سجاد همیشه با وضو بود. خیلی از غیبت کردن بدش می‌آمد. یکی از بارز‌ترین ویژگی‌هایش حیا و سر به زیری بود. از حقوقی که داشت برای انجام کارهای خیر هزینه می‌کرد. در انجام مسئولیت بالاترین دقت عمل را داشت. با بچه‌ها مانند خودشان بود. زبان آنها را خوب متوجه می‌شد. وقتی از سر کار می‌آمد پسرمان حامد را با خودش بیرون می‌برد و می‌گفت: از صبح با شما بود حالا وظیفه من است که او را سرگرم کنم. یکی از دلایلی که سجاد خودش را به جمع شهدای حرم بی‌بی رساند، اخلاص و پاکی‌اش بود. بسیار با خلوص نیت کار می‌کرد. بارها به خودم می‌گفتم: خدایا شکرت که بنده‌ای به این خوبی آفریدی. همسرم بسیار شیفته اهل بیت بود. ارادت ویژه‌ای به حضرت زهرا(س) داشت در نهایت هم مثل او به شهادت رسید. @tazkeratoshohada

تولد حضرت فاطمه(سلام‌الله علیها) بود. سجاد مثل همیشه با روی خندان از سر کار آمد. بعد از چند دقیقه گفت: خانم اشکال نداره، تو راضی هستی که من هدیه‌ای که پادگان برای روز زن داده است، بدهم به بنده خدایی که لازم دارد؟ گفتم: نه چه اشکالی دارد؟ من از خدام است. من تازه چادر گرفتم فعلاً لازم ندارم. من آن روز نپرسیدم چادر رو برای چه کسی می‌خواهی، تا اینکه بعد از شهادت همسرم، یکی از دوستانش به من گفت موضوع چه بوده. گفت: در دانشگاه یک دختر خانم بود حجاب خوبی نداشت. سجاد به دوستش می‌گوید برو با این خانم صحبت کن ببین چرا حجابش این طور است. سجاد  به دلیل حیای زیاد خودش با دختر خانم حرف نمی‌زند. دختر خانم هم گفته بود به دلیل مشکلات مالی نمی‌توانم چادر تهیه کنم. اتفاقاً همان روز چادر را به ما هدیه دادند. سجاد آن روز چادر را می‌برد برای این خانم و خدا را شکر از آن روز تا حالا استفاده می‌کنند. @tazkeratoshohada

حامد متولد 25 آبان ماه 1390 و هانیه متولد 28بهمن ماه 1393 است. سجاد قبل از رفتن، خیلی سفارش بچه‌ها را کرد. می‌گفت: من از تو مطمئنم که می‌روم و خیالم آسوده است که تو می‌توانی بچه‌ها را خوب تربیت کنی. وصیت کرده است که بچه‌ها بعد از دوران راهنمایی برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه بروند. آخرین لحظات جدایی... آن شب من خوابم نبرد تا صبح گریه کردم. هانیه خواب بود. سجاد رفت یک دل سیر بوسش کرد. حامد بیدار بود. من قرآن، آب و گل را آماده کردم تا بدرقه‌اش کنم، گریه امانم نداد. سجادم را از زیر قرآن رد کردم. گفتم: برو دست حضرت زینب(س) به همراهت. مراقب خودت باش. او هم دم در آسانسور ایستاد و به من گفت: تو هم مراقب خوبی‌هایت باش. دیگر نتوانستم تا محوطه بروم و با او آنجا خداحافظی کنم. صدای همسایه‌ها می‌آمد که با او خداحافظی می‌کردند. سلام و صلوات بود و حلالیت. این لحظات من را یاد دوران دفاع مقدس و رزمنده‌ها می‌انداخت. خیلی لحظات سخت و نفس‌گیری بود. صدای خنده‌هایی که از شوق وصال بر لب داشت را هرگز فراموش نخواهم کرد. @tazkeratoshohada

بهمن پيكر ايشان به كازرون آمد و 20 بهمن به همراه سردار شهيد غلامي تشييع شد. شهيد غلامي و سجاد در يك روز اعزام و در يك روز هم به شهادت رسيده بودند كه هر دو در گلزار شهداي شهرمان آرام گرفتند. تشييع آنها طي مراسمي باشكوه برگزار شد. حدود 3 هزار نفر جمعيت حاضر شده بودند تا شهيدشان را تشييع كنند. من و سجاد لحظات سختي هنگام جدايي داشتيم. گفتم مي‌خواهم آخرين نفر باشم و بيشتر كنارش بمانم. همين طور هم شد. اول كه او را ديدم آرامش عجيبي تمام وجودم را در برگرفت. باور كردني نبود ديگر گريه‌ام نمي‌آمد. لبخند به لب داشت. دستانم را روي صورتش مي‌گذاشتم تا بدنش كه سرد شده بود گرم شود. به سجاد شهيدم گفتم كمك كن تا بچه‌ها را خوب تربيت كنم آنطور كه شايسته است. گفتم سلام من را به حضرت زينب(س) برسان و بگو به من صبر عطا كند.

🔺 نمیدانم این صحنه را چه کسی شکار کرده ولی محشر است پیرمرد می آید جلوی کتاب فروشی چشمش به عکس روی جلد کتاب ها می افتد تصاویر شهداست خم میشود بر عکس روی جلد کتاب ها بوسه میزند و صورتش را به عکس ها تبرک میکند. روح شهدا شاد❤️ نثار ارواح مطهرشان صلوات 🌿 @tazkeratoshohada