غرض سالک از خوردن و آشامیدن
بدان ای بنده سالک که خداوند انسان را، دارای شکم و با دستگاه هاضمه آفریده است؛ به گونه ای که نیازمند به خوردن است و همان طور که اصل جهان بیهوده و بی هدف آفریده نشده است، جزئیات آن هم از این قاعده کلی مستثنا نیست و درباره انسان - از آن جا که برترین آفریده هاست - این مطلب را با تأكيد بیشتری خواهد داشت؛ به این معنا که: میان تهی و شکم دار خلق شدن انسان - به گونه ای که آب و غذا بخورد و رفع گرسنگی نموده و به زندگی ادامه دهد. برای این است که بتواند به هدف خلقت - که معرفت پروردگار و عبودیت اوست - برسد؛ همان گونه که نیاز انسان به پوشاک، مسکن، ازدواج و امور دیگری که متناسب با فطرت اوست نیز، در همین راستاست.
بنابراین صرف خوردن و آشامیدن، هرگز مانع سیر انسان در راه کمالات و هدف از خلقت او نیست؛ زیرا اگر چنین بود از دیدگاه عقل، کاری زشت به شمار می آمد و شرع نیز آن را حرام یا مکروه می شمرد، در حالی که خداوند متعال انسان را از آن باز نداشته، بلکه با رعایت شرایط و حدود، به آن امر فرموده است.
کتاب #عید_وصال ص ۶۴
کانال تذکرة الاولیاء
@tezkar
به گریستن موجودات بر حضرت سیدالشهدا
[بدان ای طالب معارف الهی که] بر اهل تحقیق مخفی نمی باشد که گریستن همه موجودات ذی شعور و غیره برای آن حضرت ، پس از شهادتش، بنابر نصوص احادیث و بعضی از زیارات وارده، قطعی است و در کتاب فروغ شهادت، اشاره ای به آنها و کیفیت آن نسبت به هر موجود نموده ایم.
واما این که پیش از شهادت او در ابتدای ولادت وی، گریستن موجودات ذی شعور وغیرذی شعور به طور عموم چه معنایی می تواند داشته باشد و چگونه می توان آن را توجیه نمود؟ می توان گفت: شهادت آن جناب و عظمت مصایب آن حضرت را همه مظاهر به شعور مرموز خود می دانسته اند و خداوند متعال اگاهشان فرموده بود و مادامی که قدم در عرصه عالم ماده نگذاشته بوده، تنها آگاهی مرموز بوده و چون به این جهان قدم گذاشته، باشعور مرموزشان متوجه می شوند که آن معنی تحقق پیدا خواهد کرد، لذا بر آن گریان می شوند. البته گریه هر موجودی را به حساب خودش باید در نظر گرفت.
کتاب #عید_وصال
کانال تذکرة الاولیاء
@tezkar
شوق به #آخرت و بهره مندی از دنیا
بدان ای مرید راه آخرت که مقصود از شوق و رغبت به آخرت، تنها رغبت به آخرت بعد از مرگ نیست؛ بلکه رغبت و میل به آخرت گاهی در رو آوردن به امور دنیایی با انگیزه خشنودی خداوند متعال جلوه می کند.
بنابراین اگر بهره وری از لذت های دنیا برای رسیدن به لذت های آخرت و به انگیزه کسب خشنودی حق تعالی باشد، این بهره وری، به عنوان رغبت و شوق به دنیا به حساب نمی آید، بلکه شکلی از اشکال رغبت به آخرت است؛
بنابراین - آنگونه که از مضمون آیات و روایات بر می آید - رغبت به آخرت، تجافی و دل کندن از دنیا، آمادگی رفتن، گرفتار دنیا نشدن و فراموش نکردن یاد خدا و آخرت است، هر چند در همین حال، انسان از نعمت های آن استفاده می نماید.
کتاب #عید_وصال ص ۱۲۸
کانال تذکرة الاولیاء
@tezkar
#زهد في الدنيا
ای عزیز! مقصود از زهد در دنیا، دست کشیدن کلی و یکسره از نعمتهای دنیایی نیست؛ بلکه مقصود، دل کندن از دنیا، مشغول نشدن به آن و فراموش نکردن خداست، در عین حالی که از نعمت های دنیا هم استفاده می شود.
بنابراین بهره برداری به قدر رفع حاجت و كفاف از خوردنی، نوشیدنی و پوشیدنیها و نیندوختن برای آینده که دومین مرحله زهد به حساب می آید، تأثیر قابل توجهی در رسیدن به مرحله سوم زهد یعنی «زهد در دنیا» دارد.
دستور بهره مندی از دنیا در حد کفاف برای ادامه یاد خداوند متعال است، بنابراین هر بهره وری و لذت جویی که مانع ادامه یاد خدا نباشد، کاری جایز و رواست، چه کسب و جمع مال باشد و چه پوشیدن لباس های گران قیمت - حتى اگر بیش از حد معمول و متعارف باشد - اشکالی ندارد، به شرطی که به اسراف، تبذیر و ذخیره سازی ممنوع منجر نشود؛ زیرا دوام و بقای یاد خدا با انجام کاری که مطلوب و مورد رضای شرع نیست، عقلایی نمی باشد.
کتاب#عید_وصال ص۶۷ و ۶۸
🔺کانال تذکرة الاولیاء
@tezkar
ضرورت محاسبه نفس
بدان ای سالک مراقب که هر کس محاسبه نفس خویش را نکشد، اهل دنیا است و دلیل آن این است که اهل دنیا به واسطه دوستی دنیا و فرورفتن در لذات و شهوات، از آخرت و نعمت ها و عذاب های آن غافل می شوند و نفس خود را به محاسبه نمی کشند تا - به هر چند که ظاهرا اهل ایمان و فرمانبرداری هستند - کاستی ها و عیوب نفس را دیده، به چاره جویی اقدام کنند.
نتیجه این غفلت و بی توجهی آن است که عمرشان را در زر و زیور دنیای فانی تباه می سازند، مرگشان فرا می رسد در حالی که چیزی از حسنات در مزرعه دنیا برای خود نگاشته اند و عیوب و نواقص نفس را تکمیل ننموده اند؛ بلکه در هر لحظه از زندگی بر زیان و کاستی و دوری خود از فطرت افزوده اند.
کتاب#عید_وصال ص85
🔺کانال تذکرة الاولیاء
@tezkar
بهره مندی از مواهب دنیوی
بدان ای عزیز که بهره مندی از مظاهر دنیا همچون خوردنی ها و نوشیدنی ها و لباس و مسکن و نظایر آنها به طور کلی مذموم و ناپسند نیست؛ بلکه آنچه ناپسند است، بهره مندی به گونه ای است که به هدف اصلی از آفرینش انسان صدمه بزند، پس اگر بهره وری از دنیا و نعمت های آن منجر به زمین ماندن [هدف از آفرینش انسان ] یا سبب غفلت و فراموشی از این هدف والا شود. باید به میزان ضرورت بسنده نموده و از خوردن و پوشیدن زاند بر نیاز خودداری کرد.
دنیای ناپسند، دنیایی است که بزرگترین هدف انسان و عمده ترین مایه هم و غم او باشد یا او را از آخرت بازدارد وگرنه انسان تا وقتی در هیأت بشری است به دنیا نیازمند است و لازم است بخشی از تلاش خود را برای دنیا و به دست آوردن آن صرف کند تا بتواند به زندگی ادامه دهد.
#عید_وصال ص۸۸
🔺کانال تذکرة الاولیاء
@tezkar
بیتابی و ناسپاسی، نشانه کوری دل
[ ای سالک مراقب!]هر کس به خداوند سبحان متوجه باشد و به عین الیقین بداند که آنچه به او و دیگران می رسد، همه از ناحیه خداست و به دیده دل به جهان آخرت و نعمت های پایدار آن رو آورد و از پاداش اخروی بنده ای که در نعمت شاکر و در بلا صابر است با خبر باشد؛ هرگز بی تابی و ناسپاسی نخواهد کرد؛ زیرا این دو از اخلاق اهل دنیا و فریفتگان آن است.
#عید_وصال ص89
کانال تذکرة الاولیاء
@tezkar
حماقت و نادانی
[ای عزیز!] مقصود از جهال و نادانان در [روایات] تنها جاهلان و بی خبران از تکالیف شرعی و اجتماعی و ترک کنندگان وظیفه نیست؛ بلکه، هرگاه وابستگی ها مانع از عمل به وظایف الهی و به کارگیری توانایی های انسانی و کسب نور و روشنی از عقل و دین در شخصی شود، او نادان و احمق است و هیچ فرقی نمی کند که در درجات زندگی، امور اجتماعی و مدارج علمی به چه حدی رسیده باشد.
📙 #عید_وصال
کانال تذکرة الاولیاء
@tezkar
در ایتا
eitaa.com/tezkar
در سروش
https://Sapp.ir/tezkar
تواضع ظاهری و باطنی شاگرد نسبت به استاد
[ بدان ای سالک طریق قرب الهی که ] تواضع ظاهری و باطنی در پیشگاه معلم و استاد سبب می شود، ذهن شاگرد از آنچه خود می داند خالی شود و علمی را که برای دین و دنیایش مفیدتر و سزاوارتر است فراگیرد و دانش سودمند همین است وگرنه صرف علم آموزی، بدون تواضع و فروتنی، تنها فن و صنعت و ایجاد نقش و صورتی در ذهن است که جز بر خودبینی، غرور و نادانی شاگرد نمی افزاید و در نهایت جز به دنیا دوستی و محبت مظاهر دنیا، به سرنوشت دیگری نمی انجامد.
📙 #عید_وصال ص 92
کانال تذکرة الاولیاء
@tezkar
در ایتا
eitaa.com/tezkar
در سروش
https://Sapp.ir/tezkar
ضرورت مراقبه و محاسبه دائمی
در گفتار و کردار ای عزیز[سالک] باید با مراقبه و محاسبه دائمی به اصلاح گفتار و کردار خویش بپردازد تا هر مانع و سدی را از مسیر سلوک راه آخرت و نجات، وهر وزر و وبالی را از گردن خود بردارد و البته انجام این کار- که مخالف خواهش نفس و اقتضای طبیعت بشری است - قطعا با تحمل ریاضت و زحمات شرعی و تلاشهای جدی و پیگیر نفسانی همراه است.
📙 #عید_وصال
کانال تذکرة الاولیاء
@tezkar
در ایتا
eitaa.com/tezkar
در سروش
https://Sapp.ir/tezkar
شکر و مراتب آن
ای عزیز ! شکر، دارای مراتبی است، مثل شکر به زبان و دل و تمام اعضا، و ممکن است حقیقت شکر، استفاده از نعمت ها در راهی باشد که دهنده نعمت به آن راضی است.
📙 #عید_وصال ص 97
کانال تذکرة الاولیاء
@tezkar
در ایتا
eitaa.com/tezkar
در سروش
https://Sapp.ir/tezkar
آنچه بر سالک لازم است قبل از ماه مبارک رمضان انجام دهد
ای عزیز شایسته است بندگان پیش از ورد به ماه صیام، خدا را از خود خشنود نمایند و با پاکیزگی از گناهان و اخلاق رذیله و دیگر ناپاکی ها وارد این ماه شوند تا از سعادتمندترین عبادت کنندگان در این ماه گردند.
📙 #عید_وصال ص 187
📙 نور هدایت ج 1 ص 30
کانال تذکرة الاولیاء @tezkar
در ایتا eitaa.com/tezkar سروش https://Sapp.ir/tezkar
درجات ورع و مانع گناه
[بدان ای عزیز که] ورع، دارای درجاتی است که پایین ترین درجه آن ترک نافرمانی و گناه وبالاترین آن ترک غیر خدا و روی گرداندن از توجه به غیر اوست.
انسان مؤمن به خدا و معتقد به عقاید حقه و صحيح، به گناه مبتلا نمی شود مگر وقتی که از خدا غافل بوده و یاد او را فراموش کند.
برای کسی که خدا را آنگونه که حق معرفت اوست، بشناسد و از راه شهود و معاینه به یاد او باشد، خوف از عظمت الهی، مانع از انجام گناه و مخالفت با خدا می شود
کتاب #عید_وصال ص ۱۰۴
کانال تذکرة الاولیاء @tezkar
ایتا eitaa.com/tezkar سروش https://Sapp.ir/tezkar
آنچه بر سالک لازم است قبل از ماه مبارک رمضان انجام دهد
ای عزیز شایسته است بندگان پیش از ورود به ماه صیام، خدا را از خود خشنود نمایند و با پاکیزگی از گناهان و اخلاق رذیله و دیگر ناپاکی ها وارد این ماه شوند تا از سعادتمندترین عبادت کنندگان در این ماه گردند.
📙 #عید_وصال ص 187
📙 نور هدایت ج 1 ص 30
کانال تذکرة الاولیاء @tezkar