الْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ
سوگند به قلم
وبهآنچهمینویسند»
ولَعَمْرُكَ
وسوگند به جان تو!
ولَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ
وسوگند به روز قیامت
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ
وسوگند به وجدان بیدار
وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا
وسوگند به اسبان دونده
فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا
وسوگند به افروزندگان جرقه ی آتش
وَالْعَصْرِ
وبهعصر سوگند
لَا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَد وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ
و قسم به این شهر شهرى که تو در آن ساکنى.
وَالسَّمَاء ذَاتِ الْبُرُوجِ»
و سوگند به آسمان که داراى برج هاى بسیار است.
وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ
و قسم به انجیر و زیتون
و به تمام قسم های خداوند قسم
ظلمی که آسمان را به گریه انداخت بیجواب نخواهد ماند!
-نوزدهم دی ماه هزارو چهارصدویک.