⚡️چند نکته درباره مدیریت بنیادین مسئله سوخت در کشور/ خود را در تله سوخت گرفتار نکنید! 👌 طبق برخی از آمارها میزان مصرف بنزین در کشور به صورت میانگین ۱۲۰ میلیون لیتر در روز است. در کنار این موضوع مسئولین اعلام کرده اند: روزانه ۲۵۰ میلیون لیتر فرآورده نفتی در ایران مصرف می‌شود. همچنین اعلام شده است که: از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ به صورت میانگین ۱۰ درصد به مصرف سوخت کشور افزوده شده است. با توجه به افزایش سالانه ۲ میلیون خودرو به ناوگان حمل و نقل کشور، برخی از مسئولین و کارشناسان درباره میزان مصرف سوخت در کشور و افزایش چالش های مانند آلودگی هوا، افزایش تصادفات و آلودگی صوتی و... اظهار نگرانی می کنند و برای حل این مشکل، راه حل های متفاوتی ارائه می کنند: 👌دسته اول راه حل ها: بر سر مسئله مدیریت تولید و مصرف سوخت متمرکز است و ایده های متفاوتی از جمله: افزایش قیمت سوخت (بدترین پیشنهاد)، مدیریت غیر قیمتی قاچاق سوخت، تولید ماشین های برقی، توسعه حمل و نقل عمومی، ساخت پالایشگاههای جدید، تولید ماشین های کم مصرف، مدیریت استفاده از کولر خودرو در فصل گرم، تنوع بخشی به منابع انرژی و... را شامل می شود. بعد از بررسی مجموعه ای از این راه حل ها، به این نتیجه رسیده ایم؛ که بسیاری از کارشناسان به تحلیل عوامل افزایش حمل و نقل و سفر -به عنوان علت اصلی افزایش مصرف سوخت- نمی پردازند و آن را امری طبیعی تصور کرده اند! (افزایش حداکثری سفر و حمل نقل، علاوه بر افزایش مصرف سوخت به پدیده نامبارک سیالیت جمعیت ختم شده است) 👌دسته دوم راه حل ها: بر مسئله راهبردی برنامه ریزی برای کاهش حمل و نقل تمرکز دارد و راه حل های کوتاه مدت و میان مدتی را برای معقول نمودن میزان سفر و حمل و نقل تئوریزه می کند. برنامه ریزی برای کاهش زنجیره تولید تا مصرف (از طریق احیای مشاغل برتر و ساخت گسترده بازارهای موقت) و برنامه ریزی برای ایجاد تقسیمات شهری کوچک مقیاس و تقویت ماهیت محلات (با اولویت تأمین نیازهای چهارگانه در محلات)؛ دو راهبرد مهم برای کاهش سفر و حمل و نقل و بالتبع کاهش عوارض ناشی از افزایش سفر و حمل و نقل است. مجدداً تاکید می کنم: عوارض ناشی از افزایش سفر، اختصاصی به مسئله افزایش مصرف سوخت ندارد و عوارضی در حوزه سلامت ( آلودگی هوا و آلودگی صوتی)، در حوزه افزایش هزینه های اداره کشور، در حوزه تضعیف خانواده و مدیریت وقت افراد، در حوزه پدافند غیرعامل (وابستگی همه امور به حمل و نقل، یک پدیده ضد امنیت محسوب می شود)، در حوزه جهت دهی به تحقیقات کشور و در حوزه کاهش تَعَرُّف و سیالیت جمعیت را شامل می شود. (سفر روزانه ٧ نوع عارضه دارد) 👌نکته نهایی: برنامه ریزی بنیادین برای کاهش میزان حمل و نقل بین شهری و درون شهری از طریق تأمین غیرمتمرکز نیازهای انسان، مسئله ای مغفول یا کمرنگ در گفتگوهای کارشناسی کشور است. حجت‌الاسلام علی کشوری (دبیر شورای راهبردی الگوی پیشرفت اسلامی) - تبیین برخی از فواید الگوی جدید حمل و نقل - سه شنبه - اول رمضان المبارک ۱۴۴۵ - ۲۲ اسفند ۱۴۰۲ - قم #حمل_نقل #جمعیت_سیال #الگوی_جدید_حمل_و_نقل https://eitaa.com/olgou4

⚡️چند نکته درباره مدیریت بنیادین مسئله سوخت در کشور/ خود را در تله سوخت گرفتار نکنید! 👌 طبق برخی از آمارها میزان مصرف بنزین در کشور به صورت میانگین ۱۲۰ میلیون لیتر در روز است. در کنار این موضوع مسئولین اعلام کرده اند: روزانه ۲۵۰ میلیون لیتر فرآورده نفتی در ایران مصرف می‌شود. همچنین اعلام شده است که: از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ به صورت میانگین ۱۰ درصد به مصرف سوخت کشور افزوده شده است. با توجه به افزایش سالانه ۲ میلیون خودرو به ناوگان حمل و نقل کشور، برخی از مسئولین و کارشناسان درباره میزان مصرف سوخت در کشور و افزایش چالش های مانند آلودگی هوا، افزایش تصادفات و آلودگی صوتی و... اظهار نگرانی می کنند و برای حل این مشکل، راه حل های متفاوتی ارائه می کنند: 👌دسته اول راه حل ها: بر سر مسئله مدیریت تولید و مصرف سوخت متمرکز است و ایده های متفاوتی از جمله: افزایش قیمت سوخت (بدترین پیشنهاد)، مدیریت غیر قیمتی قاچاق سوخت، تولید ماشین های برقی، توسعه حمل و نقل عمومی، ساخت پالایشگاههای جدید، تولید ماشین های کم مصرف، مدیریت استفاده از کولر خودرو در فصل گرم، تنوع بخشی به منابع انرژی و... را شامل می شود. بعد از بررسی مجموعه ای از این راه حل ها، به این نتیجه رسیده ایم؛ که بسیاری از کارشناسان به تحلیل عوامل افزایش حمل و نقل و سفر -به عنوان علت اصلی افزایش مصرف سوخت- نمی پردازند و آن را امری طبیعی تصور کرده اند! (افزایش حداکثری سفر و حمل نقل، علاوه بر افزایش مصرف سوخت به پدیده نامبارک سیالیت جمعیت ختم شده است) 👌دسته دوم راه حل ها: بر مسئله راهبردی برنامه ریزی برای کاهش حمل و نقل تمرکز دارد و راه حل های کوتاه مدت و میان مدتی را برای معقول نمودن میزان سفر و حمل و نقل تئوریزه می کند. برنامه ریزی برای کاهش زنجیره تولید تا مصرف (از طریق احیای مشاغل برتر و ساخت گسترده بازارهای موقت) و برنامه ریزی برای ایجاد تقسیمات شهری کوچک مقیاس و تقویت ماهیت محلات (با اولویت تأمین نیازهای چهارگانه در محلات)؛ دو راهبرد مهم برای کاهش سفر و حمل و نقل و بالتبع کاهش عوارض ناشی از افزایش سفر و حمل و نقل است. مجدداً تاکید می کنم: عوارض ناشی از افزایش سفر، اختصاصی به مسئله افزایش مصرف سوخت ندارد و عوارضی در حوزه سلامت ( آلودگی هوا و آلودگی صوتی)، در حوزه افزایش هزینه های اداره کشور، در حوزه تضعیف خانواده و مدیریت وقت افراد، در حوزه پدافند غیرعامل (وابستگی همه امور به حمل و نقل، یک پدیده ضد امنیت محسوب می شود)، در حوزه جهت دهی به تحقیقات کشور و در حوزه کاهش تَعَرُّف و سیالیت جمعیت را شامل می شود. (سفر روزانه ٧ نوع عارضه دارد) 👌نکته نهایی: برنامه ریزی بنیادین برای کاهش میزان حمل و نقل بین شهری و درون شهری از طریق تأمین غیرمتمرکز نیازهای انسان، مسئله ای مغفول یا کمرنگ در گفتگوهای کارشناسی کشور است. حجت‌الاسلام علی کشوری (دبیر شورای راهبردی الگوی پیشرفت اسلامی) - تبیین برخی از فواید الگوی جدید حمل و نقل - سه شنبه - اول رمضان المبارک ۱۴۴۵ - ۲۲ اسفند ۱۴۰۲ - قم #حمل_نقل #جمعیت_سیال #الگوی_جدید_حمل_و_نقل https://eitaa.com/olgou4