اظهارات رئیس‌جمهور از زاویه‌ای دیگر! | خبرگزاری فارس https://www.farsnews.ir/news/13990726000565/%D8%A7%D8%B8%D9%87%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%B1%D8%A6%DB%8C%D8%B3%E2%80%8C%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%D8%A7%D9%88%DB%8C%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1 از این صلح تا آن صلح/ درباره پیروی از اکثریت | خبرگزاری فارس https://www.farsnews.ir/news/13990726000514/%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%DB%8C%D9%86-%D8%B5%D9%84%D8%AD-%D8%AA%D8%A7-%D8%A2%D9%86-%D8%B5%D9%84%D8%AD-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%DA%A9%D8%AB%D8%B1%DB%8C%D8%AA

از این صلح تا آن صلح/ درباره پیروی از اکثریت | خبرگزاری فارس https://www.farsnews.ir/news/13990726000514/%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%DB%8C%D9%86-%D8%B5%D9%84%D8%AD-%D8%AA%D8%A7-%D8%A2%D9%86-%D8%B5%D9%84%D8%AD-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%DA%A9%D8%AB%D8%B1%DB%8C%D8%AA

http://pounezar.ir/20373/%D8%A2%DB%8C%D8%A7-%D8%AD%D8%AF%DB%8C%D8%AB-%D9%87%D8%B1-%DA%A9%D8%B3-%D9%85%DA%98%D8%AF%D9%87-%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%88%D9%84-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D9%86 این روزها زیاد این گفته را می‌بینیم؛ آیا حدیث «هر کس مژده ربیع الاول را به من بدهد من مژده بهشت را به او می‌دهم» صحیح است؟ همزمان با فرا رسیدن ماه فرخنده ربیع‌الاول، خرافه‌ای در بین مردم می‌گردد و مخاطبان با آرزوی بهره‌مندی از ثواب و بهشتی‌ شدن آن را منتشر می‌کنند. اما این موضوع تا چه حد صحت دارد؟ FacebookTwitterEmailاشتراک گذاری به گزارش سایت تحلیلی خبری پونه زار به نقل از فرهنگ نیوز، همزمان با پایان یافتن ماه صفر و حلول ماه ربیع الاول شاهد رواج یک باور غلط هستیم که بیشتر در شرایط کنونی از طریق پیامک، ایمیل یا شبکه‌های نظیر وایبر، واتس‌اپ، تلگرام و … منتشر می‌شود، با این مضمون که پیامبر(ص) فرموده است: «هر کس خروج از ماه صفر را به من اطلاع دهد، اهل بهشت است»! به همین خاطر برخی افراد در اولین شب ماه ربیع‌الاول بر درب مساجد حاضر شده تا به نوعی پایان ماه صفر را اعلام کنند! این باور غلط که به صورت بشارت بهشت از قول پیامبر(ص) در راستای خوشنودی ایشان از پایان یافتن ماه صفر و آغاز ماه ربیع الاول صورت می‌گیرد، متأسفانه باعث شده اصل و شأن حدیث، مورد غفلت قرار گرفته و مفهوم آن وارونه جلوه داده شود. اما اصل واقعه و حدیث چیست؟ این روایت در شأن یکی از بهترین صحابه پیامبر اعظم(ص) ابوذر غفاری است که به دلیل رواج آن باور غلط، محور حدیث به کلی فراموش شده است. این حدیث در باب «معنى قول النبی ص من‏ بشرنی‏ بخروج‏ آذار فله الجنه» از کتاب معانی الاخبار (النص / ۲۰۴) و همچنین کتاب علل الشرایع مرحوم شیخ صدوق (ج ۱ / ص ۱۷۵) و در روضه المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه اثر مرحوم محمد تقی مجلسی (ج ۱۳ / ص ۳) و با سلسله‌ سند زیر بیان شده است: «حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ الشَّیْبَانِیُّ وَ أَحْمَدُ بْنُ الْحَسَنِ الْقَطَّانُ وَ الْحُسَیْنُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ هِشَامٍ الْمُؤَدِّبُ وَ عَلِیُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الوَرَّاقُ وَ عَلِیُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ‏ الدَّقَّاقُ قَالُوا حَدَّثَنَا أَبُو الْعَبَّاسِ أَحْمَدُ بْنُ یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا الْقَطَّانُ قَالَ حَدَّثَنَا بَکْرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَبِیبٍ قَالَ حَدَّثَنَا تَمِیمُ بْنُ بُهْلُولٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْعَبْدِیِّ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ سَعِیدِ بْنِ جُبَیْرٍ» سلسله سند این روایت به صحابی بزرگوار عبدالله بن عباس منتهی می‌شود که وی اصل واقعه را این‎گونه توصیف می‌کند: «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ‏ کَانَ النَّبِیُّ ص ذَاتَ یَوْمٍ فِی مَسْجِدِ قُبَا وَ عِنْدَهُ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِهِ، فَقَالَ أَوَّلُ مَنْ یَدْخُلُ عَلَیْکُمُ السَّاعَهَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّهِ، فَلَمَّا سَمِعُوا ذَلِکَ قَامَ نَفَرٌ مِنْهُمْ فَخَرَجُوا وَ کُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ یُحِبُّ أَنْ یَعُودَ لِیَکُونَ أَوَّلَ دَاخِلٍ فَیَسْتَوْجِبَ الْجَنَّهَ، فَعَلِمَ النَّبِیُّ ص ذَلِکَ مِنْهُمْ فَقَالَ لِمَنْ بَقِیَ عِنْدَهُ مِنْ أَصْحَابِهِ: إِنَّهُ سَیَدْخُلُ عَلَیْکُمْ جَمَاعَهٌ یَسْتَبِقُونَ. فَمَنْ بَشَّرَنِی بِخُرُوجِ آذَارَ فَلَهُ الْجَنَّهُ، فَعَادَ الْقَوْمُ وَ دَخَلُوا وَ مَعَهُمْ أَبُوذَرٍّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ، فَقَالَ لَهُمْ فِی أَیِّ شَهْرٍ نَحْنُ مِنَ الشُّهُورِ الرُّومِیَّهِ؟ فَقَالَ أَبُوذَرٍّ قَدْ خَرَجَ آذَارُ یَا رَسُولَ اللَّهِ. فَقَالَ(ص): قَدْ عَلِمْتُ ذَلِکَ یَا أَبَاذَرٍّ وَ لَکِنِّی أَحْبَبْتُ أَنْ یَعْلَمَ قُومِی أَنَّکَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّهِ وَ کَیْفَ لَا یَکُونُ ذَلِکَ وَ أَنْتَ الْمَطْرُودُ عَنْ حَرَمِی بَعْدِی لِمَحَبَّتِکَ لِأَهْلِ بَیْتِی فَتَعِیشُ وَحْدَکَ وَ تَمُوتُ وَحْدَکَ وَ یَسْعَدُ بِکَ قَوْمٌ یَتَوَلَّوْنَ تَجْهِیزَکَ وَ دَفْنَکَ أُولَئِکَ رُفَقَائِی فِی الْجَنَّهِ الْخُلْدِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُون‏» از ابن عباس نقل شده که گفت: روزی پیامبر(ص) به همراه تعدادی از اصحاب‌شان در مسجد قبا نشسته بودند، رسول خدا (ص) فرمود: اولین کسی که الان بر شما وارد می‌شود، مردی از اهالی بهشت است! برخی از اصحاب تا این سخن را شنیدند، برخاسته و از مسجد خارج شدند تا دوباره وارد شده و اولین کسی باشند که بهشت بر او واجب می‌شود، پیامبر(ص) متوجه شده و به بقیه اصحاب که نزد ایشان بودند، فرمودند: اکنون جماعتی در حال سبقت گرفتن از یکدیگر، بر شما وارد می‌شوند، (ولی از میان آن‌ها) کسی که پایان یافتن ماه آذار (نام یکی از ماه‌های رومی معادل ماه خرداد و در آن زمان معادل ماه صفر) را بر من بشارت بدهد، اهل بهشت است.

تفسیرسوره بقره( آیات ۱الی۶) استاد قرائتی👆👆

اول ماه ربیع الاول است عشق امشب باز مهمان دل است ماه میلاد پیمبر می رسد مژده ده بر هر دلی که غافل است هلال ماه چون ابروی یار است چه زیباو چه خوش نقش و نگار است 🌷حلول ماه میلاد نبی اکرم خاتم نبوت و رحمه للعالمین مبارک و فرخنـده باد🌷

سلسله جلسات تحلیل صدر اسلام توسط حضرت آیت الله مصباح یزدی جلسه چهارم(بدعت گذاری وتبعیت از هوای نفس) ادامه مبحث را در👇👇 پیگیری فرمایید✳️✳️ کانال نورالشهدا(شهید سلیمانی🌹🌹) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِی بِهِمْ فَائِزاً عِنْدَکَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِین

باتوجه صحبتهای اخیرجناب روحانی،گوش کردن فایل صوتی فوق 👆👆خالی از عریضه نیست

✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️ نویسنده: استاد جعفر سبحانى بدعت چيست و بدعت گذار كيست؟ استاد جعفر سبحانى معناي لغوي بدعت "بدعت‏" در لغت‏به معنى كار نو و بى سابقه‏اى است كه بيانگر نوعى حسن وكمال در فاعل مى‏باشد، چنانكه يكى از صفات خداوند "بديع‏" است:‹بديع السموات‏و الارض›› (بقره/117). مفهوم اصطلاحى بدعت نيز آن است كه انسان چيزى را كه جزو شريعت نيست، به آن نسبت دهد، و كوتاهترين عبارت براى تعريف اصطلاح بدعت آن است كه بگوييم: ادخال ما ليس من الدين في الدين. بدعت گذارى در دين از گناهان كبيره بوده و در حرمت آن هيچ ترديدى نيست. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود:كل محدثة بدعة و كل بدعة ضلالة، و كل ضلالة في النار" (1) نكته مهم در مسئله بدعت، تنها اين است كه مفهوم بدعت‏به صورتى جامع و مانع تعريف و تبيين شود تا بدعت از غير آن تميز داده شود در اين زمينه، براى درك حقيقت‏بدعت، بايستى به دو مطلب توجه نمود: 1. بدعت، نوعى تصرف در دين، از طريق افزودن يا كاستن شريعت است. بنابر اين، آنجا كه نوآورى ربطى به دين و شريعت نداشته ، بلكه به عنوان يك مسئله عرفى و عادى انجام گيرد، بدعت نخواهد بود(هرچند مشروع بودن آن مشروط به اين است كه ابداع و ابتكار مزبور در شرع محرم و ممنوع نباشد). فى‏المثل، بشر از نظر مسكن و پوشاك و ديگر وسايل زندگى همواره دست‏به نوآوريهايى مى‏زند و بويژه در عصر ما بسيارى از روشها و ابزارهاى معمول زندگى دگرگون شده و براى نمونه انواع ورزشها و تفريحات جديد پديد آمده است . بديهى است همه اينها يك نوع بدعت (به معنى نوآورى) بوده، ولى ارتباط به بدعت در شرع ندارد. تنها، چنانكه گفتيم، حلال بودن آنها و استفاده از آنها مشروط به اين است كه مخالف با احكام و موازين شرع نباشند. مثلا، اختلاط زن و مرد بدون حجاب در مجالس و محافل، كه از ارمغانهاى فاسد غرب مى‏باشد، حرام است ولى بدعت نيست، زيرا كسانى كه در اين محافل شركت مى‏كنند، اين كار را به عنوان يك عمل مشروع كه اسلام بر آن صحه نهاده انجام نمى‏دهند، بلكه احيانا با اعتقاد به اينكه امرى مخالف شرع است، روى عدم مبالات تن به اين كار مى‏دهند. لذا گاه تنبه يافته و تصميم جدى مى‏گيرند كه ديگر در آنها شركت نورزند. براى توضيحات فوق، چنانچه ملتى روز يا روزهايى را براى خود موسم شادى و گردهمايى معين كنند، اما نه به اين قصد كه شرع چنين دستورى داده است، چنين كارى بدعت نيست، هرچند بايستى حليت وحرمت آن از جهات ديگر مورد بحث و بررسى قرار گيرد. از اينجا روشن مى‏شود كه بسيارى از نوآوريهاى بشرى در زمينه هنر، ورزش، صنعت وغيره از قلمرو بدعت اصطلاحى بيرون بوده، و آنچه درباره آنها مطرح است مسئله حلال و حرام بودن آنها از جهات ديگر است كه خود ملاك و مقياس خاص خويش را دارد. 2.اساس بدعت اساس بدعت در شرع به اين نكته باز مى‏گردد كه چيزى را به عنوان يك امر شرعى كه دين به آن فرمان داده به كار برند ، در حاليكه براى مشروعيتت آن، اصل يا ضابطه‏اى در شرع وجود نداشته باشد; ولى هرگاه كارى را كه انسان به عنوان يك عمل دينى انجام مى‏دهد، دليل شرعى‏يى(به صورت خاص، يا كلى و عام) بر مشروعيت آن وجود داشته باشد، آن عمل بدعت نخواهد بود. ازينروست كه علامه مجلسى، عالم بزرگ شيعى، مى‏گويد:" البدعة في الشرع ما حدث بعد الرسول[بما انه من الدين] و لم يكن فيه نص على الخصوص ولا يكون داخلا في بعض العمومات‏". (2) : بدعت در شرع، چيزى است كه پس از رسول گرامى حادث شده و دليل شرعى خاص يا عامى نيز بر جواز آن در كار نباشد. ابن حجر عسقلانى، دانشمند مشهور اهل سنت، نيز مى‏گويد:" البدعة ما احدث و ليس له اصل في الشرع، و ما كان له اصل يدل عليه الشرع فليس ببدعة‏" (3) : بدعت چيزى است كه (پس از پيامبر) پديد آمده باشد، دليلى حاكى از جواز آن در شريعت‏يافت نشود; و آن چيزى كه اصل و ريشه‏اى در دين دارد، بدعت نخواهد بود. آرى، هرگاه عملى را كه به شرع نسبت مى‏دهيم مستند به دليلى خاص يا ضابطه‏اى كلى در شرع باشد، مسلما بدعت نخواهد بود. صورت نخست (وجود دليل خاص) نياز به بيان ندارد. مهم توضيح قسمت دوم است، زيرا چه بسا ممكن است‏يك عمل ظاهرا حالت نوآورى داشته و در تاريخ اسلام بى‏سابقه باشد ولى معنا تحت ضابطه‏اى قرار گيرد كه شرع اسلام آن را به صورت كلى پذيرفته است. به عنوان نمونه، مى‏توان از سرباز گيرى عمومى ياد كرد كه امروزه در نوع كشورها اجرا مى‏شود. دعوت جوانان به خدمت زير پرچم به عنوان وظيفه دينى، هرچند حالت نوآورى دارد، ولى چون يك اصل و قاعده دينى پشتيبان آن است‏بدعت نخواهد بود. زيرا

قرآن مى‏فرمايد:‹‹و اعدوا لهم مااستطعتم من قوة›› (انفال/60). بديهى است‏بر اثر تحولات جهانى، آموزش عمومى رزمى براى جوانان موجب آمادگى بيشتر در مقابل دشمن مترصد و گوش بزنگ است و عمل به روح آيه شريفه، در عصر ما، مقتضى همين امر است. از بيان فوق، بسيارى از شبهات واهى كه بر دست و پاى برخى از افراد پيچيده است‏حل مى‏شود. براى نمونه، انبوه مسلمانان جهان روز ميلاد پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم را جشن مى‏گيرند و گروهى اين امر را بدعت مى‏نامند! در حاليكه ، طبق آنچه گفتيم، هرگز ملاك دعت‏بر آن صادق نيست. زيرا به فرض هم كه اين نوع تكريم و اظهار محبت، در شرع وارد نشده باشد،ولى اظهار محبت‏به پيامبر گرامى اسلام وخاندان او - سلام الله عليهم اجمعين - يكى از اصول مسلم اسلام است كه اين‏گونه جشنها و احتفالات مذهبى جلوه و مظهرى از آن اصل كلى است. پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله و سلم فرمود:"لا يؤمن احدكم حتى اكون احب اليه من ماله و اهله و الناس اجمعين‏" (4) : هيچكدام از شما مؤمن نخواهد بود، مگر آنكه من نزد او از فرزندان وى و تمامى مردم، محبوبتر باشم. ناگفته پيداست كسانى كه در مواليد پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم و اهل بيت او عليهم السلام اظهار شادمانى كرده و بدين منظور مجالسى تشكيل مى‏دهند، هدفشان اين نيست كه برگزارى جشن در اين ايام، منصوص بوده و دستور برگزارى جشن عينا به صورت خاص امروزى، در شرع وارد شده است; بلكه اعتقاد آنان اين است كه اظهار محبت‏به رسول گرامى و اهل بيت او يك اصل كلى است كه در كتاب و سنت‏با تعابير گوناگون بر آن تكيه شده است. قرآن كريم مى‏فرمايد: ‹‹قل لا اسالكم عليه اجرا الا المودة في القربى›› (شورى/23): بگو من براى ابلاغ رسالت پاداش نمى‏طلبم مگر دوستى خويشاوندان و نزديكان; واين اصل مى‏تواند در شئون مختلف زندگى فردى و اجتماعى مسلمين، براى خود جلوه‏ها و مظاهرى پيدا كند. گرفتن جشن در مواليد، جنبه يادآورى نزول رحمت و بركت‏خدا در آن ايام، و شكرگزارى به درگاه الهى را دارد و اين امر(جشن در روز نزول رحمت)، در شرايع پيشين نيز سابقه داشته است، چنانكه به صريح قرآن، حضرت عيسى عليه السلام از خداى متعال درخواست كرد مائده‏اى آسمانى بر وى و جمع يارانش فرو فرستد تا روز نزول مائده را او و پيروانش - در توالى نسلها - عيد گيرند: ‹‹قال عيسى بن مريم اللهم ربنا انزل علينا مائدة من السماء تكون لنا عيدا لاولنا وآخرنا و آية منك ...›› (مائده/114). همانگونه كه يادآور شديم، بدعت عبارت از آن نوع تصرفات در دين است كه براى آنها مدرك صحيحى در شرع (به صورت خاص يا عام) وجود نداشته باشد، و بايد توجه نمود كه روايات ائمه اهل بيتعليهم السلام ، به حكم حديث متواتر "ثقلين‏"، از مصادر شريعت و دلايل احكام دينى به شمار مى‏رود. بنابر اين، هرگاه حضرات معصومين سلام الله عليهم اجمعين بر جواز يا منع چيزى تصريح كنند، پيروى از گفتار آنان پيروى از دين بوده و مشمول عنوان بدعت‏گذارى در دين نخواهد بود. در پايان يادآور مى‏شويم بدعت‏به معنى تصرف بدون اذن، پيوسته قبيح و حرام بوده و قرآن از آن بان جمله:‹‹آ الله اذن لكم ام على الله تفترون›› (يونس/59) ياد مى‏كند. در اين صورت تقسيم بدعت (به اين معنى) به قبيح وحسن و حرام وجائز، معنى صحيحى نخواهد داشت. آرى "بدعت‏" در معناى عام لغوى آن، به معنى نوآورى در امور زندگى بدون آنكه آن را به شرع منسوب دارند، مى‏تواند صور گوناگون داشته و مشمول يكى از احكام خمسه تكليفيه (واجب، حرام، مكروه، مستحب و مباح) قرار گيرد. پى‏نوشتها: 1. بحار الانوار: 2/263; مسند احمد:4/126-127. 2. بحار الانوار:74/202. 3. فتح البارى:5/156،17/9. 4. جامع الاصول 1/238. در اصل يكصد وسى ويكم درباره مهر ورزيدن به رسول گرامى وعترتش به طور گسترده سخن خواهيم گفت. منشور عقايد اماميه صفحه 219

سلسله جلسات تحلیل صدر اسلام توسط حضرت آیت الله مصباح یزدی👇👇

جلسه ششم:(هوای نفس،اصلی ترین عامل انحراف) سلسله جلسات تحلیل صدر اسلام توسط حضرت آیت الله مصباح یزدی ادامه مبحث را در👇👇 پیگیری فرمایید✳️✳️ کانال نورالشهدا(شهید سلیمانی🌹🌹) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِی بِهِمْ فَائِزاً عِنْدَکَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِین

جلسه پنجم(نقش شیطان درانحرافات) سلسله جلسات تحلیل صدر اسلام توسط حضرت آیت الله مصباح یزدی ادامه مبحث را در👇👇 پیگیری فرمایید✳️✳️ کانال نورالشهدا(شهید سلیمانی🌹🌹) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِی بِهِمْ فَائِزاً عِنْدَکَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِین

میزگرد رسانه | کنشگر مجازی موفق چه کسی است؟ | خبرگزاری فارس https://www.farsnews.ir/news/13990726000389/%D9%85%DB%8C%D8%B2%DA%AF%D8%B1%D8%AF-%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%86%D9%87-%7C-%DA%A9%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%B1-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D9%85%D9%88%D9%81%D9%82-%DA%86%D9%87-%DA%A9%D8%B3%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA

🚨از داخل خودمان بترسید 🔹امام خمینی(ره): آسیب از داخل خود آدم، داخل خود ملت و کشور بر ما وارد می‌شود و بر شما. از خارج هیچ ترسی نداشته باشید، از داخل خودمان بترسید. 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ╭─💕─═✨💜✨═─💕─‌ کانال نورالشهدا(شهید سلیمانی🌹🌹) ╰─💕─═✨💜✨═─💕─╯

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ╭─💕─═✨💜✨═─💕─‌ کانال نورالشهدا(شهید سلیمانی🌹🌹) ╰─💕─═✨💜✨═─💕─╯

💠بیانات امام خامنه ای 🎥 #کلیپ_نموداری 🔸مقابله با طراحی دشمنان 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ╭─💕─═✨💜✨═─💕─‌ کانال نورالشهدا(شهید سلیمانی🌹🌹) ╰─💕─═✨💜✨═─💕─╯