نکته سوم نژاد پرست بودن اینهاست از اونجایی که حضرت یعقوب ۱۲ پسر داشته و هر پسر هم قاعدتا نسلی خواهد داشت اینها ۱۲ گروه شدن که به گفته منابع هر گروه ۵۰هزار نفر نژاد پرستی اینها از همون موقع بوده که بله تو از نسل یوسفی من از نسل یهودا و... و این داستنها که این نژاد پرستی باعث شده وقتی به دریای سرخ میرسن و حضرت موسی دریا رو میشکافه دوازده مسیر باز میشه که هر گروه از یک مسیر برن که احیانا به اختلافی نخورن در اون زمان حساس مورد دیگه این بوده وقتی حضرت موسی میخواست بره میقات و کوه طور میگن برای ما گوارا ترین آب رو فراهم کن اینجا حضرت موسی از یک سنگ دوازده چشمه میجوشونه مورد بعدی وقتی در بیابان بودن حضرت موسی برای هر گروه یک چادر میزنه که باهم به اختلاف نخوردن این هم از نکته سوم #قوم_نافرمان

نکته چهارم شاید برای خیلیا سوال باشه که چرا با این حجم از کودک کشی یهودیا هیچ واکنشی نشون نمیدن این همه ریشه تاریخی داره از اونجایی که اینها در جعل روایت استادن روایات جعلی رو به خدا نسبت دادن و وارد کتب مقدسشون مثل تورات کردن که میگن زنان و بچه های ساکنین شهر مقدس ( که فلسطین امروزی میشه) رو بکشید حتی میگه به حیواناتشون هم رحم نکنید تمام موجودات زنده رو بکشید یجای دیگه هست که وقتی اینهارو تسلیم کردید به کلی نابود کنید و بکشید یجای دیگه اومده باید تمام اقوام رو نابود کنید تو کتاب اول سموئیل فصل ۱۵ آیات ۱تا ۳ میگه خدا دستور میدهد تمام آنها را از بین ببر و بر انها رحم نکن بلکه زن ،مرد ، کودک ، اطفال شیرخوار ، گاوان ، شتران و الاغهایشان را هم زنده مگذار این متون هنوزم مورد توجه این قوم هستش و وقتی میبینیم به راحتی هزاران کودک مظلوم رو میکشن ، خودشون هیچ اعتراضی ندارن چرا که این بچه‌ها توی این سرزمین (فلسطین) به دنیا اومدن البته یکسری از یهودیان منصف این متون رو قابل عمل نمیدونن و همینا از بزرگترین معترضین به نسل کشی هستن #قوم_نافرمان

نکته پنجم بعد از به حکومت رسیدن بنی اسرائیل به واسطه حضرت یوشع مادی‌گرایی که داشتن باعث شد اینها به بت پرستی روی بیارن و هرچقدر انبیاشون بهشون هشدار میدادن فایده نداشت. بخاطر اختلافات نژادی و قبیله ای هم که داشتند اینها نزدیک به ۱۶۷ سال حکومت واحد نداشتند ، هر ۱۲‌قبیله برای خودش بود و یسری داور و قاضی داشتند که مشکلاتشون رو حل میکرد اینها حتی باهم زد و خرد هم داشتند تا یکجا که به این نتیجه میرسند که نیازمند یک حاکم واحد هستند و پیش حضرت سموئیل میرن که داور اخر بوده درخواست حاکم واحد میکنن و حضرت سموئیل به امر خدا ، طالوت که توی عبری بهش میگن شائول طالوت از نظر فکر و جسمی فرد قدرتمندی بوده ، اما بزرگان بنی اسرائیل معترض شدن که طالوت از قبلیه بنیامینه و محق نیست چرا که نه پول داره(مادی‌گرایی) نه از قبلیه قدرتمندیه (نژاد‌پرستی) بنی اسرائیل توی اواخر عمر حضرت یعقوب یک روایتی برای خودشون ساخته بودن که نبوت برای قوم لاویه اما حکومت مخصوص یهوداست در نهایت با یک نشانه الهی اینها راضی میشن طالوت بخاطر خوب بودنش حدود ۲۰ سال سلطنت کرد بعد از طالوت ، حضرت داوود که داماد طالوت هم بوده پادشاه شده و مدت ۳۵سال هم حکومت کرده یکی از مهم ترین کارهاش این بوده پایتخت رو که شهر الخلیل بود اورد کنار کوه صهیون و شهر اورشلیم رو بنا کرد این کار براشون بشدت با ارزشه در تاریخ و کوه صیهون هم براشون نشانه شکوه حکومت داووده #قوم_نافرمان

این وسط ی نکته کوتاه بگم

ریشه اسم فلاخن داوود در جنگی که در زمان حکومت طالوت شکل میگیره یکی از افراد دشمن به نام جالوت وارد میدون میشه که بشدت قوی هم بوده در این زمان یک جوان با یک سنگ انداز یا فلاخن رفت تو میدون و با یک سنگ جالوت رو از پا دراورد اون شخص هم حضرت داوود بوده فلاخن داوود یکی از پدافند های رژیم غاصبه که توانایی رهگیری موشک های میان برد و دور برد رو داره و از سال ۲۰۱۶ عملیاتی شده #قوم_نافرمان

نکته ششم بعد از حضرت داوود پسرش حضرت سلیمان به پادشاهی رسید که اوج قدرت بنی اسرائیل بوده از نظر یهودیا دورانِ ۱۰۰ساله(طالوت ،داوود، سلیمان) بهترین دوران بوده حضرت سلیمان بخاطر اینکه مردم قومش مادی‌گرا بودن اومد معبد سلیمان (هیکل سلیمان) رو ساخت تا مردم برن اونجا عبادت کنن ، که این معبد تا به امروز مهم ترین معبد یهودیاست ، این معبد تا به امروز چندین بار تخریب شده بعد از حضرت سلیمان پسرش رحبعام که آدم درستی هم نبوده قرار بود به پادشاهی برسه اما حضرت سلیمان بجاش آصف بن برخیا (کسی که در یک چشم بهم زدن تخت ملکه بلقیس رو از یمن آورد اورشلیم) قوم یهودا اما میخواست رحبعام به پادشاهی برسه و با کودتا با قبایل دیگه آصف رو کنار گذاشت و رحبعام به پادشاهی رسید بخاطر ناخلف بودنش و اذیت و آزاری که داشت بنی‌اسرائیل دو دسته شدن ده قبلیه مخالف اون شدن و به شمال فلسطین رفتن دو قبلیه یهودا و بنیامین در اورشلیم موندن از اینجا کم‌کم تاریخ بنی‌اسرائیل تموم میشه و تاریخ قوی ترین قبلیه (یهودا ) شروع میشه حدودا سال ۷۲۰ قبل از میلاد حکومت عاشور به اون نقطه حمله میکنه و اون ده قبیله رو به اسارت میبره و از اونجا دیگه تو تاریخ هیچ ردی از این ده قبلیه نیست در صورتی که قوم یهودا هم بعدا همین اتفاق افتاد براش ولی ریز جزئیات اسارتشون ثبت شده نکته مهمی که میشه بهش پی‌برد تاریخ نگاری عمدتا مال قبیله یهودا بوده و بعد از اینکه اون ده قبیله به اسارت رفتن هیچ اسمی از اونها برده نشد تاریخ دوباره تکرار شد اونجا که یهودا یوسف رو به چاه انداخت تا ردی ازش نباشه نسل یهودا بقیه دیگه از بقیه نگفت تا تنها قبیله بنی اسرائیل باشه که همین قبیله پایه گذار قوم یهود شد #قوم_نافرمان

سلام علیکم حالتون چطوره

ان‌شاالله از امشب نکات رو یکم رسمی تر میزارم دیشب عجله ای بود ولی از امشب بهتر و مرتب تر براتون میفرستم

خب بریم سراغ نکته هفتم که جواب به ی سواله که برای خیلی از ماها این سوال پیش اومده

چرا یهودیت تبلیغ ندارد؟ چرا جمعیتشون کمه؟

نکته هفتم در تاریخ ادیان، تبلیغ یکی از ابزارهای اصلی بسط و گسترش باورهای دینی بوده است. اسلام، مسیحیت و حتی آیین‌هایی چون بودیسم، همگی روایت و پیام خود را جهانی کرده‌اند؛ با دعوت، گفتگو، مناظره، و حتی گاه با ابزار قدرت. اما در این میان، یهودیت مسیری متفاوت و تا حدی متناقض با این جریان طی کرده است. برخلاف دیگر ادیان، یهودیت فاقد سنت سازمان‌یافته‌ای برای تبلیغ دینی است. ورود به این دین، نه تنها با دشواری‌های دینی و فقهی همراه است، بلکه گاه به دلایل قومی و نژادی نیز مسدود به نظر می‌رسد. از دید بسیاری، یهودیت بیش از آنکه یک دین باشد، نوعی هویت بسته‌ی قومی‌ است که مرزهای آن نه با اعتقاد، که با خون تعیین می‌شود. نگاهی تاریخی نشان می‌دهد که تا دوران پیامبران اولیه بنی‌اسرائیل، از حضرت موسی تا سلیمان، ترویج یکتاپرستی بخشی از مأموریت دینی محسوب می‌شد. اما پس از فروپاشی وحدت دوازده سبط، و به‌ویژه اسارت بابلیان، تغییرات بنیادینی در ساختار این آیین رخ داد. قوم‌گرایی به‌تدریج جایگزین دعوت دینی شد و یهودیت به هویتی خانوادگی و قبیله‌ای تبدیل گشت. امروز، یهودی شدن برای یک فرد غیربنی‌اسرائیلی، فرآیندی دشوار و حتی نادر است. نه خبری از دعوت است و نه از تبلیغ. “دیگری” اساساً مخاطب این آیین نیست. همین ویژگی باعث شده یهودیت تنها دینی باشد که نه برای گسترش، بلکه برای حفظ مرزهای درونی خود می‌کوشد. این انحصارگرایی، از نظر بسیاری تحلیل‌گران، مصداقی از نژادگرایی دینی است. وقتی دین به ابزاری برای تقویت یک قوم خاص تبدیل شود، دیگر نمی‌توان از آن انتظار گفت‌وگوی بین‌فرهنگی یا حتی رقابت سالم با دیگر ادیان داشت. در جهانی که ادیان برای جهانی‌تر شدن می‌کوشند، یهودیت هنوز در پی حفظ “خودی‌ها”ست. شاید به همین دلیل، شما هیچ‌وقت یک مبلغ یهودی را نخواهید دید. #قوم_نافرمان