برای او که تنهاایستاد از یاران ما بود ورفت چو باران که میرود و برنمیگردد ومن با لباس های سبز پاسداری وقتی او رفت مثل درختی بعد ایستادن باران ایستاده گریستم

https://eitaa.com/tofirmo 🔉 مسئولیت پذیری و استقلال، شاخص اصلی ولایتمداری(۸) 📅 جلسه هشتم | ‌۱۴۰۰/۰۵/۲۵ 🕌 دانشگاه امام علی(ع) - هیئت میثاق با شهدا

دلم برای شما غنچه ی شکفته ی دلنوشته هایم را چو کتاب می اورد انگار زخم غنچه دلم دهان باز کرده که تاب می آورد فقط کسی که پروای سوختن ندارد چو پروانه می تواند پای کتاب دلم بنشیند برگهای دلسوزی را فقط پروانه میتواند بفهمد من از دلسوزی وخود سوزی برای خدا میگویم من از شهادت می گویم ایا پروانه ای هست که شهد شهادت را از گلبرگهای دلنوشته ام بنوشد و دوبال پیدا کند دنبال عشق به شمع روشنفکری عالم بگردد دنبال حسین ع دنبال شهادت

من به یاد تیرها ی عاشورا فرومیروم برای اینکه در جنگ نرم در یاد دنیا فرو نروم برای بریدن از دنیا در یاد نیاز دارم به یاد تیرها برای خروجی خون به رگهای جاده کربلا نیاز دار م به یاد تیرها برای هدر نرفتن خونم در رگهای شهوت نیاز دارم به یاد تیرها

لم یلد فی بیت قلب احدا الا علی لم یلد فی بیت کعبه احد الا علی

او چو روشنی عقل بر سر زمین می آید البته وقتی بگرییم تا ابرها کنار روند و هوا آفتابی شود وقتی دست بکشد بر سر دنیا همه از دنیا دست بکشند وعقل کامل در این دست کشیدن است که اکملت لکم دینکم با امام است

... ....: بیستون کندن فرها د نه کاریست شگفت شور تو در سرعباس که افتاد شکفت وقتی که سرش شکافت چون لاله به ساقه ی نی شکفت روی نی نایستاد از گوش به نی شد گل گفت وگل شنفت

اسیر نفس از اسیر قفس سخت تر است کسی که اسیر نفس است انگار نفس در قفسه ی سینه اش حبس ابد شده اما اسیر قفس نفس میکشد باید پرواز کرد مثل شهدا با قفسه ی سینه شکسته که به قول اوینی پرنده هایی بودند که قفس را هم برداشتند و با خود بردند

یک زن اهل سنت موصل در شبکه های اجتماعی عراق نوشت: 🔹وقتی می دیدم شیعیان در مراسم هروله ظهر عاشورا لبیک یاحسین میگفتند با تمسخر به شوهرم میگفتم وقتی حسین کشته شد اینها کجا بودند ؟ 🔹اما وقتی داعش موصل را اشغال کرد و حشدالشعبی ها، هروله کنان از بخش الایسر موصل به الایمن و از کوچه پس کوچه ها می دویدند و مناطق را یکی پس از دیگری آزاد میکردند و شعارشان فقط: «لبیک یاحسین» بود، تازه فهمیدم که این شعار یک حقیقت است و من تا ابد مدیون و عذرخواه از حسین(ع) و یاران باوفایش در هر عصر و زمانی هستم. اگر امام حسین ع نبود قلب حشد الشعبی چه الگویی برای تپیدن داشت تپیدن در خون اهدای زندگی وقتی که قعطی زندگی را اوردند دشمنان حیات دشمنان حسین ع▶️

... ....: بر ساقه ی انگشتانم گلبرگی شکفت مطلبی محشر بود یعنی یوم تکلم ایدیهم روزی که دستها حرف میزنند دستم چه گفت گل گفت و گل شنفت هرکه از شکافتن تنش پروانداشته و پروانه بود امد روی گلبرگ دلنوشته ام فکر کرد گلبرگهایی که ز شکفتن دلم روییده بو دو ودیگر پروای سوختن نداشت وپروانه به دور شمع ولایت شد و چرا که سیاره ی زمین همه پروانه ایست که به دور شمع خورشید میگردد وخورشید داغدار حسین بن علی ع تا لحظه ی محشر شهادت

... ....: قطره ای هست به نام اشک مصنوعی که در چشم بیمار می اندازند اگر مرحم چشم تیر خورده ی عباس اشک ماست انگونه که آب چشمه ها به دریا میریزد چشمم اشک در یاد تو میریزد یعنی با سلاح بکا ءهم تیرهای شیطان را از چشمم بیرون میکشم هم تیر را از چشم ماه میکشم بردلم طرح ماه میکشم طرح آهی است طراحی این حرف ها انگار یادی است که میوزد به برگ صنوبری برای ضربان عشق تا قطعه ی صنوبری قلب که میزند در سینه حیات بگیرد

🔴 قدر فرصت‌های ناب را بدانیم ✍یکی از مفسران قرآن کریم می‌گوید: مانده بودم «لفی خسر» را چگونه معنا کنم، از بس فکر کردم خسته شدم و با خود گفتم بروم سراغ سوره‌های دیگر تا فرجی شود. نقل می‌کند روزی گذرم به بازار افتاد و دیدم کسی با التماس فراوان به مردم می‌گوید: مردم رحم کنید به کسی که سرمایه‌اش در حال آب شدن هست و داره نابود میشه، نگاه کردم دیدم او یخ فروش است و یک قالب یخ آورده، هوا هم گرم است و یخ هم در حال آب شدن و او التماس می‌کند از مردم که از من یخ بخرید. من معنای «لفی خسر» را در سوره عصر از این یخ فروش فهمیدم؛ ما هم لحظه به لحظه یخ زندگیمان در حال آب شدن است اما قدر این نعمت‌ها و فرصت‌های ناب را نمی‌دانیم و درک نمی‌کنیم مگر زمانی که دیر می‌شود و جز افسوس کاری از ما ساخته نیست.