دوستان! ببخشید امروز خیلی شلوغ بودیم و خیلی خسته بودم نشد پستِ ضمیرِ «نا» رو که امشب قول داده بودم؛ زودتر بنویسم، ان‌شاءالله تا صبح میرسونم بهتون 🥰😘

📚 لینکِ عناصرِ مهم و محورهای بحث در سیاق‌های پنج‌گانه سوره‌ی مبارکه‌ی طه: ▪️بیانِ مختصرِ درسنامه‌ی سوره طه ▪️بیانِ عناصرِ مهم سیاقِ اول ▪️بیانِ عناصرِ مهم سیاقِ دوم ▪️بیانِ عناصرِ مهم سیاقِ سوم ▪️بیانِ عناصرِ مهم سیاقِ چهارم ▪️بیانِ عناصرِ مهم سیاقِ پنجم ▪️فایلِ پی‌دی‌افِ سوره‌ی طه @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash

🌖 این‌ها برای ما مثلِ افسانه است!! https://eitaa.com/torab_bash

‼️#دوستان! عجیب‌ترین معرفتِ قرآنی که در تمام عمرتون خواهید شنید؛ همین بحثِ ضمیرِ «نا» در #قرآن است که تا ساعاتی دیگر بارگذاری می‌شود؛ بحثی که ۱۴۰۰ سال است بسیاری از مفسرین، متکلمین و عرفا را مشغولِ کرده است؛ و تا کنون پاسخ واضحی برای آن وجود نداشته!! https://eitaa.com/torab_bash

🚨#دوستان! تا دقایقی دیگر اولین پست درباره‌ی ضمیرِ «نا» بارگذاری می‌شود. https://eitaa.com/torab_bash

📜 ورود به ساختارِ سوره‌ی طه ‼️توحید و ضمیرِ «نا» در قرآن و عالم (۱) ✍️... اولین ورود ما به سوره‌ی طه، بررسی نظامِ نزولِ قرآن در همان آیاتِ ابتدایی سوره بر حضرت طهٰ است؛ که کلّ این ماجرا از جانبِ خدا بر عهده‌ی ضمیرِ «نا» قرار دارد! مگر ضمیرِ «نا» کیست که می‌تواند از اوجِ عالَم، قرآن را بر رسول‌الله (ص) نازل کند؟ شاید بگویید که منظور، جبرئیل (ع) است! یا اینکه خدا بواسطه ملائکه این کار را انجام می‌دهد؛ باشد، این هم یک فرع از سؤال است که باید پاسخ بدهیم؛ اما هرچه هست؛ ضمیرِ «نا» نمی‌تواند خودِ خدا و یا #ذاتِ_خدا باشد! و چنانکه از ظاهر هم برمی‌آید، «نا» یعنی «ما»، نه «من»! اینها یک تعدادی هستند؛ در عین حال #وحدتِ عجیبی با خدا دارند؛ به قدری با خدا وحدت دارند که طبقِ سوره صافات و بسیاری از آیاتِ قرآن، می‌توانیم از واژه #خدای_واحد و یا توحید در نظامِ واسطه‌ها برای ضمیرِ «نا» استفاده کنیم؛ به عنوان مثال در بسیاری از آیات، خداوند دارد درباره موضوعی با بشر یا رسولان (ع) صحبت می‌کند؛ ناگهان ضمیر «نا» کلام را ادامه می‌دهد؛ یا ضمیرِ «نا» دارد صحبت می‌کند؛ بدون مقدمه، با انصرافِ ضمیر، خدا کلام را ادامه می‌دهد! این چه ماجرایی است؟ آیا این‌ها یکی است؟ یعنی خدا همان ضمیرِ «نا» است و ضمیرِ «نا» همان خداست؟ از #ظاهرِ آیاتِ اولِ سوره طه که جلوتر بیان می‌کنیم؛ برمی‌آید که این‌ها #عینِ_ذات نیستند! یعنی در مواجهه با ضمیرِ «نا» در قرآن، ما نمی‌توانیم قائل به #عِینونیّتِ فلسفی باشیم! ⁉️پس ماجرا چیست؟ آیا این‌ها #صادره از ذات هستند؛ مثل ارتباطِ نور خورشید با خودِ او؟ چون بهرحال این‌ها «ما» هستند؛ تعدادی هستند و با این تَعَدد در ضمیر و انصرافِ ضمایر در آیاتِ قرآن، #توحید در عالم خدشه‌دار نشده است و خداوند با تأکید فراوان از توحید و واحدیّتِ خودش صحبت می‌کند؛ از طرفی برترین حافظانِ توحید در قرآن نیز ضمیرِ «نا» هستند؟ در بحث صدورِ فلاسفه، خورشید از خودش اراده‌ای برای صادره‌های نورانی ندارد؛ حال آنکه ذاتِ الهی از مثال‌هایی که انسان در ذهن دارد؛ منزه است و توصیف به اوصاف، حالات، اشیاء و غیرِ ذلك نمی‌شود. البته سؤالاتِ دیگری هم هست؛ از جمله اینکه آیا در بحثِ ضمیرِ «نا» اصلاً تعدد جایگاه دارد؟ یا تعددی در کار نیست و صرفاً خدا برای #تکریمِ و تعظیمِ خود از ضمیرِ «نا» استفاده می‌کند؟ 🔺برای معنایابی، مصداق‌یابی، تنزیه مصداق و جایگاه‌شناسیِ ضمیرِ «نا» در عالَم، ما نیاز داریم که دست به دامانِ قرآن شویم و روایاتِ موجود را نیز برای تبیث بحث استفاده کنیم. لذا با توکل به خدا وارد بحث می‌شویم. 📜چون قصد ما بیانِ معارفِ قرآنی #مهدویت از درونِ سوره طه است؛ بحثِ ضمیرِ «نا» را هم از همین سوره شروع می‌کنیم؛ وگرنه قرآن، مشحون از ضمیرِ «نا» است و به هر کجای قرآن که سفر کنیم؛ هرگز به انتهای حجم و محدوده‌ی ضمیرِ «نا» نمی‌رسیم. در آیه اولِ سوره طه، خدا کسی را صدا می‌زند و می‌فرماید: طهٰ! ای طاهای عزیزِ ما! «مَا أَنزَلنَا عَلَيكَ القُرآنَ لِتَشقَىٰ» ما قرآن را برای اینکه شما در مشقت بمانی، نازل نکردیم؛ لفظِ ضمیرِ «نا» در این آیه، برگرفته شده از جمله‌ی «أَنزَلنَا» است؛ «أَنزَلْ» + «نَا» می‌شود ما نازل کردیم؛ نزولِ بواسطه‌ی ضمیرِ «نا»، پس تمامِ سوره‌ طه بلکه به استنادِ همین یک آیه، تمامِ قرآن ساخته‌ی ضمیرِ «نا» و نازل شده توسطِ ضمیرِ «نا» است؛ لذا هرجای قرآن برویم؛ هرجای عالَم برویم؛ با فعلِ ضمیرِ «نا» مواجه می‌شویم. از این منظر، در همین سوره طه ضمیرِ «نا» کسی است که طبق آیه ۲، قرآن را نازل می‌کند؛ در آیه ۲۳، آیاتِ کبرای ربّ را به موسی (ع) نشان می‌دهد؛ در آیه ۳۷ تا ۴۰ موسی را به مادرش بازمی‌گرداند؛ در آیه ۵۳ زمین را با گیاهان آباد می‌کند؛ شاید بگویید خب این‌ها مَلک هستند دیگر! اما در آیه ۵۵ خدا می‌فرماید: «مِنهَا خَلَقنَاكُم» ما ضمیرِ «نا» شما را از خاک خلق کردیم؛ «و فِيهَا نُعِيدُكُم» و شما را به همین زمین بازمی‌گردانیم؛ «و مِنهَا نُخرِجُكُم تَارَةً أُخرَىٰ» و در قیامت دوباره شما را از همین زمین خارج می‌کنیم. این‌ها نمی‌تواند فعلِ ملائک باشد؛ ضمن اینکه در آیه ۳۰ بقره خدا به ملائک، از خلقتِ آدم، به عنوان فعلِ خودش خبر می‌دهد! ▪️این ضمیرِ «نا» کیست که حیطه فعلش، حداقل قبل از خلقتِ انسان تا قیامت است؟! بعد در آیه ۵۶ آمده که ما تمام آیاتِ خودمان را به فرعون نشان دادیم؛ در آیه ۷۷ به موسی (ع) وحی می‌کند و دریا را با عصا برای او می‌شکافد؛ در آیه ۸۰ بنی‌اسرائیل را مشمولِ نعمات و در آیه ۸۵، آنها را دچار فتنه می‌کند و همین‌طور تمام سوره طه را در برمی‌گیرد! 🔺تمام سوره طه مملو از این مطلب است؛ لذا باید بگوییم که #اهمیت ضمیرِ «نا» بقدری زیاد است که اگر متوجه جایگاهِ آن در کلّ قرآن نشویم؛ شاید بشود گفت که بهره‌ای از آن نداریم. #ادامه_دارد... @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash

🚨دوستان! چون بحث مهم و حساس است؛ تا دقایقی دیگر پست دومِ ضمیرِ «نا» را بارگذاری می‌کنیم. https://eitaa.com/torab_bash

📜 ورود به ساختارِ سوره‌ی طه ‼️توحید و ضمیرِ «نا» در قرآن و عالم (۲) ✍️... در پستِ قبل کلّیاتی از تعدد و وفور بحثِ ضمیرِ «نا» در قرآن و سوره طه را بیان کردیم؛ اکنون کمی مفصل‌تر وارد این بحث در قرآن و سوره طه می‌شویم. ✔️نسبتِ ضمیرِ «نا» با قرآن، مثلِ اقیانوس است با باران، چون تمام #اقیانوس از باران است و تمام باران از اقیانوس. البته مثال ضعیف است و ماجرا خیلی عمیق‌تر از این حرف‌هاست! لذا برای درک بهتر این مطلب، ابتدا به مصادیقی که از ضمیرِ «نا» در قرآن بیان می‌کنیم دقت کنید: 📍خدا در آیه ۲۵ غاشیه می‌فرماید: «إِنَّ إِلَينا إِيابَهُمْ» بازگشتِ همه آن‌ها در قیامت بسوی ماست؛ یا در آیه ۲۶ آمده: «ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنا حِسابَهُمْ» سپس حسابِ همه آن‌ها بر عهده ماست؟ فکر می‌کنید که ضمیرِ «نا» در این آیات چه کسی باشد؟ بگذارید از امام معصوم (ع) بپرسیم؛ ایشان در زیارتِ جامعه کبیره می‌فرماید: «وَ إِيَابُ الخَلقِ إِلَيكُمْ وَ حِسَابُهُم عَلَيكُمْ» بازگشت همه انسان‌ها بسوی شما اهل‌بیت است و حسابِ همه آنها بر عهده شماست! واقعاً این‌طور است؟ بله! به امام (ع) اعتماد داریم؛ پس مصداقِ ضمیرِ «نا» در سوره غاشیه که تمام قیامت تا یوم الحساب را در برمی‌گیرد؛ اهل‌بیت (ع) هستند. در آیه ۷۷ سوره طه آمده: «وَ لَقَد أَوْحَينا إِلي مُوسي أَنْ أَسرِ بِعِبادي فَاضرِب لَهُم طَريقًا فِي البَحرِ يَبَسًا» ضمیرِ «نا» به موسی وحی می‌کند که عصایت را به دریا بزن و اینگونه موسی (ع) و قوم ایشان را از فرعون نجات می‌دهد؛ ضمیرِ «نا» کیست که چنین قدرت عظیمی دارد و دریاها به فرمان اوست؟ مولا امیرالمؤمنین (ع) در حدیثِ معرفت بالنّورانیة به سلمان و ابوذر می‌فرماید: «أَنَا الَّذِی جَاوَزتُ بِمُوسَى بنِ عِمرَانَ البَحرَ بِأَمرِ رَبِّی» من بودم که دریا را به امرِ ربّ برای موسی (ع) شکافتم و نجاتش دادم؛ خدا در آیه ۳ اسراء می‌فرماید: «ذُرّيَّةَ مَنْ حَمَلنا مَعَ نُوحٍ»

ما

نوح را در کشتی حمل کردیم! ضمیر «نا» کیست که نوح را در کشتی حمل کرد؟ مولا امیرالمؤمنین می‌فرماید: «أَنَا الَّذِی حَمَلتُ نُوحاً فِی السَّفِینَةِ بِأَمرِ رَبِّی» من بودم که به امرِ ربّ نوح را در کشتی حمل می‌کردم؛ یا در آیه ۹۹ طه خدا می‌فرماید: «کَذلِکَ نَقُصُّ عَلَيکَ مِن أَنباءِ ما قَد سَبَقَ» یا رسول‌الله! ما چیزهایی از اخبار گذشتگان را برای شما قصه کردیم؟ ضمیرِ «نا» چه کسی است که بر تمام گذشتگان و ماجراهای آن‌ها اشراف دارد و می‌تواند آن‌ها را بر رسول‌الله (ص) قصه کند؟ در بحارالانوار، ج ۳۳، ص ۱۳۵ که شروع حدیث از ص ۱۳۳ است؛ به نقل از الغارات، در حدیثی طولانی به نقل از امیرالمؤمنین (ع)، بعد از بیانِ بسیاری از ماجراهای بر عالم و آدم، می‌فرماید: «...کُلَّ ذَلِکَ نَقُصُّ عَلَیکَ مِنْ أَنْباءِ ما قَدْ سَبَقَ وَ عِندَنَا تَفسِیرُهُ وَ عِندَنَا تَأوِیلُهُ وَ قَد خابَ مَنِ افْتَری وَ نَعرِفُ فِیکُمْ شِبهَهُ وَ أَمثَالَه» تمام این‌ها اخباری از گذشتگان است که ما اهل‌بیت بر تو قصه می‌کنیم؛ و تفسیر و تأویلِ تمامِ قرآن نزد ماست؛ و بیچاره کسی که به ما دروغ بست و ما را انکار کرد؛ همچنین ما هرچه در میان شماها واقع شود و امثال آن را می‌دانیم و اشراف داریم. این حدیث ذیل جمله مربوطه در آیه ۹۹ طه آمده است. ▪️پس فی‌الحال در مصداق می توانیم بگوییم با این چیزهایی که گفته شد؛ ضمیرِ «نا» در بسیاری از آیات، اهل‌بیت (ع) هستند؛ اما دیگر آیات چه؟ آیا همه مصادیق «ما» در قرآن ایشان هستند؟ برای واضح شدن این مطلب به حدیث ذیل توجه کنید: 📌در کتاب بحارالأنوار چاپ دار الحیاة، ج ۲۶، ص ۱۴ که شروع حدیث از ص ۸ است؛ به نقل از امام سجاد (ع) آمده: «و أما المَعاني فنحن معانيه و مظاهره فيكم اخترعنا من نور ذاته و فوض إلينا أمور عباده فنحن نفعل باذنه ما نشاء و نحن إذا شِئنا شاء الله و إذا أردنا أراد الله...» ما معانیِ الله و مظاهرِ او در میان شما هستیم؛ او ما را از نور ذاتِ خود آفرید و امورِ بندگانِ خود را از طریقِ ما انجام داد؛ ما به #إذنِ او هرچه بخواهیم انجام می‌دهیم؛ ما وقتی بخواهیم؛ خدا می‌خواهد و هرگاه اراده کنیم؛ خدا اراده می‌کند. پس تمامِ آیاتِ اراده و مشیتِ الهی در قرآن، از طریقِ این بزرگواران انجام می‌شود؛ صریح‌تر از این روایت را کتابِ هدایة الکبری، ص ۳۹۳ و عوالم العلوم، ج ۵، ص ۷۶ از امام صادق (ع) نقل کرده‌اند که «ما كَانَ فِي القُرآنِ‏ أَنزَلنا وَ إِنَّا جَعَلنَا وَ إِنَّا أرسلنا وَ إِنَّا أَوْحَينا... فَهُم نَحْنُ» ای مفضل! هرجای قرآن گفته شده: ما نازل کردیم؛ ما جعل کردیم؛ ما ارسال کردیم و ما وحی کردیم؛ همه این مصادیقِ ضمیرِ «نا» در قرآن ما هستیم. ‼️لذا دانستیم که در تنزیه مصداق، ملائک جزو ضمیرِ «نا» نیستند؛ و در تعیین مصداق نیز ضمیرِ «نا» ذاتِ خدا نیست؛ بلکه اهل‌بیت (ع) هستند؛ اما چگونه؟ #ادامه_دارد... @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash

🔺جمله‌ی کلیدی پست: نسبتِ ضمیرِ «نا» با قرآن، مثلِ اقیانوس است با باران، چون تمام #اقیانوس از باران است و تمام باران از اقیانوس، البته مثال ضعیف است و ماجرا خیلی عمیق‌تر از... 👆👆👆👆👆👆👆👆 https://eitaa.com/torab_bash