من عادت دارم به این شکستنا ، چشام پر شده دیگه از این اومدن و رفتنا :)!

نمیشه بیای و بگی خوبی ؟ منم نگران نباشم .

حالا من هیچی ؛ خودتون خسته نمیشین با اینکه میدونید من هستم بازم نزدیک نفس میشید !؟

- دیوونه شدم من بعدِ تو :)) →@valan_8

این جماعت همه مرده پرستیم . غم رفتن کسی رو ترجیح میدیم به لحظات خوبی که میتونستیم کنار اون شخص رقم بزنیم ، حسرت کارهایی که نکردیم مثل زالو میوفته به جونمون ولی دریغ از ذره ای عمل . فقط میایم شعار میدیم که « قدر عزیزاتون رو بدونید » ولی کل وقتمون رو صرف غم برای یه عزیز از دست رفته میکنیم غافل از دریافتن ادمای اطرافمون . نمیشه به انسان فهموند که هر شخص میتونه هر لحظه ، اخرین لحظش باشه . همینطور نمیشه فهمید درون هر آدم چه غوغایی به پاعه که دست به چه تصمیم هایی میزنه :)

-

به عنوان ی آدمی ك اینو با سلول به سلولش داره درك میکنه میگم :

خودمونیم رفیق مبادا بزاری این آدما بفهمن عزیز کردت، اونی که کنج دلت جا دادی،اونی ك نبودش داغونت میکنه کیه؛ چون درست همون وقتی ك متوجه شن نهایت تلاششون رو میکنن تو رو ازش یا ازون دور کنن :)))💔

- ‏دقیقا همونجام ك عباس نعلبندیان میگفت :

- شاید می‌خواهد گریه‌ام بگیرد ؛ اما غمگین‌تر از آنم !(:

- چقدد مرحم شدم واسه اون زخمای تو ُ تو شدی نمک ِ همون غُصه (: