🔸نسبت حکمرانی و فیلترینگ در عصر دیجیتال 👤سیدرضا نقیب‌السادات تحولات عرصه رسانه 01:00 دورکردن افراد جامعه از واقعیت 07:00 چالش‌های جدید حکمرانی 10:00 مجازی و گروه‌های نوجوان 15:00 حفظ حریم شخصی در مجازی 22:00 حکمرانی اقتصادی فضای مجازی 26:00 هدف از حکمرانی فضای مجازی 31:00 آسیب‌های پسا فیلترینگ 41:00

#گفتگو| #نشست 🔰 نوجوان امروزی را هنوز نفهمیده‌ایم..! 🎙محمدرضا روحانی؛ 🔸ماهيت كلاژ گونه‌ای كه نوجوان امروز ما دارد، از تنوع‌طلبی و كمال طلبي او می‌آید. درعین‌حال متفاوت بودن، خاص بودن، متمايز بودن، تحول‌خواه بودن، دنبال تغيير بودن، عدالت‌خواهی و ظلم‌ستیزی جزء ویژگی‌های فطري نوجوان ايراني است كه در هر دوره‌ای به نحوی بروز می‌کند. 🔹اگر براي نوجوان ديگري درستي تعريف نكنیم، او پدر و مادرش را دیگری‌اش می‌کند. لذا اين نزاع‌هایی كه در خانواده‌ها است. يك سهمي از آن براي اين است كه اين ديگري ندارد. البته تك راه نشان‌دادن به او هم بزرگ‌ترین بحراني است كه براي نوجوان امروزی قابل تصور است. ➕برای مطالعه کامل این سخنرانی اینجا کلیک کنید.

#کلیپ|#گفتگو 🎞 حقیقت نوکر کسی نیست..! 👤منوچهر صدوقی‌سها؛ فیلسوف و عرفان‌پژوه 📍ما بیش از آنکه به خود حقیقت بپردازیم، به حاملین و راویان آن پرداختیم و همین دلیل است که در عرصه تفکر متوقف شدیم و صرفا به تقلید رو آورده‌ایم. بخش‌های کامل این گفتگو را در آپارات فکرت ببینید.

📌ثبت وقايع تحول علوم انساني ✍🏻سيد حسين حسيني 🔸از سال‌هاي پيش همواره سه دغدغه علمي داشته‌ام؛ 1- مساله تمدن نوين اسلامي، 2- مساله علم ديني و 3- مساله نقدپژوهي. اين دسته مطالعات از دغدغه‌هاي مهم پيشيني بنده بوده گرچه با قرائت‌هاي مختلف و متفاوتي از تلقي‌هاي مشهور همراه مي‌باشد. تمدن‌سازي بدون عنصر دانش بنيادي، شدني نيست، چراكه عنصر اصلي تمدن، دانش و علم است. تحقق تمدن نوين اسلامي و هر تمدني، بدون تحول علوم انساني يك خيال است و تحول علوم انساني نيز تنها از دريچه نقد امكان‌پذير است. 🔹اگر كتاب «انقلاب تمدني و نظريه‌‌پردازي‌هاي علمي» را ملاحظه فرماييد كه مجموعه مقالات دهه 60 و 70 است، اين‌گونه مطالب در آنجا طرح شده است. پس مساله تحول علوم انساني و نقدپژوهي دغدغه امسال و پارسال نويسنده نبوده است، بلكه از دهه 60 درگير اين دست مسائل بوده و از شروع تحصيلات در حوزه و دانشگاه، حدود 40 سال است در اين زمينه مي‌نويسم و مي‌خوانم. 🔸گزارش تمامي كارها در كتاب «روش مساله نقد» ثبت شده و در اين خصوص يعني مساله تحول علوم انساني در كتاب انقلاب تمدني، كتاب «نهضت توليد علم و كرسي‌هاي نظريه‌پردازي»، كتاب «از علم ديني تا توسعه فرهنگي»، كتاب «نقد در تراز جهاني» و كتاب «الگوي نقد» مطالبي آمده است و خوانندگان محترم و گرامي مي‌توانند اين منابع را ملاحظه فرمايند تا مشخص شود كه مساله تحول علوم انساني براي امثال بنده يك دغدغه علمي پرپيشينه است. 🔹بنابراين به دليل مصلحت‌هاي سياسي يا منصب و مسووليتي، سراغ اين مسائل نرفتم بلكه يك دغدغه ذهني و پژوهشي و كاري عميق داشتم؛ آن‌هم از زماني كه برخي افراد نوظهور به اين مسائل فكر نمي‌كردند. هرگز نمي‌گوييم هر آنچه فكر مي‌كنيم يا فكر مي‌كرديم حق يا درست است ولي به هر حال درباره اين مسائل از سال‌ها پيش تلاش مي‌كنيم تا بيشتر فهم كنيم. اين امر بخشي از تجربه زيسته‌اي است كه تجربه ذي‌قيمتي هم هست و بايد مخاطبين اهل فضل و تحقيق به اين تجربه و بخشي از اين منابع رجوع كنند تا زاويه نگاه و منظر بحث روشن شود. 🔸تحول در علوم انساني نشانه‌هايي دارد؛ تحول علوم انساني يك امر دستوري يا مكانيكي نيست؛ يك جريان علمي است كه بايد از بدنه جامعه علمي و از پايين اتفاق بيفتد. يك امر دستوري نيست كه از بالا بگوييم بشود و بشود، چراكه يك پروژه نيست، بلكه يك پروسه پيچيده و بسيار زمان‌بر است. تحول در صورتي روي مي‌دهد كه موانع آن در جامعه علمي برداشته شود. اين موانع، هم در «سازمان علم» و هم در «نهاد علم» و هم در «ساختار علم» وجود دارند (يادداشت ساختار علم را ملاحظه فرماييد و اين تفكيك سه‌گانه در آنجا آمده است). 🔹تحول علوم انساني با نگاه‌هاي تنگ و بسته برخي سياسيون يا با تنگ‌نظري علمي و تنگ‌نظري عملي شدني نيست. اينكه تصور شود با يك عده خاص و با يك گروه منتخب از اصحاب علوم انساني، آن هم يك بخش ناتوان و ضعيف در علوم انساني بخواهيم دست به تحول علوم انساني بزنيم سخن غيرقابل قبولي است. شما نمي‌توانيد با سياست حذف ديگران از صحنه علوم انساني، ادعاي تحول داشته باشيد؛ همان اتفاقي كه در برخي مراكز مي‌افتد. اول از همه اينكه تحول، محتاج مبناي علمي تحول است. 🔸يعني بايد مبناي علمي مبتني بر يك تئوري يا مبتني بر يك رويكرد خاص داشته باشيد تا بتوانيد وارد ميدان و فضاي تحول علوم انساني شويد. بدون مبناي علمي نمي‌توانيد نظريه‌پردازي كنيد. نظريه‌پردازي هم بدون امكان نقد همه دستاوردهاي علمي شدني نيست و نقد هم بدون آزادانديشي و بدون يك محيط علمي آزاد البته كه شدني نيست. اينها بخشي از لوازمي است كه بايد فراهم شود و وقتي از تحول سخن مي‌گوييم بايد به اين لوازم تن داد.

🔘#کلیپ | #فاطمیه ☑️

اجماع بر تباهی 🎙آیت‌الله جوادی آملی ◾️حدیثی را آنها به هر وسیله بود، دستاویز قرار دادند كه اتفاق امت, حجّت است و امت, معصوم است؛ اینها امامِ معصوم را منزوی كردند یا مقتول یا مسموم کردند و امت را به جای امام نشاندند! این همان #تفكر_اومانیسمی است... .

#انتشار_کتاب 💥 جامعه‌شناسی توسعه؛ مروری بر تجربه کشور‌های اسلامی در حال توسعه 🖋 به قلم دکتر مهدی نصیری؛ عضو هیات علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه ❇️ در این کتاب با نگاهی جامعه‌شناختی، وجوه مشترک تجربه کشورهای اسلامی که سرنوشت مشترکی را برای این کشورها رقم زده، مورد کنکاش قرار می‌گیرد و با ابعاد و مؤلفه‌های توسعه و پیشرفت از منظر اسلام مقایسه می‌گردد. 🌐خرید کتاب از طریق این «لینک» امکان‌پذیر است.

#پادکست| #نشست 🔸 نسبت حکمرانی و فیلترینگ در عصر دیجیتال باحضور: 👤زهرا نژادبهرام؛ فعال رسانه‌ای و مدرس دانشگاه ⏰ ۱۰ آذرماه

🔸نسبت حکمرانی و فیلترینگ 👤زهرا نژادبهرام؛ حکمرانی و فیلترینگ 01:45 مردم و فیلترینگ 08:00 کارکرد فضای مجازی در جامعه 11:00 حکمرانی و مردم 12:00 حکمرانی و بی‌اعتنایی به مردم 13:00 حدود قانون‌گذاری مجازی 15:00 حکمرانی و اعتماد اجتماعی 20:00 خلاء قانونی پلتفرم‌ها 25:40

#کلیپ|#گفتگو 🎞 انقراض نوجوان ایرانی 👤مریم جلالی؛ استاد ادبیات کودک و نوجوان دانشگاه شهید بهشتی 📍نویسندگان ما با تقلید از آثار وارداتی، همان فانتزی‌ها و هنجارشکنی‌های فرهنگی نوجوان غربی را برای نوجوانان ایرانی روایت کردند و به این وسیله، باعث تزلزل هویتی آنها شدند. ➕بخش‌های کامل این گفتگو را در آپارات فکرت ببینید.

#گفتگو| #نشست 🔰 نوجوانی ظرفیت است نه بحران..! 🎙زهرا محسنی‌فرد؛ 🔸نوجوان چگونه دارد نوجواني خودش را در ايران درك و تصور می‌کند؟ اگر ما روي اين توافق بكنيم كه ما توصيفات فربه، عميق و دقيق از چگونگي تجربه نوجواني در ايران نداريم بايد آماده اين باشيم كه پاسخ‌های متفاوتي بشنويم! این نسل، نه نسل تغيير است و نه نسل اعتراض است؛ نسل يك چيز ديگر است كه نمی‌دانیم چيست! به این علت که ما نوجوان را به‌مثابه سوژه‌ای كه مشروعيت روايت از خود داشته باشد، نپذیرفته‌ایم. 🔹رويكرد ما به نوجوان و نوجواني رويكرد بحران‌محور است! یعني در سطح خُرد ما با والدي مواجه هستيم كه مي‌گويد من با اين چه كار كنم؟! در سطح ميانه، با مدرسه و با معلمي مواجه هستيم كه مي‌گويد من با اين دانش‌آموز نمي‌دانم چه كار بكنم؟! در سطح كلان هم با سیاست‌گذار و قانون‌گذار و مسئولي مواجه هستيم كه مي‌گويد خب با اين نوجوان كه الان به خيابان مي‌ريزد، چه کنیم؟ نوجوان ظرفيتي نيست كه من بگويم كه با آن مي‌توانم چه كار بكنم! چه كاري از او برمی‌آید؟ چطور مي‌شود از او كمك گرفت؟ ➕برای مطالعه کامل این سخنرانی اینجا کنید.

🎧#کلیپ | #عصر_پرسش ☑️ حاکمیت خیابان 🔻واکـاوی ظرفـیت‌ها و چـالـش‌های قـانون حجـاب 👤دکتر مهدی تکلّو 🔸ما در مساله #حجاب گرفتار «فربه‌گی قانون» شده‌ایم. این «قانون‌زدگی» عمدتاً به ظواهر توجه می‌کند و برای تغییر می‌خواهد به ظواهر بیرونی جامعه دست یابد که این مدل ضعیفی برای «اخلاق انقلاب اسلامی» است که قصد دارد طرح انبیاء الهی را پیشرانی کند. ➕فایل کامل این گفت‌وگو را در «آپارات» و «یوتیوب» فکرت تماشا کنید.

🔰امید در تلاقی بحران‌ها؛ 🖇آیا هنوز امیدی به آینده هست؟ ✍🏻 رسول لطفی؛ سردبیر رسانه‌ فکرت 📍امید به معنای واقعی خود، نه تنها در قلب فرد، بلکه در ساختار اجتماعی باید ریشه داشته باشد. این امید نه بر شالوده وعده‌های سیاسی و شعارهای توخالی، بلکه بر اساس حقیقت و اعتماد به توانمندی‌های جمعی و فردی باید بنا شود. اما آیا در جامعه‌ای که با بحران‌های متعدد مواجه است، می‌توان این امید را در دل هر فرد و هر گروهی نهادینه کرد؟ آیا این امید، چقدر واقعی است و چقدر در دام تقلب‌های اجتماعی و سیاسی گرفتار می‌شود؟

🔹در دل تاریخ فلسفه، مفهوم امید همیشه جایی ویژه داشته است. از نظریات افلاطون که امید را یکی از ارکان فضیلت می‌دانست تا نیچه که آن را در عرصه مبارزه انسان با رنج و حقیقت جستجو می‌کرد، امید همواره به‌عنوان نیرویی موثر در حرکت فردی و اجتماعی مطرح بوده است. اما در کنار این تاریخ فلسفی، دنیای امروز با بحران‌های پیچیده‌ای مواجه است که مفهوم امید را از ابعاد اخلاقی و فردی به ابعاد اجتماعی و جمعی کشانده است. 🔸در ایران امروز، امید اجتماعی تنها به‌عنوان یک مسئله ذهنی و روانی مطرح نیست، بلکه یک سیاست و یک امر اجتماعی است که می‌تواند مسیر حرکت جامعه را از جمود به تحرک و تغییر هدایت کند یا بالعکس، اگر نادرست هدایت شود، می‌تواند جامعه را به سمت انفعال و سرخوردگی سوق دهد. این امید نه به معنای خوش‌بینی بی‌پایه، بلکه به‌عنوان نیرویی است که انسان‌ها را به اقدام و تحول وامی‌دارد. اما آیا این امید هنوز هم در ذهن و دل جامعه ایرانی زنده است؟ یا به‌جای آن‌که امیدی منبعث از باور به تغییر باشد، به ابزاری برای کنترل و مدیریت ذهن و روان مردم تبدیل شده است؟ 🔹در این پرونده، در گام اول قصد داریم به تعریفی فلسفی از «امید اجتماعی» برسیم. آیا امید اجتماعی فضیلتی است که باید به‌عنوان نیروی محرکه برای پیشرفت اجتماعی در نظر گرفته شود؟ یا آیا از آن‌چه در گذشته به‌عنوان امید اجتماعی در ایران مطرح شده، تنها توهمی به‌دست آمده است که برای کنترل و فرسایش اراده عمومی در سیاست‌ها و اذهان فردی به کار می‌رود؟ 🔸در میدان نزاع وجودی امروز میان جریان مقاومت و استکبار جهانی، مسئله اصلی دیگر تنها تسلط سیاسی یا اقتصادی نیست؛ بلکه جنگی بر سر ارزش‌های بنیادین همچون امید اجتماعی در جریان است. امید اجتماعی به مثابه ستون فقرات یک جامعه مقاوم عمل می‌کند؛ چرا که از دل آن، توان بازآفرینی و خلاقیت جمعی برمی‌خیزد. در این نزاع، شکست یا پیروزی تنها به میدان نبرد محدود نمی‌شود؛ بلکه به توانایی ما در خلق امید اجتماعی، بازسازی انسجام ملی و تقویت خودباوری جمعی وابسته است. 🔹در گام دوم، به یکی از مهم‌ترین و ملموس‌ترین بحران‌های کنونی ایران، یعنی «مهاجرت نخبگان»، خواهیم پرداخت. مهاجرت نخبگان به عنوان یکی از بحران‌های جدی جامعه امروز ایران، نه تنها نمایانگر شرایط نامساعد اجتماعی و اقتصادی است، بلکه خود بخشی از بحران امید اجتماعی به شمار می‌رود. در شرایطی که نخبگان کشور، به‌جای سرمایه‌گذاری در جامعه خود، ترجیح می‌دهند به کشورهای دیگر مهاجرت کنند، نه تنها از جامعه انسانی و علمی خود دور می‌شوند، بلکه بحران بزرگی از نوع عدم اعتماد به آینده را به‌وجود می‌آورند. 🔸این تحلیل در سطحی فلسفی، به‌ویژه در مقایسه با گذشتگان، پرسش‌هایی بنیادین را پیش می‌کشد: چرا نخبگان امروز ایران، به‌جای امید به بهبود شرایط داخلی، به جستجوی راهی برای خروج از کشور می‌پردازند؟ آیا این فقط یک واکنش به شرایط اقتصادی است یا گواهی بر از دست رفتن امید به ساختن آینده‌ای روشن در ایران است؟ در نهایت، تلاش داریم در ضمن این پرونده سایر سرفصل‌های مهم مرتبط را هم به بحث بگذاریم و در واقع به این پرسش کلیدی پاسخ دهیم: چگونه می‌توان «امید اجتماعی» را بازسازی کرد؟ آیا این امید می‌تواند از دل بحران‌های کنونی بیرون بیاید یا باید منتظر روزهای بهتر در آینده بود؟ 🔹به‌طور قطع، برای رهایی از این وضعیت، نیازمند یک بازاندیشی اساسی در نحوه تعریف و تجلی امید در جامعه‌ای هستیم که در پیچ‌وخم‌های سیاسی و اجتماعی خود گرفتار آمده است. در این مسیر، می‌توان با تکیه بر تحلیل‌های فلسفی و نگاهی عمیق به وضعیت کنونی، راهکارهایی مؤثر برای بازسازی و تقویت امید اجتماعی ارائه داد. این امید باید از ساختارهای فکری، اجتماعی و فرهنگی خود جامعه سرچشمه بگیرد تا بتواند در شرایط دشوار، نه تنها موجب تحول فردی، بلکه زمینه‌ساز تحولی اساسی در سیاست‌ها و ساختارهای کلان کشور شود.

#پادکست| #نشست 🔸 نسبت حکمرانی و فیلترینگ در عصر دیجیتال باحضور: 👤محمد رستم‌پور؛ قائم‌مقام باشگاه خبرنگاران جوان ⏰ ۱۰ آذرماه

🔸نسبت حکمرانی و فیلترینگ 👤محمد رستم‌پور؛ کشاکش آزادی و قانون 01:00 فیلترینگ سیاسی‌کاری 04:00 فیلترینگ ابزاری موقت 08:00 الگوهای حکمرانی مجازی 11:55 کاسب فیلترینگ 16:00 اعتماد مردم و فیلترینگ 23:00

#کلیپ|#گفتگو 🎞 عاطفه به جای جنسیت 👤محمدرضا نصیری؛ منتقد سینما و کارشناس ارشد علوم سیاسی 📍کارگردان در این فیلم به خوبی یک رابطه سالم عاطفی و غیرجنسیتی را بین کاراکتر دختر و پسر به تصویر کشیده که در سینمای امروز کودک و نوجوان ایران، امری کم‌نظیر است. بخش‌های کامل این گفتگو را در آپارات فکرت ببینید.

📌قصه جنگ را چگونه بگوییم؟؟ ✍🏻سیدجواد نقوی 🔸یک‌سال جنگ به شدت نابرابر و قتل‌عام کودکان و زنان و آواره کردن انسان‌هایی که فقط قصد دارند در خاورمیانه با سنت و آداب خود زندگی کنند و هیچ جرمی مرتکب نشده‌اند‌؛ اما این جنگ هرچند در صحنه جهانی باعث تظاهرات وسیعی بود و سر آخر هم نتانیاهو در دادگاه لاهه جنایتکار جنگی معرفی شد؛ اما نگرانی‌هایی برای آیندگان دارد که آیا ممکن است خیلی زود این جنگ به فراموشی سپرده شود یا به‌نوعی نرمالیزه شود که جنگی بوده است مثل بسیاری از جنگ‌ها! 🔹تاد مِی، نویسنده کتاب «دوستی در عصر اقتصاد نئولیبرالی» سعی دارد در دو فصل اول کتاب خود به مخاطب توضیح دهد نئولیبرالیسم بیش از اینکه فقط نوعی عقلانیت حکمرانی باشد، نوعی ساخت اجتماعی را هم شکل می‌دهد که دوستی و دوست داشتن و عشق ورزیدن به‌نوعی بی‌معنا می‌شود و در چنین شرایطی است که اقتصاد تنها راه‌حل و راه‌ نجات انسان‌ها می‌شود و هر انسان دوست دارد صرفاً خودش را نجات دهد یا انسان برتر شود. 🔸تاد مِی، دو ویژگی را که سیطره نئولیبرالیسم در ساخت اجتماعی شکل داده است را واکاوی می‌کند تا نشان دهد در چه چرخه‌ای زندگی می‌کنیم: اول انسان مصرف‌کننده و دوم انسان کارآفرین. انسان مصرف‌کننده به نوعی در تلاش است همه آنچه پیرامون او هست را به کالایی برای مصرف و لذت بدل کند؛ اگر مصرف نکند به نوعی لذت زندگی او قطع می‌شود، و در چنین شرایطی هر واقعه‌ای یا هر رخدادی هم باید مصرف شود. پدیده‌هایی مثل جنگ که نوعی وضعیت خاص‌اند به گونه‌ای تفسیر می‌شوند که قابل مصرف شود و لذت خلق کند؛ در چنین شرایطی علت و چرایی جنگ‌ها معنا ندارد و انسان مصرف‌کننده باید جنگ یا رشادت‌های جنگی و ظلم‌های جنگی را به‌نوعی برای خودشان به قصه‌هایی تبدیل کند که قابل مصرف شود. 🔹انسان کارآفرین هم در معنا سیطره فعلی آن یعنی همه انسان‌ها به‌جای آنکه در سیستمی یا مکانی خلق ایده کنند باید به صورت فردی خودشان را نوآوری کنند و هر انسان یک شرکت است. در چنین شرایطی تولید و خلق کالا‌های استراتژیک موضوعیت ندارد، آنچه اهمیت دارد فقط کالایی است که خلق ارزش مالی در کوتاه مدت را صورت دهد. در چنین شرایطی ایده صلح فانتزی جایگزین نبرد و جنگ و دفاع از حقیقت می‌شود؛ چراکه سوژه کارآفرین نئولیبرالیزه شده نه به‌دنبال تولید ملی و نه به‌دنبال حقیقت است؛ بلکه صرفاً سعی دارد در نظم بازار خودش به موفقیت برسد. 🔸حالا در چنین اتمسفری اگر بخواهیم قصه جنگ را بگوییم باید بدانیم ۲ رویکرد به شدت تهاجمی قصد وارونه‌سازی از جنگ در منطقه را دارند، در نظمی مصرف‌کننده کارآفرین ایده دفاع از ملت و وطن به‌نوعی منسوخ شده و قطعاً در ذهنیت این افراد قصه جنگ نوعی باخت است و عقب اُفتادگی از سایر ملت‌ها توسعه‌یافته‌تر؛ این دقیقاً همان نقطه نزاعی است که باید فهمیده شود تا قصه جنگ را به درستی بیان کرد. 🔹باید روایت خاورمیانه و روایت لبنان و فلسطین را بیرون از این ساحت باز تعریف کرد؛ باید نشان داد حتی انسان فلسطینی و لبنانی حق مصرف کردن هم ندارند و اصلاً کار‌آفرین هم نمی‌توانند باشند؛ یعنی انسان خاورمیانه‌ای در سطحی فقط باید نظاره‌گر افراطی شدن ایده غربی‌ها باشد و در‌حالی‌که انسان‌های خاورمیانه‌ای در سطح اجتماعی به شدت به دنبال دوستی و ارتباطند؛ وطن برای آن‌ها بیرون از روایت فربه شده فعلی است و اسطوره‌های آن‌ها نه در کتاب‌ها بلکه در حال زیست با آن‌ها است؛ اما چون غرب انسان مصرفی و کارآفرین را انسان تراز معرفی می‌کند، بیرون از این سیطره زیستن را غیر‌ممکن معرفی می‌کند. 🔸وظیفه ما برای قصه‌گویی این است که اثبات کنیم بیرون از نظم استبدادی و خشن زندگی با دوستی و عشق و بدون مبانی صرف اقتصادی در جریان است و این تمایز بارز انسان خاورمیانه‌ای با انسانی است که غربی‌ها در مدل نئولیبرالی در حال ترویج آن هستند. ما باید انسان خاورمیانه‌ای را بیرون از این دوساحت معرفی کنیم و هر گونه تعریف انسان خاورمیانه‌ای از لنز خشن نئولیبرالی باعث می‌شود این جنگ در بلندمدت مصرف شده و یا به کالایی برای سودجو‌ها بدل شود.

#کوتاه_نوشت ✅ روز دانشجو 🔸 #دانشجو بودن یعنی #مقاومت در زمانه‌ای که #حقیقت در انزواست؛ در زمانه‌ای که #علم به زنجیر #سود بسته شده و #اندیشه در ازدحام #بازار گم شده است. در دنیایی که علم را به معامله بدل گشته، #روز_دانشجو، روز بزرگداشت ایستادگی است، نه صرفاً تبریک! این روز، یادآور آنانی است که علم را زنده نگاه داشتند، نه فروختند! دانشجو بودن، فریاد زدن حقیقت است...

✳️ حکم اولیه فقهی سقط جنین چیست؟ ✳️درعلم حقوق چه جایگاهی دارد؟ ✳️درقوانین ومقررات اسلامی تاچه اندازه ازآن یادشده است؟ ✳️حکم قطعی که موضوع دیه را بردارد.، چیست؟ ✳️ آیا مسائل ومشکلات روحی وروانی، قتصادی ومواردی ازاین قبیل درسقط جنین تٱثیرگذار بوده یاخیر؟

‌ فرمانده مرزبانی فراجا: هوشمندسازی مرزها تا ۳ سال آینده به اتمام می‌رسد @Farsna

سردار مصدق فرمانده یگان‌های ویژه فراجا شد 🔹با حکم فرمانده کل انتظامی کشور، سردار مصدق به سمت فرماندهی یگان‌های ویژه فراجا منصوب شد. 🔹سردار حسن کرمی که تا پیش از این فرمانده یگان‌های ویژه بود با حکم سردار رادان به‌سمت معاون عملیات فرماندهی انتظامی منصوب شد. 🔸سردار مصدق نیز تا پیش از این جانشین فرمانده پلیس تهران بود. @Farsna

📷 ساخت سلمان به کجا رسید 🔹مدیر طراحی بخش ایران باستان مجموعهٔ «سلمان»: بخش اصلی لوکیشن‌های ایران‌ باستان در قالب مجموعه‌ای ساختمانی، در فضایی نزدیک به ۱۲ هزار مترمربع در شهرک سینماییِ «غزالی» در دست اجراست که تاکنون قسمت‌هایی از آن آماده شده و به بهره‌برداریِ تولیدی رسیده و بخش‌های دیگر در دست ساخت است. 🔹برای بخش ایران باستان نزدیک به یک سال تحقیق و پژوهش‌های مفصلی انجام شد تا به درکی مؤثر و راه‌گشا از این دورهٔ مهم تاریخی برسیم. دورهٔ ساسانیان، دورهٔ شکوفاییِ معماریِ ایرانی است و شهرسازیِ ما در این دوره با رشدی کمّی و کیفی و با جهشی همه‌جانبه مواجه شد. معماریِ دورهٔ ساسانی ارزش‌ها و زیبایی‌شناسیِ خاص خودش را دارد و پژوهش، تنها راه آگاهی از این مهم است. @Farsna