‌ ▫️من باز هم به جوانان عزیزمان توصیه می‏کنم که با #قرآن اُنس بگیرید، با قرآن مجالست کنید. « ما جالَسَ هذا القُرآن أحد الّا قام عَنهُ بِزیادة اَو نُقصان، زِیادة فِی هُدی اَو نُقصان مِن عَمی؛ هر باری که شما با #قرآن نشست و برخاست کنید، یک پرده از پرده‏های جهالت شما برداشته می‏شود؛ یک چشمه از چشمه‏های نورانیت در دل شما گشایش پیدا می‏کند و جاری می‏شود. اُنس با قرآن، مجالست با قرآن، تفهّم قرآن، تدبّر در قرآن، این‏ها لازم است.‌ ▫️مقدمه‏ی این کار این است که بتوانیم #قرآن را بخوانیم، بتوانیم قرآن را حفظ کنیم؛ حفظ قرآن خیلی مؤثر است. جوانها دوره‏ی جوانی را، قدرت حفظ را قدر بدانند. خانواده‏ها به کودکانِ خودشان حفظ قرآن را تشویق کنند، آن‏ها را وادار کنند. حفظ قرآن خیلی باارزش است. حفظ قرآن این فرصت را به حافظ خواهد داد که با تکرار آیات، در قرآن قدرت تدبّر پیدا کند. این فرصت است، این توفیق است؛ این را از دست ندهید. آن‏هائی که حافظند، این نعمت بسیار بزرگ الهی را قدر بدانند؛ نگذارند حفظشان ضعیف بشود یا خدای نکرده از دست برود. ▫️خواندن #قرآن، از اول تا آخر، یک چیز لازمی است. باید قرآن را از اول تا آخر خواند؛ باز دوباره از اول تا آخر؛ تا همه‏ی معارف قرآنی یکجا با ذهن انسان آشنا شود. البته معلّمینی لازمند تا برای ما تفسیر کنند، مشکلات آیات را تبیین کنند، معارف آیات و بطون آیات الهی را برای ما بیان کنند؛ این‏ها همه لازم است. اگر این‏ها شد، هرچه زمان به جلو برود، ما به جلو می‏رویم و توقّف دیگر وجود ندارد. 1389/04/24‌ ‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌@tafakkor_qurani

‌‌ ▪️‌بخشی از گریه بر حضرت سیّدالشّهداء علیه‌ السّلام، حالِ‌معنویِ است و بخشى از آن به چند امر مربوط مى‌شود؛ یکى از آن امور غذاىِ حلال است. خداوندمتعال در #قرآن‌کریم می‌فرماید: کُلُوا مِنَ الطَّیِّباتِ وَ اعْمَلُوا صالِحا؛ [۱] از غذاهاى پاکیزه و حلال تناول کنید و به اعمالِ‌صالح بپردازید. در دعاها هم آمده است: اللّهُمَ ارزُقنی رِزقاً حَلالاً طَیِّباً؛[۲] خدایا رزقِ‌حلال و طیّب نصیب من کن... ▪️اکل‌طیّب، خود از مصادیقِ عملِ صالح است که مراتبى دارد. هرچه درجه و مرتبه‌ی طیّب بالاتر برود، عملِ‌صالحِ بیشتر، بهتر و خالص‏ترى نصیبِ انسان مى‏‌شود. اکل غیرطیِّب یعنی: غذاىِ نامناسب! انسان را تا حدِّ دشمنان امام‌حسین علیه‌‌السّلام در روز عاشورا می‌برد! حضرت سیّدالشّهداء علیه‌ السّلام خطاب به دشمن فرمودند: فَقَدْ مُلِئَتْ‏ بُطُونُکُمْ‏ مِنَ الْحَرَامِ‏ وَ طُبِعَ عَلَى قُلُوبِکُمْ وَیْلَکُمْ ‏[۳] شکم‌های شما از حرام پُرگشته و بر دل‌هایتان مُهر زده شده است، وای بر شما! ▪️این نکته قابل توجّه است که، این دو زاویه اکل حرام و دشمنی با امام با همدیگر چه ارتباطی دارند؟ غذاىِ حرام، انسان را به چه جاهایی می‌کِشاند و به چه مضرّاتى مى‏رساند؛ به چه مشکلاتى دچار مى‏کند! و از آن‌طرف، غذاىِ حلال و طیّب چقدر توفیق‌‌آور است... ۱. سوره مومنون، آیه ۵۱. ۲. کافی، جلد۲، ص ۵۵۰. ۳. بحار الأنوار، جلد۴۵، ص ۸‌ ‌ ‌‌ ‌حجّت‌الاسلام و المسلمین #حاج_شیخ_جعفر_ناصری ‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌@tafakkor_qurani

‌‌ سخنی که در #قرآن وجود دارد، غیر از آن سخنی است که ما به‌ عنوان مثال، در یک متنِ پژوهشی از فلان روانشناس به‌دست می‌آوریم. #قرآن لحن و آهنگی خاصّ برای خود دارد و با روحیه‌ و هدفی خاص بیان شده است تا ما را از آن خطری که در معرض آن هستیم به بیرون پرتاب کند و در مسیری قرار دهد تا با آن روحیه، در عالَم دیگر وارد شویم. #زبان_قرآن برایِ خود عالَمی متفاوت دارد و یک زبانِ سرد و بی‌روح نیست؛ باید مواظب باشیم #قرآن را در حدّ یک متنِ پژوهشی تقلیل ندهیم!‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌@tafakkor_qurani

‌ ‌‌ شما ببینید حتّی خودِ #قرآن، داستان موسی علیه السّلام را می‌گوید، از پیغمبر صلوات الله علیه و آله می‌گوید، از حضرت عیسی علیه السّلام می‌گوید، خب چرا همه را با هم نمی‌گوید؟ چرا همه را در یک جا جمع نمی‌کند بگوید: خب فصل اوّل داستان حضرت موسی، فصل دوم داستان حضرت عیسی، چرا این‌گونه نمی‌گوید؟ در دل این چینش کلمات و فراز و فرودی که آورده است، دارد با ما چه‌کار می‌کند؟ نمی‌خواهد یک مفهوم به ما منتقل کند، می‌خواهد یک نوع نگاه خاصّ به ما بدهد یا به تعبیری #قرآن می‌خواهد روحیه‌ای به ما بدهد تا با آن روحیه، با جهانِ بیرون روبرو شویم.‌ ‌‌‌‌‌ ‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌@tafakkor_qurani

‌ سحرِ جمعه بیاد #حاج_قاسم‌ دیروز جای حاج قاسم بین فرماندهان خالی بود‌ ‌ ‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌@tafakkor_qurani

‌ ‌ اگر ما به #قرآن، به‌ مثابه‌ی یک متن پژوهشی نگاه کنیم، برایِ فهم آن می‌گوییم: خدا مثلاً می‌خواسته این را بگوید یا می‌خواسته آن را بگوید... بعد برداشت‌های خود را کنار هم قرار می‌دهیم، امّا هنگام عمل به آیات، می‌بینیم که انگار عزمی برایِ عمل به آن آیات را نداریم! اگر بپرسیم که چرا عزمی برای عمل به قرآن را نداریم، در جواب می‌توان گفت: چون خداوند #قرآن را با روحیه‌‌ای آهنگین برای بشر فرستاده، امّا ما آیاتِ قرآن را چیزی جز همین کلمات و همین مفهومی که از آن درک می‌کنیم نمی‌دانیم!‌ ما با عملکرد خود، آیات را در گوشه‌ای می‌گذاریم و به‌ تعبیری حرارت آن را می‌گیریم! آن را سرد می‌کنیم، خاموش می‌کنیم، آن‌وقت تنها در حدّ یک توصیه‌ی اخلاقی می‌شود! بعد که توصیه اخلاقی شد، می‌گوییم: فلان روانشناس هم این حرف را گفته است و آن را در حدّ توصیه های مثلاً روانشناسانه پایین می‌آوریم، نه! این‌ها دو حرف را می‌زنند! سخنِ #قرآن، غیر از این سخنی است که ما به‌ عنوان یک متن پژوهشی از فلان روانشناس به‌دست می‌آوریم، #قرآن خود یک لحنی دارد، برایِ خود یک آهنگی دارد و با یک روحیه‌ای خاص بیان شده است. ‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌@tafakkor_qurani

‌ ‌ ‌ 🎧 نیهیلیسم، ما و #قرآن ‌ محفل تفکّر در محضر سوره "مُرسلات" ذیل کتاب: تفسیر انفسی سوره مرسلات و اشارات قدسی استادطاهرزاده ‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌@tafakkor_qurani

‌‌ #حسین یک صف شده ایم و آتشین می آییم با آتشِ ❤️ عشق این چنین می آییم این اشکِ خداست بر زمین می بارد... جاری شده ایم و اربعین می آییم... شاعرسعیدصاعدی‌ ‌ ‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌@tafakkor_qurani

‌ ‌ #قرآن می‌خواهد یک نگاه یا روحیه‌ای به ما بدهد، تا با آن روحیه بتوانیم با جهانِ بیرونِ خود روبرو شویم.‌ مثلاً من وقتی می‌خواهم برای شخصی سخنرانی کنم، باید با یک روحیه‌ای برای او حرف بزنم و الّا حرفهایم اثرگذار نیست. شما می‌نشینی حرف می‌زنی، حرف می‌زنی، جلو می‌روی، همه‌ی حرف‌های خوب‌ را هم میزنی، ولی اتّفاقی نمی‌افتد و حرفت اثری نمی‌گذارد! این‌جاست که باید گفت: چه کاری می‌کنی و با یک روحیه‌ای فرد را مورد خطاب خود قرار می‌دهی؟‌ ‌ #قرآن یک چنین روحیه‌ای درونِ خود دارد؛ نباید این روحیه را از قرآن جدا کرد، نباید آن را سرد کنیم، اگر بتوانیم به آن روحیه‌ای که در #قرآن است نگاه کنیم، می‌بینیم که جهان دارد با ما سخن می‌گوید.‌‌ ‌ باید در زبانِ #قرآن سکنی بگزینیم، یعنی اینکه: به‌نحوی با قرآن ارتباط بگیریم که، گویی داریم با زبانِ قرآن زندگی می‌کنیم که اگر با این زبان زندگی کنیم، مسأله برای ما آشکار می‌شود.‌ زندگی با زبانِ #قرآن، ما را در یک سکونتی قرار می‌دهد و آرام‌آرام روحیه‌ای به ما می‌دهد تا با آن روحیه، بتوانیم جهان را ببینیم و با جهان زندگی کنیم.‌‌ ‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌@tafakkor_qurani

‌‌ ‌ کلمات و حروفِ #قرآن هر کدام برایِ خود یک حسّی دارند؛ وقتی این کلمات و حروف با همدیگر ترکیب می‌شوند، یک مزّه‌ای را در وجودِ آدم تولید می‌کنند. این‌که می‌گویند خودِ #قرآن لحن دارد، خودِ قرآن است که حسّ دارد، خودِ قرآن است که آهنگ دارد.‌ اگر ما حواسمان باشد که آهنگ خودِ لفظ و آهنگِ خود سوره را بیابیم و با آن همگام و همراه شویم، اتّفاقی که می‌افتد این است که، در شخصِ خواننده‌ قرآن، یک احوالی ایجاد می‌شود، آن‌وقت در این احوال، یعنی در این آهنگین‌بودن #قرآن، این انسان است که راه افتاده‌ است. ‌‌ ‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌@tafakkor_qurani

‌‌ ‌🖱تلاوتی زیبا از استاد اللیثی تلاوتی از سوره مبارکه‌ #یوسف شروع تلاوت با دستگاه سه گاه یا سیکا می‌باشد‌‌. ‌‌ ‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌@tafakkor_qurani

‌ ‌ با وجودِ #قرآن‌ است که آقا امیر‌المؤمنین علی علیه السّلام کلامشان به نهج‌البلاغه باز شده و به توصیف جهان پرداخته اند؛ یعنی مسأله این است که، #قرآن آن‌جایی است که بشر زبانش به حقیقت و زبان حقیقی نزدیک می‌شود و جهان را در وجه وجودیَش برای ما آشکار می‌شود. اگر #قرآن نبود، آیا امیر‌المؤمنین علیه السّلام بودند؟ می‌گوییم نبودند! حتّی پیامبر صلوات الله علیه و آله نبودند! این تکلّمِ خدا با انسان بود که زبانِ انسان را به حقیقت باز کرد. خدا اراده کرده است تا با انسان سخن بگوید و این سخن‌گفتنِ خدا در #قرآن، زبانِ انسان را به حقیقت باز کرده وگرنه انسان هیچ نبود!‌ ‌ ‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌@tafakkor_qurani