eitaa logo
تنها مولود کعبه🏴
505 دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
1هزار ویدیو
69 فایل
تنها مولود کعبه
مشاهده در ایتا
دانلود
🗓3 رجب 🏴 شهادت امام هادی علیه السلام در سوم رجب سال ۲۵۴ هـ .ق. شـهادت امــام علی‌النقی (علیه السلام) در ۴۱ سالگی روی داد. دوران زندگی امام هادی(علیه السلام) مصـادف بود با خلافت شش تن از خلفای ظالم عباسی به نام‌های معتصم، واثق، متوکل، منتصر، مستعین، معتز امام هادی(علیه السلام) سیزده سال در مدینه اقامت فرمودند و بقیه ایام عمر شریفشان را به اجبار متوکل در سامرا بودند؛ زیرا حاکم مدینه به متوکل نوشت که: «اگر تو را به مکه و مدینه حاجت است، علی بن محمد را از این دیار بیرون ببر که همگان را مطیع خود ساخته است»؛ از این رو آن خبیث امام را به سامرا برد و از او شدیداً مراقبت کرد. امام هادی(علیه السلام) بیست سال و نه ماه در این شهر اقامت گزیدند. هنگامی که معتز بر مسند خلاقت تکیه زد متوجه موقعیت ویژه و محبوبیت خاص ایشان در بین مردم شد؛ از این رو یازدهمین پیشوای شیعیان را مسموم کرد و به شهادت رساند. -----------------____-------------- امام حسن عسکری (علیه السلام) بر پیکر مطهر پدر بزرگوارشان نماز خواندند و پس از آن که تشییع نمایانی از جنازه امام شد، بدن پاک آن حضرت را در خانه ایشان در سامرا به خاک سپردند. 🏴🏴🏴
✔سپهسالاری که سم مرکب امام هادی علیه السلام‌ را بوسید ▪️ ابو هاشم جعفری می‌گوید: در مدینه بودم که بغاء (یکی از سپهداران متوکل) در عهد واثق عباسی بالشکریانش به مدینه رسید. 💎حضرت هادی علیه السّلام فرمودند: برویم ببینیم این سپهدار ترک چگونه صف آرایی کرده. بیرون شدیم و ایستادیم تا سپاه آمد. مردی از ترکها از کنار ما گذشت. حضرت هادی علیه السلام با او به زبان ترکی صحبت کردند. مرد ترک از اسب پیاده شد و سم مرکب سواری امام را بوسید. 🔸من او را قسم دادم که این مرد به تو چه گفت؟ 🔹از من پرسید، این مرد پیامبر است؟ 🔸گفتم: نه، 🔹گفت: مرا به نامی صدا زد که در کودکی در سرزمین ترک آن نام را بر من گذاشته بودند و کسی تا این ساعت از آن نام اطلاع نداشت. 📚إعلام الوری ج۲ ص۱۱۷ الثاقب فی المناقب ج۱ ص۵۳۸ كشف الغمة ج۲ ص۳۹۷ اثبات الهداة ج۴ ص۴۲۹ بحارالانوار، جلد ۵۰، ص ۱۲۴
آیا می دانید چرا تمام گرفتاری های ما از روز دوشنبه است ؟ مسعودی تاریخ نگار سرشناس اهل تسنن در کتاب مروج الذهب در شرح حال امام هادی علیه السلام می نویسد : وفات امام هادی علیه السلام در روز دوشنبه و در خلافت معتز بالله اتفاق افتاد... در روز تشییع جنازه امام هادی (علیه السلام) که روز دوشنبه بود خادمةای گفت: در گذشته و حال از روز دوشنبه چه‌ها کشیدیم؛ 📗مروج الذهب مسعودی: ج 4 ص 84 🔹 مرحوم شیخ عباس قمی (رحمه الله) در تفسیر کلام مجمل خادمه می‌نویسد: این خادمة به روز وفات (شهادت) نبی (صلی الله علیه و آله) اشاره می‌کند که عده‌ای منافق طاغی و اوباش، بیعتی کردند که نحسی‌اش در اسلام فراگیر شد و این جمله را از عقیلة هاشمیون زینب (علیها السلام) فراگرفته که در روز عاشورا فرمود: پدرم فدای آنکه لشکرش روز دوشنبه غارت شد. 📗(اللهوف في قتلى الطفوف: ص 58) 📚 الانوار البهیة، تألیف محدث قمی، صفحه ۲۴۷، چاپ دار الأضواء
☀امام هادی علیه السلام: مَنْ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ فَلاَ تَأْمَنْ شَرَّهُ هر كه براى خود شخصيّت و ارزشى قائل نشود از گزند او خاطر جمع مباش تحف العقول جلد۱ صفحه۸۸۱ اللّهم عجّل لولیک الفرج اللهم العن الجبت و الطاغوت و ابنتیهما ✨
💠 مردی از در اثر معجزه صلوات‌الله‌علیه 👤مرحوم محدث قطب الدین راوندی رحمه الله می‌نویسد: 🔰جماعتی از نقل می‌کنند مردی در اصفهان بود به اسم عبدالرحمان و بر بود.به او گفتند چرا دین شیعه را اختیار کردی و قائل به امامت علیه‌السلام شدی؟ گفت:به جهت که از او مشاهده کردم و حکایت آن این است که من مرد بودم در یکی از سالها به خاطر تظلم به نزد لعنه الله رفتم، روزی متوکل امر به احضار امام هادی علیهم‌السلام کرد؛از کسی پرسیدم این شخص کیست؟ گفت:او مردی است از (سادات) که او را می‌دانند. 🔰وقتی امام احضار شد و نگاه من بر او افتاد در دلم جا گرفت و در دل کردم آسیبی از جهت متوکل به او نرسد.وقتی حضرت در مقابل من قرار گرفت فرمود:خدا دعایت را مستجاب کند و و و را فراوان گرداند. چون این را شنیدم لرزه‌ام گرفت اما حال خود را با کسی نگفتم وقتی به اصفهان برگشتم خداوند مال و اولاد بسیار به من عطا کرد و عمرم هم فراوان شد پس من قائلم به امامت کسی که از دلم خبر دارد و دعایش در حقم مستجاب شد. 📚الخرائج و الجرائح، ج ۱، ص۳۹۲ 💠 از معجزات امام معصوم این است که صاحب علم غیب است و پنهان و نهان را میداند و به قلب و ذهن همه علم دارد. 💠 وقتی محبت اهل‌بیت در کسی بنشیند به طور واقعی قطعا ان محبت دستگیر است؛ سعی کنیم در دل خلق الله حب اهل‌بیت را جای دهیم که دستگیرشان باشد و این بالاترین کار فرهنگی است.
💠 🔸پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: ما مِن عَبدٍ سَلَكَ وادِيا فَيَبسُطُ كَفَّيهِ فَيَذكُرُ اللّهَ ويَدعو، إلاّ مَلَأَ اللّهُ ذلِكَ الوادِيَ حَسَناتٍ، فَليَعظُم ذلِكَ الوادي أو لِيَصغُر. 🔹هيچ بنده‌اى نيست كه در وادى‌اى برود و دو دستش را بگشايد و ذكر خدا بگويد و دعا كند، مگر اين كه خداوند، آن وادى را پُر از حسنات مى‌كند، خواه آن وادى بزرگ باشد يا كوچك . 📚 ثواب الأعمال : ص١٨٣ ح١ ☀