🌿🌿🌿 یادداشت های هر از گاهی 🌿🌿🌿 سر و ته یک کرباس بودن افراط اخبار زدگی و تفریط اخبار ستیزی بسم الله الرحمن الرحیم اخیرا زیاد دیده می شود که برخی از اساتید حوزوی به روایات اشکال وارد می کنند و دست به تضعیف روایتشان جولان می دهد. اینکه کسی بگوید فلان روایت هیئت جعلی یا هیبت جعلی یا طلعت جعلی دارد یا فلان کتاب روایی مشهوره و معروفه انتسابش محل اشکال است و از آن نمی توان در فقه استفاده کرد و یا بگوید فلان روایت اخ است و بهمان روایت اوخ است اینها قطعا مصداق این مثل است که می گوید: یکی بر سر شاخه بن می برید . درباره ابوحنیفه آمده است که هفده یا بیست روایت را بیشتر قبول نداشت و بقیه روایات را خبر واحد بی اعتبار می دانست. همو کسی بود که دعوا و غائله ی خبر واحد را راه انداخت و سالها ذهن اهل قیل و قال را به مباحث بی ثمر مشغول کرد کما اینکه خود او بود که قدم و حدوث قرآن را نیز برای اولین بار مطرح کرد و زمینه سازی خونریزی های سنگین در این موضوع شد. و همچنین همین انحراف بود که بعدها به ظهور قرآنیون حدیث ستیز و به وجود آمدن مکتب حسبنا کتاب الله از یک طرف و مکتب قیاس گرایی و عقل زدگی و رای محوری از طرف دیگر منجر شد. رای گرایی افراطی ابوحنیفه منجر به حدیث گرایی افراطی احمد حنبل و مالک بن انس شد و بعدها در تلاش شافعی این دو انحراف به گونه ای با هم آشتی داده شدند و در یک مکتب جمع شدند. اما به هر حال اهل تاریخ معترفند که این افتراق چهار مذهبی ناشی از رد حدیث های ابوحنیفه بود. کسانی که در تعلم حکمت و فلسفه کم لطفی می کنند و با نامه و توصیه خود را از دروس حکمت و هستی شناسی عمیق و نظام مند محروم می کنند، بخواهند یا نخواهند دچار ضعف در فهم و تعقل روایات خواهند شد و فکر تحلیلی و درایت متن فهمیشان رقیق شده و کارشان به رد حدیث یا تصلب و جمود بر حدیث خواهد کشید و رد و قبول دربسته و سربسته را به فهم تحلیلی و جمع و قبول عالمانه ترجیح خواهند داد. متاسفانه این رد روایت ها گاهی به رد شخصیت های تاریخی شیعی و برخی واقعه های مهم تاریخی شیعی نیز می انجامد در حالی که اگر حوصله ی علمی داشتند و چند کتاب بیشتر می دیدند و کمی بیشتر فکر می کردند دچار این بلیه نمی شدند. افرادی که به جای زدن یک سوزن به مغز خود احادیث مبارک را با جوالدوز طرح و رد، مورد تخطئه قرار می دهند به خود و جامعه ی علمی ظلم می کنند. اما چند آیه و روایت : بَلْ كَذَّبُوا بِما لَمْ يُحيطُوا بِعِلْمِهِ وَ لَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْويلُهُ (يونس 39) وَ إِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسَيَقُولُونَ هذا إِفْكٌ قَديم‏ (الأحقاف 11) ما سَمِعْنا بِهذا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هذا إِلاَّ اخْتِلاق‏ (ص 7) عن امیر المومنین علی علیه السلام : من جهل شيئا عابه‏ و عنه علیه السلام : من جهل شیئا عاداه و عنه علیه السلام: مَنْ جَهِلَ عِلْماً عَادَاهُ. و عنه علیه السلام: لَا تُعَادُوا مَا تَجْهَلُونَ فَإِنَّ أَكْثَرَ الْعِلْمِ فِيمَا لَا تَعْرِفُونَ و عنه علیه السلام: النَّاسُ أَعْدَاءُ مَا جَهِلُوا عَنْ جَمِيلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ الْحَذَّاءِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ‏ أَمَا وَ اللَّهِ إِنَّ أَحَبَّ أَصْحَابِي إِلَيَّ أَوْرَعُهُمْ وَ أَفْقَهُهُمْ وَ أَكْتَمُهُمْ بِحَدِيثِنَا وَ إِنَّ أَسْوَأَهُمْ عِنْدِي حَالًا وَ أَمْقَتَهُمْ إِلَيَّ الَّذِي إِذَا سَمِعَ الْحَدِيثَ يُنْسَبُ إِلَيْنَا وَ يُرْوَى عَنَّا فَلَمْ يَعْقِلْهُ وَ لَمْ يَقْبَلْهُ قَلْبُهُ اشْمَأَزَّ مِنْهُ وَ جَحَدَهُ وَ كَفَرَ بِمَنْ دَانَ بِهِ وَ هُوَ لَا يَدْرِي لَعَلَّ الْحَدِيثَ مِنْ عِنْدِنَا خَرَجَ وَ إِلَيْنَا سند فَيَكُونَ بِذَلِكَ خَارِجاً مِنْ وَلَايَتِنَا. عَنْ أَبِي يَعْقُوبَ بْنِ إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى حَصَرَ عِبَادَهُ بِآيَتَيْنِ مِنْ كِتَابِهِ أَلَّا يَقُولُوا حَتَّى يَعْلَمُوا وَ لَا يَرُدُّوا مَا لَمْ يَعْلَمُوا إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَقُولُ‏ أَ لَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِمْ مِيثاقُ الْكِتابِ أَنْ لا يَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَ‏ وَ قَالَ‏ بَلْ كَذَّبُوا بِما لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ وَ لَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ‏

عَنْ سُفْيَانَ بْنِ السيط قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّ الرَّجُلَ لَيَأْتِينَا مِنْ قِبَلِكَ فَيُخْبِرُنَا عَنْكَ بِالْعَظِيمِ مِنَ الْأَمْرِ فَيَضِيقُ بِذَلِكَ صُدُورُنَا حَتَّى نُكَذِّبَهُ قَالَ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَ لَيْسَ عَنِّي يُحَدِّثُكُمْ قَالَ قُلْتُ بَلَى قَالَ فَيَقُولُ لِلَّيْلِ إِنَّهُ‏ نَهَارٌ وَ لِلنَّهَارِ إِنَّهُ لَيْلٌ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ لَا قَالَ فَقَالَ رُدَّهُ إِلَيْنَا فَإِنَّكَ إِنْ كَذَّبْتَ فَإِنَّمَا تُكَذِّبُنَا. عَنْ عَلِيٍّ السِّنَانِيِّ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ علیه السلام‏ أَنَّهُ كَتَبَ إِلَيْهِ فِي رِسَالَةٍ وَ لَا تَقُلْ لِمَا بَلَغَكَ عَنَّا أَوْ نُسِبَ إِلَيْنَا هَذَا بَاطِلٌ وَ إِنْ كُنْتَ تَعْرِفُ خِلَافَهُ فَإِنَّكَ لَا تَدْرِي لِمَ قُلْنَا وَ عَلَى أَيِّ وَجْهٍ وَ صِفَةٍ.. عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام أَوْ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: لَا تُكَذِّبُوا بِحَدِيثٍ أَتَاكُمْ أَحَدٌ فَإِنَّكُمْ لَا تَدْرُونَ لَعَلَّهُ مِنَ الْحَقِّ فَتُكَذِّبُوا اللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ. قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام: «مَنْ سَمِعَ مِنْ رَجُلٍ أَمْراً لَمْ يُحِطْ بِهِ عِلْماً فَكَذَّبَ بِهِ، وَ مِنْ أَمْرِهِ الرِّضَا بِنَا وَ التَّسْلِيمُ لَنَا، فَإِنَّ ذَلِكَ لَا يُكَفِّرُهُ» مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى بْنِ عُبَيْدٍ، قَالَ‏: أَقْرَأَنِي‏ دَاوُدُ بْنُ فَرْقَدٍ كِتَابَهُ إِلَى أَبِي الْحَسَنِ الثَّالِثِ علیه السلام أَعْرِفُهُ بِخَطِّهِ، يَسْأَلُهُ عَنِ الْعِلْمِ الْمَنْقُولِ إِلَيْنَا عَنْ آبَائِكَ علیهم السلام وَ أَحَادِيثُ‏ قَدِ اخْتَلَفُوا عَلَيْنَا فِيهَا، فَكَيْفَ الْعَمَلُ بِهَا عَلَى اخْتِلَافِهَا؟ وَ الرَّدُّ إِلَيْكَ وَ قَدِ اخْتَلَفُوا فِيهِ؟ فَكَتَبَ إِلَيْهِ- وَ قَرَأْتُهُ-: «مَا عَلِمْتُمْ أَنَّهُ قَوْلُنَا فَالْزَمُوهُ، وَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا بِهِ فَرُدُّوهُ إِلَيْنَا» عَنْ جَمِيلِ بْنِ دَرَّاجٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: «إِنَّ مِنْ قُرَّةِ الْعَيْنِ التَّسْلِيمَ إِلَيْنَا، وَ أَنْ تَقُولُوا بِكُلِّ مَا اخْتَلَفَ عَنَّا أَوْ تَرُدُّوهُ إِلَيْنَا» عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ، عَنْ مَنْصُورٍ الصَّيْقَلِ‏ ، قَالَ: قَالَ بَعْضُ أَصْحَابِنَا لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام- وَ أَنَا قَاعِدٌ عِنْدَهُ-: مَا نَدْرِي مَا يَقْبَلُ مِنْ هَذَا حَدِيثَنَا مِمَّا يَرُدُّ، فَقَالَ: «وَ مَا ذَاكَ؟» قَالَ: لَيْسَ بِشَيْ‏ءٍ يَسْمَعُهُ مِنَّا إِلَّا قَالَ: الْقَوْلُ قَوْلُهُمْ. فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: «هَذَا مِنَ الْمُسَلِّمِينَ، إِنَّ الْمُسَلِّمِينَ هُمُ النُّجَبَاءُ، إِنَّمَا عَلَيْهِ إِذَا جَاءَهُ شَيْ‏ءٌ لَا يَدْرِي مَا هُوَ أَنْ يَرُدَّهُ إِلَيْنَا» . عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ: «مَا عَلَى أَحَدِكُمْ إِذَا بَلَغَهُ عَنَّا حَدِيثٌ لَمْ يُعْطَ مَعْرِفَتَهُ أَنْ يَقُولَ: الْقَوْلُ قَوْلُهُمْ، فَيَكُونَ قَدْ آمَنَ بِسِرِّنَا وَ عَلَانِيَتِنَا» عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جُنْدَبٍ، عَنْ سُفْيَانَ بْنِ السِّمْطِ ، قَالَ‏: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: جُعِلْتُ فِدَاكَ يَأْتِينَا الرَّجُلُ مِنْ قِبَلِكُمْ يُعْرَفُ بِالْكَذِبِ فَيُحَدِّثُ بِالْحَدِيثِ فَنَسْتَبْشِعُهُ. فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: «يَقُولُ لَكَ: إِنِّي قُلْتُ الليل إِنَّهُ نَهَارٌ، وَ النهار إِنَّهُ لَيْلٌ؟» قُلْتُ: لَا، قَالَ: «فَإِنْ قَالَ لَكَ هَذَا إِنِّي قُلْتُهُ فَلَا تُكَذِّبْ بِهِ، فَإِنَّكَ إِنَّمَا تُكَذِّبُنِي» عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جُنْدَبٍ، عَنْ سُفْيَانَ بْنِ السِّمْطِ، قَالَ‏: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِنَّ الرَّجُلَ‏ يَأْتِينَا مِنْ قِبَلِكُمْ فَيُخْبِرُنَا عَنْكَ بِالْعَظِيمِ مِنَ الْأَمْرِ، فَتَضِيقُ لِذَلِكَ صُدُورُنَا حَتَّى نُكَذِّبَهُ. فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: «أَ لَيْسَ عَنِّي يُحَدِّثُكُمْ؟» قُلْتُ: بَلَى، قَالَ: «فَيَقُولُ لِلَّيْلِ إِنَّهُ نَهَارٌ، وَ لِلنَّهَارِ إِنَّهُ لَيْلٌ» فَقُلْتُ: لَا، قَالَ: «فَرُدُّوهُ إِلَيْنَا، فَإِنَّكَ إِذَا كَذَّبْتَهُ فَإِنَّمَا تُكَذِّبُنَا» عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: سَمِعْتُهُ يَقُولُ: «لَا تُكَذِّبُوا الْحَدِيثَ أَتَاكُمْ بِهِ مُرْجِئِيٌ‏ وَ لَا قَدَرِيٌّ وَ لَا خَارِجِيٌّ نَسَبَهُ إِلَيْنَا، فَإِنَّكُمْ لَا تَدْرُونَ لَعَلَّهُ مِنَ الْحَقِّ، فَتُكَذِّبُونَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَوْقَ عَرْشِهِ» .

در روایات تعارض برای کسی که نمی تواند جمع بین احادیث کنید و وثاقت و اطمینان به یک حدیث تحصیل کند راه تخییر پیش نهاد شده است و این به معنی رد یکی از دو حدیث نیست بلکه به معنی اطمینان بیشتر به یک حدیث یا اخذ به هر دو حدیث برای کسی است که نمی تواند تفقه نماید. عن المعصوم علیه السلام: اذا لم تعلم فموسع عليك بايهما اخذت‏ عن صاحب الامر عجل الله تعالی فرجه الشریف: و بايّهما أخذت‏ من باب التسليم كان صوابا. تکذیب در بسیاری از موارد در اقوام گذشته عامل هلاک و عقاب معرفی شده است . کافی است واژه کذبوا را در قرآن کریم جستجو بفرمایید تا این موارد را مشاهده نمایید.. در متشابهات باید سکوت کرد و به خدا و پیامبر صلوات الله علیه و آله ارجاع داد نه اینکه تکذیب کرد: هُوَ الَّذي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذينَ في‏ قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْويلِهِ وَ ما يَعْلَمُ تَأْويلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْباب‏ (آل‏ عمران : 7) عن النبی صلی الله علیه و آله و سلم: نضر الله امرء سمع منا حدیثا فحفظه حتی یبلغه فرب حامل فقه الی من هو افقه منه و رب حامل فقه لیس بفقیه عن النبی صلی الله علیه و آله و سلم: نضر الله امرء سمع شیئا فبلعه کما سمعه قرب مبلّغ اوعی من سامع عن النبی صلی الله علیه و آله و سلم: لیبلغ الشاهد الغائب فان الشاهد عسی ان یبلغ من هو اوعی منه سُئِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنِ الْمُحْكَمِ وَ الْمُتَشَابِهِ قَالَ: الْمُحْكَمُ مَا نَعْمَلُ بِهِ وَ الْمُتَشَابِهُ مَا اشْتَبَهَ عَلَى جَاهِلِهِ‏ عن علی علیه السلام: إِنَّمَا هَلَكَ النَّاسُ فِي الْمُتَشَابِهِ لِأَنَّهُمْ لَمْ يَقِفُوا عَلَى مَعْنَاهُ وَ لَمْ يَعْرِفُوا حَقِيقَتَهُ فَوَضَعُوا لَهُ تَأْوِيلَاتٍ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ بِآرَائِهِمْ وَ اسْتَغْنَوْا بِذَلِكَ عَنْ مَسْأَلَةِ الْأَوْصِيَاءِ وَ نَبَذُوا قَوْلَ رَسُولِ اللَّهِ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ بعد از تنقیح ها و تهذیب های بعدی روایات توسط امام رضا علیه السلام و ائمه ی بعد از ایشان علیهم السلام به تعبیر شیخ انصاری رحمه الله روایت غیر قابل قبول در حد قلیل فی غایه القله شاید پیدا بشه و لذا باید همت رو بر فهم و جمع روایات گذاشت نه رد آنها و رد روایت ناشی از کند ذهنی و ناتوانی شخص در جمع و درک روایت است... در جریان اخباریگری و اخبارزدگی دوره صفویه نیز عقل گرایی های افراطی و رد حدیث های فراوان منجر به جوشیدن رگ غیرت متصلبین بر احادیث و جمع آوری مجامع حدیثی ناب باقیمانده از آن زمان شد. امروز اسم محدثین دوره صفوی باقی مانده است و اسامی آن رد کنندگان حدیث و عقل گرایان در تاریخ دفن شده است. اما نکته ی مهم این است که وسط دعوا حرف حق و فهم تحلیلی مظلوم واقع می شود یعنی وقتی از یک طرف بر کوس تصلب بر حدیث و از طرفی بر کوبه ی رد بر حدیث کوبیده می شود فهم و تحلیل محتوای حدیث و تفقه در حدیث مهجور می شود. با وجود زحمات اخباری ها وقتی فضای تحلیل و فهم و درایت روایت ضعیف شد خود اخباری ها به جای جمع و تفریق عالمانه ی احادیث به زدن برچسب تقیه ای بودن بر احادیث ظاهرا متعارض روی آوردند و احادیث زیادی را مهجور کردند. شیخ انصاری رحمه الله با تلاش مجاهدانه و عمیق و عریق خود در کتاب رسائل و خصوصا باب تعادل و تراجیح که این روزها متاسفانه در حوزه مهجور است تلاش فرمود تا لایه ی فهم و جمع دلالی روایات را بالاتر از لایه های جمع صدوری (طرح و اخذ) و جمع جهت صدوری (تقیه ای و غیر تقیه ای) قرار دهد و اولویت را به فهم دلالی و جمع حکیمانه ی اخبار دهد. در نوشته های شهید مطهری رحمه الله آمده است که : اين جمله از قديم معروف است كه طلبه وقتى كه تنبل‏ شد مقدس مى‏شود و حكيم اگر تنبل شد عارف، و فقيه اگر تنبل شد اخبارى‏. @talabegitaejtehad

🌹 #امام_خمینی (ره): «بسیج لشکر مخلص خداست که دفتر تشکل آن را همه مجاهدان از اولین تا آخرین امضا نموده‌اند.» ۲ آذر ۱۳۶۷ 🇮🇷کانال‌های نشریه عبرتهای عاشورا 🇵🇸 🌍 @ebratha_ir ایتا 🌍 @ebratha.org سروش

🌺ویژه هفته بسیج ♦️ای بسیج ، ای سرفرازان ، افتخار میهنید 🌍 @ebratha_ir

❤️من دست یکایک شما بسیجیان را میبوسم و میدانم اگر مسئولین نظام اسلامی از شما غافل شوند به آتش دوزخ الهی خواهند سوخت ۶۷/۹/۲ 🇮🇷کانال‌های نشریه عبرتهای عاشورا 🇵🇸 🌍 @ebratha_ir ایتا 🌍 @ebratha.org سروش

اجرای ورزش باستانی در حضور مقام معظم رهبری ، امروز اول آذر 1402 @qazvinsalam

نوجوانان باستانی کار مقابل مقام معظم رهبری به اجرای حرکات ورزش باستانی پرداختند ️┄┄┅┅┅┅┅┅┄┄ ❤️⃝⃡🇮🇷 آخرین اخبار استان و شهرستان را درکانال رسانه فرمانداری دنبال کنید@kohpayegov

😍 عکس یادگاری نوجوانان باستانی‌کار با آقا 💪 نوجوانانی که امروز در دیدار مدال‌آوران ورزش با رهبر انقلاب، ورزش باستانی اجرا کردند 💫 نو+جوان؛ انرژی امید ابتکار

🎙 صوت جلسه ♦️موضوع: بررسی فقهی نظر مقام معظم رهبری در خصوص خوانندگی زنان و پاسخ به اظهارات اخیر وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی 🔰با ارائه: استاد پورمدنی (زید عزه) #کارگروه_علمی ✊بسیج مدرسه معصومیه قم: @basij_masoumieh

#یادداشت_۱۳۵ ۸ آبان۱۴٠۲/سال سوم از نظمیه ی کنت فورت اتریشی تا امنیت مسجد محور محلات ظاهرا تاسیس اولین اداره پلیس یا «نظمیه» ایران به شکل مدرن #متمرکز و به تقلید از غرب، به سال۱۲۵۸ شمسی باز می گردد(حدود ۱۴۴ سال پیش). مسئول تاسیس و مدیریت هم «کنت دومونت فورت» اتریشی بوده که به درخواست ناصرالدین شاه در سفر اتریش، به ایران می آید و کار را شروع می کند( تاریخ موسسات تمدنی ایران، محبوبی اردکانی ج۲ص۱۴٠). به جد میتوان گفت که یکی از بنیادی ترین تفاوت های نوع هدایت جامعه در اسلام و مدرنیته در همین کلمه نهفته است: #مدیریت_متمرکز، که قرین جبر، کم دقتی و پر هزینه بودن است. اما اسلام عزیز که معتقد به #حکومت_مردم است(آیه۲۵حدید)، این هدف بنیادین را از طریق روشهای مدیریتی #غیرمتمرکز عملیاتی می کند. فی المثل می توان تامین امنیت یک شهر را به ده مرکز نیروی انتظامی سپرد، یا آنرا به صد #مسجد، به عنوان قلب یک #محله واگذار کرد. در واقع نظام هدایتی پیشرفته اسلام، واحد ها را خُرد و کوچک می کند، آنگاه مدیریت آسانش را به #تمامی_مردم می دهد. تجربه بسیار بسیار گرانقدری که در تاسیس #کمیته های انقلاب اسلامی داشتیم، آنهم دقیقا یک روز بعد از پیروزی انقلاب! تامین امنیت در قالب خُرد، محله ای و به محوریت مساجد، چند خاصیت بسیار مهم دارد: ۱. به دلیل کوچکی واحد مدیریت، دقت و سرعت کار بالا می رود ۲. اعضای هر محله، مسئول تامین امنیت خودشانند، به همین دلیل تعهد بسیار بالایی به کار دارند ۳. تامین امنیت بین اعضای محل پخش می شود، به همین دلیل نیاز به استخدام نیروی دائمی ندارید ۴. مدل تامین امنیت محله ای، بستر بسیار مناسبی است برای ضرب کردن شور و نشاط جوانان محل، در تامین امنیت خود، خانه و ناموسشان و هکذا دهها فایده دیگر. در واقع تشکیل #کمیته به عنوان یکی از شعبه های #بسیج، یکی از بارزترین نمونه های مواجهه تمدنی امام ره، با ساختارهای متمرکز جبری سازمانی غیر مردمی غربی بود. مدلی که به هرکجا که صادر شد نجاتش داد: از بسیج مردمی سوریه، از #حشد_الشعبی عراق، از #انصارالله در یمن و... . مدلی که رهبر انقلاب به حق در وصفش فرمودند:«هیچ نظیری در دنیا نداشت و کاملا و صد در صد متکی به اندیشه اسلامی بود». جالب تر اینکه در پاسخ به منشا بسیج می گویند:«امام این پدیده بی نظیر را، از دل کوچه پس کوچه های شهرها و از دل خانه های مردم به وجود آورد»(۹۸/۹/۶). آن معمار فقید نیز در آخرین پیامشان برای تعیین نماینده در #کمیته و پس از حدود ده سال تجربه تامین امنیت به محوریت مساجد محله ها می گوید: این نهاد انقلابی، حافظ اسلام و انقلاب گردید، مسلمانان را شاد و دشمنان اسلام و کشور را ذلیل کرد(۶۶/۵/۲۲). آیا عجیب، مشکوک و غم انگیز نیست؟ مدلی که در کوران سخت ترین مصائب این کشور، انقلاب و اسلام را نجات داده بود، یک سال پس از رحلت حضرت امام منحل شد و مردم از فواید فراوانش محروم. #مسجد_و_امنیت، یکی از ارکان نُه گانه خدمات مسجد طراز است که در دوره مسجد و اداره جامعه به آن پرداخته شده. ایضا لبیکی است به تاکید رهبر معظم انقلاب به استفاده مجدد از تجربه کمیته ها در دهه شصت(۹۸/۹/۶). ✍️قاسم یزدانی خراسانی @besalamen_amenin

با وجود تاکیدات خاص حضرت حجت ارواحنا فداه بر روی زیارت عاشورا مدتیست برخی محافل از برکات این زیارت عظیم کم بهره شده اند. کاش تلویزیون بر روی پخش نسخه ی زیارت عاشورای مختصره که حضرت آیت الله بهجت رضوان الله تعالی علیه بر روی آن تاکید خاصی داشتند متمرکز شود تا دشمن ستیزی و فضای برائت از دشمنان اسلام در جامعه پررنگ شود و بساط مذاکره و سازش طلبی و ادهان و رکون به اجنبی در جامعه که از الواث دولتمرد شدن غربزده های انگلیسی بود جمع شود...