هدف #قیام_امام_حسین علیه السلام ✨«وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى اَلْخَيْرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ اَلْمُنْكَرِ وَ أُولٰئِكَ هُمُ اَلْمُفْلِحُونَ.» ﴿سوره آل عمران، 104﴾ و باید از شما گروهی باشند که [همه مردم را] به سوی خیر [اتحاد، اتفاق، الفت، برادری، مواسات و درستی] دعوت نمایند، و به کار شایسته و پسندیده وادارند، و از کار ناپسند و زشت بازدارند؛ و اینانند که یقیناً رستگارند. «...واجب مهمی که زنده ماندن همه فریضه های الهی به پویایی آن برمی گردد، امر به معروف و نهی از منکر است. #امربه_معروف_ونهی_ازمنکر از فروعات دین و به همین دلیل دارای جایگاه برجسته ای در آموزه های دینی می باشد و دانشمندان اسلامی در فقه و کلام، بابی را به آن اختصاص داده اند. این واجب الهی آن قدر مهم است که حضرت أمیرالمؤمنین(علیه السلام) در نهج البلاغه همه واجبات الهی از جمله جهاد را در مقابل آن مانند قطره ای در دریای پهناور برشمرده اند. نهج البلاغه، ترجمه مرحوم دشتی، حکمت374 از این واجب الهی به «بهترین کار»، «راه انبیاء»، «منهاج صالحان» ، «هدف دین خدا»، «هدف قیام امام حسین علیه السلام» و «پشتوانه مؤمن و باعث خواری منافق » تعبیر شده است و «باعث برپایی حق »، «چند برابر شدن اجر و ثواب» می گردد. در تفسیرتسنیم پس از بیان اهمیت این فریضه، فوائد بسیاری را آورده که می توان به مواردی مانند: استحکام وحدت جامعه، وظیفه ی همگانی برای بهداشت جامعه، ابزاری برای عالم ربانی شدن و ... اشاره نمود. تفسیر تسنیم، ج15، ص: 266 رهبر معظم انقلاب در این زمینه فرموده اند: « امر به معروف و نهی از منکر از واجبات و فرایض بسیار مهم و بزرگ اسلامی به شمار می رود و افرادی که این فریضه بزرگ الهی را ترک می کنند یا در برابر آن بی تفاوتند گناهکار خواهند بود و کیفری سخت و سنگین در انتظار آنهاست. امر به معروف و نهی از منکر نه تنها به اتفاق فقهای اسلام واجب است بلکه اصول وجوب آن جزو ضروریات دین مبین اسلام به شمار می آید.» واجب فراموش شده، ص72 به نقل از رساله آموزشی، ج1، ص: 329 با توجه به اهمیت امر به معروف و نهی از منکر در آموزه های دینی، می توان این فریضه را یکی از موارد اساسی برکت زایی در جامعه قلمداد کرد... طوبای عفاف، فصل سوم، ویراست دوم #دهه_امربه_معروف_و_نهی_از_منکر https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

بالاترین مقام بهشت https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

سخنان شهید مطهری درباره سفرهای تفریحی در ایام محرم: در این ایام، دنبال تفریح و تفنن برویم...؟! eitaa.com/ebratha_ir https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

به یاد همه بزرگانی که دست ما را در دست روضه های امام حسین علیه السلام گذاشتند، به ویژه امام، اساتید و پدر و مادرهای عزیز https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

بهترین کار از امر به معروف و نهی از منکر به «بهترین کار»، «راه انبیاء»، «منهاج صالحان» ، «هدف دین خدا»، «هدف قیام امام حسین علیه السلام» و «پشتوانه مؤمن و باعث خواری منافق » تعبیر شده است و «باعث برپایی حق »، «چند برابر شدن اجر و ثواب» می گردد. در تفسیرتسنیم پس از بیان اهمیت این فریضه، فوائد بسیاری را آورده که می توان به مواردی مانند: استحکام وحدت جامعه، وظیفه ی همگانی برای بهداشت جامعه، ابزاری برای عالم ربانی شدن و ... اشاره نمود. تفسیر تسنیم، ج15، ص: 266 https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

صلی الله علیک یا أباالفضل العباس اگر دردمندی اگر بی قراری.. اگر سربه زیری اگر شرمساری... اگر زخم خوردی اگر پرغباری.. چرا ناامیدی؟ابالفضل داری! بده دست خود را برو با ابالفضل بزن روی سینه بگو یا ابالفضل خوشا این کرامت خوشا این گدایی نمیپرسد از تو که هستی؟ کجایی؟ به یمن ابالفضل در کربلایی خیال تو راحت که حاجت روایی نه تنها خودی ها نه تنها تنی ها که قرص است بر او دل ارمنی ها همه با مرامان اسیر مرامش همه نامداران گرفتار نامش حسین است امامش فدای امامش غلامم غلام غلام غلامش هوا داغ داغ و حرم قحط آب است علی بی قرار و پریشان رباب است عمو تشنه را آب دادن ثواب است ببین هرطرف را که دیدم سراب است #سید_پوریا_هاشمی @shere_aeini https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

ذکـرِ لاحـول ولا قـوه الا باالله می کند بدرقه یِ راهت اباعبدالله تو امـیدِ حـرمِ فاطمـیـونی آری همه یِ عشقِ منی باید عَلَم برداری مشک برداشته باذکرِ مدد فاطمه رفت پسرِ صف شکنِ شیرِ خدا علقمه رفت صف به صف می شکند لشکرِ روباهان را اسـدالله به چـَنگ آوَرَد این میـدان را قول داده به سکینه… به رقیه… به حسین وَ نَدارد نشدی حرفِ علـمگیر حسین قبرِ خود کَنده اگر هر که بیاید طرفش او رسید علقمـه یا علقمـه آمد طرفش آب می خواست خودش را به لبِ او بزند مـَرهـَمی بر جگرِ داغ و تبِ او بزند جهشی کرد و کفِ دستِ اباالفضل نشست دستها شـُل شد و افتاد و دلِ ماه شکست یاد لبـهـایِ گلِ فاطـمه بی تابش کرد یادِ آن غنچه که از تشنگی و غم غش کرد با خودش زمزمه می کرد و مناجات و دعا دیگر این دست می آید به چه کارِ سقا؟! دستِ من خیس شده دستِ رقیه خشک است بهتر این است که برگردم از اینجا بی دست یادش افتاد نـظـر کرده به آبِ دریا گفت جا دارد اگر من بدهم چشمم را ذکرِ یاحـیدرِ او داغِ دلِ صحرا شد گـُرز آمد سـرِ او مثلِ سرِ مولا شد سرِ عباس شبـیهِ سرِ بابا شده بود فرقِ سر تا دمِ اَبرویِ عمو وا شده بود بسته شد دیده یِ ماه و کمرِ شاه شکست چند باری پسرِ فاطـمه در راه نشست می گذارد به رویِ چشمِ تَرَش قرآن را… یا که بوسه زده با گـریه به دستِ سقا پسرِ فاطمه از زندگی اش سیر شده شیر را روی زمین دیده زمین گیر شده زینب آمـاده یِ دورانِ اسارت می شد عمو افتاد و به ارباب جسارت می شد به زمین خوردنِ ارباب کـرم خندیدند عمو افتاده و می سوخت حرم… خندیدند نفسِ عمـّه یِ سادات شده تنگ چرا؟! گوشواره بِبَر اما… بی حیا چنگ چرا؟! سرِ سـاقـیِ حـرم بر رویِ نِی پهلو زد ندبه خوان عمه شد و به محملش اَبرو زد #حسین_ایمانی 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

اى علمدار رشیدم چه بهم ریخته اى مثل اکبر چقدر دوروبرم ریخته اى سرو رعناى برادر چقدر کم شده اى دست و پا میزنى و غم به دلم ریخته اى چشم هاى تو شده آینه ى مادر من با اخا ادرک اخا بال و پرم ریخته اى خودت افتاده و افتاده زمین پیکر تو متلاشى شده اى و اثرم ریخته اى تنت افتاد زمین حرمله بر من خندید میزند داد به خنده…چه بهم ریخته اى #آرمان_صائمی @shere_aeini https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

روضه حضرت علمدار https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

✨امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «کانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِیٍّ نافِذَ البَصیرَةِ، صُلبَ الإیمانِ، جاهَدَ مَعَ أبی عَبدِاللّه ِو أبلى بَلاءً حَسَنا و مَضى شَهیدَا» عموى ما عبّاس، داراى بینشى ژرف و ایمانى راسخ بود؛ همراه با امام حسین علیه السلام جهاد کرد و نیک آزمایش داد و به شهادت رسید. در عصر تاسوعا نیز وقتی شمر امان نامه را به رخ کشید جهت تضعیف روحیه سپاهیان امام(علیه السلام)، حضرت أبالفضل العباس (علیه السلام) با صیحه ای بر سر او، فرمود: «لَعَنک الله ولَعَن أمانَک...» خدا تو و امان نامه تو را لعنت کند... دانش نامه أمیرالمؤمنین(علیه السلام)، آیةالله محمدی ری شهری، ص: 190 ای روح مردی و ادب ماه بنی هاشم لقب زهره ز دشمن می بری ای از «علی» برده نسب... یا ابالفضل ادرکنا... یا أبالغوث أغثنا https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

السَّلامُ عَلَیکَ يَا أَباعَبْدِاللّٰهِ، صَلَّى ‌اللّٰهُ عَلَيکَ يَا أَباعَبْدِاللّٰهِ، رَحِمَکَ اللّٰهُ يَا أَباعَبْدِاللّٰهِ، لَعَنَ‌ اللّٰهُ مَنْ قَتَلَکَ، وَ لَعَنَ اللّٰهُ مَنْ شَرِکَ فِي دَمِکَ، وَ لَعَنَ اللّٰهُ مَنْ بَلَغَهُ ذٰلِکَ فَرَضِيَ بِهِ، أَنَا إِلَى اللّٰهِ مِنْ ذٰلِکَ بَرِيءٌ https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

‍ 「﷽ 🍃بال سرخ عروج 🔸 عزیزان مبادا از کسانی باشیم که از حیات طیبه انسانی غافل اند و داخل در زمره ظالمان شده و «یحوم حوم نفسه»[1] به دور نفس خویش طواف می کنند. 🔹 نوع بشر، کعبه آمالشان نفسشان است و شبانه روز نفس خود را طواف می کنند. 🔹 اگر انسان نفس خود را کنار بزند حتما پیشرفت داشته و در هر مرحله ای به معرفت جدیدی از حیات خود نائل شده و آثار تازه ای در وجودش یافت می شود. 🔸نمونه بارز این کسب معرفت و پیشرفت را می توان در یاران اباعبدالله الحسین علیه السلام مشاهده کرد که بر نفس خویش غلبه کردند و آن قدر در مراحل تعالي بالا رفتند که با انسان کامل پیوند تام خوردند و خود در زمره انسان های کامل قرار گرفتند در زیارت عاشورا خطاب به اصحاب امام حسین علیه السلام می گوییم: «السلام علیک و علی الارواح التی حلت بفنائک سلام بر تو و سلام بر ارواحی که به آستان تو حلول کردند.» 🔹در این فراز از زیارت از شهدای کربلا به روح تعبیر شده است یعنی انسان تا زمانی که روح محض نشود نمی تواند به انسان کامل متصل گردد. 🍃باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی چون سوی مستان می روی مستانه شو مستانه شو [2] 🔸اگر این امر لازم نبود و پیوند جسمی و مادی امکان داشت به جای «السلام علیک و علی الارواح التی حلت بفنائک»باید گفته می شد: «السلام علیک و علی الاجساد التی حلت بفنائک» 🔹 پس بی تردید اصحاب حضرت که به ایشان پیوستند همگی روح محض بودند یعنی تمامی شئون عالم بشریت را ترک کرده و از آن فاصله گرفته؛ همه توجهشان مبذول وجود مقدس امام حسین علیه السلام بود. 🍃در پرده ی حجاب بود از وصال شمع پروانه تا نمی شود از بال و پر جدا[3] 🔸 تا زمانی که انسان امیال نفسانی و دارایی های خود را فانی نکند او را به این مقام راهی نیست. #استاد_فروغی سلمه الله [1]معانی الأخبار؛ ص ١٠۴ [2] دیوان شمس تبریزی [3]صائب تبریزی @forooghetohid https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبَا الْفَضْلِ الْعَبّاسَ بْنَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیّینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَوَّلِ الْقَومِ اِسْلاماً وَاَقْدَمِهِمْ اِیماناً وَاَقْوَمِهِمْ بِدینِ اللّهِ وَاَحْوَطِهِمْ عَلَى الاْسْلامِ اَشْهَدُ لَقَدْ نَصَحْتَ للّهِ وَلِرَسُولِهِ وَلاَِخیکَ فَنِعْمَ الاَْخُ الْمُواسی فَلَعَنَ اللّهُ اُمَّهً قَتَلَتْکَ وَ لَعَنَ اللّهُ اُمَّهً ظَلَمَتْکَ وَ لَعَنَ اللّهُ اُمَّهً اسْتَحَلَّتْ مِنْکَ الْمَحارِمَ وَانْتَهَکَتْ حُرْمَهَ الاِْسْلامِ فَنِعْمَ الصّابِرُ الْمُجاهِدُ الْمُحامِی النّاصِرُ وَ الاَْخُ الدّافِعُ عَنْ اَخیْهِ الْمُجیبُ اِلى طاعَهِ رَبِّهِ ... مفاتیح الجنان، زیارت حضرت أباالفضل علیه السلام https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

یا أباالفضل در معالی السّبطین آمده است که امام علی(علیه السلام) در بستر شهادت به حضرت عباس فرمودند: وَلَدی وَ سَتَقرّ ُبک فی یوم القیامة  فرزندم، بزودی چشمم در قیامت به وسیله ی تو روشن خواهد شد. نکته: آری، فضیلت حضرت اباالفضل نه به قامت رعنایش بود و نه جمال دلربایش، بلکه ایشان را ادب و معرفت و ایمان استوار و اطاعت محض از اوامر الهی به این مقام عظمی رساند. لذا آنچه که از حضرت عباس برای اهل البیت مایه ی زینت و مباهات و برای امیرالمومنین موجب روشنی چشم شد، قامت نیکو و چهره ی زیبای قمر بنی هاشم نبود بلکه سنگینی ایمان و وزانت تقوایی ایشان بود. در همین ارتباط، اميرالمؤمنين(علیه السلام) می فرمایند: «وَ اللَّهِ مَا سَأَلْتُ رَبِّي وَلَداً نَضِيرَ الْوَجْهِ وَ لَا سَأَلْتُهُ وَلَداً حَسَنَ الْقَامَةِ وَ لَكِنْ سَأَلْتُ رَبِّي وُلْداً مُطِيعِينَ‏ لِلَّهِ‏ خَائِفِينَ وَجِلِينَ مِنْهُ حَتَّى إِذَا نَظَرْتُ إِلَيْهِ وَ هُوَ مُطِيعٌ لِلَّهِ قَرَّتْ بِهِ عَيْنِي» به خدا قسم، من از پرودگارم نه فرزند زيبا رو خواسته ام و نه فرزندی نيكو قامت، بلکه از خدايم فرزندانی خواستم که مطيع فرمان خداوند باشند، خداترس باشند، تا هروقت ديدگانم به آنها افتاد که در حال اطاعت خداوند هستند، چشمم روشن شود. بحار، ج ۴۳، ص۲۷۹ https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

شجاعت حضرت عباس بن علی(علیهما السلام) در جنگ صفّین در یکی از روزهای نبرد صفین، نوجوانی از سپاه امام علی (علیه السلام) بیرون آمد که نقاب بر چهره داشت و از حرکات او نشانه های شجاعت و هیبت، هویدا بود. از سپاه شام کسی جرأت نکرد به میدان بیاید. معاویه به «ابن شعثا» که جنگ جویی دلیر بود، دستور داد با آن جوان نبرد کند. ابن شعثا گفت: ای امیر! مردم مرا با ده هزار نفر برابر می دانند؛ چگونه فرمان می دهی که به جنگ این نوجوان بروم؟ معاویه گفت: پس چه کنیم؟ ابن شعثا گفت: من هفت پسر دارم؛ یکی از آنان را می فرستم تا او را بکشد. معاویه پذیرفت، اما همه پسران ابن شعثا یک به یک در برابر این شیرِ سپاه امام علی (علیه السلام) بر خاک افتادند. در نهایت، ابن شعثا خود به میدان آمد؛ در حالی که می گفت: ای جوان! همه پسرانم را کشتی؛ به خدا قسم که پدر و مادرت را به عزایت خواهم نشاند. نبرد آغاز شد و ضرباتی میان آنان رد و بدل گشت. با یک ضربتِ کاریِ آن جوان، ابن شعثا بر خاک افتاد و به پسرانش پیوست. همه حاضران شگفت زده شدند. امیرالمؤمنین او را نزد خود فرا خواند. نقاب از چهره اش کنار زد و پیشانی او را بوسید. او قمر بنی هاشم، عباس بن علی (علیه السلام) بود. 📚سید عبدالرزّاق مُقرَم، کتاب (العباس)، ص ٢٧۵ علامه حائری مازندرانی، در کتاب (معالی السبطین)، ص ٢۶٧ ذبیح الله محلاتی، در کتاب (فُرسان الهَیجاء)، ج ١، ص ١٩۳ https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

ابوالفضل‌من‌علمدار‌من تمام‌سپاه‌حسین‌و‌حسن https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

فضائل حضرت عباس بن اميرالمؤمنين عليه السلام عباس (۲۶ - ۶۱ق)، مشهور به ابوالفضل  و قمر بنی‌هاشم، فرزند امام علی علیه‌السلام  و ام البنین و سردار و پرچمدار سپاه امام حسین علیه السّلام در واقعه کربلا است. او در کربلا سقّای  سپاه بود؛ از این رو، در بین شیعیان به «سقای دشت کربلا» معروف است حضرت عباس علیه السلام در ۴ شعبان  سال ۲۶ق  در مدینه به دنیا آمد. در دوران کودکی از پدرش تحصیل علم کرد و امام علی (علیه السلام) فرمود:  اِنَّ وَلَدِی العَبّاسَ زُقَّ العِلمَ زَقّاً؛ همانا فرزندم عباس در کودکی علم آموخت و به سان نوزاد کبوتر، که از مادرش آب و غذا می‌گیرد، از من معارف فرا گرفت. در مدت ۱۴ سال که با پدر زیست، همیشه و در همه حال در کنار پدر حضور داشت ایشان در سال۳۷ق درجنگ صفین حضور داشت و سخنانی در توصیف شجاعت ایشان نقل شده است. کنیه‌ و القاب «ابوالفضل» مشهورترین کنیه عباس است. «ابوالقاسم» کنیه‌ دیگر او است که از زیارت اربعین بر گرفته شده. قمر بنی‌هاشم، #باب_الحوائج، طَیّار، سقّا پرچمدار و علمدار از القاب آن حضرت است. امام سجاد (علیه السلام): «خدا عمویم عباس را رحمت کند، به راستی ایثار و جانبازی نمود، جنگ نمایانی کرد تا دستانش قطع شد و خود را فدای برادرش نمود. خداوند در برابر این فدارکاری - همانند عمویش جعفر طیار- دو بال به اوعنایت کرد تا به یاری آنها، همراه فرشتگان در بهشت پرواز کند. همانا عباس نزد خداوند تبارک و  تعالی مقامی دارد که تمامی #شهیدان، در روز قیامت، بر او غبطه می‌خورند و رسیدن به آن مقام را آرزو می‌کنند.» امام صادق (علیه‌السلام) در توصیف عباس (علیه السلام): «بصیرت نافذ، بینش عظیم، ایمان بسیار، #جهاد در  محضر امام حسین (علیه السلام)، جانبازی و ایثار، شهادت در راه امام خود، تسلیم در برابر جانشین رسول خدا (صلی الله علیه وآله)، تصدیق امام زمانش، وفاداری، تلاش تا آخرین حد و....» همچنین در آغاز زیارتنامه ایشان می‌فرماید:«سلام بر تو ای بنده نیکوکار و فرمانبرِ خدا و پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) و امیرالمؤمنین (علیه السلام) و حسن(علیه السلام) و حسین(علیه السلام)» امام زمان علیه السّلام: «سلام بر ابوالفضل العباس، پسر امیرمؤمنان(علیه السلام)، آن که جان خود را نثار برادرش کرد، دنیا را وسیله آخرت خود قرار داد و فدای برادرش شد. او که  نگهبان بود و بسیار کوشید تا آب را به لب تشنگان حرم برساند و دو دستش در جهاد فی سبیل الله قطع شد. خداوند قاتلان او، یزید بن رقاد و حکیم بن طفیل طائی را از رحمت خود دور سازد.» 📚خصال، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۶۸ اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۳۰ کامل الزیارات، ۱۳۷۷ش، ص۷۸۶، بطل العلقمی، ج۲، ص۳۱۱ eitaa.com/ebratha_ir https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

دامن کشان رفت دلم زیر و رو شد چشم حرامی، با حرم رو به رو شد بیا برگرد خیمه ای کس و کارم منو تنها نگذار ای علمدارم https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

کتاب «هفت شهر عشق» نوشته حجت الاسلام مهدی خُدّامیان آرانی نگاهی نو به حماسه‌‌ی پرشکوه عاشوراست. این کتاب با متنی روان و داستان گونه، مخاطب را با کاروان امام حسین علیه السلام راهی سفری تاریخی و پرفراز و نشیب می نماید و با بیان لحظه به لحظه از ماجرای کربلا، تمامی رخدادهای این واقعه عظیم را مرور می کند به ‌گونه‌ای که مخاطب حضور خود را در صحنه های مختلف آن مقطع تاریخی به خوبی احساس می کند. خواننده کتاب «هفت شهر عشق» ابتدا از مدینه به سوى مکّه حرکت کرده و بعد از آن حوادث مسیر مکّه تا کربلا و سپس حماسه عاشورای حسینی را از نزدیک مرور می کند. همچنین با داستان قهرمانى زینب کبری سلام الله علیها و سایر بازماندگان حادثه کربلا در سفر به کوفه و شام، آشنا می شود. و سرانجام با قافله یادگاران نهضت حسینی بار دیگر به سرزمین کربلا و سپس مدینه برمی گردد. حجت الاسلام خُدّامیان، کتاب را با استفاده از 123 منبع تاریخی معتبر، به خوبی در قالب رمان مستندسازی کرده است. @audio_ketab https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5