🔸ترتیل صفحه ۳۵۷ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : رست

🔸ترتیل صفحه 357 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده _مقام رست 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه

نکته تفسیری صفحه ۳۵۷؛ کلبه‏ی احزان شود روزی گلستان، غم مخور: یکی از ویژگی های قرآن، وعده های آن است. قرآن در زمان مشخّصی نازل شده و پیشگویی هایی کرده که برخی از آن ها به وقوع پیوسته و البته زمان تحقّق برخی هنوز فرا نرسیده است. پیروزی رومیان بر لشکر ایران و فتح مکّه ، دو نمونه‏ی روشن این پیشگویی هاست که هر دو در زمان پیامبر صلوات الله علیه به وقوع پيوست. برپایی قیامت و زنده شدن مردگان و محاسبه‏ی مردم و بهشت و دوزخ نیز از جمله ی وعده های الهی است که بارها در آیات قرآن تکرار شده است. این آیه‏ نیز در مورد یکی از وعده های قطعی خدا سخن می گوید. بر اساس این وعده‏ی الهی، زمانی فرا خواهد رسید که حاکمیّت زمین در اختیار گروهی از افراد باایمان و نیک رفتار قرار می گیرد (لَیَستَخلِفَنَّهُم فِی الاَرض) و دین اسلام، سراسر زمین را فرا گرفته، در همه جا پایدار و محکم می شود و دیگر هیچ مانعی در برابر آن نخواهد بود(وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُم دینَهُمُ الَّذِی ارتَضیّْ لَهُم). در آن هنگام، چنان امنیتی در زمین حاکم می شود که افراد باایمان، با آرامش کامل به زندگی خود ادامه می دهند و همچون گذشته دیگر در ترس و اضطراب به سر نمی برند (وَ لَیُبَدِّلَنَّهُم مِن بَعدِ خَوفِهِم اَمنًا). در آن زمان، تنها خداست که پرستش می شود و تمام نشانه های شرک و کفر از صفحه‏ی زمین رخت برمی بندد (یَعبُدونَنی لایُشرِکونَ بی شَیئاً). بررسی تاریخ اسلام از زمان پیامبر اکرم تا عصر حاضر نشان می دهد که تاکنون چنین احوالی برای گروهی از افراد باایمان در زمین پیش نیامده و هیچ گاه آنان حاکمیّت تمام زمین را در دست نداشته و هرگز در امنیّت کامل به سر نبرده اند. تاریخ، زمانی را در حافظه‏ی خویش ثبت نکرده که دین اسلام در سراسر زمین حاکم شده و هیچ اثری از شرک و کفر باقی نمانده باشد. از سوی دیگر، ما یقین داریم که وعده های خدا محقّق می شود و خداوند خُلف وعده نمی کند. بنابراین به نظر می رسد که زمان تحقق این وعده جز دوران پرشکوه ظهور منجی عالم بشریّت، حضرت مهدی ـ ارواحنا فداه] ـ نباشد. آری، بر اساس روایات بی شماری که شیعه و سنّی نقل کرده اند، روزگاری فرا خواهد رسید که بزرگ‏مردی از نسل پیامبر قیام کرده، با یاری خدا و مؤمنان، سراسر زمین را از ظلم و فساد می پیراید و دین خدا را در آن حکم فرما می کند. در آن هنگام، هرگونه ناامنی و ظلم و تجاوز از صفحه‏ی زمین رخت بر می بندد و آرامش و امنیّت بر سراسر این کره‏ی خاکی حاکم می شود. در روایتی می¬خوانیم که امام سجاد علیه السلام پس از تلاوت این آیه فرمود: «به خدا سوگند، ایشان شیعیان ما اهلبیت اند که خدا این وعده‏ی خود را در حق ایشان به ‏وسیله‏ی مردی از ما عملی خواهد کرد، و او مهدی این امّت است؛ کسی که پیامبر خدا در باره اش فرمود: اگر از دنیا جز یک روز باقی نمانده باشد، خدا آن روز را آن قدر طولانی میکند تا مردی هم‏نام من از خاندانم برخیزد و زمین را پر از عدل و داد کند؛ چنان که از ظلم و جور پر شده باشد.»

#سلام_امام_زمانم🌹 ای صاحب ایام بگو پس تو کجایی کی میشود ای دوست‌ کنی جلوه نمایی از هر که سراغ شب وصل تو گرفتم گفتند قرار است که یک #جمعه بیایی #العجل‌مولای‌غریبم 🌹 #اللَّهُمَّ_عَرِّفْنِےحُجَّتَڪ 🌹 💚اَلَّلهُمـّ؏جِّل‌لِوَلیِڪَ‌الفَرَج💚 "بحق فاطمه(س) "

صفحه ۳۵۸ مصحف شریف سوره مبارکه نور

🔸ترتیل صفحه 358 با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : نهاوند - حجازکار 🛑 فایل بدون ترجمه

🔸ترتیل صفحه 358 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده _مقام نهاوند - حجازکار 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه ☘️☘️☘️☘️

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۵۸🌷 سلام: تمام مردم جهان در هر قوم و ملیّتی هنگامی که به یکدیگر می رسند، به شکلی با هم سلام و احوال پرسی می کنند و به یکدیگر احترام می گزارند. در اسلام نیز سلام کردن یک ادب مهم شمرده شده است. خداوند در این آیه به تمام مسلمانان دستور می دهد که هنگام ورود به هر خانه ای سلام کنند. این سلام ممکن است از سوی میهمان به میزبان، یا از سوی یکی از اعضای خانواده به دیگران، یا حتّی از سوی شخصی به خودش باشد. در حدیثی از امام باقر می خوانیم: «هنگامی که کسی از شما وارد خانه اش می شود، اگر در آنجا کسی باشد، به او سلام کند، و اگر کسی نباشد، بگوید: «اَلسَّلامُ عَلَینا مِن عِندَ رَبِّنا».» به‏ فرموده‏ ی این آیه، سلام بر اهالی خانه، لطف و رحمت خدا و برکت و پاکیزگی را برای آن ها ارمغان می آورد (تَحِیَّةً مِن عِندِ اللهِ مُبارَکَةً طَیِّبَه). امّا فراتر از این دستور ویژه، سلام کردن، یک ادب اسلامی است که هر مسلمانی باید آن را رعایت کند. بر اساس روایات، بزرگ رهبر مسلمانان، حضرت محمّد، با هر فرد خردسال و بزرگ سالی که روبه رو می شد، ابتدا سلام می کرد، و همواره در سلام کردن از دیگران سبقت می گرفت. اهمّیّت این مطلب چنان زیاد است که در روایتی از آن حضرت می خوانیم: «پاسخ کسی را که سخنش را پیش از سلام آغاز کند، ندهید». در حدیث دیگری از آن حضرت آمده است: «بخیل، کسی است که از سلام کردن بخل ورزد.» خوب است بدانیم که پیشوایان ما آدابی را برای سلام کردن بیان فرموده اند. بر اساس روایات، کوچک تر به بزرگ تر، سواره به پیاده، رونده به نشسته، گروه کوچک تر به گروه بزرگ تر، کسی که وسیله‏ی نقلیه‏ ی بهتر دارد به کسی که وسیله‏ ی نقلیه ی پایین تر دارد، و افرادی که وارد مجلسی می شوند، باید به حاضران سلام کنند . همچنین پیشوایان ما توصیه کرده اند که بلند و واضح به دیگران سلام کنیم . نکته‏ ی دیگر این که بر اساس روایات، سلام کردن مستحب، و پاسخ آن واجب است؛ امّا به سلام کننده نودونه پاداش، و به پاسخ دهنده، تنها یک پاداش داده می شود . البتّه دادن جواب سلام چنان مهم است که اگر به شخصی که در حال نماز است، سلام شود، باید جواب سلام را در همان حال نماز بدهد.