اما مسجد بی حضور پدر و نشستن در کنار #طماعان قدرت و #حریصان جاهل، همه‌ جهان به کوه غمی بدل شد و همه روزنه های عالم بر او تنگ گرفت و نفس کشیدنش سخت شد و او را به پرواز به جوار پدر مشتاق‌تر ساخت. دیگر هیچ چیز #تسکینش نمی‌دهد رغم همه نگرانی هایش از تنهایی علی و بچه هایش، رهایی از آن همه نخوت و ستم متکبران حقیر و سفر به جوار پدر را ترجیح می‌دهد. اما هم‌چنان دوست دارد صحنه و فضای حضور پدر در مسجد را باز آفرینی کند تا یک بار دیگر بخشی از خاطرات آن دوران عزت و شکوه پدر و خانواده را احیا کند. چگونه؟ و با حضور کی؟ تنها علی است که خواست او را اجابت خواهد کرد از او خواست تا یک بار دگر صدای #بلال از مأذنه مسجد آسمان شهر را به ملکوت گره بزند تا هم روزهای پاک حضور پیامبر خدا را برای مردم زنده کند و بار دگر آنان را به کژراهه‌های پیش‌رو هشیار سازد و هم تنها این صحنه است که او را به دنیای دیروز می‌برد و همه ذهن و روحش را با صدای گام های پدر و نغمه های آسمانی نمازش پر خواهد کرد ! اما آنقدر روحش با حضور پدر همراه و هم آواز شد که دیگر از افلاک به زمین برنگشت و هم پرواز پدر شد! و علی ماند و غم ابدی هجران که چه زیبا و شایسته حضرت در جملاتی کوتاه در کنار مرقدش آن را چنین حکایت می کند: السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنِّي وَ عَنِ ابْنَتِكَ النَّازِلَةِ فِي جِوَارِكَ وَ السَّرِيعَةِ اللَّحَاقِ بِكَ. قَلَّ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنْ صَفِيَّتِكَ صَبْرِي وَ رَقَ عَنْهَا تَجَلُّدِي، إِلَّا أَنَّ فِي التَّأَسِّي لِي بِعَظِيمِ فُرْقَتِكَ وَ فَادِحِ مُصِيبَتِكَ مَوْضِعَ تَعَزٍّ، فَلَقَدْ وَسَّدْتُكَ فِي مَلْحُودَةِ قَبْرِكَ وَ فَاضَتْ بَيْنَ نَحْرِي وَ صَدْرِي نَفْسُكَ، فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ. فَلَقَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِيعَةُ وَ أُخِذَتِ الرَّهِينَةُ، أَمَّا حُزْنِي فَسَرْمَدٌ وَ أَمَّا لَيْلِي فَمُسَهَّدٌ، إِلَى أَنْ يَخْتَارَ اللَّهُ لِي دَارَكَ الَّتِي أَنْتَ بِهَا مُقِيمٌ.[۲] "اى رسول خدا، از من و دخترت بر تو سلام باد كه در جوار تو آمد، و به‌سرعت به تو ملحق شد. اى رسول حق، از دورى دختر برگزيده‌ات، شكيبايى‌ام كم شد، و طاقتم از دست رفت، جز آن‌كه مرا در فراق عظيم تو، و سنگينى مصيبتت جاى تسليت است؛ زيرا من بودم كه با دست خود تو را در آغوش خاک جاى دادم، و سرت بر سينه من بود كه روح پاكت از قفس تن پريد. ما از خداييم و به خدا بازمى‌گرديم. راستى كه امانت بازگردانده شد، و رهین تو دريافت گرديد. اما غصه من ابدى است، و شبم قرين بيدارى است تا زمانى كه خداوند براى من جايگاهى را كه تو در آن اقامت دارى اختيار كند." ◇حمید احمدی ۲۵آذر ۱۴۰۲ نجف اشرف، حرم قدسی امیر مؤمنان علیه‌السلام ●● ۱- نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۲۰۲ ۲- همان @terrorofmedia 🚩