چنان که قبلاً هم نوشتم، وفات حضرت زینب سلام الله علیها در پانزده رجب، فقط در کتاب مجعول اخبار الزینبات آمده و متاسفانه جاعل بی ذوق این کتاب، وفات آن حضرت را نزدیک به روز ولادت امیرالمومنین علی علیه السلام ذکر کرده است. محدث قمی در کتاب فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام، روز پانزدهم رجب را روز مبارکی دانسته است و مناسبت‌های این روز را ذکر کرده اما هیچ اشاره‌ای به مناسبت جعلی وفات حضرت زینب (س) در این روز نکرده است. شایسته است عزاداری در این روز مبارک ترک شود و چنان که قبلاً هم نوشتم از تقویم رسمی کشور حذف شود و به جای آن روزی در ماه محرم یا در ماه صفر به عنوان روز بزرگداشت ایشان تعیین شود. @saeedtavoosim

#قاب_تصویر دروازه ایشتار شهر باستانی بابل از مشهورترین شهرهای دوران باستان به‌شمار می‌رود و در جنوب بغداد قرار دارد. این شهر که از دوران سومریان تا اشکانی برقرار بوده است، پایتخت تمدن بابل در جنوب بین‌النهرین و در سده هفتم و ششم پیش از میلاد، در دوران اوج شکوه خود، پایتخت امپراتوری بابل نو (کلده) بود. این شهر در سال ۵۳۹ پیش از میلاد توسط کوروش فتح شد و به نقل از هرودوت، پس از آن باشکوه‌ترین شهر جهان محسوب می‌شد. مهم‌ترین اثر معماری اشکانی به‌دست‌آمده در این شهر یک بنای مرکب ورزشگاه و تئاتر است که آن را با خشت و ستون‌های گچی و آجری بنا کرده‌اند و شامل یک حیاط ستون‌دار مستطیل شکل و مجموعه‌ای از اتاق‌ها می‌شود. در سال ۳۳۱ پیش از میلاد، بابل توسط اسکندر مقدونی فتح شد و او در قصر بخت‌النصر همین شهر از دنیا رفت. با احداث شهر سلوکیه در دوران سلوکیان، بابل از رونق پیشین افتاد. امروزه می‌توان از بقایای این شهر باستانی که در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است، در ۸۸ کیلومتری جنوب بغداد دیدن کرد.  دروازه #ایشتار را نخستین بار باستان‌شناس آلمانی #رابرت کلدوی در جریان حفاری‌هایش در بابل (۱۸۹۹–۱۹۱۷) کشف کرد. بقایای این دروازه پس از آنکه موزه #پرگامون برلین در سال ۱۹۳۰ گشایش یافت به آنجا منتقل و بازسازی شد. بعدها به دستور #صدام حسین، دروازه‌ای کوچکتر شبیه به دروازه# ایشتار، به عنوان ورودی موزه‌ای در عراق ساخته شد. این دروازه در طول جنگ عراق آسیب‌هایی دید. کشور عراق از سال ۱۹۹۰ به دنبال بازگشت دروازه اصلی و سایر آثار وابسته، به آن کشور است. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

ارتفاع دروازه ایشتار به بیش از ۱۲ متر می‌رسیده است. در ضلع جنوبی آن سرسرای بزرگ و راه سنگ‌فرشی وجود داشته که درازایش به بیش از نیم مایل می‌رسیده است. سطح دیوار این دروازه از آجرهای فیروزه‌ای و آبی لعابدار براق پوشیده شده است. بر روی آن‌ها ردیف‌هایی از نقش‌های شیر و اژدها و احشام وجود دارد. عکس‌ها: ارسال از مخاطبین -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j