲۰ گرم ساقۀ گلدار آویشن در یک لیتر آب با عسل روزانه ۵-۴ فنجان و در سیاه سرفه دم کرده ۳۰-۲۰ گرم ساقه گلدار با عسل روزانه ۴ فنجان و در ضعف زیاد نیزدم کردۀ آن خورده شود و در رگ به رگ شدن عضلات کمپرس پارچه خیس شده از دم کردۀ مذکور و در درد های معده و اختلالات کلیه و زکام نیز دم کرده آویشن مؤثر است و حتی می توان زخمها را با آن شستشو داد. آویشن کوهی برای درد های مفاصل و روماتیسمی بصورت ضمادی ازگل و برگش که گرم باشد نافع است و آویشن شیرازی ضد سم، ضد تشنج، برای عفونت های ریوی و نارسایی کبد مؤثر است و جوشانده آویشن شیرازی از ریزش مو جلوگیری می نماید. جوشاندۀ آویشن و سیر در سیاه سرفه مؤثر است. در دردهای شدید نیمۀ سر، انواع تب، قاعده های اتفاقی، خستگی،کوفتگی دست و پا، دل درد ها و ورم امعاء، دم کردۀ آویشن و در آسم دم کردۀ گل آن نافع است (هر مورد ده گرم در یک لیتر آب). تئوفراست آویشن را به کسانی که دچار بی خوابی می شدند یا به آنان که مالیخولیا داشتند و دیسقوریدوس به عنوان مدر و سنت هلید گراد در تشنج، تبخال، عفونت های کبد و اختلالات مغزی تجویز می کردند. حیوانات مبتلا شده به برفک روزانه یک تا دولیتر آب جوشانده از آویشن خورانده شوند، بهبود می یابند. آویشن در کلام مح مد زکریای رازی: صعتر (آویشن کوهی)، تمام انواع گوناگون این سبزی به بدن حرارت می بخشد و باد را خارج می کند و از چیزهایی که باید اشخاص سرد مزاج بخورند به هضم غذا کمک می کند . آویشن و انواع آن را به

اسامی سعتر، آذربه،کلیک اودی، ندغ، زعتر و کاکوتی می نامند. پروفسور ” تروسو ” گوید: « آویشن دشمن سم است ». در خواص طبّی آویشن گفته اند: خون را به جریان می اندازد، اعمال جنسی و تناسلی را در بدن تحریک و تقویت می کند، آویشن قابض و ضد درد و تشنج است و هوش و قوۀ ادراک را زیاد می کند و برای ضعف و نارسایی کبد و ریزش مو و برای تقویت پیاز های مو مفید است. آویشن درعفونتهای ریوی، زکام و برونشیت، آسم، گریپ، آنژین، سوء هضم و تخمه، دل درد، ورم امعاء و اختلال قاعدگی بسیار خوب است. آلو آلو میوه ای است سرشار از ویتامین، املاح و اسیدها. شاه آلو، آلوچینی، آلو سمرقندی، آلو بخارا، آلو زرد و آلو سیاه از انواع آن است. انواع آلو و روایات: امام – علیه السٌلام – فرمود: « آلو را ناشتا خوردن، صفرا را ساکت می کند ولی بادها را در بدن به هیجان می آورد ». امام – علی السٌلام – فرمود: « اجٌاص (آلو) کهنه را بخورید که ضررش از بین رفته و نفعش باقی است و آن راپوست کنده بخورید، اجٌاص بر هر صفرا و حرارت مفید است و گرمی و حرارت معده از آن به هیجان می آید ». زیاد قندی گوید: به حضور حضرت امام رضا – علیه السٌلام – وارد شدم، در برارش ظرفی بود و در آن اجٌاص تازۀ سیاه که وقتش بود، موجود بود، فرمود: حرارت بر من روی آورده و می بینم که اجٌاص، حرارت را خاموش و صفرا را ساکت می کند و خشکش نیز خون را ساکن می نماید و مرض مشکل را به اذن خدا از بین می برد. جابر گوید: مردی به امام باقر – علیه السٌلام – از هیجان مرٌه (زهره) شکایت کرد و عرض نمود کم مانده مجنون بشوم ! آن حضرت فرمود: آن را با اجٌاص معالجه کن. ازرق بن سلیمان گوید: اجٌاص را از امام صادق – علیه السٌلام – پرسیدم ؟ فرمود: « نافع للمرارویلین المفاصل، فلاتکثر منه فیعقبک ریاحا فی مفاصلک » یعنی اجٌاص بر مرار مفید است و مفصلها را نرم می کند، اما زیاد از آن نخور که باد در مفصل تو می آورد.

برنج در روایات متعدد از ائمه (ع) در خواص برنج چنین آمده است : برنج نافع سل ، درد و بدی گوارش است و غذای مناسبی برای بیماران می باشد . روایات مربوطه در محاسن ج ۲ ص ۵۰۲ ، کافی ج ۶ ص ۳۰۵ و مکارم الاخلاق ص ۱۷۸ موجود است . برنج را به اسم علمی ORYZA SATIVA نوشته اند . مزاج برنج سرد ، خشک یا به قول بعضی گرم و خشک می باشد . برنج دارای مواد : نیتروژن ، ئیدارت کربن ، چربی ، فسفر، آلبومین ، فیبرین ، نشاسته و ویتامین B است . در روایت آمده است که برنج ضرری ندارد و فقط در آن منفعت می باشد . بخور مریم عراقیها بدان عرطنیثا و بعضی حرفل گویند . گیاهی است تیره رنگ ، برگش مشابه برگ لبلاب ، ساقه اش به اندازۀ چهار انگشت ، گلهایش مانند گل سرخ ، بیخش مانند بیخ شلغم عریض و سیاه است . واین گیاه را شجر مریم نیز نامند و برخی شجرۀ مریم را به نام ققلامینس ، برخی به نام گل نگونسار ، برخیبه نام سیکلامن می نامند . ازخواص این گیاه ، مفتح ، محلل ، جاذب ، ملطّف ، مدرّبول ، حیض ، شیر ، عرق و مسقط جنین بودن آن است . باقلا باقلا را به عربی فول و جرجر می نامند . باقلا مقوی باه است و سریع الانحدار از معده ، غیر مسدّد ، با قوۀ محلّله و منضّجه ، با رطوبت فضلیه ، جهت قرحه امعاء ، اسهال ، قی ، تنقیه سینه ، شش و تقویت آن ، منع ریختن مواد رقیقه از دماغ ، تسکین سعال و آب طبیخش جهت خشونت حلق و جلاء رطوبات ، منع تولید سنگ ، تفتیح سده ، ضمادش با آرد جو جهت ضربه و ورم پستان که از انجماد شیر باشد خصوصاً هرگاه با سرکه و نعنا پخته باشند ، با حلبه و عسل جهت تحلیل دمل ، ورم بُن گوش ، با کندر و گل سرخ ، سفیدۀ تخم مرغ جهت برآمدگی حدقه ، با گل خطمی و امثال آن جهت ورم خ صیه و اورام حارّه و پختۀ آن با سرکه جهت ورم حالبین ، کلف ، نمش و تحلیل خنازیر خصوصاً با آرد جو و با پیه جهت نقرس مفید دانسته اند . چون باقلای تازه را دو نصفه کنند و طرف اندرون آن را بر زخم زالو و امثال آن گذارند قطع سیلان خون نماید . بستن آن بر موضع گزیدۀ سگ دیوانه باعث جذب سمیّت آن و ضماد برگ و پوست آن جهت سوختگی آتش مجرب است . گلش ، مسکن حرارت دماغ و چون در هاون قلعی ساییده در آفتاب بگذارند ، خضاب نیکوست . خوردن باقلا مورث نفخ ، اختلاج ، ثقل دماغ و فساد ذهن است . مصلح آن جوشانیدن با روغن بادام و ادویۀ حارّه اضافه نمودن می باشد . خاکستر کاه باقلا جهت رفع آثار جرب سیاه نافع است . باقلا قبطی ، باقلا نبطی : نوع ریزه باقلا معروف است به قدر ترمس و سیاه لون آن منتسب آن در آبهای ایستاده و بیخش ستبر مثل بیخ نی ، برگش بزرگتر از برگ باقلا بستانی ، گلش سرخ و به قدر گل سرخ بسیار قابض ، موافق معده و بهترین ادویه قرحه امعاء و اسهال مزمن است . در افعال بلیغتر از باقلا معروف است . باقلا در روایت : < ;/SPAN> امام (ع) فرمود :« منه اکل فوله بقشرها اخرج الله عزوجل من الداء مثلیها » یعنی : هر کس باقلا را با پوسن آن بخورد خداوند دو برابر آن درد را از بدن او بیرون می آورد » . فوله در لغت به معنی باقلا است و در المنجد نوشته نوعی از باقلا است . امام صادق (ع) فرمود :« الباقلاء یذهب الداء و لا داء فیه » . یعنی :« باقلا درد را می برد و در آن مرضی نیست » . محمد بن ابی نصر از ابی الحسن رضا (ع) نقل می کند که آن حضرت فرمود :« اکل الباقلا یمخ الساق و یولد الدم الطری » . یعنی :« خوردن باقلا مغز استخوان ساق را زیاد می کند و خون تازه ای بوجود می آورد » . امام صادق (ع) فرمود :« اکل الباقلا یمخ الساقین و یزید فی الدماغ و یولد الدم » . یعنی : « خوردن باقلا مخ هر دو ساق پاها را زیاد می کند و بر دماغ می افزاید و خون تولید می نماید » . امام صادق (ع) فرمود :« کلوا الباقلاء بقشره فانّه یدبغ المعده » . یعنی :« باقلا را با پوستش بخورید که معده را دباغی می نماید» . انش از پیغمبر خاتم (ص) نقل می کند که آن حضرت فرمود :« غذای حضرت عیسی (ع) باقلا بود تا وقتی که به آسمان می رفت و چیزی نخورد که آتش آن را تغییر دهد » .

آلو و فواید روایی آن در درمان بیماریها

فواید آلو آلو، دارای انواع مختلفی است شامل: آلو سیاه آلو سرخ آلو زرد آلوچه آلو بخارا آلو قطره طلا آلوی ترش جنگلی آلو قیصی، آلو مویزی آلوی کوهی آلوسگی آلو برقانی و … تقریبا دارای خواص مشابهی هستند اما آلو زرد یا قطره طلا دارای ارزش دارویی بیشتری است. طبع آلو نوع شیرین آن سرد و تر است و نوع خشک آن بیشتر سرد است. برگ آن سرد و خشک است. فواید آلو ۱- تسکین دهنده مُرّه(سودا و صفرا) است. شخصی به سوی امام صادق علیه السلام از مره ای که در او هیجان داشت. تا جایی که نزدیک بود دیوانه شود شکایت کرد. امام علیه السلام فرمودند: 《خود را با آلو تسکین بده.》 بنابراین از دیگر فواید آلو این است که آلو به دلیل ملین بودن، مره را تسکین می بخشد. ۲- گرمی را خاموش می کند. روایتی را کلینی از زیاد قندی نقل می کند. که وارد بر امام کاظم علیه السلام شد. در حالی که در مقابل امام علیه السلام ظرفی پر از آلوی سیاه و آب بود. امام فرمودند: 《گرمی در من هیجان پیدا کرده است. و گُر گرفته ام. آلوی تازه گرمی را خاموش می کند و صفرا را تسکین می دهد.》 ۳- خون را تسکین می دهد. کسی که خون در او غلبه کند. باید حجامت و فصد انجام دهد و جایگزین این دو، آلوی خشک است. در روایتی نقل شده: 《آلوی خشک، خون را تسکین می دهد. و بیماری سخت را از بدن خارج می کند.》 ۴- مفاصل(زانوها) را نرم می کند. شخصی بنام ازرق بن سلیمان نقل می کند: از امام صادق علیه السلام درباره آلو پرسیدم. امام فرمودند: 《برای مره مفید است. و مفاصل و زانوها را نرم میکند.》 بنابر روایت فواید آلو درمان درد مفاصل است که معلول آن خشکی باشد. ۵- بیمار را از بدن خارج می کند. روایتی داریم: 《آلوی خشک خون را تسکین می دهد. و بیماری سخت را از بدن خارج می کند به اذن خداوند تبارک و تعالی.》 توصیه هایی درباره آلو ۱- آلو شدیدا سرد است. و التهابات را تشدید می کند. بنابراین نباید به طور ناشتا مصرف شود. در روایتی می فرمایند:《 آلو به طور ناشتا مره ها را تسکین می دهد. و التهابات را تهییج و تحریک می کند.》 ۲- با توجه به سردی شدید آلو نباید در خوردن آن زیاده روی کرد. در روایت بیان شده است: 《برای مره مفید است و استخوانها را نرم میکند. اما در خوردن آن زیاده روی نکنید. زیرا سبب التهاب مفاصل می شود.》 ۳- بهتر است پوست آلو کنده شود. مانند آلو بخارای مشهد که پوست آن را می کنند و آن را خشک می کنند. در روایتی نقل شده است: 《پوست آلو را بکنید، آلو برای تمامی مره ها و گرما و گُر گرفتگی مفید است. و اما سبب التهابات می گردد.》 ۴- هر چه آلو کهنه تر و خشک باشد. بهتر و نافع تر است. در روایت می فرماید: 《آلوی کهنه بخورید زیرا نفع آن باقی مانده و ضررش ازبین رفته است. در نتیجه بهترین راه این است که پوست آم با دست کنده شود. و آن را در آفتاب خشک کنند. و نه با مواد شیمیایی بلکه به طور طبیعی.》 بیانات احیاگر طب اسلامی استاد تبریزیان- جلد ۴

کم کم ابعاد فاجعه داره رو میشه دکتر عبداللهی، متخصص اطفال با انتشار یک شات از فیلم نوشت؛ سی تی اسکن نوزاد پنج روزه .بیمار امروز من . ... . خواهشمندم فقط متخصصین کودکان و زنان و پرستاران و ماما های شاغل در بخشهای مربوطه پاسخ دهند... . بدون هیچگونه پیش قضاوت و دلیلی .. آیا در بخشهای شما هم جدیدا نوزادان متولد شده با اختلالات خونریزی دهنده و نوزادان پره ترم و زودرس و IVH,,ICH و اختلالات گواگولوپاتیک زیاد تر نشده؟ پ ن: هنوز فجایع ناشی از واکسن آغاز نشده... واکسیناسیون نه تنها زندگی واکسن‌زده‌ها بلکه نسل آنها رو هم تحت تاثیر قرار خواهد داد... #بعدواکسن @Abdolhadi_ir

#شیرگوشت 🥛🥩 🔰 مواد لازم: 🥩 گوشت تازه گوسفندی 🥛 شیر گاو 🥣 دستور پخت: به اندازه لازم گوشت تازه گوسفندی را ریز کرده (بند انگشتی) و ۳ لیوان شیر تازه گاو به آن اضافه کرده و با حرارت کم بدون هیچ افزودنی پخته تا حداقل یک لیوان شیر باقی بماند و آن را با ادویه جات مزه دار نموده و هفته ای دوبار میل شود. ⚠️ نکته : افراد ۲ تا ۷ سال نصف و زیر ۲ سال یک چهارم بزرگسال میل کنند. ⚠️ نکته : هنگام پخت، شیر را کم کم اضافه کنید. (یکباره شیر را در ظرف نریزید) @teb1400islami

توصیه امام رضا ع برای چشم زخم از این بخور شفا بخش استفاده کنید. سفارشات: @sniper_511 @teb1400islami