📣 سرود سلام فرمانده ۳ منتشر شد 🔺سلام فرمانده مهدی، سلام آقای خوبم

اگر‌همه‌ی‌ما‌عاشورایی‌باشیم حرکت‌دنیا‌به‌سمت‌صلاح‌سریع وزمینه‌ظهور‌ولی‌مطلق‌حق فراهم‌خواهد‌شد! #رهبرمعظم_انقلا‌ب❤️

❁﷽❁ 💜سَـردارِ قيـٰامِ‌ أَهْلِ‌بِيت آمَده‌ اَست 💗چاوشِ‌ پَيـٰامِ‌ أَهْلِ‌بِيت آمَده‌ اَست 💜اِي‌ عِشـق‌ بِگو‌ به‌ تَشنِه‌ كامانِ‌ فُرات 💗سَـقّـٰايِ‌ خيـٰامِ‌ أَهْلِ‌بِيت‌ آمَده‌ اَست #میلاد_علمدار_ڪربلا🌺 #و_بزرگ_جانباز_دشٺ_نینوا💚 #مبارڪ_باد🌼

به بهانه #روز_جانباز ❤️هر چند همه دوست دارند تو را "#آقا" صدا کنند ولی... ❤️ به جمع دانشجویان که می رسی قامت "#استاد" برازنده توست، ❤️ در میان نظامیان که می آیی هیبت "#فرماندهی" ات دل دوستان را شاد و دل دشمنانت را می لرزاند ❤️ روز پدر که می آید می شوی مهربانترین "#بابا" ی دنیا ❤️ روز جانباز که می شود همه دست "#جانباز" تو را به هم نشان می دهند، ❤️ ۹ دی که می رسد قصه "#علی" می شوی در جمل. ❤️ و همه اینها بهانه است آقاجان! بهانه ایست که ما یادمان نرود خدا نعمتی چون شما را داده است، خدا را برای این نعمت شکر می گوییم. ❤️ اللهم احفظ قائدنا الامام الخامنه ای

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 💗#نم_نم_عشق💗 فصل‌دوم قسمت 1 (تغییروحقیقت) مهسو هیچوقت ترکیه رو دوست نداشتم… وحتی  الان بعد از بیست روز هنوزهم بهش عادت نکردم… دلم برای همون تهران پرازدود و دم تنگ شده…برای خونه ی بابام،خونه ی خودمون،دانشگاه…همه جا… توی این بیست روزی که ساکن استانبولم اصلا دلم نمیخواد ازخونه بیرون برم…نمیدونم چرا هوای این شهر و کشور هم بهم استرس میده… ازاتاقم خارج شدم و وارد راهرو شدم…راهرویی مجلل با مجسمه های جورواجور که به سالن پذیرایی مجلل تری ختم میشد…واردسالن شدم…یاسررودیدم که طبق معمول این مدت جفت امیرحسین نشسته بود و درگوش هم پچ پچ میکردن… خدمتکاری از کنارم گذشت ،سریع صداش زدم به سمتم برگشت و خیلی مطیع به زبان ترکی استانبولی گفت +بفرماییدخانم توی دلم خداروشکر کردم که ترکی فولم … _طنازکجاست؟ندیدیش؟ +فکرمیکنم حمام باشن خانم… پوفی کشیدم و ازسربیحوصلگی گفتم _خیلی خب،مرخص… سریعا ازجلوی چشمام دورشد بدون اینکه حواس پسرهارو به خودم معطوف کنم واردحیاط شدم … مثل بهشت بود… هوای این فصل ازسال هم یه حیاط پاییزی جذاب ساخته بود… زیپ سویی شرتم رو بالاترکشیدم و قدم زنان به سمت تاب دونفره ی سفید رنگ بین درختها راه افتادم.. آروم روی تاب نشستم و تکونش دادم… گوشیم رو ازجیبم خارج  کردم و موسیقی بی کلام و آرومی رو پلی کردم… رفتم توی فکر..به یاداولین لحظه های ورودم به این خونه افتادم… بااینکه کل جدوآباد من پولداربودن و همیشه اشرافی زندگی کردیم ولی این خونه یه چیزی فراترازینهابود… مثل یه کاخ بود… وچیزی که اینجاازهمه بیشتر تعجب برانگیزبود این بود که خدمتکارا شدیدا ازیاسرمیترسن و بهش احترام میزارن… اون هم بااخم وحشتناکی و با غروروتکبری که ازش سراغ نداشتم راه میرفت و رفتارمیکردولی بدخلقی نه…و این برای من جذابترش میکرد…