#غیبت و پیامد های آن «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً أَ يُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتاً فَكَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌ» سوره حجرات، 12 اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از بسيارى گمان‌ها دورى كنيد، زيرا بعضى گمان‌ها گناه است. و (در كار ديگران) تجسّس نكنيد و بعضى از شما ديگرى را غيبت نكند، آيا هيچ يك از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ (هرگز) بلكه آن را ناپسند مى‌دانيد و از خدا پروا كنيد، همانا خداوند بسيار توبه‌پذير مهربان است. نکته ها در ادامه آيه قبل، اين آيه نيز به عواملى چون سوءظن، تجسّس و غيبت، كه صلح و صفا و اخوّت ميان مؤمنان را به هم مى‌زند اشاره مى‌كند. در قرآن، به حسن ظن سفارش شده و از گمان بد نسبت به ديگران نهى گرديده است. در سوره‌ى نور مى‌خوانيم: «لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَيْراً» (سوره نور، 12) چرا در باره‌ى شنيده‌هاى خود نسبت به مردان و زنان با ايمان، حسن ظن نداريد؟ همان‌گونه كه آيه‌ى نهم اين سوره، براى امنيّت و حفظ جان مردم، همه‌ى مسلمانان را مسئول مبارزه با ياغى و تجاوزگر دانست، اين آيه نيز براى حفظ آبروى مردم؛ سوءظن، تجسّس و غيبت را حرام كرده است. امروزه حقوق‌دانان جهان، از حقوق بشر حرف مى‌زنند، ولى اسلام به مسائلى از قبيل تمسخر، تحقير، تجسّس و غيبت توجّه دارد كه حقوق‌دانان از آن غافلند. هيچ گناهى مثل غيبت به درّندگى بى‌رحمانه تشبيه نشده است. آرى، حتّى حيوانات درنده هم نسبت به هم جنس خود تعرّض نمى‌كند. اقسام سوء ظن و بدگمانى‌: سوء ظن اقسامى دارد كه بعضى پسنديده و برخى ناپسند است: 1. سوءظن به خدا، چنانكه در حديث مى‌خوانيم: كسى كه از ترس خرج ومخارج زندگى ازدواج نمى‌كند، در حقيقت به خدا سوء ظن دارد؛ گويا خيال مى‌كند اگر تنها باشد خدا قادر است رزق او را بدهد، ولى اگر همسر داشته باشد، خدا قدرت ندارد. اين سوءظن، مورد نهى است. 2. سوء ظن به مردم، كه در اين آيه از آن نهى شده است. 3. سوء ظن به خود، كه مورد ستايش است. زيرا انسان نبايد به خود حسن ظن داشته باشد و همه كارهاى خود را بى‌عيب بپندارد. حضرت على عليه السلام در برشمردن صفات متّقين در خطبه همام مى‌فرمايد: يكى از كمالات افراد باتقوا آن است كه نسبت به خودشان سوء ظن دارند. آرى، افرادى كه خود را بى‌عيب مى‌دانند، در حقيقت نور علم و ايمانشان كم است و با نور كم، انسان چيزى نمى‌بيند. اگر شما با يك چراغ قوّه وارد سالنى بزرگ شويد، جز اشياى بزرگ چيزى را نمى‌بينيد، ولى اگر با نور قوى مانند پرژكتور وارد سالن شديد، حتّى اگر چوب كبريت يا سنجاقى در سالن باشد مى‌توانيد آن را ببينيد. افرادى كه نور ايمانشان كم است، جز گناهان بزرگ چيزى به نظرشان نمى‌آيد و لذا گاهى مى‌گويند: ما كه كسى را نكشته‌ايم! از ديوار خانه‌اى كه بالا نرفته‌ايم! و گناه را تنها اين قبيل كارها مى‌پندارند، امّا اگر نور ايمان زياد باشد، تمام لغزش‌هاى ريز خود را نيز مى‌بينند و به درگاه خدا ناله و استغفار مى‌كنند. اگر كسى نسبت به خود خوش‌بين شد، هرگز ترقّى نمى‌كند. او مثل كسى است كه دائماً به پشت سر خود و به راههاى طى شده نگاه مى‌كند و به آن مغرور مى‌شود، ولى اگر به جلو نگاه كند و راههاى نرفته را ببيند، خواهد دانست كه نرفته‌ها چند برابر راههاى رفته است! توجّه به اين نكته لازم است كه معناى حسن‌ظن؛ سادگى، زودباورى، سطحى‌نگرى و غفلت از توطئه‌ها و شيطنت‌ها نيست. امّت اسلامى هرگز نبايد به خاطر حسن ظن‌هاى نابجا، دچار غفلت شده ودر دام صيادان قرار گيرد. #غيبت و پيامدهاى آن‌ غيبت آن است كه انسان در غياب شخصى چيزى بگويد كه مردم از آن خبر نداشته باشند و اگر آن شخص بشنود، ناراحت شود. (وسائل، ج 8، ص 600 و 604) رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: دست از سر مرده‌ها برداريد و بدى‌هاى آنان را بازگو نكنيد، كسى كه مُرد، خوبى‌هايش را بيان كند. (نهج‌الفصاحه، حديث 264) امام صادق عليه السلام فرمود: غيبت كننده اگر توبه كند، آخرين كسى است كه وارد بهشت مى‌شود و اگر توبه نكند، اوّلين كسى است كه به دوزخ برده مى‌شود. (مستدرك، ج 9، ص 117) امام رضا عليه السلام از امام سجاد عليه السلام نقل مى‌كند كه هر كس از ريختن آبروى مسلمانان خود را حفظ كند، خداوند در قيامت لغزشهاى او را ناديده مى‌گيرد. (بحار، ج 72، ص 256) پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: هر كس زن يا مردى را غيبت كند، تا چهل روز نماز و روزه‌اش پذيرفته نمى‌شود. (بحار، ج 72، ص 258) پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند: در قيامت هنگامى كه نامه‌ى اعمال انسان به دست او داده مى‌شود، عدّه‌اى مى‌گويند: چرا كارهاى خوب ما در آن ثبت نشده اس

ت؟ به آنها گفته مى‌شود: خداوند، نه چيزى را كم و نه چيزى را فراموش مى‌كند، بلكه كارهاى خوب شما به خاطر غيبتى كه كرده‌ايد از بين رفته است. در مقابل افراد ديگرى، كارهاى نيك فراوانى در نامه‌ى عمل خود مى‌بينند و گمان مى‌كنند كه اين پرونده از آنان نيست، به آنها مى‌گويند: به‌واسطه‌ى غيبت‌شدن، نيكى‌هاى كسى كه شما را غيبت كرده، براى شما ثبت شده است. (بحار، ج 72، ص 259) سؤال: چرا در روايات كيفر يك لحظه غيبت كردن، محور نابودى عبادات چند ساله‌ى انسان بيان شده است؟ آيا اين نوع كيفر عادلانه است؟ پاسخ: همان گونه كه غيبت كننده در يك لحظه، آبرويى را كه مؤمن سال‌ها به دست آمده مى‌ريزد، خداوند هم عباداتى را كه او سال‌ها بدست آورده از بين مى‌برد. بنابراين محو عبادات چندساله، يك كيفر عادلانه است. #رسول_خدا صلى الله عليه و آله در آخرين سفر خود به مكّه فرمودند: خون و مال و آبروى مسلمان، محترم است، همان گونه كه اين ماه ذى‌الحجة و اين ايام حج محترم است. (شرح #نهج‌البلاغه، ابن‌ابى‌الحديد، ج 9، ص 62.) در روايات، نام غيبت كننده در كنار كسى آمده كه دائماً شراب مى‌خورد. «تحرم الجنة على المغتاب و مدمن الخمر» (بحار، ج 72، ص 260 ) كسى كه غيبت مى‌كند و شراب مى‌نوشد، از بهشت محروم است. بر اساس روايات، كسى كه عيوب برادر دينى خود را پى‌گيرى (و براى ديگران نقل) كند، خداوند زشتى‌هاى او را آشكار مى‌كند. (محجّة البيضاء، ج 5، ص 252 از سنن ابى‌داود ج 2، ص 568) پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند: يك درهم ربا، از سى و شش زنا بدتر است و بزرگ‌ترين ربا، معامله با آبروى مسلمان است. (بحار، ج 72، ص 222) در حديث مى‌خوانيم: نشستن در مسجد به انتظار نمازِ جماعت، عبادت است البتّه مادامى كه منجر به غيبت نشود. (كافى، ج 2، ص 357) پيامبر صلى الله عليه و آله در آخرين خطبه خود در مدينه فرمودند: اگر كسى غيبت كند، روزه‌ى او باطل است. (محجّةالبيضاء، ج 5، ص 254) يعنى از بركات وآثار معنويى كه يك روزه‌دار برخوردار است، محروم مى‌شود. اگر از بدن انسان زنده قطعه‌اى جدا شود، امكان پر شدن جاى آن هست، ولى اگر از مرده چيزى كنده شود، جاى آن همچنان خالى مى‌ماند. غيبت، بردن آبروى مردم است و آبرو كه رفت ديگر جبران نمى‌شود. «لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتاً» جبران غيبت‌ براى جبران غيبت‌هايى كه در گذشته مرتكب شده‌ايم، در صورتى كه غيبت‌شونده زنده و در قيد حيات است؛ اگر به او بگوييم كه ما غيبت تو را كرده‌ايم ناراحت مى‌شود، به گفته بعضى مراجع تقليد(از حضرت آيةاللَّه گلپايگانى قدس سره پرسيدم: آيا لازم است به ديگران بگوييم كه ما غيبت شما راكرده‌ايم تا ما را حلال كنند؟ فرمود: نه، زيرا او ناراحت مى‌شود و ناراحت كردن مسلمان، خود گناه ديگرى است. پس جبران غيبت، استغفار است و حلاليّت خواستن در همه جا لازم نيست)، نبايد به او گفت، بلكه بايد بين خود و خداوند توبه كرد و اگر امكان دسترسى‌ به شنوندگان غيبت است، به گونه‌اى با ذكر خير و تكريم آن فرد، تحقير گذشته را جبران كنيم و اگر غيبت‌شونده ناراحت نمى‌شود، از خود او حلاليّت بخواهيم؛ اما اگر غيبت شونده از دنيا رفته است، بايد توبه كرده و از درگاه خداوند عذرخواهى كنيم كه البتّه خداوند توبه‌پذير و بخشنده است. #شيخ_طوسى در شرح تجريد، بر اساس حديثى از پيامبر صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد: اگر غيبت شونده، غيبت را شنيده است، جبران آن به اين است كه نزد او برويم و عذرخواهى كرده و حلاليّت بخواهيم، امّا اگر نشنيده است، بايد هرگاه يادى از غيبت شونده كرديم، براى او استغفار نماييم. «ان كفارة الغيبة أن تستغفر لمن اغتبته كلما ذكرته» (وسائل، ج 8، ص 605) موارد جواز غيبت‌: در مواردى، غيبت كردن جايز است كه به بعضى از آنها اشاره مى‌كنيم: 1. در مقام مشورت در كارهاى مهم؛ يعنى اگر شخصى درباره‌ى ديگرى در مورد ازدواج و گزينش و مسئوليت دادن و ... مشورت خواست، ما مى‌توانيم عيب‌هاى آن فرد را به مشورت كننده بگوييم. 2. براى ردّ سخن و عقيده‌ى باطلِ اشخاصى كه داراى چنين اعتقاداتى هستند، نقل سخن و عيب سخن آنها جايز است، تا مبادا مردم دنباله‌رو آنها شوند. 3. براى گواهى دادن نزد قاضى، بايد حقيقت را گفت گرچه غيبت باشد. 4. براى اظهار مظلوميّت، بيان كردن ظلم ظالم مانعى ندارد. 5. كسى‌كه بدون حيا و آشكارا گناه مى‌كند، غيبت او مانعى ندارد ندارد. 6. براى ردّ ادعاهاى پوچ، غيبت مانعى ندارد. كسى كه مى‌گويد: من مجتهدم، دكترم، سيّدم، و ما مى‌دانيم كه او اهل اين صفات نيست، جايز است به مردم آگاهى دهيم تا فريب نخورند. شنيدن غيبت‌: وظيفه شنونده، گوش ندادن به غيبت ودفاع از مؤمن است. در حديث مى‌خوانيم: «الساكت شريك القائل» (غررالحكم) كسى كه غيبت را بشنود و سكوت كند، شريكِ جرم گوينده است. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: هر كس غيبتى را بشنود و آن را ردّ كند، خداوند هزار باب شرّ را در دنيا و آخرت بر او مى‌بندد، ول

ى اگر ساكت بود و گوش داد، گناه گوينده نيز براى او ثبت مى‌شود. و اگر بتواند غيبت‌شونده را يارى كند، ولى يارى نكند، در دو دنيا خوار و ذليل مى‌شود. (وسائل، ج 8، ص 606 ) در روايتى، غيبت كردن، كفر و شنيدن و راضى بودن به آن، شرك دانسته شده است. (بحار، ج 72، ص 226) در آيه‌ى 36 سوره اسراء مى‌خوانيم: «إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْؤُلًا» هر يك از گوش و چشم و دل انسان، در قيامت مورد بازخواست قرار مى‌گيرند. بنابراين ما حق شنيدن هر حرفى را نداريم. پیام ها 1- ايمان، تعهّدآور است و بايد از يك‌سرى افكار و اعمال دورى نمايد. يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا ... (ايمان، با سوءظن و تجسّس و غيبت سازگار نيست.) 2- براى دورى از گناهان حتمى، بايد از گناهان احتمالى اجتناب كنيم. (بنابراين از آنجايى كه برخى گمان‌ها گناه است، بايد از بسيارى گمان‌ها، دورى كنيم.) اجْتَنِبُوا كَثِيراً ... إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ‌ 3- در جامعه‌ى ايمانى، اصل بر اعتماد، كرامت و برائت انسان‌ها است. «إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ» 4- براى جلوگيرى از غيبت بايد زمينه‌هاى غيبت را مسدود كرد. (راه ورود به غيبت، اوّل سوء ظن و سپس پيگيرى و تجسّس است، لذا قرآن به همان ترتيب نهى كرده است.) اجْتَنِبُوا كَثِيراً مِنَ الظَّنِ‌ ... لا تَجَسَّسُوا وَ لا يَغْتَبْ‌ 5- گناه، گرچه در ظاهر شيرين و دلنشين است، ولى در ديد باطنى و ملكوتى، خباثت و تنفّرآور است. «يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتاً» (باطن غيبت، خوردن گوشت مرده است و درباره هيچ گناهى اين نوع تعبير بكار نرفته است.) 6- از شيوه‌هاى تبليغ و تربيت، استفاده از مثال و تمثيل است. أَ يُحِبُّ أَحَدُكُمْ‌ ... 7- در شيوه نهى از منكر، از تعبيرات عاطفى استفاده كنيم. لا يَغْتَبْ‌ ... أَ يُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ‌ 8- غيبت و بدگويى از ديگران حرام است، از هر سنّ و نژاد و مقامى كه باشد. لا يَغْتَبْ‌ ... ( «أَحَدُكُمْ» شامل كوچك و بزرگ، مشهور و گمنام، عالم و جاهل، زن و مرد و ... مى‌شود.) 9- مردم باايمان، برادر و هم‌خون يكديگرند. «لَحْمَ أَخِيهِ» 10- همان گونه كه مرده قدرت دفاع از خود را ندارد، شخصى كه مورد غيبت قرار گرفته است، چون حاضر نيست، قدرت دفاع ندارد. «مَيْتاً» 11- غيبت كردن، نوعى درّندگى است. «يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتاً» 12- غيبت، با تقوا سازگارى ندارد. لا يَغْتَبْ‌ ... وَ اتَّقُوا اللَّهَ‌ 13- تقوا، انسان را به سوى توبه سوق مى‌دهد. «وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ» 14- در اسلام بن‌بست وجود ندارد، با توبه مى‌توان گناه گذشته را جبران كرد. لا يَغْتَبْ‌ ... إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌ‌ 15- عذرپذيرى خداوند، همراه با رحمت است. «تَوَّابٌ رَحِيمٌ» 16- توبه پذيرى خداوند، جلوه‌اى از رحمت اوست. «تَوَّابٌ رَحِيمٌ» تفسير نور،ج‌9، غيبت و پيامدهاى آن، ص190 https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5 https://chat.whatsapp.com/Cf6mXNx35WSCf0SdIKuiit

✍سلام. امروز با دیدن جزء بیست و ششم، سوره ق آیه ۱۸ و سوره حجرات آیه ۱۲ در موضوع #زبان نکاتی ارسال شد. در تفسیر نور #استادقرائتی حفظه الله تعالی ذیل آیه ۱۸ سوره ق آمده است: در ميان اعضاى بدن، زير نظر بودن #زبان مطرح شده است، شايد به خاطر آن كه عمل زبان، از همه‌ى اعضا بيشتر، آسان‌تر، عمومى‌تر، عميق‌تر، دائمى‌تر و پر حادثه‌تر است. نکات تفسیری را در ببینید👇 https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5 https://chat.whatsapp.com/Cf6mXNx35WSCf0SdIKuiit

فلسطین‌آزاد‌‌خواهد‌شد. در این هیچ شبهه ای نداشته باشید! فلسطین قطعا آزاد خواهد شد! و به مردم فلسطین بر خواهد گشت و در آنجا دولت فلسطینی تشکیل خواهد شد..! #تازنده ایم_رزمنده ایم. #روزقدس https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5 https://chat.whatsapp.com/Cf6mXNx35WSCf0SdIKuiit

🌷 قبله نخستین🌷 ✨ پيغمبر اسلام (صلی الله علیه وآله) فرمود: «من أصبح و لم يهتم بامور المسلمين فليس بمسلم» هر كسى كوشش نداشته باشد كه خدمت بمردم مسلمان نمايد مسلمان نخواهد بود. علل الشرائع / ترجمه مسترحمى، ص: 131 💫 راهپیمایی روز قدس، حمایت همه جانبه از مسلمانان جهان به ویژه مردم مظلوم فلسطین است. https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5 https://chat.whatsapp.com/Cf6mXNx35WSCf0SdIKuiit

🌱🌸🍃لحظه ای با اهل بهشت🍃🌸🌱 ✨جزء بیست و هفتم 💠یکی از موضوعات مورد اشاره قرآن حکیم، موضوع بهشت و بهشتیان است. سوره طور، آیات 13 تا 28 در همین راستاست. این اوصاف را بنگرید: 🍃پرهيزگاران در باغهاى بهشت و در ميان نعمتهاى فراوانى جاى دارند. «إن المتقين في جنات و نعيم» تعبير به «متقين» (پرهيزگاران) به جاى «مؤمنين» به خاطر آن است كه اين عنوان هم ايمان را در بردارد و هم جنبه هاى عمل صالح را؛ به خصوص اينكه" تقوى" در يك مرحله مقدمه و پايه ايمان است، چنان كه قرآن در آيه 2 سوره بقره مى گويد: ذلك الكتاب لا ريب فيه هدى للمتقين:" در اين كتاب آسمانى شكى نيست، و مايه هدايت پرهيزگاران است. چرا كه اگر انسان داراى تعهد و احساس مسئوليت و روح حقجويى و حق طلبى كه مرحلهاى از تقوى است نباشد هرگز به دنبال تحقيق از آئين حق نمى رود، و هدايت قرآن را نمى پذيرد. 🌼تعبير به «جنات» و «نعيم» به صورت صيغه جمع( باغها و نعمتها) آنهم به صورت نكره اشاره به تنوع و عظمت آن باغ ها و نعمت هاست. ⬅سپس به تاثير اين نعمتهاى بزرگ بر روحيه بهشتيان اشاره كرده، مى فرماید: 🌱آنها از آنچه پروردگارشان به آنان داده شاد و مسرورند و سخنان شيرين و دلپذير در اين باره مى گويند «فاكهين بما آتاهم ربهم» 🌸آرى از خوشحالى در پوست نمى گنجند، پيوسته با هم مزاح مى كنند، و دل هاى آنها از هر گونه اندوه و غم تهى است، و آرامش فوق العاده اى را احساس مى كنند. 🌺به خصوص اينكه: خدا به آنها اطمينان خاطر در برابر مجازات داده و پروردگارشان آنان را از عذاب دوزخ نگاهداشته است. «و وقاهم ربهم عذاب الجحيم» 🌷ضمنا تعبير «ربهم» (پروردگارشان) در هر دو جمله اشاره اى است بر نهايت لطف خداوند، نسبت به آنها، و ادامه ربوبيتش در آن جهان. ⬅بعد از اين اشاره اجمالى و سربسته، به نعمت ها و سرور و شادمانى پرهيزگاران در بهشت به شرح آن پرداخته، چنين مى فرماید: 🔹 به آنها گفته مى شود بخوريد و بياشاميد گوارا. «كلوا و اشربوا هنيئا» 🔹تکیه بر تخت های بهشتی که از لذت انس با دوستان و مؤمنان ديگر بهره فراوان مى گيرند و اين لذتى است معنوى ما فوق بسيارى از لذت ها. 🔹و همسران بهشتی «و زوجناهم بحور عين» 🔹ملحق شدن عزیزانشان به آن ها «ألحقنا بهم ذريتهم» 🔹و چیزی از عمل آن ها کاسته نمی شود. «و ما ألتناهم من عملهم من شيء» 🔹انواع و اقسام میوه ها در اختیارشان است. «أمددناهم بفاكهة و لحم مما يشتهون» 🔹و شراب بهشتی: آنها در بهشت جامهايى پر از شراب طهور را كه نه مستى و بيهوده گويى در آن است و نه گناه از يكديگر مى گيرند. «يتنازعون فيها كأسا لا لغو فيها و لا تأثيم» بلكه شرابى است گوارا و لذت بخش، نشاط آفرين و روح پرور، خالى از هر گونه تخدير و فساد عقل، و به دنبال آن بيهوده گويى و گناه هرگز نيست، بلكه سراسر هوشيارى و لذت جسمى و روحانى است. 🔹با خدمت کاران بهشتی «و يطوف عليهم غلمان لهم كأنهم لؤلؤ مكنون» 🌸و سخن بهشتیان: «خداوند منت بر ما گذارد و رحمت واسعه او شامل حال ما شد؛ از عذاب كشنده ما را حفظ كرد «فمن الله علينا و وقانا عذاب السموم» آرى پروردگار مهربان، ما را از زندان دنيا با تمام وحشت هايش نجات بخشيد و در كانون نعمتهايش، يعنى بهشت جاى داد.» تفسير نمونه، ج22، ص: 438 💠 بهشت را از خدا طلب کنیم. 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5 https://chat.whatsapp.com/Cf6mXNx35WSCf0SdIKuiit

📹 #فیلم_نوشت | رهبر انقلاب: امیدوارم که ان‌شاءالله آن روزی را که شماها در #قدس نماز جماعت میخوانید، ببینید و ببینیم ان‌شاءالله؛ ما معتقدیم که این ‌روز خواهد آمد، دیر هم نخواهد شد. ◽️ #روز_قدس 🌙 @Khamenei_ir 💫🌟💫🌟💫🌟💫 https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5 https://chat.whatsapp.com/Cf6mXNx35WSCf0SdIKuiit

💠 فقه خانواده 8️⃣2️⃣ جلسه بیست و هشتم ◀️ از فرد گرایی تا جمع گرایی در قرآن ◀️ ارزش یک فرزند از نگاه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ◀️ فرزندان سرمایه های حقیقی انسان ◀️ سقط جنین نتیجه بی ارزش شدن فرزند آوری در جامعه ◀️ آمار مشکوک و عجیب سقط جنین در ایران ◀️ فرق سقط جنین در ایران و خارج از کشور ◀️ علل و عوامل سقط جنین 🥀 به جنین حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هم رحم نکردند (روضه) . #فقه_خانواده #صوت_احکام 🌷اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ ولعن أعدائهم اجمعین🌷 http://eitaa.com/ahkamharam

🍃💫🍃پیروزی نهایی از آن کیست؟🍃💫🍃 ✨جزء بیست و هشتم 🌼«يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اَللّٰهِ بِأَفْوٰاهِهِمْ وَ اَللّٰهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ اَلْكٰافِرُونَ» ﴿سوره صف، 8﴾ می خواهند نور خدا را با دهان هایشان خاموش کنند در حالی که خدا کامل کننده نور خود است، گرچه کافران خوش نداشته باشند. 🌸«هُوَ اَلَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدىٰ وَ دِينِ اَلْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى اَلدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ اَلْمُشْرِكُونَ» ﴿سوره صف، 9﴾ اوست که پیامبرش را با هدایت و دین حق فرستاد تا آن را بر همه ادیان پیروز کند، گرچه مشرکان خوش نداشته باشند. 💠 این دو آیه 8 و9 سوره صف و دو آیه 32 و 33 سوره توبه نوید بخش پیروزی نهایی دین اسلام بر همه مکاتب غرب و شرق است. «إِنَّ وَعْدَ اَللّٰهِ حَقٌّ» ﴿سوره جاثية، 32﴾ یقیناً وعده خدا حق است. 🌸 این وعده «إِنَّ وَعْدَ اَللّٰهِ حَقٌّ» بیش از 12 مرتبه در قرآن ذکر شده است. 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5 https://chat.whatsapp.com/Cf6mXNx35WSCf0SdIKuiit

🍃مژده پیروزی قطعی یاوران #راه_خدا «كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلِي إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ» سوره مجادله، ۲۱ خداوند حكم كرده است كه همانا من و پيامبرانم (بر كافران و منافقان) چيره خواهيم شد. همانا خداوند قدرتمند شكست‌ناپذير است. نکته ها سنّت خداوند پيروزى حق بر باطل است. با آن همه تهمت‌هايى كه به پيامبر زدند و با آن همه كارشكنى‌ها و مانع‌تراشى‌ها و ايجاد فتنه‌ها و جنگ‌ها، آيا تا كنون نام پيامبر اسلام و ساير انبيا بيشتر مطرح است يا مخالفان‌شان؟ نام حضرت ابراهيم باقى است يا نمرود؟ امام حسين عليه السلام عزيز است يا يزيد؟ امام حسين عليه السلام به هدفش كه رسوا كردن بنى اميه و دادن درس آزادگى به بشريّت بود رسيد، امّا يزيد چطور؟ سؤال: اگر حق پيروز است، پس چرا در مواردى طرفداران آن شكست مى‌خورند؟ پاسخ: اگر گفته شود فرزند نعمت است، به اين معنا نيست كه مشكلات دوران باردارى و زايمان، در كار نيست، بلكه مراد آن است كه با تمام اين مشكلات نعمت است. پيروزى حق بر باطل نيز در سايه ايمان، استقامت و اتحاد است، چنانكه قرآن مى‌فرمايد: «الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ» (سوره فصلت، ۳۰)، «لا تَهِنُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ» (سوره أل عمران، ۱۳۹) امّا اگر سستى و تفرقه و نافرمانى پديدار شد، شكست حتمىا خواهد بود، «حَتَّى إِذا فَشِلْتُمْ وَ تَنازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَ عَصَيْتُمْ» (سوره آل عمران، ۱۵۲) بر اساس روايات، وعده خداوند در مورد غلبه كامل حق بر باطل، در زمان ظهور امام زمان عليه السلام محقق خواهد شد. تفسیر نور، ج۹، ص۵۲۶ https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5 https://chat.whatsapp.com/Cf6mXNx35WSCf0SdIKuiit

درس #استقامت «إِنَّ الَّذينَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَيهِمُ المَلائِكَةُ أَلّا تَخافوا وَلا تَحزَنوا وَأَبشِروا بِالجَنَّةِ الَّتي كُنتُم توعَدونَ﴿سوره فصلت، ۳۰﴾ به یقین کسانی که گفتند: «پروردگار ما خداوند یگانه است!» سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل می‌شوند که: «نترسید و غمگین مباشید، و بشارت باد بر شما به آن بهشتی که به شما وعده داده شده است. «...پای حرف حق تا آخر باید ایستاد یک توصیه که توصیه‌ی مهمی است، این است که شما که بحمدالله ویژگی‌های خوبی دارید: انقلابی هستید، پُرتلاش هستید، پُرتوان هستید، دنبال کار هستید؛ این ویژگی‌ها را حفظ کنید، این ویژگی‌ها را تا آخر دوره نگه دارید. حالا «تا آخر عمر» باید گفت، امّا لااقل تا آخر دوره این ویژگی‌ها را نگه دارید. خیلی‌ها بودند که در اوّلِ کار همین جور خصوصیّات را داشتند، انقلابی بودند، پُرتوان بودند، پُرانرژی بودند، با حرارت حرف می زدند، با حرارت کار می کردند، لکن به مرور زمان نتوانستند در مقابل وسوسه‌ها مقاومت کنند؛ وسوسه‌ی مال، وسوسه‌‌ی مقام، وسوسه‌ی شهرت، وسوسه‌ی نام و نشان. نتوانستند مقاومت کنند، راه کج شد، رفتار عوض شد، گاهی به ۱۸۰ درجه اختلاف با اوّل کار منتهی شد. لذا می‌بینید خدای متعال در قرآن میفرماید: «اِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ استَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ المَلٰئِکَة»؛ تنزّل ملائکه‌ِی رحمت الهی مال آن کسانی است که می‌ایستند پای این حرف: ثُمَّ استَقاموا؛ استقامت میکنند، می‌ایستند. بِایستید پای این ویژگی‌های خوب. خب حالا برای اینکه بتوانیم خودمان را انقلابی نگه داریم باید چه کار کنیم؟ توصیه‌ی بنده این است که باید مراقبه کنیم، باید حساب‌کشی کنیم از خودمان. مراقبه‌ی دائمی لازم است. ما انسانها ضعیفیم، در معرض خطریم، در معرض لغزشیم؛ مراقب باشیم، مراقب خودمان باشیم. این مراقبت، در اصطلاح قرآنی و اسلامی، اسمش تقوا است؛ تقوا یعنی همین مراقبت دائمی از خود که دامن انسان گیر نکند به این خارهای دُور و بَر. خب، یک توصیه‌ این بود که به نظر من توصیه‌ی اصلی همین است. #رهبرحکیم_انقلاب ۱۴۰۰/۰۳/۰۶ https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5 https://chat.whatsapp.com/Cf6mXNx35WSCf0SdIKuiit