eitaa logo
تفکّر قرآنی _ زبان قرآن
2.6هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
1.1هزار ویدیو
82 فایل
#تفکّر_قرآنی تفکّر با قرآن است... تا انسان با چشمِ‌خدا ببیند همان شاهدبودن و شهیدشدن‌ @mrk_110
مشاهده در ایتا
دانلود
22.84M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
‌‌ مداحی بسیار زیبا اینجا سرزمین حیدره با نوای امیر کرمانشاهی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‎‌‎‌‌‌‎‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌ ‌‌ @tafakkor_qurani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
﷽ در تاریخی که حقیقت در حال گم‌شدن از چشم‌اندازِ جان انسان‌هاست، اگر هم گم شود، انسان به کدام معنا امکان ماندن داشته باشد؟ وقتی قرآن، این سرچشمه‌ی حقیقت گم میشود که «نحوه‌ی برخورد» با آن گم شود و از ساری‌بودن و جاری‌بودن آن در زندگی غفلت شود و فراموش کنیم که قرآن برای کسانی زندگی ساز است که عشق به حقیقت دارند و میدانند در عین رجوع به حقیقت، هرگز نباید گمان کنند حقیقت امری است آموختنی و مفهومی که میتوان آن را آموخت و به پایان رساند و از تجلّیات مستمر آن غفلت کرد! @tafakkor_qurani
‌ ‌‌ چه نوع زبانی است و چگونه باید گوشِ جان را آماده ی شنیدنِ این زبان کرد؟ گوش سپردن به سخنِ خدایی که حضوری بی نهایت دارد، از عجیب‌ترین اموری است که بشر در مقابل آن قرار می‌گیرد‌ ‌ @tafakkor_qurani
‌‌ با توجّه به حضور در تاریخی که نیاز به معارفی والا و عمیق دارد، در این تاریخ حرف‌هایِ مخصوصِ همین زمانه را که زمانه‌ی آخرالزّمانی است، برایِ ما دارا می‌باشد؛ به خصوص باید برای حضوری فعّال در این زمانه، مجهّز به عمیق‌ترین معارف، آن هم با هویّت اشراقی و حضوری بود که این شاخصه‌ی اصلی است از آن جهت که فرمود: نَزَلَ بِهِ الرّوحُ الاَمینُ عُلَی قَلبِک... ای پیامبر، روح الامین آن را بر قلبِ تو نازل کرد و شاخصه‌ی اصلیِ این معارف، هویّتِ قلبیِ آن است، تا انسان‌ها با جانِ خود در عالَم حاضر شوند.‌ ‌ ‌ @tafakkor_qurani
‌ ‌ مسلّم است هر اندازه بهتر متوجّه‌ی جایگاه و خاستگاهِ زبانِ باشیم، به همان اندازه رویکرد ما به قرآن بهتر خواهد بود و متوجّه‌ی نحوه‌ی (بودنی) می‌شویم که آیاتِ الهی به آن اشاره دارد و آن را در مقابلِ ما می‌گشاید. ما باید اولاً آماده‌ی حضوری شویم که قرآن بنا دارد در ما ایجاد کند؛ ثانیاً از همان ابتدا بدانیم گمشده‌ی ما در نسبت با قرآن چیست و قرآن به عنوان کلام الهی، در نوع برخوردی که باید با آن داشته باشیم، چه انتظاری از ما دارد؟‌ ‌‌ ‌@tafakkor_qurani
‌‌ ‌ ۱. ، زبانی است که انسان می‌تواند به کمکِ آن زبان، با حضورِ خدا در عالَم نسبت برقرار کند و این، وقتی صورت می‌گیرد که با تدبّر در قرآن، به لایه‌ها‌ی زیرینِ زبان قرآن نزدیک شویم، که آن نزدیکی به بنیاد روحی است که این زبان از آن برآمده‌ است و از آن گزارش می‌دهد. ‌ ‌ ‌ @tafakkor_qurani
‌ ‌ ۲.  از آن جهت که زبان فطرت است، جایگاه وجود ما است و می‌توانیم بودنِ خود را در آن جستجو کنیم و در رجوع به به کمتر از آن قانع نباشیم و بتوانیم همواره بین خود و آن‌چه قرآن در مقابل ما می‌گشاید، در رفت و آمد باشیم که این نحوه‌ای از انس و نزدیکی با خود و با حقیقت است، از آن جهت که زبان قرآن موجب بسط وجودِ انسان می‌گردد تا خود را نسبت به همه چیز گشوده نگه دارد و این چیزی است که امکان تحقق آن با اُنس با قرآن فراهم می‌شود و در آن صورت نحوه‌ی زیست ما را شکل می‌دهد.‌ ‌ ‌ @tafakkor_qurani