🌸🌱🌸🌱🌸 🌱🌸🌱🌸🌱 🌸🌱🌸 🌱🌸 🌸 #یادت_باشد قسمت 124 یکشنبه دانشگاه نرفتم، حمید که از سرکار آمد گفت: بریم از پدر و مادر تو هم خداحافظی کنیم،جلوی در هنوز از موتور پیاده نشده بودیم که از حفاظت پرواز تماس گرفتند و اطلاع دادند فعلاً پرواز کنسل شده است انگار پر درآورده بودم، حال بهتری داشتم خانه مادرم توانستم راحت شام بخورم، هرچند سر سفره حمید فقط با غذا بازی می‌کرد، از وقتی خبر را اطلاع دادند خیلی ناراحت شده بود. مادرم مثل من خوشحال بود و سر به سر حمید می‌گذاشت تا حمید به خاطر محبتی که به من دارد سفرش را به عقب بیندازد، به شوخی به او می‌گفت:حمید جان حالا که رفتنتون کنسل شده، ولی هر وقت خواستی به سلامتی بری سوریه، دختر ما را طلاق بده بعد برو! حمید که حسابی از خبر کنسل شدن پرواز پکر شده بود با حرف مادرم خندید و گفت:اولاً که رفتن ما دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نداره، دوماً از کجا معلوم که من سالم برنگردم، بادمجون بم آفت نداره، من مثل تازه دامادی هستم که عروسش را امانت می‌ذاره میره جهاد. نشسته بودم کنار به حرف‌هایشان گوش می‌دادم به پدرم گفتم: می‌شنوی چی میگن؟ خوبه والا! من اینجا حی و حاضرم یکی داره میگه طلاقش بده، یکی میگه طلاقش نمی‌دم! ما هم این وسط کشک!. دوشنبه از سر کار که آمد لباس‌های نظامی‌اش را هم آورده بود به من گفت: خانم زحمت می‌کشی این اتیکت‌ها را در بیاری؟ چون داریم میریم سوریه نباید اتیکت‌های سپاه روی یقه و سینه لباس باشه، اگه داعشی‌ها از روی علائم و نشانه‌ها متوجه بشن ما پاسدار هستیم اون موقع به هیچی رحم نمی‌کنن،حتی به جنازه ما، لباس‌ها رو گرفتم و داخل اتاق رفتم با بشکاف اتیکت‌ها را درآوردم،چند بار هم اتو زدم که جای دوخت‌ها مشخص نباشد، اتیکت‌ها را روی اپن گذاشتم به حمید گفتم: این‌ها اینجا می‌مونه، قول بده سالم برگردی، خودم دوباره اتیکت‌ها را بدوزم سر جاشون. لباس را از من گرفت و گفت: حسابی کار بلد شدی، بی‌زحمت این دکمه یقه لباس رو هم کمی بالاتر بدوز لباس نظامی باید کامل زیر گلو را بپوشونه، با نخ مشکی دکمه را کمی بالاتر دوختم وقتی دید گفت: چرا با نخ مشکی دوختی؟ باید با نخ سبز این کار را انجام می‌دادی من هم گفتم: حمید جان زیاد سخت نگیر، این دکمه برای زیر یقه است، می‌مونه زیر لباس اصلاً مشخص نمی‌شه، شدیداً روی آداب نظامی و به خصوص روی لباس‌هایش حساس بود و احترام خاصی برای لباس پاسداری قائل بود. غروب برادر حمید برای خداحافظی آمد با حسین آقا درباره سوریه و وضعیت نیروهایی که اعزام می‌شوند صحبت می‌کردند حمید برای برادرش انار دان کرد، ولی حسین آقا چیزی نخورد وقتی که رفت مشغول مرتب کردن خانه شدم، قرار بود آن شب پدر، مادر، خواهرها و آقا سعید برای خداحافظی به خانه ما بیایند، میوه موز و سیب گرفته بودیم دیسی که میوه‌ها را در آن چیده بودم بزرگ بود برای همین میوه‌ها کمتر از تعداد مهمان‌ها به نظر می‌آمد، حمید هر بار با دیدن دیس میوه‌ها می‌گفت: خانومم برم دو سه کیلو موز بگیرم،کم میاد میوه‌ها، می‌گفتم: نه خوبه،باور کن همین‌ها هم زیاد میاد، چون دیس بزرگه اینطور نشون میده، چند دقیقه بعد دوباره اصرار کرد از بس مهمان نواز بود نمی‌توانست نگران کم آمدن میوه‌ها نباشد، آخر سر طاقت نیاورد، لباس‌هایش را پوشید و گفت: خانم من از بس استرس کشیدم دل درد گرفتم! میرم دو کیلو موز بگیرم. وقتی برگشت مانده بودم با این همه مزد چیکار کنیم، دیس از موز پر شده بود حدسم درست بود مهمان‌ها که رفتن کلی موز زیاد ماند، به حمید گفتم: آخه مرد مومن! تو هم که دو سه روز دیگه میری با این همه مزد میشه یه هیئت راه انداخت حمید با وجود اینکه دید چقدر موز زیاد مانده ولی کم نمی‌آورد،گفت: اشکال نداره عزیزم، عمداً زیاد گرفتم بریز تو کیفت ببر خونه مادرت به عوض این روزایی که اونجا هستی ۲ کیلو موز براشون ببر@ ظرف‌ها را که جابجا کردم نگاهم به اتیکت‌های روی اپن افتاد، اتیکت اسم حمید را کف دستم گذاشته و نیم نگاهی به او انداختم، با آرامش کارهایش را انجام می‌داد، ولی من اصلاً حال خوشی نداشتم سکوت شب و درد تنهایی روی دلم آوار شده بود، لحظه به لحظه احساس جدا شدن از حمید آزارم می‌داد. ادامه دارد... #شهیدحمیدسیاهکالی 🌹https://eitaa.com/tarigh3