☑️طنز در شعر عاشورايی🚩 #اسماعیل_امینی بخش دوم✏️✏️ ✍ نگاهی به چند تعريف متداول طنز ١. طنز، به معنای تمسخر عيب‌ها و نقص‌ها به منظور تحقير و تنبيه، از روی غرض اجتماعی و همان صورت تكامل يافته هجو است. ( #اسدی‌پور و #صلاحی ، ١٣٧٢،ص١) 👌 ٢. طنز، اظهار يك معناست، بر خلاف آنچه لفظاً بيان شده است. ( #حلبی ، ١٣٧٧،ص٢) 👌 ٣. طنز [عربی= به استهزاء از كسی سخن گفتن]، در اصطلاح ادب، نوعی از آثار ادبی كه در برشمردن زشتی‌های كسی يا جامعه‌ای صراحت تعبيرات هجو را ندارد و اغلب غيرمستقيم و به تعريض، عيوب كسی يا كاری را بازگو می‌كند. در ادب فارسی، اين نوع آثار ادبی را كه قسمتی از هجوسرايی است ، از قديم‌ترين ايام شعر دری داشته‌ايم. ( #مصاحب ، ١٣٨٣ ، ص ١۶٣٠) 👌 ۴. در كلی‌ترين تعريف می‌توان طنز را نوعی از ادبيات دانست كه بدی‌ها و زشتی‌ها را بزرگتر نشان می‌دهد. ( #رادفر ، ١٣۶۴،ص ٣٠) 👌 ۵. طنز به معنای مسخره كردن و طعنه زدن و در اصطلاح ادبی، شعر يا نثری است كه با دست‌مايه طعنه، به تمسخر و نشان دادن معايب، زشتی‌ها و مفاسد فرد و جامعه می‌پردازد؛ به بيان ديگر، طنز اشاره تنبيهی است اجتماعی كه هدفش اصلاح می‌باشد، نه مردم‌آزاری. طبيعت طنز بر خنده استوار است؛ اما برخلاف كمدی، خنده در طنز هدف نيست، بلكه وسيله‌ای برای نشان دادن كاستی‌ها و توجه دادن به آنهاست. ( #انوشه ، ١٣٨١،ص ٩٣۴) 👌 ۶. هرگونه تصرف در نظم يا نظام آشنای ما و جايگزينی منطقی غيرمعمول با منطق آنها به صورتی كه حقيقتی را بيان كند يا فهم تازه‌‌ای پديد آورد و يا ما را بخنداند، طنز پديد می‌آورد. ( #تجبّر ، ١٣٩٠ ، ص ١۴٨) #تئوری_طنز #یادداشت_ها_و_مقالات #رویداد_های_طنز_روز #معرفی_طنزپردازان_ایرانی_و_آثارشان @tarzetanz