بهت بگن بیا بریم کربلا… ♥️ ♥️وسط بین الحرمین سلام بدی…. 🖤ندونی بری حرم حضرت عباس یا امام حسین… ♥️پای برهنه توبین الحرمین راه بیافتی…. 🖤برسی ورودی حرم حضرت عباس…. ♥️پشت در حرم بشینی و سلام بدی…. 🖤باچشم پر اشک اذن دخول بخونی…. ♥️بلندشی و بری روبروی ضریح بایستی…. 🖤سرتو بندازی پایین و باخجالت بگی فکر نمیکردم بیاریم حرم…. ♥️به حضرت عباس بگی خیلی آقایی…. 🖤بری یه بوسه به ضریح بزنی و اشک بریزی…. ♥️بیای عقبتر و یه زیارت بخونی…. 🖤بهش بگی اجازه میدی برم پابوس داداشت…. ♥️دوباره پابرهنه توبین الحرمین راه بیفتی و زیر لب بگی “از حرم تا قتلگه زینب صدامیزد حسسسسسسسین“…💔 ♥️اشک…. 🖤برسی ورودی حرم و ناخداگاه بشینی رو زمین دست برسینه سلام بدی…. ♥️اشک…. 🖤از باب القبله وارد حرم بشی…. ♥️نگاهت بیفته به ایوون طلا و ضریح… 🖤خجالت زده ای… ♥️چشمت بیفته به قتله گاه…. 🖤از عشق حسین مجنون بشی… ♥️آخرروضه رو درک کنی…. یه دل سیر گریه کنی… 🖤یادت بیاد چقدر حسرت رفتن به حرم رو میخوردی….!؟؟ ♥️آروم آروم باسر کج بری جلو ضریح و دستتو بگیری بالا و بگی”دستمو بگیر آقا…”✋😔‌ 🌸 @tashadat 🌸

#گشایش_ویژه ✍ هرکس در عصر پنجشنبه 《 سوره نصر 》 را ۴۱ بار بخواند از عالم غیـب فتـح و گشایشے برای او خواهد آمد به طورے ڪه متحیر خواهد شد ✨ 📚 ختومات مقدم 🌸 @taShadat 🌸

°•|🍃🌸 #فرازی_از_وصیتنامه #شهید_مسعود_نیرنجـــــی🕊🌹 ◽️سلام بر امام برحق شیعیان و منجی عالم بشریت زاده‌ طه و یس فرزند نبا عظیم حضرت مهدی(عج) ◽️ای که اگر نبودی زمین و زمانی هم نبود، ای باعث ایمان همه، ای حجه بن الحسن منتظرانت برفتند و تو را ندیدند، پس کی خواهی آمد؟ کی انتقام خون جدت حسین(ع) را خواهی گرفت؟ ◽️آقا جان اگر ما بدیم تو بخاطر دعای خوبان بیا و رهبری جهان را بدست گیر و ریشه‌ کفر و ظلم و نفاق را برکن، اگر امروز کشورهایی مثل آمریکا جرات هر کاری را به خود می‌دهند در زمان شما که قدرتی نخواهد ماند، تا بخواهد قد علم کند. بیا و غم‌های دل امام این امت و رهبری عظیم این انقلاب یعنی حضرت آیه الله العظمی امام خمینی خاتمه بده. °•{ نشــــربمنــــاسبتــــــــ #ســــالــــروزولادتــــــــــــ💐 🌸 @taShadat 🌸

شهید نظر میکند به وجه الله✨ نظر کردن به وجه الله کار سختی نیست.. دلت را که شهید کنی! می آموزی شهیدانه ️زندگی کنی آن وقت مقصدت آسمان می شود..... شبیه_شهدا_شویم شهید_محمودرضا_بیضایی 🌸 @taShadat🌸

#کلیپ #محرم داره میرسه بوی محـ🏴ـرم @taShadat

#خاطرات_شهدا 😢 👌 🌕 وادی رحمت 🌕 چند روز مانده به چهلم علی، وصیت نامه اش به دستم رسید. وصیت نامه را باز کردم. علی نوشته بود: «پدر جان من دوست دارم که در وادی رحمت در کنار سایر دوستانم به خاک سپرده شوم». اما وصیت نامه دیر به دست ما رسید و ما علی را در قبرستان ستارخان دفن کردیم. احساس ملامت می کردیم. به هر کجا سرزدم تا اجازه ی انتقال جنازه اش را بگیرم، موفق نشدم. از امام اجازه ی نبش قبر خواستیم، اما اجازه ندادند، ناچار گذاشتیم جنازه در همان قبرستان ستارخان بماند، اما هر وقت علی را در خواب می دیدم، می گفت: «هرچه احسان دارید، به وادی رحمت بیاورید. من در آن جا کنار دوستانم هستم و فقط به خاطر شما به قبرستان ستارخان می آیم.» این شد که پنج شنبه ها به وادی رحمت می رفتم و بعدازظهرها به ستارخان. تا این که 13 سال بعد از طرف شهرداری خبر آوردند که گورستان جاده کشی می شود، باید اجساد و اموات انتقال پیدا کنند. درست در سالگرد شهادت علی برای انتقال جنازه ی او به قبرستان ستارخان رفتیم. بر سر مزار حاضر شدیم و خاک آن را برداشتیم. به سنگ ها که رسیدیم، خودم خواستم که روی سنگ ها را جارو کنم تا خاک به استخوان ها و روی جنازه نریزد. سنگ اول را که برداشتم، بوی عطر شهید بیرون زد که بچه ها به من گفتند: «حاجی گلاب ریختی؟» گفتم: «نه، مثل این که این بو از قبر می آید،» عطر جنازه همه جا را گرفت. سنگ ها را که برداشتم نایلون را بلند کردم، دیدم سنگین است. آن را بغل کردم، دیدم که سالم است. صورتش را داخل قبر زیارت کردم. مثل این بود که خوابیده است و همین شامگاه او را دفن کرده ایم. با دیدن این صحنه یک حالت عجیبی به من دست داد، قسمت سبیل هایش عرق کرده و سالم بوده و در همان حال مانده بود. موهای صورتش و سبیل هایش هنوز تازه بود. موها و پلک ها همه سالم بودند. مثل این بود که در عالم خواب است. دستم را که انداختم به نایلون پایینی، چند تا از انگشت هایم خونی شد، مادر علی هم اصرار کرد که او را زیارت کند؛ وقتی خواستیم پیکر شهید را لای پارچه ای بپیچیم، مادر علی گفت: «بگذارید صورتش را ببوسم، من هنوز صورتش را ندیده ام.» یعقوب پسرم گفت: «کمی آرام باش مادر!» خواستم که نایلون روی صورتش را باز کنم که در وادی رحمت مانده بود، دستم خونی شد. پسرم سال ها در انتظار ملحق شدن به دوستانش در وادی رحمت مانده بود. #شهید_علی_ذاکری 📚 نوید شاهد 🌸 @taShadat 🌸

#پروفایݪ😍 #شهــیداحمدمحمــدمشݪب💕 @tashadat

حاج رضا پس از شهادت برادرش بیش از سه روز در تهران نماند و به منطقه بازگشت . وقتی به وی گفته می‌شود : که خوب بود لااقل تا شب هفت برادرت می‌ماندی و بعد بر می‌گشتی ؟ در جواب می‌گوید : به آنها گفته‌ام کنار قبر حسین قبری را برای من خالی نگهدارید . بیش از ۱۰ روز از شهادت برادرش نگذشته بود که روز ۱۰تیرماه سال 1365 در عملیات کربلای۱ ، روز آزادسازی شهر مهران از چنگال دشمن بعثی به شهادت رسید .  شهید حاج رضا دستواره تا زمان شهادت ۱۱ بار مجروح شدن را به جان خریده بود، ولی هرگز لحظه‌ای از پای ننشست که دشمن بخواهد دین و ناموس کشورش را به خطر بیاندازد . شهید حاج رضاددستواره ولادت‌ : ۱۳۳۸ شهادت : ۶۵/۴/۱۳ محل شهادت : مهران @tashadat

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را او کــه هرگز نتوان یافت همانندش را منم آن شاعر دلخون که فقط خرج تو کرد غـزل و عاطفـه و روح هنرمندش را @tashadat

نگفت این حجابش درست نیست «یادم هست در یکی از سفرهایی که به روستاها می‌رفت، همراهش بودم. داخل ماشین هدیه‌ای به من داد - اولین هدیه‌اش به من بود و هنوز ازدواج نکرده بودیم - خیلی خوشحال شدم و همان‌جا باز کردم و دیدم روسری است، یک روسری قرمز با گل‌های درشت. من جا خوردم، اما او لبخند زد و به شیرینی گفت:«بچه‌ها دوست دارند شما را با روسری ببینند.» از آن وقت روسری گذاشتم و مانده. من می‌دانستم بچه‌ها به مصطفی حمله می‌کنند که چرا شما خانمی را که حجاب ندارد می‌آوری مؤسسه، اما برایم عجیب بود که مصطفی خیلی سعی می‌کرد مرا به بچه‌ها نزدیک کند... نگفت این حجابش درست نیست، مثل ما نیست، فامیل و اقوامش آن‌چنانی‌اند. این‌ها خیلی روی من تاثیر گذاشت. او مرا مثل یک بچه کوچک قدم به قدم جلو برد، به اسلام آورد. نُه ماه ... نُه ماه زیبا با هم داشتیم و بعد ازدواج کردیم... بخشی از کتاب «نیمه پنهان ماه؛ چمران به روایت همسر شهید»به روایت غاده جابر، همسر شهید @tashadat

✨بســم الله الرحمــن الرحیــم ✨ شروع رمان 😍 همــراه مــا باشیـــد☺️ پسرک فلافل فروش زندگینامه وخاطرات طلبه ی جانباز شهید مدافع حرم محمدهادی ذوالفقاری😍 گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی🌹 @taShadat

🌸پارت#۱۱🌸 🖌اهل کار راوی:(دوستان شهید🌸) بعضي از دوستان حتي برخي از بچه هاي مذهبي را مي شناسيم كه اخلاق خاصي دارند! كارهايي كه بايد انجام دهند با كندي پيش مي برند. جان آدم را به لب مي رسانند تا يك حركت مثبت انجام دهند. اگر كاري را به آنها واگذار كنيم، به انجام و يا اتمام آن مطمئن نيستيم. دائم بايد بالاي سرشان باشيم تا كار به خوبي تمام شود. اين معضل در برخي از نهادها و حتي برخي مسئولان ديده مي شود. برخي افراد هم هستند كه وقتي بخواهند كاري انجام دهند، از همه ي عالم و آدم طلبكار مي شوند. همه ي امكانات و شرايط بايد براي آنها مهيا شود تا بلكه يك تحرك كوچكي پيدا كنند. اميرالمؤمنين علي (علیه السلام) در بيان احوالات يكي از دوستانشان كه او را برادر خود خطاب مي كردند فرمودند: او پرفايده و كم هزينه بود. اين عبارت مصداق كاملي از روحيات هادي ذوالفقاري به حساب مي آمد. هادي به هرجا كه وارد مي شد پرفايده بود. اهل كار بود. به كسي دستور نميداد. تا متوجه مي شد كاري بر زمين مانده، سريع وارد گود مي شد. بارها ديده بودم كه توي هيئت يا مسجد، كارهايي را انجام مي داد كه كسي سراغ آن كارها نمي رفت؛ كارهايي مثل نظافت و شستن ظرفها و... من شاهد بودم كه برخي دوستان مسجدي ما به دنبال استخدام دولتي و پشت ميز نشيني بودند و مي گفتند تا كار دولتي براي ما فراهم نشود سراغ كار ديگري نمي رويم. آنها شخصيت هاي كاذب براي خودشان درست كرده بودند و مي گفتند خيلي از كارها در شأن ما نيست! اما هادي اينگونه نبود. شخصيت كاذب براي خودش نمي ساخت. او براي رهايي از بيكاري كارهاي زيادي انجام داد. مدت ها با موتور، كار پيك انجام مي داد. در بازار آهن مشغول بود و... مي گفت: در روايات اسلامي بي كاري بدترين حالت يك جوان به حساب مي آيد. بي كاري هزاران مشكل و گناه و ... را در پي خود دارد. ٭٭٭ هادي يك ويژگي بسيار مثبت داشت. در هر كاري وارد مي شد كار را به بهترين نحو به پايان مي رساند. خوب به ياد دارم كه يك روز وارد پايگاه بسيج شد. يكي از بچه ها مشغول گچ كاري ديوارهاي طبقه ي بالاي مسجد بود. اما نيروي كمكي نداشت. هادي يكباره لباسش را عوض كرد. با شلوار كردي به كمك اين گچ كار آمد. او خيلي زود كار را ياد گرفت و كار گچ كاري ساختمان بسيج، به سرعت و به خوبي انجام شد. مدتي بعد بحث حضور بچه هاي مسجد در اردوي جهادي پيش آمد. تابستان 1387 بود كه هادي به همراه چند نفر از رفقا از جمله سيد علي مصطفوي راهي منطقه ي پيراشگفت، اطراف ياسوج، شد. هادي در اردوهاي جهادي نيز همين ويژگي را داشت. بي كار نمي ماند. از لحظه لحظه وقتش استفاده مي كرد. در كارهاي عمراني خستگي را نمي فهميد. مثل بولدوزر كار مي كرد. وقتي كار عمراني تمام مي شد، به سراغ بچه هايي مي رفت كه مشغول كار فرهنگي بودند. به آنها در زمينه ي فرهنگي كمك مي كرد. بعد به آشپز جهت پخت غذا مي رفت و... با آن بدن نحيف اما هميشه اهل كار و فعاليت بود. هادي هيچ گاه احساس خستگي نميكرد. تا اينكه بعد از پايان اردوي جهادي به تهران آمديم. فعاليت بچه هاي مسجد در منطقه ي پيراشگفت مورد تحسين مسئولان قرار گرفت. قرار شد از بچه هاي جهادي برتر در مراسمي با حضور رئيس جمهور تقدير شود. راهي سالن وزارت كشور شديم. بعد از پايان مراسم و تقدير از بچه هاي مسجد هادي به سمت رئيس جمهور رفت. او توانست خودش را به آقاي احمدي نژاد برساند و از دوركمي با ايشان صحبت كند. اطراف رئيس جمهور شلوغ بود. نفهميدم هادي چه گفت و چه شد. اما هادي دستش را از روي جمعيت دراز كرد تا با رئيس جمهور، يعني بالاترين مقام اجرايي كشور دست بدهد، اما همين كه دست هادي به سمت ايشان رفت، آقاي احمدي نژاد دست هادي را بوسيد! رنگ از چهره ي هادي پريد. او كه هميشه مي خواست كارهايش در خفا باشد و براي كسي حرف نمي زد، اما يكباره در چنين شرايطي قرار گرفت. 🌸 @taShadat 🌸