از دنیایِ کلاسیک؛

شب تا صبح بیدار موندن، تازه اول ماجرایه

- آدما اول ، تا جایی که میتونند میجنگند. ولی از یه جایی خسته میشن، خیلی خسته ، خسته میشن از اینکه یه طرفه میخوان. ناامید میشن ، به اندازه مرور کوتاه ترین خاطرات، اشک میریزن.. و اونجا، جایی که دست میکشن. اونجا جاییه که بی احساس میشن؛ شما حق ندارید به اونا بگین چرا.. حق ندارید. چون اون آدم ذره ذره آب شده، با نهایت توانش جنگیده، با تمام وجود تنها شده، از ته قلبش ناامید شده تا به این نقطه رسیده. چقدر خوبه یاد بگیریم تمامی انسان ها احساس دارند! (((:

باورم نمیشه تو ۱۰ روز ۳۰ گیگ اینترنت استفاده کردم😂

دیگه انرژی لازم برای دوستی‌های بی‌معنی و تعاملات اجباری رو ندارم؛

اینجا؛ ✨

هوفففف من آرومم.

واقعا وقتی علی یاسینی گوش میدم انگار همه ی عصبانیتم فروکش میکنه.

_

اعصابم به شدت خرابه🗿