eitaa logo
🌻🌻🌻🌻 طلوع 🌻🌻🌻🌻
2.1هزار دنبال‌کننده
80.2هزار عکس
85.5هزار ویدیو
3.3هزار فایل
اسیرزمان شده ایم! مرکب شهادت ازافق می آیدتاسوارخویش رابه سفرابدی کربلاببرد اماواماندگان وادی حیرانی هنوزبین عقل وعشق جامانده اند اگراسیرزمان نشوی زمان شهادتت فراخواهدرسید. @tofirmo
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
عده‌ای‌ از مردم‌ در راهپیمایی‌ بزرگ‌ ۱۶ شهریور فریاد می‌زدند: «فردا صبح‌ ۸ صبح، میدان‌ ژاله‌. سپهبد مقدم‌ برای‌ جلوگیری‌ از تكرار راهپیمایی‌ از شاه‌ درخواست‌ برقراری‌ حكومت‌ نظامی‌ كرد و سرانجام‌ با موافقت‌ شاه‌، تصویب‌ شورای‌ امنیت‌ و هیئت‌ دولت‌، حكومت‌ نظامی‌ به‌ تصویب‌ رسید و با فرمان‌ شاه،‌ ارتشبد اویسی‌ جلاد فرماندار نظامی‌ تهران‌ شد. فرماندار نظامی‌ تهران‌ به‌ سپهبد بدره‌ای‌ فرمانده‌ گارد جاویدان‌ دستور داد تا واحدهایی‌ از گارد را به‌ فرمانداری‌ نظامی‌ منتقل‌ كند. بدره‌ای‌ فرمان‌ اعزام‌ واحدهایی‌ را به‌ سرلشكر امینی‌ افشار فرمانده‌ لشكر 1 گارد جاویدان‌ صادر كرد و یگان‌هایی‌ از لشكر در میدان‌ و خیابان‌ ژاله‌ (شهدا) مستقر شدند.»
34.94M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📛چگونه با ریا مقابله کنیم؟ ➖برای چی میخوایم دیگران و راضی کنیم؟ ➖به هرکی غیر خدا دل ببندی، خدا نا امیدت میکنه.. ➖نمی تونی همرو راضی کنی ای انسان ! ➖الا بذکر الله تطمئن القلوب
🛑 *قتل‌عام‌ مردم‌ تهران‌ در ۱۷ شهریور ۵۷ از جمله روزهای خونین انقلاب بود. كشتار بی‌رحمانه‌‌ مردم‌ در آن‌ روز تجلی‌ واقعی‌ رژیمی‌ بود كه‌ سعی‌ می‌كرد با فریبكاری‌ از خود چهره‌ای‌ صلح‌دوست‌، آزادی‌خواه‌ و مخالف‌ با مفاسد بسازد. واقعه‌‌ خونین‌ ۱۷ شهریور نقطه‌‌ پایانی‌ بود بین‌ ملّتی‌ ستمدیده‌ و رژیمی‌ ستمكار. این‌ واقعه‌ نظریه‌‌ امام‌ خمینی‌ را در دروغگویی‌ و فریبكاری‌ رژیم‌ به‌ اثبات‌ رساند و مردم‌ را برای‌ سرنگونی‌ رژیم‌ مصمم‌تر ساخت‌. رژیم‌ شاه‌ بعد از راهپیمایی‌ بزرگ‌ ۱۶ شهریور به‌ این‌ نتیجه‌ رسید كه‌ باید بر شدت‌ سركوب‌ افزود تا بتوان‌ بحران‌ را مهار كرد. به‌ روایت‌ فریدون‌ هویدا، پس‌ از راهپیمایی‌ روز ۱۶ شهریور، فرماندهان‌ نظامی‌ به‌ شاه‌ فشار آوردند كه‌ هر چه‌ زودتر در تهران‌ حكومت‌ نظامی‌ اعلام‌ كند و خواسته‌‌ خود را نیز چنین‌ توصیه‌ كردند: «در راهپیمایی‌ امروز سیل‌ جمعیت‌ به‌ راحتی‌ می‌توانست‌ عمارت‌ مجلس‌ و تأسیسات‌ رادیو تلویزیون‌ را به‌ تصرف‌ خود درآورد، شاه‌ ملعون بعد از چند ساعت‌ تردید و دودلی‌ با سفرای‌ انگلیس‌ و آمریكا به‌ تبادل‌ نظر پرداخت‌ و تصمیم‌ گرفت‌ كه‌ تسلیم‌ نظر فرماندهان‌ ارتش‌ شود.»
❣️❣️❣️ *جمعه خونین۱۷ شهریور یاد و خاطره ی هزاران شهید مظلوم میدان ژاله تهران (که در سال ۱۳۵۷ به دستور اربابان آمریکایی وانگلیسی و اسرائیلی، بدست دژخیمان شاه ملعون و جنایتکار به خاک و خون کشیده شدند) گرامی باد🌹🌹🌹🌲🌲* 🌲
🛑جنگ تانکهای رژیم جهنمی شاه ملعون با مردم بی دفاع‼️ *روزنامه‌های فرمایشی رژیم جهنمی شاه ملعون، در فردای‌ آن‌ روز بدون‌ پرداختن‌ به‌ چگونگی‌ درگیری‌ اعلام‌ كردند: «100 آتش‌سوزی‌ در تهران‌ روی‌ داد، شعب‌ چند بانك‌، یك‌ فروشگاه‌ بزرگ‌، یك‌ فروشگاه‌ شهر و روستا در آتش‌ سوخت‌* .« فرماندار نظامی‌ در اطلاعیه‌‌ شماره‌ 4 خود ضمن‌ متهم‌ كردن‌ مردم‌ به‌ اینكه‌ «با پول‌ و نقشه‌ خارجی‌» اقدام‌ به‌ تظاهرات‌ كرده‌اند، اعلام‌ نمود «در واقعه‌ 17 شهریور 58 نفر كشته‌ و 205 نفر مجروح‌ شده‌اند.» ۲ روز بعد دادگستری‌ اعلام‌ كرد تعداد كشته‌ها به‌ 95 نفر رسید *. گرچه‌ تعداد شهدای‌ آن‌ روز رسماً اعلام‌ نشد، ولی‌ آگاهان‌ آمار وحشتناكی‌ را از شهدای‌ 17 شهریور ارائه‌ كرده‌اند.* پارسونز سفیر انگلیس‌ تعداد شهدا را «صدها نفر» ذكر كرد. سولیوان‌ سفیر آمریكا گزارش‌ می‌كند كه‌ در میدان‌ ژاله‌ «بیش‌ از 200‌ نفر از تظاهركنندگان‌ كشته‌ شده‌ بودند.» جان‌ استمپل‌ یكی‌ از اعضای‌ سفارت‌ آمریكا در ایران‌ از قول‌ منابع‌ پزشكی‌ تعداد شهدا را «بین‌ 200 تا 400 نفر» برآورد كرده‌ است‌. شاپور بختیار ادّعا می‌كند كه‌ «می‌توانم‌ به‌ یقین‌ بگویم‌ تعداد كشته‌شدگان‌ حداكثر از 700 یا 800 نفر متجاوز نبوده‌ است.»
👺شاه خائن وطن فروش، در ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ از کشته، پشته ساخت و هزاران نفر را به خاک و خون کشید ❗️❗️❗️ نفرت مردم‌ به‌ اوج‌ خود رسیده‌ بود. خبر قتل‌عام‌ مردم‌ در میدان‌ ژاله‌ در تهران‌، به سرعت پیچید و سرتاسر تهران‌ به‌ جنب‌ و جوش‌ درآمد. مردم‌ بی‌اعتنا به‌ حكومت‌ نظامی‌ به‌ خیابان‌ها ریختند و با مأمورین‌ فرمانداری‌ نظامی‌ درگیر شدند. به‌ هر چه‌ از مظاهر دولتی‌ می‌رسیدند حمله‌ می‌كردند. طبق‌ گزارش‌ ساواك‌، تظاهرات‌ از میدان‌ ژاله‌ به‌ خیابان‌های‌ دیگری‌ از قسمت‌ شرق‌ تهران‌ كشیده‌ شد، سپس‌ تظاهرات‌ به‌ جنوب‌ تهران‌، خیابان‌های‌ مولوی‌، میدان‌ خراسان‌، میدان‌ شوش‌ و میدان‌ راه‌آهن‌ نیز سرایت‌ كرد و در مدت‌ كوتاهی‌ خیابان‌های‌ فردوسی‌، منوچهری‌، خیابان‌ سعدی‌ شمالی‌، خیابان‌ نظام‌آباد، خیابان‌ فرح‌آباد، منطقه‌‌ نارمك‌، میدان‌ سپه‌، خیابان‌ لاله‌زار، به‌ صحنه‌‌ درگیری‌ تبدیل‌ شد. تظاهرات‌ و درگیری‌ تا پاسی‌ از شب‌ ادامه‌ داشت‌. روزنامه‌ها در فردای‌ آن‌ روز بدون‌ پرداختن‌ به‌ چگونگی‌ درگیری‌ اعلام‌ كردند: «100 آتش‌سوزی‌ در تهران‌ روی‌ داد، شعب‌ چند بانك‌، یك‌ فروشگاه‌ بزرگ‌، یك‌ فروشگاه‌ شهر و روستا در آتش‌ سوخت‌‼️
ساعت‌ نزدیك‌ 7:30 صبح‌ ۱۷ شهریور ۵۷ بود كه‌ جمعیت‌ در میدان‌ ژاله‌ و خیابان‌های‌ منتهی‌ به‌ آن‌ مستقر شدند. یكی‌ از فرماندهان‌ نظامی‌ با بلندگو به‌ مردم‌ اخطار كرد كه‌ حكومت‌ نظامی‌ است‌، چرا تجمع‌ كرده‌اید؟ یكی‌ از روحانیون‌ مردم‌ را دعوت‌ به‌ نشستن‌ كرد. جمعیت‌ روی‌ زمین‌ نشست‌، ولی‌ ظواهر امر نشان‌ می‌داد كه‌ نیروهای‌ فرمانداری‌ نظامی‌ قصد متفرق‌ كردن‌ مردم‌ را ندارند. راه‌ عبور را از چهار طرف‌ بر روی‌ مردم‌ بستند. ناگهان‌ صدای‌ رگبار از خیابان‌های‌ منتهی‌ به‌ میدان‌ بلند و همین‌ كه‌ جمعیت‌ از چهار طرف‌ به‌ سوی‌ میدان‌ هجوم‌ آوردند، دژخیمان شاه مستقر در میدان‌ نیز از چند سو مردم‌ را به‌ رگبار مسلسل‌ بستند😭😭😭 *در مدت‌ چند ثانیه‌ صدها نفر توسط دژخیمان پهلوی، در خاك‌ و خون‌ غلطیدند.* مردم‌ بی‌مهابا مجروحین‌ و شهدا را بر روی‌ دست‌ به‌ سوی‌ بیمارستان‌ها حمل‌ می‌كردند. اتاق‌ها، راهروها و حیات‌ بیمارستان‌ها مملو از مجروح‌ و جنازه‌ بود. مردم‌ اطراف‌ بیمارستان‌ها خانه‌های‌ خود را برای‌ پذیرش‌ مجروحین‌ مهیا می‌كردند. هر كس‌ هر چه‌ از لوازم‌ پزشكی‌، پنبه‌، پانسمان‌ و ملافه‌ داشت‌ به‌ بیمارستان‌ می‌آورد.
*در روز ۱۷ شهریور ۱۳۵۷، ارتشبد اویسی‌ ملعون با صدور اولین‌ اطلاعیه‌ فرمانداری‌ نظامی‌ اعلام‌ كرد: «به‌ منظور ایجاد رفاه‌ مردم‌ و نحوه‌‌ نظم‌ از ساعت‌ ۶ صبح‌ روز ۱۷ شهریور ماه‌ مقررات‌ حكومت‌ نظامی‌ را به‌ مدت‌ شش‌ ماه‌» به‌ اجرا می‌گذارد. مردم‌ در صبح‌ زود بی‌خبر از حكومت‌ نظامی‌ در دسته‌های‌ بزرگی‌ از خیابان‌های‌ فرح‌آباد، شهباز و میدان‌ خراسان‌ به‌ طرف‌ میدان‌ ژاله‌ حركت‌ كردند. در نزدیكی‌ میدان‌ ژاله و خود میدان‌ كامیون‌های‌ ارتشی، مملو از نظامیان‌ و دژخیمان شاه خائن، ایستاده‌ بودند، ولی‌ مردم‌ بی‌اعتنا به‌ راه‌ خود ادامه‌ می‌دادند.*