این چه اباطیلی است که عده ای می‌بافند؟ اگر دین ندارید، لااقل آزاده باشید. ۷۲ تن: همان تعداد عده معدود انقلابی هستند که سالهاست خطرات لیبرال های خود فروخته را به گوش مردم رساندند اما نادیده گرفته شدند... ابالفضل العباس: همان سردار فاتحی است که آبرویش را کف دست گرفت و گفت گردن من از مو باریکتر. اما اجازه سوءاستفاده ضد انقلاب از آب گل آلود نداد. شمر: همان بی حیایی است که به اسم دین و مذهب به جان عوام افتاده و ولایت پذیری و اعتماد به انقلاب و اسلام را با عملکرد منفی خود زیر سوال میبرد... تاسوعا: یکی دو روز قبل از انتخابات است که بازار خرید و فروش رای آنچنان گرم می‌شود که بعضی ها حاضرند علاوه بر رای، هستی و شرف و عزت و احترام خود را یکی دو تومان پایین تر از نرخ بازار بفروشند. عاشورا: روزی است که عده ای بد انتخاب میکنند و بعد از آن، مشکلاتشان را به جای اینکه پای «انتخاب» بگذارند پای «انقلاب» میگذارند. حسین مظلوم: حقیقت زندگی مردمی است که در مصالح سیاسی و اندیشه های متعفن یک مشت لیبرال ذبح شده و هر سال بر سر اسمش دعواست و هر چپ و راست به طریقی دل آن میشکند. #سوء_استفاده_از_مکتب_امام_حسین_ممنوع

⚫️ #با_کاروان| تفڪر یزیدی میوه ی شجره ی #تحریف‼️ 🔹آن عالم جاهلی که افق دیدش محدود است بایست مقیاس گودال قتلگاه را با ارض و مرزی محدود و در زمانی معین خلاصه کند! چرا که هرگز نمیخواهد بپذیرد که وسعت مرز کربلا به پهنای نبرد حق و باطل است و بایست از تابلوی عاشورا برای هر روز خود درس ها و عبرت ها بگیریم. او میخواهد در دفتر تاریخ فقط یک یزید و شمر ببیند و بس! 🔹 اما آنی که میخواد در مکتبخانه ارباب ، تلمّذ کند باید از خود بپرسد: چگونه منبری که منزلگاه رسول الله(ص) بود توسط معاویه و یزید بوزینه باز غصب شد و خواص مدعی سکوت کردند و عوام تمکین!! چرا آب از آب تکان نخورد؟ 🔹آیا اگر یزید بلافاصله پس از رحلت پیامبر(ص) ادعای فتنه گری و خلافت اسلامی میکرد مردم می پذیرفتند؟ مسلما خیر؛ پس چرا اینگونه شد؟ چون میوه ی تلخ یزید ثمره شجره ی تحریف بود. در حقیقت یزید بر صدر منبری نشست که برخی شیوخ قبلاً در پله اول و دوم و سوم به صورت گام به گام اسباب تحریف و فتنه را فراهم کرده بودند.. شیوخی و شریح ها و کاسبان تحریفی که در پوستین نفاق تکاثری، نفاق تفاخری و نفاق تجاهلی با تغییر حب و بغض و مهندسی ادراکات ، امامت را تبدیل به خلافت و سلطنت را جایگزین خلافت کردند! 🔹 آری؛ کربلا میخواهد به عاشورائیان درس بدهد که اگر افق دید را وسیع نکنیم خزه ی تحریف بر دیوار جهالت و غفلت و بی بصیرتی ملت رشد خواهد کرد. علت انحراف عوام، انحراف میلیمتری خواصی بود که بنای فتنه عاشورا را در سقیفه و در برخی تریبون ها بنا نموده و در هر دوره در پوشش لفاظی های زیبا بخشی از ارزش ها را تحریف و قربانی مطامع سیاسی خود کردند. 🔹البته در هر زمان عده ای دلال! که فقط رقص موسمی خوشه های فتنه را دیده و از آفت ریشه بی خبرند ممکن است خریدار هر خرمنی و هر منبری باشند و پای هر سفره ای نشسته و برای هر نطق و پستی لایک بفرستند. همانطور که عده ای غافل از فتنه آن شیخ اکبر و خلیفه دوم فقط بر ساده زیستی او رشک بردند ولی نمی دانستند خشت اول که گذاشت آن شیخ کج تا کربلاها می رود دیوارها کج!! ؛ 🔻 سخن آخر؛ 🔹 آسیبی که اسلام از تحریف و فتاوای شاذ ابوهریره هاو ابوموسی ها و عمروعاص و شریح ها خورده است بسیار سنگین تر است از ضربه ی ابوجهل ها و ابولهب ها و تحریم قریشیان! 🔹 یادمان باشد در بدرها و احدها شاید جسم اسلام از ناحیه کدخدانمایان وقت و نوچه هایشان آسیب ببیند ولی خطر بیشتر آنجاست که در کربلاها بواسطه ی تحریف روح اسلام قربانی جسم اسلام شود. در مقابل سیوف احد، بسیارند آنانی که لباس رزم پوشند ولی در کربلاها چه بسا راه بلدان دیروزی که عامدانه یا جاهلانه پرچمدار یا اسیر دام تحریف شوند و با ترور شخصیت آقا و تحریف شعائر و آرمان انقلاب اسلامی پیامبر (ص)، بستر را برای تراژدی شهادت فرزند فاطمه در قربانگاه کربلا را فراهم آورند..! 🖌 #محمدصادق_سلطانزاده

#ماجرای_بی_پایان_امان_نامه 🌴طرح #با_کاروان‌| شب نهم محرم 🔳 #موضوع: به دیدار هر کسی نباید رفت‼️ ▪️عصر تاسوعا شمر که از قبیله ام البنین(س) بود، به نزدیکی خیمه گاه امام حسین(ع) رفت و خطاب به حضرت عباس(ع) گفت: برای شما امان نامه ای از عمر بن سعد آوردم. شما از این ساعت در امان هستید!، مشروط بر این که از یاری برادرتان حسین دست برداشته و #سپاهش را ترک کنید..!! ▪️حضرت عباس که کانون بصیرت، غیرت و وفاداری بود، بر او بانگ زد و فرمود: بریده باد دستان تو و لعنت خدا بر تو و امان نامه تو. ای دشمن خدا، ما را فرمان می دهی که از یاری برادر و مولایمان حسین دست برداریم و سر در طاعت ملعونان و ناپاکان در آوریم. آیا ما را امان می دهی ولی برای فرزند رسول خدا(ص) امانی نیست؟  شمر از پاسخ دندان شکن فرزندان ام البنین، ناامید و خشمناک شد و با سرافکندگی به خیمه گاه خویش برگشت. 🔘 پذیرش هر توافق، مذاکره و دعوتی خطاست!!

💥 شرح فرازی از زیارت‌نامه حضرت عباس (سلام الله علیه) 🔹 أشْهَدُ لَكَ بِالتَّسْلِيمِ وَالتَّصْدِيقِ وَالْوَفاءِ وَالنَّصِيحَةِ لِخَلَفِ النَّبِيِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ 🔸تسلیم: اسلام، دین تسلیم است. «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّی یُحَکِّمُوکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلیماً»(نساء/۶۵) وجود مقدس قمر بنی‌هاشم، در عظیم‌ترین درگیری‌های تاریخ وارد شده و تسلیم محض بوده است. اگر الان برای ما مسئله، بعد از ۱۴۰۰ سال حل شده غیر از آن زمان است؛ زیرا آن زمان، خیلی‌ها که خودشان را بزرگ می‌دانستند و صحابی بودند و وجود مقدس نبی اکرم و امیرالمومنین و امام مجتبی را درک کرده بودند و شاگردی آن حضرات را کرده بودند، نمی‌توانستند بپذیرند که این راه، راه صوابی است. تسلیم شدن نسبت به وجود مقدس سیدالشهداء در این بلاء عظیم، در این امتحان سخت و سر باز نزدن و قوای خود را در اختیار معصوم قرار دادن قدم اول است. تسليم مقام اسلام است؛ يعني قلب انسان دنبال قلب وليّ خدا حركت كند و سلم در مقابل او باشد. 🔸 التصدیق: قدم دوم، تصدیق است. یعنی امام را عین صدق محض بدانی و شک و ریب و تکذیب نسبت به امام، در انسان پیدا نشود. خیلی‌ها در ته دلشان نسبت به حقانیت سیدالشهداء(ع) تردید کردند. ما یک تصدیق داریم، نقطه مقابلش از شک شروع می‌شود، بعد به ریب و بدگمانی می‌رسد، بعد به تکذیب ختم می‌شود. مقابل تصدیق، تکذیب است. انسان، معصوم را تکذیب می‌کند و می‌گوید: درست نیست، صدق نیست، فرمان خدا نیست، راه صواب نیست. اولش هم از یک تردید و شک آغاز می‌شود. انسان اگر در حقانیت جبهه انبیاء و اولیاء الهی تردید کرد این تردید، همین جا نمی ماند؛ بلکه شیطان، انسان را قدم به قدم پیش می‌برد تا به مقام ریب و بعد هم مقام تکذیب می‌رساند. تصدیق کردن معصومین و آنها را عین حق و صدق دانستن و شک نکردن در سختی‌ها به‌خصوص آنجایی که به حسب ظاهر با تعلقات ما درگیر می‌شود، کار بسیار سختی است؛ چون ما وقتی می‌خواهیم تصدیق کنیم، ترازوی ما، تعلقات ما هستند. تصديق، يعني در امواج سنگين‌ترين ابتلائات و امتحان‌هايي كه وليّ خدا از انسان می‌گیرد در ورود به باب او ترديد به‌ خود راه ندهد و ذرّه‌اي در حقّانيت و صدق و پاكي و طهارت او شک نکند. با يقين كامل وليّ خدا را همراهي كند. 🔸 الْوَفاء: آدمی که تسلیم امام است؛ به فهمی می‌رسد و محاسباتش با امام همراه می‌شود. عقل عملش، تعلقاتش، خوب و بد کردن‌هایش، زشت و زیبا کردن‌هایش، درکش از معروف و منکر، با امامش هماهنگ شده و تابع و دنباله‌رو امام و نورانی به نور امام می‌شود. حالاست که می‌تواند وفا بکند و پیمانه‌اش را پر می‌کند و عهدهایی که با امامش داشته، بتمامه انجام دهد. «وافی» آن کسی است که پیمانه را پر می‌کند. قرآن می فرماید «وَ مَنْ أَوْفی بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذی بایَعْتُمْ بِهِ». کسی با خدا وفا کرد، خدای متعال در وفاداری، بر همه، سابق است و اصلاً وفاداری همه، از او است. روز قیامت، همه شهدا و خصوصاً شهدای کربلا که گُل سرسبد گل‌ها هستند؛ وقتی جایگاه حضرت ابالفضل را نسبت به حضرت سیدالشهداء می‌بینند، غبطه می‌خورند. وفا، يعني اين‌كه همۀ سرمايه‌اش را بدهد و خود را نه‌تنها هيچ‌كاره، که بدهكار بداند. 🔸النصیحه: از این لطیف‌تر، نصیحت است. نُصحِ برای امام؛ به معنای نصیحت کردن و موعظه کردنِ امام نیست، بلکه بیش از وفا، و به‌معنای خیرخواهی کردن است؛ یعنی پیمانه ات را که پر کردی، آنچه را هم که از تو نخواستند، بروی انجام بدهی؛ یعنی کار را زیباتر و بیشتر از آنکه خواستند، انجام دادن. همان که خدای متعال در قرآن خطاب به پیامبر فرمود: «طه * ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقی»(طه/۱-۲) پیغمبر ما! نگفتیم این قدر زحمت بکشی؛ بلکه ما گفتیم برو دست بندگان ما را بگیر و بیاور. برو عالم را آباد کن و با عبادت خودت عالم را نورانی کن. نگفتیم این‌طور به زحمت بیفت. این نصیحت است. سیدالشهداء، امام است؛ اگر کاری بکنی که بگویند او نسبت به امامش نصیحت کرد و بیش از آنکه وظیفه‌اش بود و عهد داشت، با امام خودش نُصح داشت که خیلی چیز عجیبی است. این است که حضرت فرمود: عموی من در روز قیامت یک درجه‌ای دارد که همه شهدا به او غبطه می‌خورند. این است که همه ائمه علیهم السلام ایشان را دوست دارند و افتخار می‌کنند. در حالی که معصوم، مدار همه کائنات است؛ ولی به مثل حضرت اباالفضل افتخار می‌کنند و حرفش در دستگاه آنها ردخور ندارد. نصیحت؛ يعني بالاتر از تكليف بار برداشتن. ☑️ @mirbaqer_ir

السلام علیک یا ابالفضل العباس علیه السلام وفا نسبت به ولی خدا و رهبر جامعه اسلامی را باید از عباس بن علی ع آموخت هستیم بر عهدی که بستیم تا آخرین قطره خون

🔴 راز خیانت و سکوت اتحادیه عرب 🔻 سکوت و اظهارات تحت فشار و پراکنده نهادهای رسمی عربی در خصوص #سازش امارات با صهیونیست‌ها بیانگر عدم استقلال آنها و به معنای چراغ سبزی برای ادامه روند عادی‌سازی با اشغالگران است. 🔹 پس از امضای توافق صلح میان امارات و رژیم صهیونیستی که با موجی از محکومیت‌های ملی به ویژه در منطقه عربی مواجه شد٬ شاهد سکوت همه سازمان‌ها و نهادهای رسمی عربی در برابر این اقدام بودیم. 🔹 بعد از رونمایی رسمی از این توافق درحالی که انتظار می‌رفت سازمان‌های مذکور اولین طرف‌هایی باشند که به آن واکنش نشان می‌دهند٬ اما آنها هم مانند سران کشورهای عربی حوزه خلیج فارس ترجیح دادند مدتی سکوت کنند. 🔹 سازمان همکاری اسلامی٬ اتحادیه عرب و شورای همکاری خلیج فارس از جمله نهادهای رسمی عربی هستند که موضع خاصی در قبال عادی‌سازی امارات با اشغالگران صهیونیست اتخاذ نکردند. 🔹 از میان نهادهای مذکور٬ شورای همکاری خلیج فارس در تاریخ ۱۷ آگوست (۲۷ مرداد) یعنی حدود ۴ روز بعد توافق ابوظبی با تل‌آویو بلاخره سکوت خود را شکست و روی همه اعراب را سفید کرد! 🔹 این شورا از زبان «نایف فلاح مبارک» دبیرکل آن خود را حامی امارات اعلام و از مواضع و حمایت جانبدارانه ایران در حمایت از آرمان ملت فلسطین بر آشفت و ایران را به دخالت در امور داخلی کشورهای عربی متهم کرد. 🖌 #سرخط: 🔳 البته توجه به این نکته ضروری است که مواضع شورای همکاری خلیج فارس شامل شش کشور عربستان، قطر، کویت، بحرین، امارات و عمان بیش از آنکه بازتاب مواضع این کشورها باشد منعکس کننده دیدگاه عربستان سعودی است.