eitaa logo
طوبای عفاف
664 دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
3.8هزار ویدیو
459 فایل
قرآن، زندگی، اندیشه ارتباط با مدیر @mfathi135
مشاهده در ایتا
دانلود
السلام علیک یا اباعبدالله (ع) خطاب به علی صائغ می فرماید: 1⃣کسى که با پای پیاده به زیارت امام (ع) برود، به هر قدمى که برمی دارد یک برایش نوشته و یک از او محو مى‏ فرماید و یک درجه مرتبه‏ اش را بالا مى‏ برد. 2⃣وقتى به رفت، خداوند دو را مامور او مى‏‌فرماید که آنچه از دهان او خارج می‌شود را نوشته و آنچه و بد است را ننویسند. 3⃣وقتى برگشت با او وداع کرده و به وى مى‏‌گویند: اى ولىّ خدا! آمرزیده شد و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب رسولش هستی، به خدا قسم! هرگز تو آتش را به چشم نخواهی دید و آتش نیز هرگز تو را نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد کرد. 📚ابن قول یه قمی، کامل الزیارات، ص۱۳۴ @ahlebait110 https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5
مراد از در «وَ اعْلَمُوا أَنَّ فِيكُمْ رَسُولَ اللَّهِ لَوْ يُطِيعُكُمْ فِي كَثِيرٍ مِنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيانَ أُولئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ» و بدانید که پیامبر خدا در میان شماست [و بر شما واجب است در همه امور از او پیروی کنید]، اگر او در بسیاری از کارها از شما پیروی کند، قطعاً دچار گرفتاری و زحمت می شوید، ولی خدا ایمان را محبوب شما قرار داد و آن را در دل هایتان بیاراست، و کفر و بدکاری و نافرمانی را ناخوشایند شما ساخت، اینان [که دارای این ویژگی ها هستند] هدایت یافته اند. بر اساس روايات، يكى از مصاديق در جمله‌ى‌ «حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ»، محبّت امام عليهما السلام و مراد از كفر و فسوق و عصيان، دشمنى با پيامبر عليهم السلام است. كافى، ج 1، ص 426 زمينه‌ى رشد، «وَ لْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ» (سوره بقره، 186) و كتب آسمانى وسيله‌ى رشد هستند، «يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ» (سوره جن، 2) در اين آيه نيز مؤمنان واقعى اهل رشد معرّفى شده‌اند. «أُولئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ» به هر حال مراد از در ، است و اين كوته فكرى است كه انسان رشد را تنها در كاميابى‌هاى دنيوى بداند. ✍در نگاه روایات و قرین هم است که اگر یکی رفت دیگری هم خواهد رفت. (49) هزار و یک نکته پیرامون @toubaefaf
همراه با کاروان علیه السلام(۳۴) باز بودن راه هدایت الهی و توبه نقل شده است هنگامی که علیهم السلام در شام بودند پیرمردی به نزدیک کاروان علیه‌السلام آمد و گفت: «خدا را شکر که شما را کشت و کشور را از مردان شما راحت کرد و یزید را بر شما پیروز ساخت.» حضرت علیه السلام به او فرمود: «پیرمرد! قرآن خوانده‌ای؟» گفت: آری.   فرمود: آیا این آیه را می‌دانی: «قل لا اسئلکم علیه اجراً الّا المودَﺓ فی القربی» ( ) بگو جز خویشاوندان از شما مزدی نمی‌خواهم.» گفت: «آری، خوانده‌ام.» امام فرمود: «ای پیرمرد! ما همان هستیم.» آیا این آیه را خوانده‌ای که: «و آت ذا القربی حقه؟ حق خویشاوندان را ادا کن.» گفت: خوانده‌ام.   فرمود: «ما همان هستیم.» آیا این آیه را خوانده‌ای: «واعلموا انما غنمتم من شیء فان للّه خمسه و للرسول و لذی القربی» بدانید آنچه غنیمت به دست آوردید، خمس آن مال خدا و پیامبر و ذی‌القربی است.» گفت: آری. حضرت فرمود: «پیرمرد! آن ماییم.» آیا این آیه را خوانده‌ای: «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا» ( ) خداوند اراده کرده که پلیدی را از شما خاندان دور کند و شما را کاملاً پاک سازد.» پیرمرد گفت: خوانده‌ام. حضرت فرمود: «ما همان اهل‌بیتی هستیم که خداوند آیۀ پاکی ( ) را مخصوص ما ساخته است.» راوی گوید: آن مرد ساکت ماند و از حرفی که زده بود پشیمان شد و گفت: «به خدا آیا شما همان‌هایید؟» علیه السلام فرمود: «به خدا بی‌تردید ما همان‌هاییم. به حق جدمان صلی الله علیه و آله ما همان‌هاییم.» آن مرد گریست. عمامه‌اش را از سر افکند، سر به‌سوی آسمان گرفت و گفت: «خدایا من از دشمنانِ خاندان پیامبر، از جن و انس به درگاهت بیزاری می‌جویم. آنگاه گفت: آیا برای من راه توبه باز است؟» فرمود: «آری، اگر توبه کنی خدا می‌پذیرد و با مایی. گفت: توبه کردم.» این خبر به یزید رسید، دستور داد او را کشتند. لهوف، ص ۲۱۱، مقتل خوارزمی، ج۲، ص۶۱ @toubaefaf