این عکس خیلی خوبه، خیلی... یک دنیا حرف و یک دنیا احساس متضاد در آن است، از سادگی تا قدرت، از پیرمردی که اینگونه متفکرانه به صحبت‌های ژنرال دست‌‌پرورده مکتب ایرانی و اسلامی گوش می‌دهد تا آن قدرتی که همین ژنرال و فرزندان این آب و خاک تدارک دیده‌اند... آخوندی که بدون هیچ چیز اضافه، با یک لیوان چای و قندانی که باز هم ساده است و یک بسته دستمال کاغذی که هیچ رنگ و رویی ندارد.... ابتدای این تصویر پر از سادگی و آن آخر دنیایی از قدرت قرار دارد که در داخل کشور ساخته شده است. گاهی اوقات عکس‌های معانی بلندی دارند که فیلم‌ها ندارند.... این عکس روایتی از خود ایران و انقلاب است، در عین سادگی، بسیار پرقدرت است... یک لیوان چای قندپهلو و یک سامانه قدرتمندی که سابقه به زیر کشیدن گران‌ترین پهپاد غربی را در کارنامه خود دارد و حالا با موشک‌های جدیدتری در حال نمایش است...