هرکس که دلش شور و شعف می‌گیرد

از یُمن ولادت حسین بن علی

دل سوی تو آوردہ پناہ از غم دنیا

از

روي حسين تا نقاب افکندند

تبريک به طوفان زدگان غم و درد

یک بغض فروخورده در این شعر نَهفته‌ست 

یکجا به کنار تو 

وابسته شدم

زین‌سان که رقص می‌کنم از شادی خیال

چشیدم من هوای سرد و گرم شهر را اما

دارد به تنش لباسِ سبزی زیبا

محبوب دلم مدافع این وطن است

شیخ با من سخن از عالم عقبی می‌گفت...