بازخوانی منشور روحانیت (1):
خدمت حضرات روحانیون سراسر کشور و مراجع بزرگوار اسلام و مدرسین گرام و طلاب عزیز حوزههای علمیه و ائمه محترم جمعه و جماعات - دامت برکاتهم
صلوات و سلام خدا و رسول خدا بر ارواح طیبه شهیدان خصوصاً شهدای عزیز حوزه ها و روحانیت.
درود بر حاملان امانت وحی و رسالت پاسداران شهیدی که ارکان عظمت و افتخار انقلاب اسلامی را بر دوش تعهد سرخ و خونین خویش حمل نمودهاند.
سلام بر حماسه سازان همیشه جاوید روحانیت که رساله علمیه و عملیه خود را به دم شهادت و مرکب خون نوشتهاند و بر منبر هدایت و وعظ و خطابه ناس از شمع حیاتشان گوهر شبچراغ ساختهاند.
افتخار و آفرین بر شهدای حوزه و روحانیت که در هنگامه نبرد رشته تعلقات درس و بحث و مدرسه را بریدند و عقال تمنیات دنیا را از پای حقیقت علم برگرفتند و سبکبالان به میهمانی عرشیان رفتند و در مجمع ملکوتیان شعر حضور سرودهاند.
سلام بر آنان که تا کشف حقیقت تفقه به پیش تاختند و برای قوم و ملت خود منذران صادقی شدند که بندبند حدیث صداقتشان را قطرات خون و قطعات پارهپاره پیکرشان گواهی کرده است و حقاً از روحانیت راستین اسلام و تشیع جز این انتظاری نمیرود که در دعوت به حق و راه خونین مبارزه مردم خود، اولین قربانیها را بدهد و مهر ختام دفترش شهادت باشد.
آنان که حلقه ذکر عارفان و دعای سحر مناجاتیان حوزهها و روحانیت را درک کردهاند در خلسه حضورشان آرزویی جز شهادت ندیدهاند و آنان از عطایای حضرت حق در میهمانی خلوص و تقرب جز عطیه شهادت نخواستهاند. البته همه مشتاقان و طالبان هم به مراد شهادت نرسیدهاند.
#منشور_روحانیت
قسمت اول
#حضرت_زهرا #امام_حسین
🔺حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری
▫️پرسش
چرا اگر کسی عمل ناصوابی انجام دهد بر نسلش تأثیر می گذارد و تا هفت نسل بعد از او باید تاوان گناه او را بپردازند؟ آیا این بی عدالتی نیست؟!
✅ پاسخ
در این خصوص باید به چند نکته توجه بفرمایید:
۱) تنها یک روایت در این خصوص یافت شد که از امام رضا(علیه السلام) نقل شده که چنین فرموده اند:
«أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى نَبِيٍّ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ إِذَا أُطِعْتُ رَضِيتُ وَ إِذَا رَضِيتُ بَارَكْتُ وَ لَيْسَ لِبَرَكَتِي نِهَايَةٌ وَ إِذَا عُصِيتُ غَضِبْتُ وَ إِذَا غَضِبْتُ لَعَنْتُ وَ لَعْنَتِي تَبْلُغُ السَّابِعَ مِنَ الْوَرَى»؛ خداوند عزوجل به یکی از انبیا وحی فرمود که هرگاه اطاعت شوم راضی میشوم، و هرگاه راضی شوم برکت دهم، برکتی که حد و مرزی ندارد، و هرگاه معصیت شوم غضب میکنم، و هر گاه غضب کنم لعنت می کنم، و لعنت من تا هفت نسل را شامل خواهد شد.(كافي ، ج۲، ص۲۷۵)
▫️روایت مذکور به خاطر وجود محمد صالح الجوانیه در سلسله سند آن که شخصی مجهول است، ضعیف به شمار میرود، بنابراین به صرف یک روایت با سند ضعیف نمیشود چنین مطلبی را با قاطعیت پذیرفت.
۲) قرآن کریم در آیات متعددی می فرماید: «لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى»؛ هيچ گنهكارى گناه ديگرى را متحمّل نمى شود(اسراء:15/17) بنابراین حتی با چشم پوشی از سند روایت فوق نمیتوان پذیرفت که خداوند تا هفت نسل بعد از انسان گنهکار را بدون اینکه گناهی مرتکب شده باشند مجازات کند، چرا که با نص قرآن در تعارض است.
۳) طبق نکته دوم حتی اگر این تأثیرگذاری در نسل انسان گنهکار را بپذیریم باید این را هم بپذیریم که این تأثیرگذاری از باب مجازات نیست، مثل این که مثلا کسی را که قتلی انجام داده است اعدام میکنند، خب اثرات این اعدام هم دامن او را می گیرد و هم دامن خانواده اش را، اما هرگز هدف قاضی مجازات خانواده اش نیست، تأثیرگذاری این اعدام بر خانواده قاتل از باب مجازات ایشان نیست، بلکه از باب تأثیرگذاری تکوینی است.
✍️آنچه این برداشت را تقویت می کند این است که در بخش ابتدایی روایت خداوند می فرماید برکات من شامل حال نسل انسان نیکوکار میشود، نه پاداش من؛ بنابراین در آثار معصیت هم سخن از عذاب نیست، بلکه منظور از باقی ماندن آثار گناه در نسل، سختی ها و عدم برکت است، نه مجازات!
🔸به عبارت دیگر گناه دو تأثیر دارد، یک تأثیر تکلیفی و یک تأثیر تکوینی؛ مثلا کسی که مشورب میخورد اثر تکوینی اش این است که مست می شود و چه بسا به صورت ژنتیکی آثار سوء آن بر نسل او تأثیر بگذارد، اما اثر تکلیفی اش این است که شلاق خورده و مجازات میشود؛ گناهان دیگر هم دو تأثیر دارند، یک اثر تکلیفی است که فقط دامن خود گنهکار را می گیرد، و یک تأثیر تکوینی است که دامن نسل پس از او را هم می گیرد.
۴) اگرچه گناه تأثیر تکوینی داشته و ممکن است دامن نسل بعد را بگیرد، اما بخش ابتدایی روایت فرموده که هر کسی از خداوند اطاعت کند مشمول لطف خداوند و برکات او خواهد شد، پس انسان با اختیاری که دارد می تواند با رفتار نیک این آثار منفی را از خود دور کرده و برکات الهی را جانشین آن بسازد، همانطور که کسی که مستعد دیابت است میتواند با تحرّک و تغذیه بر این عامل ژنتیکی غلبه کند، در امور معنوی هم همینطور است، فقط کمی تلاش بیشتر می خواهد و البته طبیعتا مزد چنین کسی هم بیشتر است همانطور که پیامبر(صلی الله علیه و آله) میفرمایند: « أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ أَحْمَزُهَا»؛ برترین اعمال، دشوارترین آنهاست.(بحارالانوار، ج67، ص191). (مرکز ملی پاسخگویی)