﷽
... مؤمن نخواهى بود، مگر آن كه تسليم أئمّه خود باشى و افكار و نظريّات شخصى خود را كنار گذارى...
جابر بن عبداللّه انصارى حكايت نمايد:
سوگند به حقّانيّت خداوند و حقّانيّت رسول اللّه! جريانى بسيار عجيب از #امام_حسن علیه السلام ديده ام، كه بسيار مهمّ و قابل توجّه است.
گفت: بعد از آن كه بين آن حضرت و معاويه صلح گرديد، و بر من بسيار سخت و گران آمد؛ و همه اصحاب واطرافيان آن حضرت نيز از اين امر ناراحت و سرگردان بودند، تا آن كه روزى به خدمت حضرتش وارد شدم، آن بزرگوار فرمود:
اى جابر! از من دلگير و افسرده خاطر مباش و هرگز فرموده جدّم، رسول اللّه صلی الله علیه وآله را از ياد مبر، كه فرمود: فرزندم حسن سيّد جوانان اهل بهشت است؛ و خداوند به وسيله او بين دو گروه عظيم از مسلمان ها صلح ايجاد نمايد.
جابر گويد: اين توجيه آرام بخشِ دردهايم نگرديد و با خود گفتم: منظور پيغمبر خدا صلی الله علیه وآله اين مورد نبوده است؛ چون اين حركت سبب هلاكت مؤمنين خواهد شد.
در همين لحظه #امام_حسن_مجتبى علیه السلام دست خود را بر سينه من نهاد؛ و فرمود هنوز مشكوك هستى ؟
گفتم: بلى، فرمود: آيا دوست دارى رسول اللّه صلی الله علیه وآله را شاهد بگيرم تا مطالبى را از وى بشنوى؟
جابر گويد: از پيشنهاد حضرت، بسيار تعجّب كردم كه ناگاه متوجّه شدم زمين شكافته شد و از درون آن رسول خدا به همراه علىّ بن ابى طالب و جعفر و حمزه صلوات اللّه عليهم، خارج شدند و من مبهوت و متحيّر، به آن ها خيره شدم.
#امام_حسن_مجتبى علیه السلام اظهار داشت:
يا رسول اللّه! جابر نسبت به طرز عملكرد و برخورد من با معاويه مشكوك شده است و تو خود از قلب او آگاه ترى.
در اين هنگام پيغمبر خدا صلی الله علیه وآله لب به سخن گشود و فرمود:
«اى جابر! مؤمن نخواهى بود، مگر آن كه تسليم ائمّه خود باشى و افكار و نظريّات شخصى خود را كنار گذارى.»
و سپس افزود:
«اى جابر! آنچه فرزندم حسن انجام داد، تسليم آن باش و بدان كه عملكرد و كارهاى او بر حقّ است و او با اين كار مؤ منين را زنده كرد و بدان آنچه را كه او انجام داد از طرف من و از طرف خداوند متعال بوده است.»
عرض كردم: يا رسول اللّه ! من تسليم امر شما شدم.
بعد از آن مشاهده كردم كه به سمت آسمان بالا رفتند و ديدم كه آسمان شكافته شد و آنان درون آن وارد گشتند.
الثّاقب فى المناقب، ص 306، ح 1؛ مدينة المعاجز، ج 3، ص 72، ح 737
﴿اَلّلهُمَّـ عَجِّل لِوَلیِّڪَ الفَرَج﴾
┄┅┅┅┅❁✨❁┅┅┅┅┄
༺طوبای عفاف༻
https://zil.ink/toubaefaf
﷽
🌸دعای آن حضرت در هنگامی که بیمار میشد یا اندوه و حزن و یا بلایی بر او فرود میآمد:
«اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا لَمْ أَزَلْ أَتَصَرَّفُ فِيهِ مِنْ سَلَامَةِ بَدَنِي وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا أَحْدَثْتَ بِي مِنْ عِلَّةٍ فِي جَسَدِي
خدایا! تو را سپاس بر تندرستی بدنم که پیوسته از آن برخوردار بودم و تو را سپاس بر بیماری و مرضی که در جسمم پدید آوردی.
فَمَا أَدْرِي يَا إِلَهِي أَيُّ الْحَالَيْنِ أَحَقُّ بِالشُّكْرِ لَكَ وَ أَيُّ الْوَقْتَيْنِ أَوْلَى بِالْحَمْدِ لَكَ
ای خدای من! کدام یک از این دو حال، برای سپاسگزاری به درگاهت سزاوارتر و کدام یک از این دو وقت، برای سپاس و ثنا به پیشگاهت شایستهتر است؟
أَ وَقْتُ الصِّحَّةِ الَّتِي هَنَّأْتَنِي فِيهَا طَيِّبَاتِ رِزْقِكَ وَ نَشَّطْتَنِي بِهَا لِابْتِغَاءِ مَرْضَاتِكَ وَ فَضْلِكَ وَ قَوَّيْتَنِي مَعَهَا عَلَى مَا وَفَّقْتَنِي لَهُ مِنْ طَاعَتِكَ
آیا زمان سلامت که روزیهای پاکیزهات را در آن برایم گوارا فرمودی و به سبب آن برای به دست آوردن خشنودی و احسانت به من نشاط دادی؛ و مرا همراه آن، بر آنچه که از اطاعتت توفیق دادی، نیرو بخشیدی؟
أَمْ وَقْتُ الْعِلَّةِ الَّتِي مَحَّصْتَنِي بِهَا وَ النِّعَمِ الَّتِي أَتْحَفْتَنِي بِهَا ، تَخْفِيفاً لِمَا ثَقُلَ بِهِ عَلَيَّ ظَهْرِي مِنَ الْخَطِيئَاتِ وَ تَطْهِيراً لِمَا انْغَمَسْتُ فِيهِ مِنَ السَّيِّئَاتِ وَ تَنْبِيهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَةِ وَ تَذْكِيراً لِمحْوِ الْحَوْبَةِ بِقَدِيمِ النِّعْمَةِ
یا هنگام بیماری که مرا به وسیلۀ آن از ناخالصیها خالص ساختی و نعمتهایی که به من هدیه دادی، برای سبک کردن گناهانی که پشتم را گران و سنگین کرده و پاک کردن زشتیهایی که در سنگین کرده و پاک کردن زشتیهایی که در آن فرو رفتهام و آگاهی دادن برای این که توبه را فراگیرم و به یادآوردن نعمتهای قدیم، برای محو کردن گناهان بزرگ از پروندهام؟
وَ فِي خِلَالِ ذَلِكَ مَا كَتَبَ لِيَ الْكَاتِبَانِ مِنْ زَكِيِّ الْأَعْمَالِ مَا لَا قَلْبٌ فَكَّرَ فِيهِ وَ لَا لِسَانٌ نَطَقَ بِهِ وَ لَا جَارِحَةٌ تَكَلَّفَتْهُ بَلْ إِفْضَالًا مِنْكَ عَلَيَّ وَ إِحْسَاناً مِنْ صَنِيعِكَ إِلَيَّ
و در اثنای آن بیماری، از جمله تحفههایی که به من عنایت کردی این است که فرشتگان نویسنده بر عهده من اعمال پاکیزهای نوشتند؛ اعمالی که نه دلی در آن فکر کرده و نه زبانی به آن گویا شده و نه عضوی در انجامش رنج برده؛ بلکه بخششی از جانب تو بر من و احسانی از ساختۀ تو به سوی من بود
#اللَّهُمَّ_فَصَلِّ_عَلَى_مُحَمَّدٍوَآلِهِ وَ حَبِّبْ إِلَيَّ مَا رَضِيتَ لِي وَ يَسِّرْ لِي مَا أَحْلَلْتَ بِي وَ طَهِّرْنِي مِنْ دَنَسِ مَا أَسْلَفْتُ وَ امْحُ عَنِّي شَرَّ مَا قَدَّمْتُ وَ أَوْجِدْنِي حَلَاوَةَ الْعَافِيَةِ وَ أَذِقْنِي بَرْدَ السَّلَامَةِ وَ اجْعَلْ مَخْرَجِي عَنْ عِلَّتِي إِلَي عَفْوِكَ وَ مُتَحَوَّلِي عَنْ صَرْعَتِي إِلَى تَجَاوُزِكَ وَ خَلَاصِي مِنْ كَرْبِي إِلَى رَوْحِكَ و سَلَامَتِي مِنْ هَذِهِ الشِّدَّةِ إِلَى فَرَجِكَ
خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و آنچه را برایم پسندیدهای محبوب من ساز و آنچه را بر من وارد کردهای آسان کن و از آلودگی اعمال زشتی که در گذشته انجام دادهام پاکم فرما و شرّ آنچه که پیش از این مرتکب شدهام، از صفحۀ وجودم محو کن؛ و از شیرینی عافیت کامیابم ساز و گوارایی تندرستی را به من بچشان؛ و راه بیرون رفتن از بیماریام را به سوی بخشش و عفوت و جابهجا شدنم را از بستر بیماری به جانب گذشتت و نجاتم را از اندوهم به عرصۀ رحمتت و تندرستیام را از این دشواری به دایرۀ گشایشت، قرار ده.
إِنَّكَ الْمُتَفَضِّلُ بِالْإِحْسَانِ، الْمُتَطَوِّلُ بِالِامْتِنَانِ، الْوَهَّابُ الْكَرِيمُ، ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ.
همانا تو نیک رفتار به احسان و عطاکنندۀ به نعمتی، بسیار بخشنده و بزرگواری؛ دارای جلال و اکرامی.»
دعای پانزدهم #صحیفه_سجادیه
@toubaefaf
﷽
✅ سه روز سخت وجود دارد در سرنوشت انسان، اما با #یادخدا و تأسی به روش انبیا می شود #سلام و #سلام و #سلام
«وَ سَلامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَ يَوْمَ يَمُوتُ وَ يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا» سوره مریم، ۱۵
و سلامى (شايسته) بر او باد روزى كه متولّد شد و روزى كه مىميرد و روزى كه زنده برانگيخته مىشود.
تعبیر به «سَلامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ یَمُوتُ وَ یَوْمَ یُبْعَثُ حَیّاً» نشان مى دهد: در تاریخ زندگى انسان و انتقال او از عالمى به عالم دیگر، سه روز سخت وجود دارد:
روز گام نهادن به این دنیا «یَوْمَ وُلِدَ»
و روز مرگ و انتقال به جهان برزخ «یَوْمَ یَمُوتُ»
و روز برانگیخته شدن در جهان دیگر «وَ یَوْمَ یُبْعَثُ حَیّاً».
و از آنجا که این سه روز انتقالى طبیعتاً با بحران هائى روبرو است، خداوند #سلامت و #عافیت خود را شامل حال بندگان خاصش قرار مى دهد و آنها را در این سه مرحله طوفانى، در کنف حمایت خویش مى گیرد.
هر چند این تعبیر تنها در دو مورد در قرآن مجید آمده است، در مورد #یحیى علیه السلام و #عیسى علیه السلام ، اما در مورد یحیى علیه السلام تعبیر قرآن، امتیاز خاصى دارد، چرا که گوینده این سخن #خدا است، در حالى که در مورد مسیح(علیه السلام) گوینده، خود او است.
👈ناگفته پیدا است کسانى که: در شرائط مشابهى با این دو بزرگوار باشند مشمول این سلامت خواهند بود.
جالب این که: در روایتى از امام على بن موسى الرضا علیهما السلام مى خوانیم:
«إِنَّ أَوْحَشَ ما یَقُومُ عَلى هذَا الْخَلْقِ فِى ثَلاثِ مَواطِنَ:
یَوْمَ یُولَدُ وَ یَخْرُجُ مِنْ بَطْنِ أُمِّهِ فَیرَى الدُّنْیا وَ یَوْمَ یَمُوتُ فَیُعایِنُ الآخِرَةَ وَ أَهْلَها وَ یَوْمَ یُبْعَثُ حَیّاً، فَیَرى أَحْکاماً لَمْ یَرَها فِى دارِ الدُّنْیا وَ قَدْ سَلَّمَ اللّهُ عَلى یَحْیى فِى هذِهِ الْمَواطِنِ الثَّلاثِ وَ آمَنَ رَوْعَتَهُ فَقالَ وَ سَلامٌ عَلَیْهِ
وحشتناک ترین دوران زندگى انسان سه مرحله است:
آن روز که متولد مى شود و چشمش به دنیا مى افتد، و آن روز که مى میرد و آخرت و اهل آن را مى بیند و آن روز که برانگیخته مى شود و احکام و قوانینى را مى بیند که در این جهان حکم فرما نبود، خداوند #سلامت را در این سه مرحله شامل حال #یحیى نمود و او را در برابر وحشت ها امنیت و آرامش داد و فرمود: وَ سَلامٌ عَلَیٌهِ...»
عیون اخبار الرضا
پروردگارا! در این سه موطن حساس و بحرانى، #سلامت را به ما مرحمت کن.
تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۲۶
@toubaefaf