تمدن که فقط افتخار به تاریخ نیست تمدن حقیقی این است که ملت تربیت داشته باشند
بهترین علامت تربیت داشتن یک ملت این است که قوانین را محترم بشمارند و آنها را رعایت کنند !!
#شهيد_بهشتي
شاید نام این زن تاکنون به گوشتان نخورده باشد!
آرتادخت وزیر خزانه داری و امور مالی اردوان چهارم، آخرین پادشاه اشکانی بود که به طور مستقیم در امور مالیات و دخل و خرج کشور دخالت داشت و بی آنکه فشاری بر مردم بیاورد و باج و خراج را افزایش دهد کشور را به توانگری رساند...
چنانچه که برآمده است، از کارهای بزرگ او در گردآوری دارایی کشور، جلوگیری از هزینه‌های بیهوده درباریان و به اصطلاح آقازاده‌ها و گرفتن باج و خراج از درآمد توانگران بوده است. او در امور مالی خطایی مرتکب نشد و اقتصاد امپراتوری پارت را رونق بخشید
از کتاب زن در ایران باستان از هدایت الله علوی
برو کلاه خودتو قاضی کن!
شخصی سرو کارش به دیوان قضاوت کشید و هر وقت پیش از آنکه به محکمه قاضی برود در خانه ابتدا کلاهش را جلوی خود می‌گذاشت و کلاه را قاضی فرض کرده و آنچه که می‌خواست در محکمه بگوید به کلاه می‌گفت و راست و دروغ آن را می‌سنجید و بعد نزد قاضی می‌رفت تا سخنی به ضرر خود نگوید! چون پرسیدند این سخنان محکمه پسند را چطور این‌طور درست و بی‌غلط در محضر قاضی می‌گوئی تا به نفع تو حکم می‌دهد جواب داد :
اول کلاه خودم را قاضی می‌کنم ...
هدایت شده از هوای حسینی..❤️
10.59M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
انیمیشن لحظه ی دیدار ویژه اربعین با صدای محمد حسین پویانفر
@imam_hoseinii
“این تلفات همه از ناخوشی وبا نبوده! بلکه مردم ایران ناخوش و آماده مرگ بودند که اینچنین زیاده از اندازه مُردند”
این متن بخشی از توصیفات امین‌الضرب در مورد علت کشتار وسیع وبا در ایران در سال ۱۲۵۰ بود...
به نوشته امین الضرب روزی ۲۰۰ تا ۴۰۰ نفر در تهران بر اثر ابتلا به وبا میمردند. امین‌الضرب دریافته بود که قربانیان این بلا بیشتر تنگ‌دستان هستند که تاب مقاومت جسمانی ندارند. او درباره شهرهای دیگر نوشته بود: حال ولایات دیگر هم بهتر از پایتخت نبود. در قم توانگران به دهات رفتند و فقرا که نتوانستند بروند ماندند و تلف شدند...
📚خاطرات حسین قلی خان نظام السلطنه
در ایران باستان بیش از ۶۵ جشن همگانی درسال گرفته میشد و از این بابت ایرانیان باستان شادترین مردم جهان بودند. براساس نظر سنجی موسسه گالوپ، ایران در سال ۲۰۱۷ عصبی‌ترین کشور جهان شناخته شد!
در ایران باستان هر ماه یك اسم داشت، و هر روز از ماه نيز یك اسم داشت که ۱۲ روز از هر ماه به اسم ماه هاى سال بود. و در هر ماه كه اسمِ روز و ماه مطابق ميشد آن روز را جشن ميگرفتند.