🔰 #دستور_پیگیری دستور رییس دستگاه قضا برای پیگیری فوری حل مشکل آب در استان خوزستان با دستور حجت الاسلام والمسلمین اژه‌ای یک هیات ارشد قضایی و اجرایی برای حل مشکل عازم خوزستان شد به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز خوزستان به دنبال مشکلات ناشی از کمبود آب در استان خوزستان، از روز گذشته و با پیگیری مستمر رئیس دستگاه قضا هیاتی متشکل از نمایندگان ارشد وزارت نیرو و دادستان کل کشور برای بررسی مشکلات پیش آمده و علل وضعیت موجود ، صبح امروز عازم استان خوزستان شد. مقرر شده است هیات اعزام شده پیگیر راهکارهای فوری حل مشکل آب در استان خوزستان شده و نتیجه اقدامات و همچنین دلایل به وجود امدن وضعیت موجود را به حجت الاسلام ‌و المسلمین محسنی اژه ای رییس قوه قضاییه گزارش کنند. 🌹کانال حوزه انقلابی خوزستان @howzehenghelabi_khozestan

شب گذشته مشهد مقدس مسافران خورستانی # کارون 🌹حوزه انقلابی خوزستان http://eitaa.com/howzehenghelabi_khozestan

⭕ جواب قاطعانه دکتر قاسم ساعدی (نمایندهٔ دشت آزادگان و هویزه، در دورهٔ دهم و یازدهم مجلس شورای اسلامی)به سید ناصر موسوی لارگانی (نمایندهٔ حوزهٔ انتخابیهٔ فلاورجان اصفهان در دوره هشتم، نهم، دهم و یازدهم  مجلس شورای اسلامی، عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی) 🌹حوزه انقلابی خوزستان @howzehenghelabi_khozestan

🎥 مطالبه‌مردم خوزستان جواب‌داد/ آب به هور رسید 🌹کانال حوزه انقلابی خوزستان @howzehenghelabi_khozestan

مردم خوزستان فقیر نیستند مردم خوزستان دچار تبعیض هستند 🌹کانال حوزه انقلابی خوزستان @howzehenghelabi_khozestan

اب رها سازی شده از سد کرخه به بستان رسید 🌹کانال حوزه انقلابی خوزستان @howzehenghelabi_khozestan

ما مقلد رهبریم، ما وهابی نیستیم. حرف دل یکی از عشایر غیور خوزستانی 🌹کانال حوزه انقلابی خوزستان @howzehenghelabi_khozestan

مولودی عربی فارسی به مناسبت عید غدیر 👌👌برای غدیر باید بیش از اینها مایه گذاشت. 🌹کانال حوزه انقلابی خوزستان @howzehenghelabi_khozestan

بهبهان میزبان رویداد مهم نمایش آیینی در محرم الحرام 1443 شد: 🔹دبیرخانه تعزیه واحد هنرهای نمایشی حوزه هنری استان خوزستان در محرم الحرام 1443 برگزار میکند: 💠فراخوان نخستین سوگواره تعزیه خوانی رایَتِ سرخ مهلت ارسال آثار: 25 تیر الی 9 مرداد ماه 1400 زمان برگزاری: دهه سوم محرم الحرام 1443 محل برگزاری: شهرستان بهبهان 🌹کانال حوزه انقلابی خوزستان @howzehenghelabi_khozestan

🍂 #پایی_که_جا_ماند ( ۲۰ خاطرات اسارت سید ناصر حسینی پور 🌿🍃🌿🍃🌿🍃🌿 🔅 شنبه ۴ تير ۱۳۶۷ جزیره ی مجنون - جاده خندق دو نفرشان روی تقسیم وسایل شهدا دعوایشان شد. آنها پول توجیبی شهدا را بین خودشان تقسیم می کردند. تعدادی از آنها وسایل شهدا را که بر می داشتند، به جنازه مطهرشان گلوله می زدند. یکی شان یک خشاب کامل را روی سر و صورت شهیدی که چند لحظه قبل پولها و عکس زن و بچه اش را در آورده بود، خالی کرد. فهمیدم کی بود. حیات الله ازادی نام داشت و همشهری ام بود. حیات الله که از ترکهای دره شوری بود، زن و سه فرزند داشت. عراقی ها عکس بچه هایش را به همدیگر نشان می دادند. جنازه جهانگیر رنجبر چند متری اش به زمین افتاده بود. جهانگیر هم متأهل بود و دو فرزند داشت. جهانگیر می توانست در چراغچی بماند و جلو نیاید. با این که فقط بیست روز به پایان خدمتش باقی مانده بود، مردانه جنگید و مظلومانه شهید شد. سرم گیج می رفت. ضعف شدیدی داشتم. یکی از آنها که جثه لاغر و قد نسبتا کوتاهی داشت، گلنگدن کشید و در حالی که به طرفم نشانه رفته بود، گفت: - أقتلک؟ (بکشمت)؟ ترجیح دادم نگاهم به طرف نیزارهای جزیره باشد تا چشمم به صورت شان نیفتد. توی چشم های بعضی شان پر از نفرت و کینه بود، وقتی به آنها نگاه می کردم، جری تر می شدند. موهایم را می کشیدند تا بهشان نگاه کنم، نگاهم را پایین می دوختم تا کمتر تحریک شوند. آرنجم به خاطر ضربه پوتین یکی از عراقی بدجوری درد می کرد. یکی شان به طرفم اسلحه کشید، احساس کردم جدی جدی قصد گشتنم را دارد. به عربی که فحش می‌داد، از بس صدایش بلند بود که همه بر می گشتند و نگاهش می کردند. از بس عصبی و خشمگین بود، چشمانم را به انتظار تیر خلاص او بستم و شهادتین را گفتم. فکر می کنم متوجه شده بود که از مرگ نمی ترسم. به خدا توکل کردم. دلم می خواست حرف هایم را متوجه می شدند تا به آنها می فهماندم با این وضعی که دارم، زنده ماندن جز درد و زجر چیز دیگری نیست. می فهمیدم چه راه سختی پیش رویم بود. به رنج ها، دردها و تحقیرهای اسارت که فکر می کردم، دلی به زنده ماندن نداشتم. در حالی که سرم پایین بود، کنارم نشست، موهایم را گرفت و سرم را بالا آورد؛ چنان به صورتم زل زد، احساس کردم اولین بار است ایرانی می بیند. بیشتر نظامیان از همان لحظه اول اسارتم اطرافم ایستاده بودند و نمی رفتند. زیاد که می ماندند، با تشر یکی از فرماندهان و یا افسران ارشدشان آن جا را ترک می کردند. چند نظامی جدید آمدند. یکی از آنها با پوتین به صورتم خاک پاشید. چشمانم پر از خاک شد. دلم می خواست دست‌هایم باز بود تا چشم هایم را بمالم. کلمات و جملاتی بین آنها رد و بدل می شد که در ذهنم مانده. فحش ها و توهین هایی که روزهای بعد در العماره و بغداد زیاد شنیدم. یکی شان که آدم میانسالی بود، گفت: لعنة الله عليكم ايها الأيرانيون المجوس، (لعنت خدا بر شما ایرانی های آتش پرست). دیگری گفت: الأيرانيون أعداء العرب. (ایرانی ها دشمن اعرابند). دیگر افسر عراقی که مؤدب تر از بقیه به نظر می رسید، پرسید: - ليش اجيت للحرب؟ (چرا اومدی جبهه)؟ بعد که جوابی از من نشنید، گفت: أقتلک؟ (بکشمت)؟ آنها با حرف هایی که زدند، خودشان را تخلیه کردند. بعضی شان که آدم های باوجدانی بودند سعی می کردند بقیه را متقاعد کنند کاری به کارم نداشته باشند. یک سرگرد با دست باندپیچی شده اش اسلحه کمری را روی شقیقه ام گذاشت و گفت: انت حرس خمینی؟ چیزی نگفتم و او ادامه داد: انت جيش الشعبي؟ ساکت ماندم. پیدا بود نسبت به پاسدارها و بسیجی ها کینه و عداوت خاصی دارد. سرگرد به قیافه ام که نگاه کرد، خطاب به دیگر نظامیانی که اطرافش بودند، گفت: - لا! هذا مو جندی مکلف! (نه! این سرباز وظیفه نیست)! 🌿🍃🌿🍃🌿🍃🌿 ✨ ادامه در قسمت بعد کانال حوزه انقلابی خوزستان @howzehenghelabi_khozestan