بخش سوم 📌 عملیات تاثیر محور چیست؟ 🔹 به طور کلی ما دو رویکرد "تخریب محور" و "تاثیر محور" را در بررسی استراتژی‌ها در نظر می‌گیریم‌. 🔹 نگرش تخریب محور مبتنی بر انهدام نیروها و قابلیت‌های فیزیکی دشمن است اما سوال این است که تخریب فیزیکی، هدف است؟ 🔹 اساسا کسی تخریب، ترور، فرسایش و تصرف را بالذات انجام نمی‌دهد بلکه هدف هر طرف، متقاعد کردن مخاطب به انتخاب رفتار مورد علاقه ما و ممانعت از انتخاب گزینه ضدِ ماست. در این بین تخریب و انهدام فیزیکیِ دشمن، یک راه برای تاثیر بر آنها است اما وقتی بدون مبادرت به انهدام نیروی رزمی دشمن، با تغییر ذهن و رفتار وی به پیروزی برسیم، در واقع رویکرد تاثیرمحور را حاکم کرده‌ایم. 🔹 پس عملیات تاثیرمحور بدین صورت تعریف می‌شود: "مجموعه اقدامات هماهنگ شده‌ای که به منظور تغییر رفتار عناصر دشمن، خودی و بی‌طرف در زمان صلح، بحران و جنگ به اجرا در می‌آیند." 🔹 نکته مهم این است که ما در اینجا به طور قطع باید از اقدامات سیاسی، اقتصادی، امنیتی و نظامی به طور هم‌افزا استفاده کنیم. 🔹در واقع در ادبیات کلاسیک نظامی، تاثیر به معنای میزان تخریب با سلاحی خاص بود اما امروزه تاثیر علاوه بر آثار فیزیکی، آثار شناختی/ روانی را نیز در بر می‌گیرد. 🔹 پس با عملیات تاثیر محور می‌توان با تحمیل آشوب و شوک به اردوگاه دشمن، مانع از بروز پاسخ منطقی وی به محرک‌های محیطی شده و وی را وادار به تسلیم نمود. 🔹 نهایتاً هدف، نفوذ به فرایند ادراک و تصمیم‌سازی دشمن است

📌 چگونه در فرایند تصمیم‌سازی حریف نفوذ کنیم؟ 🔹 به طور کلی دو راه برای مختل سازی چرخه تصمیم‌سازی حریف وجود دارد؛ اول، افزاش تعداد محرک ها در طول زمان تا آنها در یک نقطه زمانی مناسب بتوانند  منجر به تاثیر مورد نظر در فرایند تصمیم سازی شوند. بنابراین با کوتاه کردن چرخه تولید محرک در فضای رزم تاثیر این محرک ها بر فرایند تصمیم سازی دشمن در یک فاصله زمانی محدود می شود تا یکی از انها در زمان مناسب بتواند چرخه OODA حریف را مختل کند. دوم، راه دیگر نفوذ به فرایند تصمیم‌سازی دشمن، ایجاد همزمان محرک ها در حجمی گسترده است. معنی این روش را با استعاره دسته زنبورها می‌توان روشن کرد: در حمله یک دسته زنبور به یک فرد نمی توان برای هیچ یک از زنبورها نقش مجزا و سرنوشت سازی قائل شد بلکه برایند کلی حمله جمعی زنبورها از همه جهت هاست که فرد را مستاصل می کند و امکان یک واکنش دفاعی منسجم و منطقی را از وی سلب می کند. در این حالت تاثیر محرک های متعدد و هم زمان انسجام شناختی / روانی حریف را برهم زده و او را مدام وادار به از سرگرفتن های چرخه های ناتمام تصمیم سازی اش می کند و در نهایت باعث قفل شدن کل فرایند می شود. 🔹 بدین ترتیب ایجاد محرک‌های متعدد و همزمان حداقل باعث بروز یک تاثیر شناختی / روانی مشخص در نظام حریف می شود. اما کارکرد این تاثیر فقط در قالب عملیات تاثیر محور و در حرکت دو بازیگر در لبه آشوب است، در این صورت به کارگیری جزئی و اندک قدرت نظامی و یا غیرنظامی در زمان مناسب، منجر به بروز پیامدهایی نامتناسب و سرنوشت‌ساز می‌گردد.

📌 لبه آشوب چیست؟ 🔹 اما مرز یا لبه آشوب بر اساس معیاری به نام «شدت عملیات» تعریف می‌شود. شدت عملیات نیز حاصل ضرب شتاب در گستره اقدامات جاری در فضای رزم است. بنابراین هر چه سرعت و شتاب اقدامات در فضای رزم افزایش یابد و مقیاس اقدامات نیز گسترده شود، کنترل آنها سخت‌تر می‌شود. 🔹 حال با عبور از مرز آشوب به منطقه آشوب می‌رسیم که شتاب و گستره اقدامات محرک‌ها به حدی بالاست که تقریباً امیدی برای حفظ انسجام نظام خودی و انجام عملیات وجود ندارد. 🔹 در منطقه نظم، شتاب و گستره اقدامات به راحتی قابل کنترل، قابل هماهنگی و قابل اجراست. 🔹 البته حفظ انسجام کاملا بستگی به نوع بازیگر مدافع دارد. اگر بازیگری یکسری ویژگی‌های خاص داشته باشد، می‌تواند در همه حال تعادل رفتاری و انسجام شناختی خود را حفظ کند حتی اگر شتاب و گستره عملیات در فضای مداوماً افزایشی باشد. 🔹 چنین نیرویی نه تنها می‌تواند با محیط پرآشوب رزم سازگاری کند و اصطلاحاً در لبه آشوب قرار گیرد، بلکه حتی به طور عمد با افزودن بر شتاب و گستره عملیات باعث افزایش منطقه آشوب شود و حریف را به درون آن بکشاند پس همواره می‌تواند ابتکار عمل را در تعیین لبه آشوب در اختیار داشته و از این طریق عملیات خود را از راه تحمیل سردرگمی شناختی بر حریف با موفقیت اجرا سازد. 🔹 منطقه یک، منطقه آشوب است که هیچ یک از طرفین قادر به کنترل و هدایت عملیات در این منطقه نیستند. 🔹 منطقه سه، جایی است که دو طرف شتاب و گستره عملیات را در کنترل دارند. 🔹 اما کلید پیروزی در منطقه دو، یعنی قلمروی پیچیدگی و عدم تقارن است به شکلی که یک طرف در منطقه نظم و طرف دیگر در منطقه آشوب قرار دارد. 🔹 حال از حیث موفقیت، هیچ یک توانایی پیروزی در منطقه یک را ندارند؛ منطقه سه هم اساسا توانایی تولید مزیت نسبی برای طرفین ندارد. 🔹 بنابراین همه چیز در منطقه دو اتفاق می‌افتد. اما کسی می‌تواند در این منطقه پیروز باشد که: 1. خودسازمانده، خودهماهنگ، خود یادگیر و خودسازگار باشد. 2. دقت، سرعت و چابکی داشته باشد. 3. درک عمیقی از رویکرد تاثیر محور داشته باشد. 4. ترکیب هم‌افزای فناوری‌های سخت و نرم با هدف تولید نوآوری را پیاده کند. 🔹 بازیگری که این ویژگی‌ها را نداشته باشد یا توانایی تطبیق با محرک‌های محیط را نداشته، در منطقه آشوب غرق می‌شود و یا با طفره رفتن از پاسخ به محرک‌ها، باید شاهد فروپاشی و تسلیم خود باشد. 🔹 آن بازیگری که این توانایی را داشته باشد اما به راحتی می‌تواند شتاب و مقیاس عملیات را فراتر از مرز توانایی حریف افزایش داده، خود را از منطقه آشوب رها کرده و دشمن را در آن جا بگذارد. 🔹 لازم به ذکر است که عملیات فوق محدود به عملیات فیزیکی یعنی انهدام، فرسایش و تصرف نیست بلکه اگر خارج از لبه آشوب دشمن با استفاده از بعد انسانی جنگ عملیات کنیم، شرایط یاس و ناامیدی بر وی تحمیل شده تا جایی که ادامه مقاومت نزد آن بیهوده و عبث خواهد بود پس به سمت تغییر رفتار حرکت کرده که بن مایه عملیات تاثیر محور است؛ اساس یک عملیات تاثیر محور، تغییر رفتار حریف است. 🔹 در تقابل میان بازیگران کلاسیک و نامتقارن، نیروی کلاسیک می‌تواند در یک محدوده خاص زمانی – مکانی، شتاب اقدامات را خارج از تحمل طرف مقابل افزایش دهد.

🔸 در حالی که یک طرح برای پایان رنج مردم غزه در حال پیشبرد بود، موساد پای خود را به ماجرا باز کرد. در این پازل نباید نقشی فرای خود به نتانیاهو داد. 🔸 مجدل الشمس باعث شیفت زمین بازی به تل‌آویو شد، اکنون بهترین فرصت برای دشمن بود که در فاصله میان تصمیم تا اقدام مقاومت برای پایان جنگ غزه، چرخه مقاومت را ناتمام کرده و همه چیز را به مبدا اول برگرداند. 🔸 در حالی که مقاومت با عملیات‌های نقطه‌ای در حال فروپاشی طرح جدید دشمن در منطقه بود، رژیم با تصاعد شتاب و مقیاس رزم شتاب(حداقل ۴ عملیات بیروت، تهران، جرف‌الصخر و سودان در ۷۲ ساعت) روند ضربات نقطه‌ای با "دسته زنبورها" معکوس کرد‌. 🔸 جنس غافلگیری رخ داده در حاره حریک و مجموعه امام علی(ع) سعدآباد، با هدف تحمیل شوک به اردوگاه مقاومت، قرار دادن محور در منطقه آشوب و خارج کردن محور از تعادل رفتاری و انسجام شناختی خود بود. 🔸 زدنِ مستقیم جبهه‌های پشتیبان در سطحی بالا نشان می‌داد که تل‌آویو قصد دارد بگوید تحمل تحمیل هزینه از سوی جبهه‌ را ندارد و به دنبال تحمیل هزینه به پشتیبانان تا قطع کامل حمایت از غزه است: اقدامات تاکتیکی با هدف تولید دستاورد راهبردی.

🔺در روزها و ساعات اخیر تعداد ترورهای رژیم در جنوب لبنان افزایش یافته است. 🔹 اکثر اشخاص هدف قرار گرفته مانند سه شهید امروز، اپراتورهای موشک‌های ضدزره و راکت‌اندازهای حزب‌الله هستند که پس از پایان عملیات در مسیر بازگشت به منازل خود به شهادت می‌رسند. 🔸به نظر می‌رسد عاملی فنی وجود دارد که باعث افزایش ترورها شده. دفعات قبلی نیز وقتی شیب ترورها افزایش می‌یافت به عامل فنی آن حمله می‌شد مثلا در اوایل جنگ مشخص شد رله ارتباطی میان پهپادها و رادارهای مرزی دشمن باید منهدم شود‌ یا در موقعیتی دیگر مشخص شد تلفن همراه و یا دوربین‌های مدار بسته شهری عامل‌اند. 🔹 اکنون گفته شده برخی رادارهای تازه نصب شده فرانسوی یونیفل در جنوب عامل اساسی هستند. ضمن اینکه تعداد پهپادهای گشت‌زن بر فراز جنوب به شدت بالاست و گفته شده در لحظاتی نزدیک به ۲۰۰ هواگرد دشمن در سراسر منطقه جنوب لبنان(از شرق تا غرب) در حال رصد هستند. حال تصور کنید هر اپراتور حزب برای عملیات چه کار دشواری دارند در استتار، شناسایی هدف، شلیک، بازگشت و ... آن هم در حالی که پس از ترور ابوعباس(حاج محسن) میانگین عملیات روزانه به بالای ۱۰ رسیده.

🔴پیام هایی که شب گذشته به شهرک نشینان صهیون ارسال شده است:پاسخ می آید و تصمیم گرفته می‌شود شاید امشب شاید فردا.