🦋💐خاطره ای از زبان همسر گرامی شهید محمدخانی 🌿مرام‌های خاص زیاد داشت اما بعضی چیزها برایش قانون بود و خط قرمز داشت و یکی از آن خط قرمز ها این بود : محمد حسین همیشه یکی از دیوارهای خوش اندازه که چشم خورش از بقیه جاها بیشتر بود را به عکس شهدا تعلق میداد و تو باید قبول میکردی که به واسطه عکس شهدا حرمت حضور شهدا را در خانه رعایت کنی وگرنه ...                                  قرارداد که تمام میشد و خانه را که میخواستیم عوض کنیم بعضأ عکس ها هم نو میشد ؛ یادم هست وقتی پوسترهای کم عرض شهدا مد شده بود محمدحسین کلی ذوق زد که عکس های بیشتری را میتواند در خانه جا بدهد. با این حال ولی همیشه یک پوستر تکراری بود ؛ قدیمی بود؛ و نه نو میشد و نه قرار بود سایزش عوض شود و آنهم تمثال شهید مبارزه با اشرار جنوب شرق کشور "محمد عبدی" بود. خیلی دوست داشت مثل محمد عبدی باشد.همیشه از خنده های لحظه های اخرش و حین شهادت محمد عبدی میگفت ؛ وقتی فهمیدم اسم جهادی محمدحسین خودمان عمارعبدی، است اصلا جا نخوردم ولی زمانی که عکس صورتش را در معراج شهدای تهران دیدم ؛ با آن لبخند ملیح آن موقع باورم شد *:* تا در طلب گوهر کانی کانی تا در هوس لقمه نانی نانی این نکته ی رمز اگر بدانی دانی 💥هرچیز که در جستن آنی، آنی #شهید‌محمد‌حسین‌محمد‌خانی🌹 #شادی‌روحش‌صلوات🕊 https://eitaa.com/tazkeratoshohada

♥️واکنش سردار شهید سلیمانی به شهادت محمد حسین محمد خانی 🔹پس از شهادت محمدحسین محمد خانی، شهید سلیمانی با کلمات مقتدرانه او را اینگونه توصیف کرد: ⚡«رشادت‌ها و شجاعت‌های شهید عمار مانند همت بود، عمار مثل پسرم بود، همیشه برایش صدقه می‌گذاشتم و می‌گفتم مراقب خودت باش.. https://eitaa.com/tazkeratoshohada

📚معرفی کتاب از شهید محمدحسین محمدخانی: 《قصه دلبری》 شهید محمدخانی به روایت همسر این کتاب مخاطب را غافلگیر میکند.... قصه دلبری، روایت نو، جوان پسند و متفاوت از عاشقانه های همسر شهید مدافع حرم محمدخانی است.... https://eitaa.com/tazkeratoshohada

✅گزیده ای از کتاب قصه دلبری: ✨شهید محمدحسین محمدخانی به روایت همسر 🌷از تیپش خوشم نمی آمد. دانشگاه را با خط مقدم جبهه اشتباه گرفته بود. شلوار شش جیب پلنگی گشاد می پوشید با پیراهن بلند یقه گرد سه دکمه و آستین بدون مچ که می انداخت روی شلوار. در فصل سرما با اورکت سپاهی اش تابلو بود. یک کیف برزنتی کوله مانند یک وری می انداخت روی شانه اش، شبیه موقع اعزام رزمنده های زمان جنگ. وقتی راه می رفت، کفش هایش را روی زمین می کشید. ابایی هم نداشت در دانشگاه سرش را با چفیه ببندد. از وقتی پایم به بسیج دانشگاه باز شد، بیشتر می دیدمش. به دوستانم می گفتم: «این یارو انگار با ماشین زمان رفته وسط دهۀ شصت پیاده شده و همون جا مونده. آمد اتاق بسیج خواهران و پشت به ما و رو به دیوار نشست . آن دفعه را خودخوری کردم . دفعه بعد رفت کنار میز که نگاهش به ما نیفتد. نتوانستم جلوی خودم را بگیرم. بلند بلند اعتراضم را به بچه ها گفتم . به در گفتم تا دیوار بشنود . زور می زد جلوی خنده ش را بگیرد . معراج شهدای دانشگاه که انگار ارث پدرش بود . هر موقع می رفتیم آنجا می پلکیدن زیر زیرکی می خندیدیم و می گفتیم : بچه ها بازم دار و دسته ی محمد خانی . بعضی از بچه های بسیج با سبک و سیاق و کار و کردارش موافق بودند بعضی هم مخالف . معروف بود به تندروی کردن و متحجر بودن . از او حساب می بردند ، برای همین ازش بدم میومد. فکر می کردند از این آدم های خشک مقدسه از آن طرف بام افتاده است... https://eitaa.com/tazkeratoshohada

♥️ماجرای خواستگاری شهید محمدحسین محمدخانی ▫️در کوی نیک نامی ما را گذر ندادند ▫️گر تو نمی پسندی تغییر کن قضا را https://eitaa.com/tazkeratoshohada

🎥مستند از آسمان/شهید والامقام محمدحسین محمدخانی شادی روح پاک شهدا از صدر اسلام تاکنون صلوات💐 https://eitaa.com/tazkeratoshohada