با سلام خدمت اعضای محترم الان نزدیک دو سال که کانال رو بدون هیچ تبلیغاتی سر پا نگه داشتم ، با توجه به مشغله ی کاری چند وقتی هست که فعالیت کانال کم شده که از شما پوزش می طلبم . از شما همراهان گرامی تقاضا دارم در صورت تمایل بات تلگرامی زیر را برای حمایت از کانال در تلگرام باز کنید . 👇👇👇 https://t.me/major/start?startapp=1175747435 🔘 کارگاه آموزشی/تاریخ بدانیم 👇 🆔https://eitaa.com/joinchat/2976842002C42d75c84f3

✍ ۱۰۰ سال پیش برنج غذای طبقه اعیان نشین ایران بود... 🔹 اینکه سیاحان برنج را غذای ملی مردم ایران معرفی کردند درست نیست ، زیرا در کتاب تاریخ کاشان آمده است : «...توده مردم ایران فقط شب عید رمضان، عید نوروز و اول اسفندماه برنج می پختند!..» 🔘کارگاه آموزشی/تاریخ بدانیم 👇 🆔https://eitaa.com/joinchat/2976842002C42d75c84f3

✍ عرض سلام و ادب احترام خدمت همراهان همیشگی کانال تاریخ بدانیم. بابت تاخیر طولانی در انتشار مطالب پوزش می طلبم . باید خدمت تان عرض کنم بخاطر یک سری مسائل شخصی متاسفانه فرصت نشد که این چند وقت خدمت تان باشم . در صورت رفع این مشکلات ، شرایط رو برای انتقال کانال به تلگرام بررسی می کنم . #ادمین 🔘کارگاه آموزشی/تاریخ بدانیم 👇 🆔https://eitaa.com/joinchat/2976842002C42d75c84f3

✍ افسار شتر بر دم خر بستن! 🔹ساربانی در آخر عمر خود، شترش را صدا زد و به دلیل اذیت و آزاری که بر شترش روا داشته از شتر حلالیت طلبید. یکایک آزار و اذیت‎هایی که بر شتر بیچاره روا داشته را نام می‎برد. از جمله ، زدن شتر با تازیانه، آب ندادن، غدا ندادن، بار اضافه زدن و... همه را بر ‎شمرد و ‎پرسید آیا با این وجود مرا حلال می‎کنی؟ 🔸شتر در جواب گفت : همه اینها را که گفتی حلال می‎کنم، اما یک‎بار با من کاری کردی که هرگز نمی‎توانم از تو درگذرم و تو را ببخشم. ساربان پرسید آن چه کاری بود؟ 👈 شتر جواب داد یک بار افسار مرا به دُم یک خر بستی. من اگر تو را بخاطر همه آزارها و اذیت‎ها ببخشم بخاطر این تحقیر هرگز تو را نخواهم بخشید! 🔹ضرب‎المثل معروف افسار شتر بر دم خر بستن اشاره به سپردن عنان کار به افراد نالایق است و اینکه افرادی بدون داشتن تخصص، تحصیلات، تجربه، شایستگی و شرایط متصدی پست و مقامی شوند. 🔘کارگاه آموزشی / تاریخ بدانیم 👇 🆔https://eitaa.com/joinchat/2976842002C42d75c84f3

✍ سخنان ستارخان که روشن بینی او را نشان میدهد 🔹اگر ما برای آزادی نجنگیم، مردمی که بعد از ما می‌آیند چه خواهند گفت؟! خواهند گفت که چه آدم‌های ترسویی بودند، نام ایران را ننگ‌آلود کردند. زور شنیدند و دم نزدند. زیر بار ظلم رفتند و به بیچارگی تن در دادند. چقدر بدبخت بودند. روز تاسوعا و عاشورا برای شهادت امام حسین عزاداری می‌کردند، خاک و گِل به سر می‌ریختند، با قمه فرق سرشان را می‌شکافتند، سینه و زنجیر می‌زدند، اشک و خون را با هم قاطی می‌کردند و خودشان را پیروان سیدالشهدا می‌دانستند اما وقتی پای عمل به میان می‌آمد زور و استبداد را قبول می‌کردند و آرام می‌نشستند 📗مجموعه کلمات قصار و سخنان ستارخان / محمدحسن پدرام 🔘کارگاه آموزشی/تاریخ بدانیم 👇 🆔https://eitaa.com/joinchat/2976842002C42d75c84f3

✍ نگاهی به پیشینه و جایگاه شب چله (یلدا) در فرهنگ ایران  🔹 جشن شب چله (یلدا) در آخرین شب پاییز ( ۳۰ آذر ماه) که بلندترین شب سال نیز هست ، در خاستگاه اصلی خود ایران با شور و شوق فراوان برپا می شود . این جشن ریشه در آیین کهن  مهر دارد که دیر زمانی در ایران و سپس در بسیاری از کشورهای آسیا و اروپا گرامی داشته می شد. شادمانی، گردهمایی خانوادگی و خوردن میوه هایی همچون هندوانه و انار و خشکبار از آیین های ویژه جشن یلدا است. 👈 پیشینه آیین مهر : در هزاره های دور ، مردمانی که در طبیعت زندگی می کردند بر اثر مشاهده خورشید و ماه و ستارگان و تجربه تغییرات طبیعی فصول و کوتاهی و بلندی روز و شب ، فعالیت های روزانه خود را بر بنیان این پدیده های طبیعی و دگرگونی های آن ها تنظیم می کردند و از آن ها بهره های فراوان می بردند. از این روی زندگی بخشی این پدیده های طبیعی را ستودند و آنان را تجلی وجود خداوند دانستند و از میان این پدیده های طبیعی ، خورشید که با پرتوهایش ( مهر ) به این زمین و همه زیستمندان روی آن گرمای زندگی می بخشید ، بیش از همه مورد ستایش قرار گرفت. سپس مردمان با اندیشیدن و ژرف نگری در بزرگترین منشاء نور مادی ( خورشید ) و شناخت اثرات زندگی بخش پرتو های آن ( مهر ) به شناخت بزرگترین منشاء نور معنوی ( خداوند ) دست یافتند . آنگاه مهر معنوی خداوند را ستودند و کوشیدند تا این صفت خداوندی را که به معنای صلح و دوستی ، محبت و پیمان داری و میانه روی است ، در نهاد خود نیز پرورش دهند. 🔸مهر ، در زبان سنسکریت  Mitra ، در اوستایی Mithra ، در زبان پهلوی Mitr و در پارسی امروزی Mitra یا  Mehr گفته می شود. 🔹مهر ، در زبان های سنسکریت و اوستایی به معنای پیمان و همبستگی و پیوستگی دو یا چندین نفر است . مهر در زبان پارسی نیز محبت و دوستی ، آشتی و پیمان معنا می دهد . براین پایه در فرهنگ ایران « مهر» دشمن دروغ و دروغگو است چون نمی توان از انسان بدکردار و دروغ گفتار انتظار داشت که پایبند به پیمان باشد و کسی می تواند به پیمان خود وفادار باشد که گوهر راستی را برگزیده باشد. اگر مهر را عینی تر کرده و پوششی زمینی به آن بدهیم ، پایداری هستی و گسترش نیکی محض را در آن جلوه گر خواهیم یافت . مهر ، جلوه ای از پیمان انسان با انسان ، پیمان انسان با محیط اجتماعی و طبیعی  ، و مسئولیت پذیری برای نگهبانی از خانواده ، شهر و کشور است. در یک نگاه ژرف تر انسان پایبند به پیمان ، پرچمدار و نگهبان هستی خواهد بود . بنابراین پایبندی به پیمان با آبادانی مترادف می شود ، و پیمان شکنی با ویرانی  و ظلمت هم معنا می گردد . بر پایه این دیدگاه ، نظام کیهانى نیز بر مدار نظم و هنجاری (اَشا) مى چرخد که نمودى از اصل پیمان و نگهداشت آن است.    این دیدگاه در فرهنگ و ادب ایران زمین بسیار تاثیر گذاشته است. در همین راستا ،  شانزدهمین روز هر ماه و هفتمین ماه سال در گاهشماری ایرانى نام مهر بر خود دارد. 👈همچنین یشت دهم از کتاب اوستاى متاخر نام مهر را بر پیشانى دارد. به گزارش هردوت نیز ایرانیان از دوره هخامنشى نام مهر را بر فرزندان خود مى گذاشتند .البته امروز نیز نام مهر یا میترا را همچنان برفرزندان خود مى گذارند و افزون بر آن واژه پیمان را نیز به عنوان نامی برای فرزندان خود برمی گزینند .  پیروان آیین مهر به نشانه پیمان دوستى حلقه مهر را بر انگشتان یکدیگر می نشاندند و این نماد زیبا امروز در جوامع بشرى به شکل حلقه زناشویی به هنگام پیوند و پیمان زناشویی بین دو زوج جوان تبادل می شود. آیین مهر در ایران زاده شد ، به بالندگی رسید و هزاران سال به چهره ها و جلوه های گوناگون در همه سرزمین های پهناور ایرانی پایدار ماند و پیروان فراوان داشته و دارد . 🔹جشن یلدا ، جشن زایش مهر : هزاران سال پیش ، ایرانیان دریافته بودند که از آغاز دی ماه ، روزها به تدریج بلندتر و شب ها کوتاه تر می شود و خورشید هر روز بیش تر در آسمان می ماند و نور و گرمی می پراکند. از این روی در پایان آخرین شب پاییز ( درازترین شب سال ) و سپیده دم نخستین روز زمستان، برآمدن نخستین پرتوهای خورشید تابان را که « مهر می نامیدند ، به عنوان لحظه زایش  مهر جشن می گرفتند که بعد ها جشن یلدا و یا جشن شب چله نامیده شد و تا امروز باقی مانده است. یلدا واژ ه ای سُریانی و به معنای زاده شدن است که توسط مسیحیان سُریانی به ایران آورده و ماندگار شد.  ایرانیان  از اول دی ماه تا دهم بهمن ماه (جشن سده )  را که ۴۰ روز است چله بزرگ می نامند و از دهم بهمن ماه تا بیستم اسفند ماه را  نیز چله کوچک می نامند. 🔘کارگاه آموزشی/تاریخ بدانیم 👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2976842002C42d75c84f3