نگاهی به سیره علما در زیارت #امام_رضا علیه السلام #علامه_طباطبایی رحمه الله مرحوم علامه طباطبایی به امامان و خاندان پیامبر، ارادت و شیدایی خاصی داشت و هرگاه نام یکی از آن بزرگواران برده می شد، به شدت احترام می کرد؛ به گونه ای که برای هر بیننده ای آشکار بود. ایشان در تابستان ها همواره به زیارت حضرت رضا علیه السلام می رفت و تمام تابستان را در مشهد مقدس ساکن می شد و هرشب نیز به حرم مطهر مشرف می گشت. اگر هم به ایشان پیشنهاد می شد در جای خوش آب و هوایی در مشهد ساکن شود می فرمود: ما از پناه امام هشتم علیه السلام جای دیگر نمی رویم. وقتی به مشهد مشرف می شد و به حرم مطهر حضرت رضا علیه السلام می رفت، دست های لرزان خود را بر چارچوب در می گذاشت و به گونه ای چارچوب را می بوسید که نشان می داد تمام وجودش به ساحت قدس آن حضرت ادب و عشق می ورزد و این ادب و عشق، در تمامی اوقات زیارت و نمازش در حرم مطهر، از سوی ایشان به خوبی پیدا بود. (مؤسسه بوستان کتاب، 1381: 95) کانال تذکرة الاولیاء @tezkar

‌علامه طهرانی : اگر انسان به دنبال این باشد که یک فرصت طلائی به دست آورد که هیچ گرفتاری نداشته باشد و هیچ غمی بر دل او سنگینی نکند و آن گاه به سلوک بپردازد، باید بداند این خیالی است باطل و شیطانی و چنین فرصتی هیچگاه نصیب او نمی شود زیرا عالم دنیا #عالم_گرفتاری است . تمام #اولیاء خدا که بجائی رسیده‌اند با همین گرفتاری‌ها بوده است؛ بلکه همیشه گرفتاری گذشتگان از گرفتاری ما به مراتب بیشتر بوده است. 🌺منبع :پرتوی از نور مجرد کانال تذکرة الاولیاء @tezkar

* #کلیپ_صوتی #امام_رضا بسیار شنیدنی و جذاب 🎧 موضوع: عنایت حتمی امام رضا علیه السلام به زائران و دوستانشان ‌ ‌ 🔺کانال رسمی حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: @Nasery_ir ‌ ‌

‍ میرحامد حسین هندی شیخ آقا بزرگ تهرانی، در شرح حال علامه بزرگ مرحوم میر حامد حسین هندی با صاحب عبقات الأنوار می گوید: امری عجیب است که میر حامد حسین این همه کتابهای نفیس و این دایرة المعارف های بزرگ را تألیف کرده است، در حالی که جز با کاغذ و مركب اسلامی (یعنی کاغذ و مرکبی که در سرزمین های اسلامی و به دست مسلمانان تهیه می شده است نمی نوشته است و این به دلیل تقوای فراوان و ورع بسیار او بوده است. اصولا دوری وی از به کار بردن صنایع غیر مسلمان مشهود همگان است. منبع #کتاب_گزیده_سیمای_فرزانگان ص۲۲۲ 🔺کانال تذکرة الاولیاء @tezkar

‌‌‌علامه طهرانی : هر عمل واجب و مستحّب نوری دارد. مثلا #نماز_شب یا #قرآن خواندن نوری دارد که در کسی که اهلش نیست پیدا نمی‌شود. 🌺منبع :پرتوی از نور مجرد کانال تذکرة الاولیاء @tezkar

♦️برآیند عزم ها♦️ بعض اهل باطن حاصل این دو ماه اقامه ی عزا بر اباعبدالله الحسین روحی له الفداء و توجه به ساحت و مصائب و غوطه ور شدن در دریای بیکران زوار اربعین و حقیقت نهایی این سفر رمزآلود را در بهار و ربیع پس از آن با تراز عزم برخاسته از شوق به تحرکات آسمانیِ عمیق و صافی گشتن و ترکیز همّ بر اسقاط حدود خویشتن بر اقیانوس ولایت،سنجه می کنند. الغرض حاصل حرکت برای اهل راه ،عزم مهفوف به رحمانیت مظاهر رحیمیه ی خدای کریم سبحان است. عزم بر حرکت تحفه ایست که به دست صاحب این عزاها،صدیقه ی طاهره سلام الله علیها بر نهاد عطشناک تشنه گان تراوش میکند. خود را برای حفظ سرمایه ی عزم که برآیند گریه های بر سالار شهیدان و زیارت اوست به خاکساری در درگاه جوهره ی قدسیه ی کائنات؛مادر سادات ملتزم نماییم. سرمایه ی انسانیت و نفوذ او به مدد سلطنت مقام ولایت در اکناف آسمان ها رخ نمیدهد الا به استیلای عزم و حفظ و مراقبت از آن. و من گاهی در حیرتم که این افلاک پر فلق چه بیکرانند که عزم های پولادین در منظومه های بی افق آن راهی ندارند جز خاکساری بر درگاه مقام صاحبان آن ها که محمد و آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین باشد. وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَهَا (۳۹ یس) اینکه خورشید حقیقت هر کس بر کدام افق طلوع میکند و حد یقف برای خویش میشناسد یا نه را باید در این کریمه ی بیکران که اصلی ثابت در منظر اهل دل است جستجو کرد که فرمود: وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَىٰ آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا (۱۱۵ طه) راه برای خورشید بودن در تمام آسمان ها برای انسان تعریف شده است. تا کدامین آسمان منزل و مستقر حقیقت ماست،آن قصه ای دیگر است... #شمس_حقیقت #عزم #مادر_شموس @sholeye_toor

کار امروز را به فردا وامگذاریم خوب است انسان کار امروز را به فردا، بلکه کار هیچ ساعتی را به ساعت دیگر احاله نکند، مگر از روی عذر؛ وگرنه نمی داند که بعد از این ساعت چه طور می شود. یادم می آید زمانی در ایام تحصیل مریض بودم، و نمی توانستم درس بخوانم و فکر کنم و فرمایش استاد را تعقل نمایم، ولی می توانستم تا محل درس که مقبرهی آقامحمد تقی شیرازی -رحمه الله - بود بروم و در مجلس درس استاد شرکت کنم. اگر نمی رفتم درس فوت می شد، و اگر می رفتم نمی توانستم دربارهی مطالب استاد فکر و تعقل کنم؛ لذا با خود گفتم: می روم و تنها الفاظ را بدون فکر و نظر، در خاطر می سپارم و یادداشت می کنم. به درس رفتم و از اول تا آخر درس، فقط الفاظ را بدون فکر، حفظ و بعد از درس ثبت کردم و عملا حتی یک لفظ را از قلم نینداختم ولی در باره ی آن هیچ فکر نکردم. بعد که حالم مساعد شد، به نوشته ها مراجعه کردم دیدم که درست ضبط کرده ام. بار دیگر مریض شدم، دیدم نمی توانم در درس شرکت کنم، به درس نرفتم ولی نوشته های دیگران را گرفتم و درج کردم. مقصود این که: اگر انسان کاری را که می توانست در وقتش بکند، ولی نکرد، چه بسا بعد دیگر نتواند آن را انجام دهد. بنابراین، نباید انسان درس ها و غیر آن را از وقت خود به وقت و زمان دیگر احاله کند. چرا که چه بسا دیگر موفق به انجام آن نشود، چون در آن زمان هم کارها و وظایفی برای او پیش می آید که دیگر نمی تواند آن کار فوت شده را جبران نماید. #کتاب_در_محضر_آیت_الله_بهجت ص۳۳۵ و ص۳۳۶ 🔺کانال تذکرة الاولیاء @tezkar