✳️غذاها و خوراکیهای استخوان ساز :
@Teb_sayed_ya_seen
❌سنجد پودر شده با پوست و گوشت و هسته
❌آب کرفس روزانه یک تا دو لیوان میل شود
❌شیر گاو +عسل
❌بادام درختی عصرها 7 عدد میل شود
❌مویز روزانه 21عدد صبح ناشتا میل شود
❌چغندر با برگش بصورت سوپ یا آش
❌قلم گاو و پاچه گوسفند در طول هفته
❌داروی مومنایی یا مومیجو طبق تشخیص پزشک
❌عرق گیاه مخلصه روزانه یک استکان
❌ارده +شیره انگور در وعده صبحانه
❌1 قاشق مرباخوری کنجد خام همراه شام
❌قره قروت کاملا طبیعی مخلوط با آش ترش
❌کشک +نعناع +خرما
❌جوشانده ریشه زرشک روزانه یک استکان
در خصوص دفع مورچه و بیرون نیامدن ان
⇜اگر زاج سیاه را بسوزانند و در
سوراخ مور بریزند، دیگر بیرون نیایند.
⇜هرگاه زیره سبز را بکوبند و در
سوراخ مورچه ریزند، بیرون نیایند.
⇜اگر به سوراخ لانه مورچه
سرگین گاو بگیرند بیرون نیایند.
:: کاری کنید که نیاز به کشتن
حیوانات موذی نباشد ::
⇽به خدا سوگند، اگر هفت اقلیم با آنچه زیر آسمان هاست، به من داده شود که با نافرمانى خدا پوستِ جوى از مورچه اى برُبایم، چنان نخواهم کرد؛ و به درستى که دنیاى شما، نزد من، خوارتر است از برگى در دهان ملخى که آن را مى جَوَد. على را چه کار با نعمتى که فانى گردد و لذّتى که نپاید؟!
{نهج البلاغه، خطبه ۲۲۴}
⇽شخصی از حضرت آیت الله العظمی بهجت پرسید در خانه مان مورچه زیاد است ؛ آیا کشتن آنها اخلاقا پسندیده است؟ آقا فرمودند : به جای کشتن، مقداری نفت جلو لانه شان بریزید. وی گفت : حالا که در خانه پخش شده اند چه کنیم؟ آقا با تبسمی فرمودند : یا أیها النمل ادخلوا مسکنکم لا یحطمنّکم سلیمان و جنوده {سوره نمل، آیه ۱۸}
#کشتن_مورچه
#فراری_دادن_مورچه
🔴اثرات خوردن غذای خیلی داغ
سستی و رخوت معده/ خرابی هضم /پرکردن سر از بخارات
🔵اثرات خوردن غذای خیلی سرد
کاهش حرارت معده وقوه هاضمه وغذای خوب هضم نشده خارج و تولید خلط خام میشود
⚠️نکته
ضعف قوای هاضمهی داغ (یعنی معدهی داغ)
⬅️ باعث ایجاد فضولات ناشی از متابولیسم دماغ (مغز) درقالب ترشحات پشت حلق (نزله) ایجاد میشود و سنگینی و سردرد ایجاد میکند.
☝️اگر معده داغ باشد مانند قابلمه خالی که روی گاز بگذارید و یکدفعه داخلش شیر سرد بریزید چه اتفاقی میافتد؟ بخار آن بالا می رود (به سمت مغز)خلط پشت حلق ایجاد میشود
♨️ وقتی معده چند ساعت خالی از غذا بماند به اصطلاح داغ میکند...اینجا ضعف معده ایجاد میشود
🔶🔹درمانبیماریآلوپسی آره آتا
🔹(ریزش سکه ای مو):
🌟به بیان ساده ریزش موی سکه ای را آلوپسی نامند. از نظر طب سنتی این بیماری ناشی از #سردی موضعی می باشد.
برای درمان آن مراحل زیر را به دقت انجام دهید:
💎الف) روغن مالی محل ریزش مو با روغن سیاه دانه روزی سه مرتبه ۲۱ روز
💎ب) دو الی سه عدد زالو روی محل ریزش بسته به شدت آن بگذارید. اینکار را دو الی سه مرتبه تکرار کنید هر دو هفته یکبار تا رویش مجدد آغاز شود.
💎ج) جوشانده (اسطوخودوس + سنبل الطیب) شبی یک لیوان با کمی عسل موقع خواب مصرف شود. (۴۰ شب)
❗*توجه :برای روغن مالی اگر از اسانس نعنا هم کمک بگیرید نتیجه بهتر خواهد بود. به این ترتیب که به ازای هر ۶۰ سی سی روغن ۱۴ قطره از اسانس نعنا به آن اضافه کنید
💎د) یک زالو در محل+ خوراک گرمی
🔴 شرط #تزریق_واکسن برای ورود به مدرسه ممنوع است!
سخنگوی وزارت آموزش و پرورش در امر بازگشایی مدارس بیان داشتند اشکالی ندارد که مدرسهای بخواهد اطلاعاتی از وضعیت #سلامت و #واکسیناسیون دانشآموزان دریافت کند و یا تصویری از کارت واکسن آنها را داشته باشد.
👌🏻اما مدرسه به هیچوجه نمیتواند شرط و شروط بگذارد و یا محدودیتی در این زمینه اعلام کند.
لینک خبر:B2n.ir/b06231
کانال طب اسلامی و سنتی سید یاسین موسوی:
زیره (به زبان عربی: کمون)
خواص درمانی زیره
زیره؛ قویترین ضد نفخ گیاهی
زیره، قویترین ضد نفخ گیاهی است، زیره به هضم غذا کمک میکند و تشنج و لرزشها را از بین میبرد.
خاصيت ضد عفوني كننده زيره سبز ميتواند در افزايش ايمني بدن موثر باشد، به همين دليل يك ماده غذايي مفيد براي درمان آنفلوانزا به حساب ميآيد.
زیره گياهي علفي و چند ساله است، برگ¬هاي بالايي نخي شكل و بدون دم برگ، گل¬ها سفيد وكرم با آرايش چتري، بذرهای آن شبيه زيره سبز بوده ولي عطري قويتر دارد.زمان برداشت مرحله اول از بدو تشکیل میوه شروع میشود (از اوایل مرداد میوهها میرسند) در این مرحله ساقههای گلدار جدا میشوند، در مرحله دوم صبح زود یا بعد از ظهر برداشت نهایی انجام میگیرد.
زیره در دو نوع سبز و سیاه موجود است که اگرچه ویژگیهای تغذیهای نسبتا مشابهی دارند، اما تفاوتهایی دارد.
@Teb_sayed_ya_seen
دو نوع زیره با نامهای زیره سیاه و زیره سبز میشناسیم که نوع سیاه آن با نامهای زیره «کرمانی» و زیره «کوهی» و نوع سبز آن به نام «کراویه» معروف است.
زیره سیاه، باریکتر و عطر بیشتری دارد اما زیره سبز حجیمتر و عطر کمتری دارد.
زیره دارای کالری است، ۱۰۰ گرم از آن ۳۷۰ کیلوکالری انرژی دارد.
زیره سبز از ادویههای بسیار قدیمی و پرمصرف در صنایع غذایی بوده و به علت داشتن اسانس ملایم، گرم و خوشبو، به طور مستقیم در بسیاری از غذاها مصرف میشود.
از زیره در تهیه نانهای محلی و صنعتی نیز استفاده میکنند و همچنین آن را برای نگهداری انواع کنسروها و گوشتهای قرمز و سفید به کار میبرند.
زیره سبز قدرت مقابله با انواع آلودگیهای باکتریایی و قارچی را نیز دارد و برای همین در صنایع غذایی مورد استفاده فراوان قرار میگیرد.
خواص زیره سبز
ـ طبع آن گرم و خشك است؛
ـ ادرارآور میباشد؛
ـ ضد تشنج میباشد؛
ـ برای درمان خون دماغ زیره را كوبیده با سركه مخلوط نموده در بینی بچكانید؛
ـ برای درمان ورمهای پوستی زیره را با آرد باقلا به صورت مساوی مخلوط كرده به صورت ضماد بگذارید؛
ـ برای اختلالات گوارشی از دم كرده زیره استفاده كنید؛
ـ برای بازشدن بینی زیره را ببویید؛
ـ برای درمان اسهالهای رطوبتی زیره بوداده را به صورت كف لمه بخورند؛
ـ حضرت محمد(ص) فرمودهاند: زیره معده را تقویت مینماید مرض بواسیر را قطع كرده و انسان را از مرض لقوه در امان نگه میدارد؛
ـ برای درمان لكنت زبان زیره سیاه، آویشن، زیره سبز و نمك از هر كدام ۵ گرم مخلوط كرده جوشانده صاف نموده غرغره كنید؛
ـ برای درمان میگرن تخممرغ را آب پز نموده سپس تخم زیره آسیاب شده را با آن مخلوط نمایید در یك پارچه بسته به پشت گردن ببندید؛
ـ برای درمان قاعدگی دردناك ۱۰ گرم زیره سیاه، ۱۰ گرم زیره سبز را آسیاب كرده از روز اول قاعدگی با شروع درد روزی ۳ قاشق مرباخوری میل شود؛
ـ اگر كبوتربازان میخواهند كه كبوتر آنها برگردد و هیچ وقت آشیانه را ترك نكند در لانه آنها مقداری زیره یا سیاه دانه بگذارند؛
ـ برای جلوگیری از خونریزی بینی زیره را در سركه جوشانده سپس استشمام كنید؛
ـ برای ورم زیر پلك چشم و خونمردگی پودر زیره را با روغن زیتون و عسل مخلوط كرده بصورت ضماد بگذارید.
حکیم عقیلی خراسانی در مخزن¬الادویه آورده است:
«معرّب از خامون يوناني است و به فارسي زيره نامند و برّي و بستاني مي¬باشد و هر يك را اصناف مختلفه است و سياه برّي و بستاني را كمون كرماني و زرد را فارسي و شامي و سفيد را نبطي نامند و اخير زيرة سبز است و در اكثر مكان مي¬باشد و برّي هر صنفي قويتر از بستاني و صنفي از برّي سياه و شبيه به شونيز و قويّ الحرارت و از مطلق كمون مراد كرماني است و به يوناني او را باسليقون نامند و به معني ملوكي است و بهترين اقسام كرماني برّي و زبونترين سفيد بستاني است و قوّتش تا هفت سال باقي مي-ماند و نبات او از رازيانه كوچكتر و برگش مستدير و قبّه او مانند شبت است.
در اوّل سوم گرم و خشك و بسيار ملطّف و مدرّ بول و شير و عرق و حابس طبع و حيض و ترياق سموم هوام و محلّل رياح و نفخ و هاضم و محرّك آروغ و ملطّف لحوم غليظ بوده و جهت عسر نفس و تخمه و مغص ريحي و رفع خواهش گل و امثال او و فواق رطوبي و ورم ريحي سپرز مفيد است و بودادة او جهت اسهال رطوبي نافع بوده و به سركه پروردة او كه بعد از آن برشته باشند، قويّ القبض و در رفع رطوبات معده قويّالأثر است و حقنه و طبيخ او محلّل نفخ و فرزجة او با روغن زيتون قاطع حيض و مضمضة طبيخ او مسكّن درد دندان و نزلات است خصوصاًَ با صعتر و قطور او جهت قرحة چشم و جرب و با سفيدة تخم مرغ جهت رمد حارّ و طلاي او جالي بشره و آب افشردةاو جهت طرفه و با نمك جهت سبل و ناخنه و سعوط او با سركه جهت رعاف و ضماد او با روغن زيتون جهت ورم سپرز و با آرد باقلي جهت ساير اورام نافع و مضرّ ريه و مصلحش سركه است.
و قدر شربتش دو درهم و بدل كرماني ساير اقسام او و بدل كمون شامي كروي
ا و تخم گندنا است و مداومت جرم و عرق او مورث لاغري و زردي رخسار است و چون آب زيره را بر بدن مولود در حين ولادت بمالند بالخاصيه در مدّت¬العمر، منع تولد قمل مي¬كند و از مجرّبات دانسته¬اند و قسم نبطي او كه به فارسي زيرة سبز گويند مليّن طبع است و نوع برّي كه شبيه به شونيز است جهت گزيدن هوام و تقطير¬البول و اخراج سنگ مثانه و خون منجمد آن بيعديل بوده و خصوصاًَ چون با آب كرفس بستاني بنوشند و با سركه جهت فواق و كرم معده و ضماد او با روغن زيتون و عسل رافع رنگ خون مردة تحت جلد است و جهت ورم حارّ انثيان مفيد مي¬باشد.
کمون حبشی: قسمی از کمون بری است شبیه به شونیز.
کمون حلو: انیسون است.
کمون رومی و ارمنی: کرویا است.
كمون أسود: زيرة كرماني است و در بعضي بلاد شونيز را به اين اسم نامند.
كمون هندي: شونيز است.
كمون نبطي: زيرة سبز است.»
بارهنگ (به زبان عربی: لسان الحمل)
طبع بارهنگ سرد و خشک است.
بارهنگ کبیر دارای خواص قابض، تببر، تونیک، نرمکننده، تصفیهکننده خون، ضد اسهال، محرک، معرق، مدر، ضد رماتیسم و ضد اسهال خونی، ضدالتهاب کلیه و مثانه، و ضد باکتری است.
بارهنگ کبیر در موارد خونروی¬های ریوی، وجود خون در اخلاط، عفونت¬های مجاری تنفسی، التهابات چشمی، بیماری-های کبدی، زردی، استفراغ, درد دندان، کولیک، مالاریا، سوزاک، احساس سوزش در لوله مری، نزله مجاری ادرار و دستگاه هضم، رفع تحریکات در نزلههای مزمن برونش¬ها استفاده میگردد.
در استعمال خارجی بکار بردن کرم بارهنگ در معالجه جوش¬های صورت، جوش غرور، جوش ناحیه بینی، زنخدان و گونهها و زخمهای جلدی توصیه شدهاست.
دانه بارهنگ ضد اسهال بوده و از آن به همراه قدومه، تخم مرو و به¬دانه، مخلوطی به نام چهارتخمه درست می-کنند که به عنوان نرم کننده سینه و برطرف کننده سرفه و خارش¬های گلو مصرف سنتی دارد.
@Teb_sayed_ya_seen
دانه بارهنگ ضد اسهال بوده و از آن به همراه قدومه، تخم مرو و به¬دانه، مخلوطی به نام چهارتخمه درست می¬کنند که به عنوان نرم کننده سینه و برطرف کننده سرفه و خارش¬های گلو مصرف سنتی دارد.
خواص درمانی ریشه، برگ و دانه این گیاه اثر نرم کننده دارد و از آنها به عنوان تصفیه کننده خون، آرام کننده ناراحتی¬های آسم مرطوب، اسهال¬های ساده و ورم مخاط دهان استفاده می¬شود.
جوشانده دانه بارهنگ در رفع بیماری¬های التهابی کلیه و مثانه موثر است.
از برگ این گیاه به وفور استفاده می¬شود و برگ آن خاصیت ضد عفونی کنندگی دارد و همچنین دانه این گیاه هم خاصیت ضد عفونی کننده و خلط¬آوری خوبی برای دستگاه تنفسی دارد.
برگ¬های این گیاه بسیار زبر و خشن می¬باشند و برای استفاده در سالاد آن¬ها را در آب جوش قرار داده و فیبرهای آن را جدا می کنند. بهتر است از ساقه¬های گیاه استفاده نشود زیرا میزان فیبر موجود در آن¬ها بیشتر است.
حکیم عقیلی خراسانی در مخزن¬الادویه آورده است:
«به فارسي بارتنگ و به تركي باغ پرباغي و از جنس مرماحوز است و صغير و كبير مي¬باشد. صغير او را برگ كوچك و باريك و ملاست بيشتر و ساقش پراكنده و مايل به طرف زمين و گلش در طرف ساق و زرد و تخمش سياه كوچك و ساق قسم كبير او به دستور پراكنده و مايل به سرخي و قريب به زرعي مي شود و تخمش ريزه تر از تخم صغير و گلش مانند او و بيخ هر دو سست و با زغبيّت و نهايت ستبري آن تا بقدر انگشتي و منافع كبير زياده بر صغير و از مطلق آن مراد صغير است.
در دوم سرد و خشك بوده و برگ و تخم او الطف و جالي و رادع و قابض و مقوّي جگر و مفتّح و حابس نزف¬الدّم جميع اعضاء و پختة برگ و بيخ او با نمك و سركه و عدس رافع اسهال دموي است و عصارة او مسكن تشنگي و جهت فساد هضم و دق و سل و نفث¬الدّم و سدّة سپرز و جگر و ضعف آن و سدر و رفع صرع و تب¬هاي حارّه و ربو و جوشش دهان و لثه و قرحة ريه و قي¬الدّم و سدّة گرده و حرقه البول و سيلان حيض و خون بواسير مفيد بوده و ضماد و ذرور او جهت التيام زخمها و ورم آن و سوختگي آتش و داءالفيل و قروح خبيثه و ساعيه و آكله و نار فارسي و قطور آب او جهت درد گوش حار و امراض چشم و حمول او جهت درد رحم و اختناق او و نواصير مؤثر است و ضماد برگ او منقّي چرك زخمها و التيام دهندة تازةآن و رادع اورام حارّه و شري و با نمك رافع سمّيّت زخم سگ ديوانه گزيده و با سفيداب جهت باد سرخ و مضمضة طبيخ او و طبيخ بيخ او جهت امراض دهان نافع مي¬باشد و گويند مضرّ ريه است و مصلحش عسل و عصارة او مضرّ سپرز و مصلحش مصطكي و قدر شربت از آب او دو مثقال تا نيم رطل و بدلش حماض بستاني است و گويند بالخاصيه چون سه عدد بيخ آن را با چهار اوقيه شراب ممزوج به آب بنوشند رافع تب غب و چهار عدد آن رافع تب ربع است و تخم او در افعال مانند عصارة او و بودادة او قابض و مغرّي و مقوّي امعاء و رافع زحير مي¬باشد و قدر شربتش تا سه درهم است و عرق بارتنگ در تقويت ماسكه بيعديل و در ساير افعال ضعيفتر از عصارة اوست.»
کانال طب اسلامی و سنتی سید یاسین موسوی:
گل گاوزبان (به زبان عربی: لسان الثور)
گاوزبان گیاهی است علفی و یک¬ساله که ارتفاع ساقه آن تا 60 سانتی¬متر می¬رسد ساقه آن شیاردار و خاردار می¬باشد.
برگهای این گیاه ساده و پوشیده از تارهای خشن است. گل¬های آن به رنگ آبی، سفید و بنفش می¬باشد.
گاوزبان احتمالا از شمال آفریقا به نواحی دیگر راه یافته و امروزه در منطقه مدیترانه، نواحی شمال آفریقا و قسمت¬هایی از خاورمیانه می¬روید. گل، برگ و سرشاخه¬های گل¬دار آن به مصرف دارویی می¬رسد.
گل گاوزبان شادیآور، رقیقکننده خون، مقوی قلب، رفعکننده اضطراب و دلهره، از بین برنده افسردگی و کاهنده فشارخون و تپش قلب است.
گیاه دارویی گل گاوزبان گیاهی است، علفی و پرطرفدار که در درجه نخست برای بیماریهای مغزی و در درجه دوم برای بیماریهای قلبی استفاده میشود و گل گاوزبان ایرانی معورفترین نوع این داروی گیاهی است.
گلگاوزبان دارای طبع گرم و خشک است همچنین ضد بلغم و سودا، خوابآور، آرامبخش، مفرح، تسریع کننده و رقیق کننده خون و باز کننده عروق است.
مصرف گلگاوزبان برای نفخ مفید بوده همچنین این گیاه دارویی ضدسرفه، مدر، معرق، ضد سموم و تببر است.
@Teb_sayed_ya_seen
خواص مغزی عصبی گل گاوزبان
از خواص مغزی عصبی گلگاوزبان میتوان به خوابآور، آرامبخش، تقویتکنده مغز و اعصاب، ضدجنون و رفعکننده حواسپرتی، رفعکننده اضطراب و دلهره، رفعکننده افسردگی و بیخوابی عصبی اشاره کرد.
خواص قلبی و عروقی گلگاوزبان
از خواص قلبی و عروقی گلگاوزبان میتوان به مسکن، تسریع کننده و رقیق کننده خون و تقویت کننده قلب اشاره کرد همچنین گلگاوزبان ضد تصلب شرایین است و فشارخون بالا و تپش قلب را میکاهد.
از کاربردهای بالینی گیاه گاوزبان میتوان به مواردی از جمله از بین برنده افسردگی، شادیآور، پاک¬سازی کننده سودا و بلغم از بدن، تقویت کننده مغز، قلب و کلیه، درمان گرگرفتگی در یائسهها و تسکین دهنده دردهای قاعدگی اشاره کرد.
همچنین کاربردهای ویژه گل گاوزبان شامل رفع علائم سودایی از مغز، تقویت اعضای رئیسه بدن، جلوگیری از پیری زودرس، ضدگرگرفتگی، تنظیم عادات ماهیانه و درمان انزال زودرس است.
متخصص تغذیه در گفتوگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبری فارس توانا اظهار میدارد: از گل، برگ و سرشاخههای گلدار گلگاوزبان استفاده میشود و مواد مؤثره آن موسیلاژ، صمغ، روغن فرار و تانن است.
به گفته وی، گل گاوزبان تصفیه کننده خون، ملین، خلطآور، مدر و آرامبخش قلب است همچنین در طب سنتی برای رفع ترس و از بین رفتن سودای خون از گلگاوزبان استفاده میشود؛ گلگاوزبان ضد آسم و سرفه است و فشارخون بالا را کاهش میدهد.
این متخصص تغذیه اضافه میکند: مصارف دارویی این گیاه به صورت محلی بدین صورت است که گلهای آبی گل گاوزبان را خشک کرده و دم کرده آن را مورد استفاده قرار میدهند. این گیاه در سرماخوردگی به عنوان معرق و کاهش دهنده فشار خون مورد استفاده قرار میگیرد همچنین خاصیت آرامبخشی دارد.
وی میگوید: از خواص دارویی گل گاوزبان میتوان به آرام کننده اعصاب، تصفیه کننده خون، عرق¬آور و ادرارآور بودن اشاره کرد؛ این گیاه کلیهها را تقویت و سرماخوردگی را برطرف میکند همچنین در درمان برونشیت مؤثر است و باعث از بین رفتن سرفه میشود و بیاختیاری دفع ادرار را نیز درمان میکند.
خواص داروئی:
گاو زبان از نظر طب قدیم ایران سرد است.
ـ گل گاو زبان و برگ¬های آن تصفیه کننده خون است؛
ـ آرام کننده اعصاب است؛
ـ عرق¬آور است؛
ـ ادرارآور است؛
ـ کلیه¬ها را تقویت می¬کند؛
ـ سرماخوردگی را برطرف می¬کند؛
ـ برای از بین بردن سرفه از دم کرده گل گاوزبان استفاده کنید؛
ـ در درمان برونشیت موثر است؛
ـ بی¬اختیاری دفع ادرار را درمان می¬کند؛
ـ التهاب و ورم کلیه را درمان می¬کند؛
ـ در درمان بیماری سرخک و مخملک مفید است؛
ـ ضماد برگ¬های گاوزبان برای رفع ورم موثر است؛
ـ برگ¬های گاوز بان را بپزید و مانند اسفناج از آن استفاده کنید؛
ـ برگ¬های تازه گل گاوزبان دارای مقدار زیادی ویتامین C می¬باشد و در بعضی از کشورها آن را داخل سالاد می¬ریزند.
حکیم عقیلی خراسانی در مخزن¬الادویه آورده است:
«به فارسي گاوزبان نامند. برگ نبات او با خشونت و ستبري و مايل به سياهي و مفروش بر زمين و بر روي آن نقطه¬هاي سفيد شبيه به خار و زغب¬دار و ساقش قريب به زرعي و مزغّب و شاخه هايش با زغب و باريك و سفيد و گلش لاجوردي به شكل گل انار و تخمش مستدير و لعابي و در جبال دارالمرز كثيرالوجود است و قسمي از آن كه در اصفهان و در بعضي بلاد گاوزبان مي¬دانند، مرماحوز است و گل او لاجوردي و كوچك و مدوّر مي¬¬باشد.
در اول گرم و تر و قوتش تا هفت سال باقي است و گل او الطف و جميع اجزاء او مفرّح و مقوّي اعضاي ریيسه و حواس و مسهل مرّّه سودا و صفرا مي¬باشد و جهت امراض سوداوي و سرسام و برسام و جنون و ماليخوليا و خفقان و خشونت سينه و سرفه و ضيق¬النّفس
و نيكویي رخسار و سنگ مثانه و يرقان و تقويت حرارت غريزي مؤثر و مضرّ سپرز و مصلحش صندل است و قدر شربت از آبش تا چهار اوقيه و از جرم او تا ده درهم و بدلش به وزن او ابريشم محرق و چهار دانگ او پوست ترنج است و چون از آب او و آب سيب و آب مويز شراب ترتيب دهند، ده مثقال او تفريح به حدّ يك رطل شراب مي¬كند بدون ازالة عقل و دو درهم گل او با يك درهم طين ارمني و دو درهم شكر رافع خفقان است.
عرق گاوزبان جهت امراض سوداوي مفيد و در ساير افعال ضعيفتر از آن مي باشد و قدر شربتش سي مثقال و برگ سوختۀ او جهت قلاع اطفال و سستي بن دندان و حرارت دهان مفيد است.»
کانال طب اسلامی و سنتی سید یاسین موسوی:
مرزنجوش
با نام¬های توکلیجه، مرزنگوش، حب¬الفیل، اذان الفار، ثاموس و ریحان سلیمان نیز نامیده می¬شود و معروف ترین خاصیت طبی آن آرامبخشی است.
از نظر پزشکی مرزنجوش سرشار از فلانوءیدها، تانن¬ها وگلیکوزیدهای فنولیک است و طبق گزارش¬های علمی دارای خواص آنتی¬اکسیدان و ضد میکروبی قوی بر عوامل پاتوژن انسانی و نیز عوامل فساد موادغذایی است و در نتیجه مصرف آن برای تقویت بدن در برابر عفونت¬¬ها بسیار موثر است.
همچنین تاکنون بررسی¬های بسیاری در مورد خواص بیولوژیک، فارماکولوژیک و آنالیز ترکیبات مرزنجوش انجام شده است و اثرات مثبت آن بر درمان برخی بیماری¬ها مورد توجه قرار گرفته است.
طبع مرزنجوش گرم وخشک است و در طب سنتی از مرزنجوش برای تسکین اعصاب و رفع بی¬حوصلگی، برای رفع افسردگی، کمک به درمان سردرد، بیماری حرکتی، نفخ شکم، قولنج کودکان، تهوع، درد مفاصل و عضلات، سرفه و درمان سرماخوردگی استفاده می¬شود.
گیاه مرزنجوش همچنین به عنوان یک ادکلن طبیعی نیز شهرت دارد و از گذشته برای برطرف کردن کک و مک استفاده می شده است.
@Teb_sayed_ya_seen
برخی توصیه¬های پزشکی در خصوص استفاده از مرزنجوش:
در صورت بروز تهوع، استفراغ و یا اسهال مصرف مرزنجوش باید متوقف شود و از زیاده¬روی در مصرف آن بدون نظر پزشک متخصص خودداری شود و بیمارا ن مبتلا به ناراحتی¬های کلیوی از مصرف مرزنجوش نیز خودداری کنند.
حکیم عقیلی خراسانی در مخزن¬الادویه آورده است:
«معرّب از مرزنگوش فارسي و غير اذان¬الفار است، چه اصلاًَ برگ او شبيه به گوش موش نيست و از جملة رياحين خوشبو است و در خـانه¬هـا زرع مي¬كنند.
برگش طولاني و كم عرض و گلش سفيد مايل به سرخي و تخمش مانند تخم ريحان و شفاف است و مؤلّف مغني اشتباه نموده كه اذان¬الفار باشد و مؤلّف اختيارات را اشتباهات زياده بر آن است كه در اينجا به او تصريح بايد نمود.
او در آخر دوم گرم و در اوّل خشك و در افعال بهتر از سوسنبر و محلّل و ملطّف و جالي و جاذب و مدرّ بول و حيض و مفتّت حصات و مفرّح و مسخّن اعضاء و مجفّف رطوبات معده و امعاء و جهت مغص و قولنج ريحي و استسقاء و سدّة جگر و سپرز و دماغ و جهت خفقان و وجع الفؤاد و ماليخولياي مراقي و لقوه و درد سينه و سرفه و ضيق¬النّفس و رياح سپرز و درد سر و شقيقه و حبس زكام و عسر بول و احتباس حيض و شراي بلغمي نافع است و طلاي او با حنا در حمام جهت درد سر بارد مجرّب است و برگ خشك او با عسل جهت آثار خون منجمد تحت چشم و با سركه جهت گزيدن عقرب و جهت كلف و بدبویي عرق و با موم روغن جهت التواي عصب و اورام بلغمي و با مغره جهت ورم حارّ چشم نافع است و با بزرالبنج جهت ورم انثيان مجرب و بویيدن او جهت سدّة منخرين و دماغ و تقويت مستي شراب و منع خمار و سعوط آب او جهت تنقية دماغ و لقوه و صرع و خاييدن او با نمك و فروبردن او جهت رفع سيلان آب دهان و اكتحال آب او جهت ابتداي نزول آب و ضعف باصره مفيد است و ماليدن آب او بر موضع حجامت رافع اثر زخم آن و فرزجة او مدرّ حيض مي¬باشد و قدر شربت از جرم او تا دو مثقال و در مطبوخات تا هفت مثقال و مضرّ گرده و مصلحش كاسني و تخم خرفه و بدلش سوسنبر است و روغن مرزنجوش كه آب او را با مثل او روغن زيتون بجوشانند تا روغن بماند، جهت فالج و رعشه و كزاز و شقيقه و درد سربارد و تحليل رياح و تفتيح سدّه و گراني سامعه نافع است و بخور مرزنجوش رافع مضرّت هواي وبایي و گريزانندة هوام است.»
مرّ
گياهي كه از آن صمغ مر گرفته مي¬شود درختچه¬اي است خاردار داراي شاخه¬هاي كوتاه.
گل¬هاي آن دو نوع نر و ماده.
ميوه آن گرد به شكل گلابي و كمي گوشتي است.
محل رويش اين درختچه و گونه¬ها مختلف آن مناطق گرمسيري جنوب عربستان، حبشه و قسمت جنوبي درياي سرخ مقابل بندر عدن و سرانجام سواحل افريقايي درياي سرخ و سواحل سومالي در افريقا مي¬باشد.
چون اين صمغ بيشتر از عربستان و حجاز به ايران وارد مي¬شود غالباً در سفرهاي حج در بازار مكه و حجاز براي فروش عرضه مي گردد، در ايران آن را مرمكي يا مرحجازي نامند كه البته با صمغ عربي متفاوت است و نبايد با آن اشتباه شود.
مشخصات صمغ
مر مكي در فصل گرما مانند اغلب صمغ¬ها به مقدار كم خود به خود از تنه و ساقة درخت ترشح مي¬كند ولي براي اينكه به مقدار زيادتر گرفته شود، تنة درخت را شكاف مي¬دهند و شيره درخت كه ابتدا سفيد و بعد از ماندن قرمز مايل به قهوه¬اي مي¬شود خارج مي¬شود. اين نوع مرمكي را كه نوع مرغوب و خالص است اصطلاحاً «مرالبطارح» مي¬نامند.
روش ديگر براي استخراج مر اين است كه پوست درخت را گرفته و با قطعات تنه يا ساقه در آب جوش مي¬پزد و پس از پختن آن را صاف مي¬نمايند و سپس آن را تبخير مي¬كنند و رسوبات منجمد باقيمانده پس از تبخير تحت نام مر به بازار عرضه مي شود.
اين نوع مر به علت اينكه با مواد ديگري از گياه مخلوط مي¬باشند نامرغوب و رنگ آن سياه است و آن را نوعي ميعه سائله نيز مي¬گويند.
نوع مرمكي مرغوب به شكل قطعه¬هاي ا
شكي بي¬نظم به بزرگي يك گيلاس يا يك گردو، وزين، قرمز قهوه¬¬اي، داراي بوي مطبوع و معطر و شكننده است براحتي شكسته و خرد مي شود مقطع آن درخشنده و براق و در مقطع آن خطوط سفيدي شبيه به اثر ناخن ديده مي¬شود. طعم آن تلخ است.
خواص ـ كاربرد
در هندوستان از صمغ رزيني مر در موارد سوء هاضمه و در بيماري كلروز كه در اثر كمي گلبول قرمز خون و كاهش مادة هموگلوبين در خون ايجاد مي¬شود و علامت آن رنگ پريدگي و زردي رنگ پوست بخصوص در دختران جوان است، مصرف مي¬شود.
مر از نظر طبيعت طبق نظر حكماي طب سنتي خيلي گرم و خشك است، بنابراين خوصا عمدة آن خشك كنندة روطبت¬هاي بدن و قابض است. در عين حال انسداد و گرفتگي¬هاي مجاري را باز مي¬كند و دارويي منضج و يا به اصطلاح اعتدال دهنده است، يعني در موارد يبوست مسهل است و در مورد اسهال قابض مي¬باشد.