﷽ ❤️ 🇮🇷 امام حسين (ع) ❤️ مادر از حمل او ناراحت بود: ● از امام صادق (ع) فرمود: جبرئيل (ع) بر محمد (ص) نازل شد و گفت: اى محمد! خدا ترا مژده ميدهد به مولودى كه از فاطمه متولد شود و امت تو او را بعد از تو ميكشند. فرمود: اى جبرئيل! سلام به پروردگارم، من را به مولودى كه از فاطمه متولد شود و امتم او را بكشند نيازى نيست. جبرئيل به آسمان بالا رفت و سپس فرود آمد و همان سخن را گفت. پيغمبر فرمود: اى جبرئيل! سلام به پروردگارم مرا به مولودى كه از فاطمه متولد شود و امتم او را بكشند نيازى نيست. جبرئيل به آسمان بالا رفت و سپس فرود آمد و گفت: اى محمد! پروردگارت به تو سلام ميرساند و تو را مژده ميدهد كه امامت و ولايت و وصيت را در ذريه آن مولود قرار ميدهد، فرمود: راضى گشتم، سپس نزد فاطمه فرستاد كه خدا من را به مولودى مژده ميدهد كه از تو متولد مى‏شود و پس از من امتم او را ميكشند، فاطمه پيغام داد كه مرا به مولودى كه امت تو او را پس از تو بكشند نيازى نيست. پيغمبر پيغام داد كه خدا امامت و ولايت و وصيت را در ذريه او قرار داده، او هم پيغام داد كه من راضى گشتم. سپس امام (ع) این آیه را خواند: «حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ كُرْهاً وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً حَتَّى إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعينَ سَنَةً قالَ رَبِّ أَوْزِعْني‏ أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتي‏ أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلى‏ والِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ وَ أَصْلِحْ لي‏ في‏ ذُرِّيَّتي‏». (الأحقاف، 15) 🍃 (ترجمه آیه : "پس به ناخوشى او را آبستن شد و به ناخوشى او را زائيد و از آبستن شدن تا از شير گرفتنش سى ماه بود، و چون به قوت رسيد و چهل ساله شد، گفت: پروردگارا! من را وادار كن تا نعمت تو را كه به من و به پدر و مادرم انعام كرده‏اى سپاس‏گزارم و عملى شايسته كنم كه پسند تو باشد و بعضى از فرزندانم را شايسته كن". اگر او نمى‏فرمود: بعضى از فرزندانم را شايسته كن، همۀ فرزندان آن حضرت امام ميشدند. و امام حسين از فاطمه (س) و از هيچ زن ديگر شير نخورد، بلكه او را خدمت پيغمبر (ص) مى‏آوردند و آن حضرت انگشت ابهامش را در دهان او ميگذارد و او به اندازه‏اى كه دو روز و سه روزش را كفايت كند، از آن مي مكيد، پس گوشت حسين (ع) از گوشت و خون رسول خدا (ص) روئيد. و فرزندى شش ماهه متولد نشد، جز عيسى بن مريم (ع) و حسين بن على (ع). و در روايت ديگر است كه امام رضا (ع) فرمود: حسين را نزد پيغمبر (ص) مى‏آوردند و آن حضرت زبانش را در دهان او مى‏گذاشت تا مى‏مكيد و به همان اكتفا مى‏كرد و از هيچ زنى شير نخورد. ■ (أصول الكافي، ترجمه مصطفوى، ج‏2، ص 365). 💥 «وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتي‏ حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً فَلا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ إِنَّهُ كانَ مَنْصُوراً». 🍃 ("كسى را كه خداوند خون او را حرام شمرده نباید بكشيد، مگر از روی حق! و آن كس كه مظلوم كشته شده، براى وليش سلطه (و حق قصاص) قرار داديم اما در قتل اسراف نكند، چرا كه او مورد حمايت است").

💠 *«همه چیز در قبضۀ قدرت اوست»* 🔆 *«قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»*🍃 🔆 *«بگو: «خداونداتو صاحب فرمان و سلطنتى. به هر كس (طبق مصلحت و حكمت خود) بخواهى حكومت مى‏‌دهى و از هر كس بخواهى حكومت را مى‏‌گيرى و هر كه را بخواهى عزّت مى‌‏بخشى و هر كه را بخواهى ذليل . همۀ خيرها تنها به دست توست؛ همانا تو بر هر چيز توانايى.»* 📗 سوره آل عمران، آیه ۲۶ تدبر✍🏼 در این آیه بشارتهایی ازسوی خداوندمتعال داده شده است،بهترین بشارت، آن است که بنده، اجازه و توانایی گفتگو با پروردگار خویش را دارد. ✴️ چراکه برقراری ارتباط با خدای ارحم‌الراحمین بسیار ارزشمند است و هر بنده‌ای توفیق آن را ندارد. برای سخن گفتن با خدای سبحان، احتیاج به نوبت گرفتن و تعیین وقت قبلی نداری هرکسی رابخواهد توفیق برقراری ارتباط میدهد. ✳️ خدای مالک‌الملک، هر بنده‌ای را که بخواهد قدرتمند می‌کند و به او سلطنت می‌بخشد. بالاترین سلطنت‌ها، سلطنت بر نفس اماره و مهار آن است. ✴️ بنده بر این باور است که تنها خداوند مصدر قدرت است و سلطنت حقیقی را به عبد خویش عطا می‌کند. ✳️ اولین بشارت در آیه آن است که خداوند قدرت سلطه و مهار نفس را به بندۀ خویش عطا می‌کند که راه رسیدن به آن «خواستن» است وبعدتوانستن.۰