🔸سلطه_روسیه_تزاری_بر_تاجیکستان تلاش‌های منظم روسیه برای تسلط بر آسیای مرکزی به قرن شانزدهم میلادی و عصر ایوان چهارم(مخوف) بر می‌گردد. او هیات‌ها و گروه‌های مختلف مذهبی را برای تبلیغ به آسیای مرکزی می‌فرستاد. ایوان برخلاف شقاوت شدید سیاسی، تساهل دینی چشمگیری را در این دوره اعمال کرد. اما در اواسط قرن 19 میلادی بود که اندک اندک قلمرو روسیه در جهت جنوب به سوی افغانستان گسترش می‌یافت. در این زمان مراکز اصلی تاجیکی مانند اوراتپه و خجند به روسیه پیوست. منطقه ماوراءالنهر در این زمان از سه خان‌نشین بزرگ تشکیل شده بود. خان‌نشین خیوه در منطقه خوارزم، با مرکزیت شهر خیوه. خان‌نشین بخارا، با مرکزیت بخارا و سمرقند، و خان‌نشین خوقند نیز با مرکزیت فرغانه در شرق ماوراءالنهر قرار داشت وستانیوز(فراخط)

🔸سلطه_روسیه_تزاری_بر_تاجیکستان(۲) در 1865 بود که روس‌ها تاشکند را که بزرگترین شهر بزرگ ماوراءالنهر بود را به فرماندهی ژنرال کنستانتین فون کاوفمن اشغال کردند. با تصرف این شهر روس‌ها عملا شکافی بین دو خان‌نشین بخارا و خوقند ایجاد شده و روس‌ها توانستند هر یک را به نوبت شکست دهند تا این که در 1870 روس‌ها فرمانداری کل ترکستان را تشکیل دادند و این خان‌نشین‌ها به تحت‌الحمایه روسیه بدل شدند. در این زمان خان‌نشین بخارا به گسترش قلمرو خود پرداخت و در 8-1877 میلادی توانست قره‌‌تگین و دراوز را تصرف کند. به این ترتیب تا پیش از پایان قرن 19 میلادی، نواحی شمال تاجیکستان در قلمرو حکومت روسیه و جنوب آن زیر فرمان امیر بخارا در آمد، که خانات بخارا خود تحت‌الحمایه روسیه بود. قلمرو امارت بخارا تا پیش از انقلاب 1917 به 28 ولایت(بیکی) تقسیم می‌شد. استان‌های حصار، سرآسیا، قراتگین، درواز، بَلجوان، کولاب، قُرغان‌تپه و قبادیان در حدود مناطق جنوبی و مرکزی تاجیکستان امروزی واقع بوده و به‌عنوان بخارای شرقی معروف بودند. بخارای شرقی یکی از قسمت‌های عقب افتاده امارت بخارا بوده و اهالی بومی آن تاجیکان بودند که از سایر مردم ترک‌نژاد این سرزمین تفاوت داشتند. قسمت اصلی سکنه این منطقه دهقانان بی‌زمین بودند که از آن‌ها باج و مالیات گرفته می‌شد. وضعیت دشوار دهقانان تاجیک بخارای شرقی باعث وقوع شورش‌های زیادی علیه مقامات امارت بخارا گردید. در 1885 در استان بلجوان شورش بزرگ دهقانان آغاز شد و روستاهای کولاب و حصار را نیز فراگرفت. پیشوای این شورش «واسع» بود. این شورش‌ها فرونشانده شد، اما در سال‌های بعد مجددا شورش‌های کوچک‌تری در این منطقه صورت گرفت. در سال‌های 1902 تا 1913 نیز در استان‌های حصار، کولاب و قراتگین شورش‌های دیگری توسط دهقانان تاجیک به وقوع پیوست. تاریخ مناطق شمالی تاجیکستان اما به گونه دیگری بود. در آوریل سال 1866 ارتش روسیه شهر خجند را تصرف کرد. این شهر به‌همراه نواحی اطراف آن به عنوان اویزد(ناحیه) به روسیه ملحق شده و با تقسیم به 11 والاست(واحد اداری اقماری) تابع ولایت سیردریا گردید. در این سال‌ها نیز مجددا نارضایتی‌های بسیاری بر سر تقسیم آب صورت گرفت که منجر به ایجاد شورش‌هایی شد. اما با ورود روسیه به جنگ جهانی اول و اقدام برای سربازگیری از این مناطق، شورش‌های جدیدی مجددا به وقوع پیوست. در 4 ژوئیه 1916 شورش اهالی خجند در اعتراض به این وضعیت به وقوع پیوست که آغازی بود برای شورش اهالی محلی تمام قلمرو روسی آسیای مرکزی. اگرچه بسیاری از شورشیان در این دوره اعدام شدند و بیش از 1800 نفر از اهالی تاجیکستان شمالی برای کار در عقبه تبعید شدند، اما این شورش‌ها تا 1917 و وقوع انقلاب فوریه و اکتبر که منجر به فروپاشی امپراطوری روسیه تزاری گردید، ادامه یافت وستانیوز(فراخط)

🔸 #انقلاب_1917_ و سلطه اتحاد جماهیر شوروی(۱) انقلاب فوریه 1917 علیه امپراطوری تزاری تحولات گسترده‌ای را در سرتاسر مناطق تحت سلطه روسیه صورت داد. تاجیکانِ بخارای شرقی و ولایت سیردریا نیز به دنبال دیگر مناطق ترکستان در تظاهرات انقلابی نقشی اساسی داشتند. در تابستان 1917 در نواحی شمالی تاجیکستان نخستین سازمان‌های سیاسی، یعنی شوراهای کارگران مسلمان و اتحادیه‌های زحمت‌کشان مسلمان، ازجمله «اتفاق»(اتحاد) تشکیل شد. تحت تاثیر فضای انقلابی اوایل 1917، در دیگر مناطق تاجیکستان نیز گروه‌های مختلفی توسط روس‌ها و تاجیکان تشکیل شد. با افزایش نفوذ بلشویک‌ها در آوریل 1918 شمال تاجیکستان بخشی از جمهوری خودمختار شوروی ترکستان گردید. اما سلطه بلشویک‌ها بر ترکستان با مشکلاتی مواجه شد. مهم‌ترین مساله در این میان هویت اسلامی مردم این مناطق در مقابل تفکرات مارکسیستی و دین‌ستیزانه بلشویک‌ها بود. در این زمان باسماچیان در نواحی شمالی تاجیکستان، قیام‌هایی را شکل‌ دادند. باسماچیان نخست از دره فرغانه در ترکستان که محصول پنبه آن نابود شده بود، آغاز شد و سپس دامنه آن به سمرقند، بخارا، آمودریا(سیحون) و سیردریا(جیحون) نیز گسترش یافت. باسماچیان در سه مرحله قیام‌هایی را علیه بلشویک‌ها شکل دادند. نخستین مرحله قیام باسماچیان از فوریه 1918 با سقوط حکومت مسلمانان خوقند آغاز شد و تا سپتامبر 1920 که بخارا به تصرف ارتش شوروی درآمد، ادامه داشت. مرحله دوم در پی اقدامات نظامی شوروی در جمهوری خلق خوارزم(خیوه) آغاز شد و در 1924 شکست خوردند. سومین و آخرین مرحله قیام باسماچیان نیز در هنگام اشتراکی کردن اجباری مزارع به دستور مقامات شوروی و ناخشنودی روستاییان آغاز شد و با دستگیری ابراهیم‌بیگ، به تدریج تا 1933 کل قیام باسماچیان سرکوب گردید. وستانیوز(فراخط)

🔸زیردریایی آلمانی یو-۸۴۸ توسط سه هواپیمای بی-۲۴ و یک هواپیمای بی-۲۵ در جنوب غربی جزیره اسنشن مورد حمله قرار گرفته‌ است. اقیانوس اطلس ۵ نوامبر ۱۹۴۳ این زیردریایی با حملات بمب‌افکن های اِمریکایی غرق شد و همه‌ی ۶۳ خدمه آن کشته شدند. در تصویر، توپچی های ضدهوایی در اثر حملات هوایی خم شده‌اند و حداقل یکی از آن‌ها با کلاهخود فولادی دیده می‌شود وستانیوز(فراخط)

🔸در طی جنگ و به ویژه در سال ۱۹۴۱ و با شروع عملیات بارباروسا، ژاپنی‌ها حاضر نشدند پابه‌پای آلمانی‌ها با شوروی بجنگند و در آوریل ۱۹۴۱ پیمان بی طرفی با شوروی امضا کردند، هرچند دیدگاهی مثبت نسبت به عمليات بارباروسا داشتند و امیدوار بودند که آلمانی‌ها پیروز شوند‌. در حالی که وضعیت آلمان و ژاپن در جنگ بدتر و بدتر می‌شد، روابط آن‌ها با هم نیز بدتر و بدتر می‌شد، پیاده شدن ارتش متفقین در نرماندی و کودتای نافرجام ژوئیه ۱۹۴۴ بر علیه هیتلر باعث شد که ژاپنی‌ها کار آلمان در جنگ را تمام شده بدانند. ژاپنی‌ها با دیدن شکست های پی‌درپی آلمان، تمام امید خود را به پیروزی از دست دادند و انتظار فروپاشی کامل ارتش خود را در آینده نزدیک داشتند. وستانیوز(فراخط)

🔸ناوشکن انگلیسی اچ‌ام‌اس هسپروس برای تعمیر در بندر لیورپول لنگر انداخته است. این ناوشکن در زمان اسکورت یک کاروان تدارکاتی، توسط یک زیردریایی آلمانی مورد حمله قرار گرفت و قسمت عقب کشتی آسیب دید. ۲۸ دسامبر ۱۹۴۲ در ۲۶ دسامبر ۱۹۴۲ کاروان تدارکاتی اچ‌ایکس-‌۲۱۹ در نزدیکی راکال (شمال غرب ایرلند) در حال حرکت بود که زیردریایی یو-۳۵۷ آلمانی به آن حمله کرد، که سرانجام توسط ناوشکن های انگلیسی اچ‌ام‌اس هسپروس و اچ‌ام‌اس ونسا این حمله دفع شد و زیردریایی آلمانی غرق شد. (۳۶ ملوان آلمانی کشته شدند و ۶ ملوان اسیر شدند) انتهای این ناوشکن به علت برخورد اژدر، آسیب شدیدی دیده بود و حداقل به ۳ ماه تعمیر در بندر لیورپول نیاز داشت. او در ۱۷ مارس ۱۹۴۲ دوباره به خدمت بازگشت و در ۲۳ آوریل ۱۹۴۳ در حالی که یک کاروان تدارکاتی را همراهی می‌کرد، زیردریایی آلمانی یو-۱۹۱ را غرق کرد. تقریباً ۳ هفته بعد، در ۱۲ می ۱۹۴۳ در حالی که یک کاروان تدارکاتی دیگر را همراهی می‌کرد، موفق شد زیردریایی آلمانی یو-۱۸۶ را غرق کند. وستانیوز(فراخط)

🔸چرا شهید النمر حاضر به بیعت با حکام سعودی نشد؟! العالم: همزمان با هفتمین سالگرد شهادت شیخ نمر باقر النمر پایگاه "مرآة الجزیرة" بخشی از گفته های شیخ در دادگاه را منتشر کرد. پایگاه " مرآة الجزیرة " عکسی از شهید شیخ " نمر باقر النمر " روحانی برجسته شیعی عربستان را که توسط آل سعود اعدام شد، منتشر کرد. فردی که در مقابله با سلطان ظالم ایستادگی کرده و محقانه (سخنی از امام حسین (ع) را فریاد می زند " فردی مانند من، با فردی مثل او (یزید) بیعت نمی کند". این پایگاه اینترنتی درباره این تصویر از شیخ النمر نوشت : در سالنی که آنرا دادگاه نامیدند، سربلند و باعزت و افتخار ایستاد ، بدون اینکه از غل و زنجیر و یا نیروهای نظامی مجهز به سلاح و یا قضات دربار سعودی و فتاوای داعشی آنان هراسی داشته باشد؛ وی در برابر سلطان ظالم ایستاد و سخنی از امام حسین (ع) را فریاد زد که "فردی مانند من، با فردی مانند او (یزید) بیعت نمی کند". این روزها مصادف با هفتمین سالگرد شهادت شیخ نمر باقر النمر به دست آل سعود است و با گذشت روزها و سال ها ، جنبش اصلاح طلبانه این روحانی شهید آشکارتر می شود ، به ویژه اینکه این جنبش، جنبشی هوشمندانه است که کرامت انسانی را به عنوان اصل و رویکرد درپیش گرفته است. کرامت انسانی دربیان شهید شیخ نمر باقر النمر ارزشی مطلق نیست، بلکه به مفهومی مشخص مربوط می شود، که حفظ حقوق شهروندی و آزادی و مساوات و عدالت را شامل می شود. این کرامت، کرامتی قانونی است ، زیرا قانون ، چیزی است که کرامت شهروندان را حفظ می کند، از این رو، صحبت از شیخ نمر، صحبت از مبارزه مطلق و بی قید و بند نیست. در کیفرخواست قضایی علیه شیخ النمر آمده است: «محکومیت نمر بن باقر به علت اعلام عدم اطاعت وی از حاکم مسلمانان در این کشور و بیعت نکردن وی با او دعوت و تحریک مردم به این کار ثابت شد.» منطق شیخ نمر این بود که از کسی که آزادی و امنیت مرا می گیرد ، اطاعت نمی کند و حرف شنوی ندارد واعتقاد او به " هيهات منا الذلة" استوار است. وی علت عدم بیعت با آل سعود را کشتار مردم و بازداشت ظالمانه فرزندان این کشور و قبول نداشتن آن ها به عنوان حکام سعودی اعلام کرده است. وستانیوز(فراخط)

قدیمی ترین سند خلیج فارس شاه هخامنشی در کتیبه خود ذکر می کند دریایی که از پارس می آید. این کتیبه خطی نشان می دهد #خلیج_فارس از 2500 سال پیش به پارس بودن معروف بوده است. وستانیوز(فراخط)

مروری بر وضعیت چین در حوزه کشاورزی و امنیت غذایی چین کشــوری وســیع با جمعیتی بالغ بر 1.4 میلیارد نفر است که تامین امنیت غذایی کشــور به‌عنوان مهمترین رویکرد سیاســی اقتصادی دولت از زمان اســتقلال آن در ســال ۱۹۴۹ محســوب می‌شــود. به‌طــور کلی، جایــگاه چین در تجــارت جهانی محصــولات غذایی بــر عملکــرد نســبتا موفــق آن در ایــن حــوزه دلالت دارد. چیــن بــا برخــورداری از ۷ درصد از زمین‌های کشــاورزی جهان توانســته اســت به رتبــه اول در زمینه تولید برنــج، گندم، بادام زمینــی و شــیلات و بــه رتبــه دوم در زمینــه تولیــد ذرت، پنبه و کانوال دســت یابد. براســاس گزارش اداره ملی غذایی و ذخایر راهبردی چین، بخش کشاورزی این کشور طی سال‌های پــس از اســتقلال تاکنــون توانســته اســت بازدهی تولیــد را به‌میــزان زیادی بهبود بخشــد. وستانیوز(فراخط)

بسم الله الرحمن الرحیم 💫 رونمایی از اولین اثر علمی فراهوش 🔹کتاب معرفت شناسی اولین اثر رسمی پژوهشکده مجموعه علمی آموزشی فراهوش با موضوع امکان شناخت، راه‌های رسیدن به آن و اعتبار سنجی آن‌ها پرده برداری شد. 🔸به زودی این کتاب در دسترس عموم قرار خواهد گرفت. 💎فراهوش را فراموش نکنید. https://eitaa.com/joinchat/1966473435C923e780544

🔸انقلاب_1917_ و سلطه اتحاد جماهیر شوروی(۲) جمهوری خلق بخارا که پس از سرنگونی امیر بخارا در سپتامبر ۱۹۲۰ میلادی به این نام خوانده می‌شد و از استقلال برخوردار بود، در سپتامبر ۱۹۲۴ منحل شد و با نام جمهوری شوروی سوسیالیستی بخارا به اتحاد جماهیر شوروی ضمیمه گردید؛ اما چون نام جمهوری‌های شوروی برپایه نام اقوام ساکن در آن استوار بود، در ۱۴ اکتبر همان سال عنوان نهایی جمهوری سوسیالیستی ازبکستان شوروی تثبیت گردید. در همان تاریخ ناحیه بخارای شرقی با نام جمهوریت اجتماعی شوروی مختار تاجیکستان در درون جمهوری ازبکستان تأسیس شد و چون هیچ شهری در تاجیکستان نبود، آبادی مهاجرنشین دوشنبه به پایتختی برگزیده شد. جمهوری خودمختار شوروی سوسیالیستی تاجیکستان که شامل دوازده ناحیه از جمهوری خودمختار ترکستان و پنج ولایت بخارای شرقی می‌شد، در درون جمهوری شوروی سوسیالیستی ازبکستان قرار داشت. در این دوره تاجیکان به دلیل قرار گرفتن ذیل حاکمیت ازبک‌های ترک‌تبار متحمل فشارهای سیاسی و فرهنگی گوناگونی می‌شدند. این مساله انگیزه‌های باسماچیان را در قیام‌های دهه 1920 دوچندان می‌نمود. اما سرانجام در 16 اکتبر سال 1929 بود که جمهوری خودختار تاجیکستان، به سطح جمهوری متحد ارتقاء یافت و اراضی خجند را نیز که پیش از این تاریخ جزئی از ازبکستان بود، به قلمرو خود افزود و جمهوری شوروی سوسیالیستی تاجیکستان پا به پهنه وجود گذاشت. اما باز هم در این ایام مهم‌ترین مراکز محوری فرهنگ تاجیکی، یعنی شهرهای مهم سمرقند و بخارا، که درصد بالایی از جمعیت تاجیک‌ها را نیز تشکیل می‌دادند به‌عنوان بخشی از جمهوری سوسیالیستی شوروی ازبکستان باقی ماندند. وستانیوز(فراخط)

🔸فروپاشی_شوروی و استقلال_تاجیکستان در آخرین سال‌های دهه 1980 میلادی با اجرای برنامه‌های گلاس‌نوست و پروسترویکای گورباچف، تحولات مهمی در حال شکل‌گیری در جماهیر شوروی و به‌ویژه تاجیکستان بود. شکل‌گیری گروه‌های مخالف شوروی یکی از این تحولات بود. با شروع زمزمه‌های فروپاشی شوروی سه گروه اصلی طرفدار استقلال در تاجیکستان حضور داشت: ۱_ جنبش دموکراتیک غیرمذهبی، یک گروه اسلام‌گرای میانه‌رو به نام رستاخیز و تجدید حیات اسلامی که یک گروه خواستار احیاء مجدد اسلام بود. جنبش دموکراتیک هم اعضای روسی و هم اعضای تاجیک داشت . شماری از روشنفکران مانند دولت‌خدا نظراف عضو آن بودند که خود را ملی‌گرایان تاجیک نیز می‌خواندند. اعضای جنبش رستاخیز و تجدید حیات اسلامی تاجیک بودند. در جریان کودتای اوت 1991، برخلاف دیگر جمهوری‌های آسیای مرکزی، محکم‌اف رئیس‌جمهوری تاجیکستان جهت‌گیری مثبتی نسبت به آن داشت. هنگامی که کودتاگران در مسکو شکست خوردند، گروه‌های مخالف در تاجیکستان به خیابان‌ها آمدند و خواستار برکناری محکم‌اف شدند. وستانیوز(فراخط)