به فتنه شبیه‌تر از قیام!!! بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمّد وآله الطاهرین. ۲۷ رمضان ۲۵۵ ه‌ق (حدود دو ماه پس از تولد حضرت قائم عجل الله فرجه) زنگیان به سردمداری علی بن محمد ورزنینی بر عباسیان شوریدند و به مدت حدود ۲۰سال دستگاه خلافت عباسی را به خود مشغول ساخته، بخش‌هایی از شرق سرزمین‌های اسلامی را تحت سیطره‌ی خود درآوردند. ورزنین روستایی در مرکز ایران نزدیک شهر ری بود که محمد بن عبدالرحیم (پدر صاحب‌الزنج) که اصالتاً عرب عراقی بود، در پی شکست قیام زید بن علی، بدانجا گریخته بود. علی بن محمد در آن روستا متولد شده، مدعی نسب رساندن به یحیی بن زید علوی و نیز مدعی کرامات و خوارق عادات بود و توانست با جمع‌آوری بردگان سیاه‌پوست آفریقایی (که در سرزمین‌های اسلامی به شغل‌های کارگری سخت از جمله کشاورزی و ... مشغول بودند) قیامی چند هزارنفری راه‌اندازی کند. او در مسیر و جریان قیام فتنه‌گون‌اش، قتل و غارت بسیاری مرتکب، و بی‌گناهان زیادی را از مرکب حیات پیاده ساخت. زنگیان توانستند با تصرف شهر بصره و چند شهر دیگر از جمله اهواز، برای چندسالی سهمی از اراده‌‌ی ممالک اسلامی به خود اختصاص دهند که البته نام نیکی از خود به یادگار نگذاشتند. مورخان و نسب‌شناسان زبده‌ی شیعه، ضمن رد انتساب صاحب زنج به مذهب و سیره و منش اهل‌بیت علیهم السلام و شیعیان، در نسب و تبار علوی او نیز به شدت تردید نموده‌اند و اقدامات ظالمانه‌ی وی (قتل زنان و کودکان و سالخوردگان و بی‌گناهان، [بعضاً] فروش زنان علوی و شیعه به عنوان کنیز و به ثمن بخس، و ...) را با روح تعالیم شیعی در تضاد دانسته‌اند. سید رضی مؤلف نهج‌البلاغه برآن است فتنه‌ی زنگیان توسط امیرالمؤمنین علیه السلام پیش‌بینی شده: «گویا او را می‌بینم با ارتشی به راه افتاده که نه غبار دارد و نه هیاهو، و نه صدای لجام مرکب‌ها، و نه شیهه اسبان!... پس وای بر کوچه‌های آباد و خانه‌های زینت‌شده بصره». ماهیت کلی قیام بردگان زنگی، اجتماعی‌اقتصادی توصیف شده و رهبرشان را از حیث عقیدتی، در طیف خوارج تعریف نموده‌اند که معتقد به کفر مرتکب کبیره بوده است. علی بن محمد در سال ۲۷۰ در کشاکش درگیری با سرداران عباسی کشته شد. والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی دهبالایی (ایلامی) سه شنبه ۲۹ فروردین ۱۴۰۲ ؛ ۲۷ رمضان ۱۴۴۴ https://eitaa.com/vaqayeolayam

میرزا علی غروی علیاری بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین. اول اردیبهشت سال ۱۳۷۶ه‌ش مناسبت دارد با درگذشت فقیه عارف، حضرت آیت‌الله میرزا علی غروی علیاری تبریزی. ایشان از خاندان بزرگ غروی تبریز است که پدر و جدش و بسیاری دیگر از رجال خاندانش و نیز فرزندانش در زمره‌ی علما و زعمای دینی در خطه‌ی آذربایجان بوده‌ و هستند. میرزا علی سالها در تبریز نزد اساتید علوم دینی آن دیار کسب علم نمود و میعادگاه عاشقان علم و معرفت، آستان قدس علوی علیه السلام در نجف‌اشرف مقصد بعدی وی برای تکمیل معلومات و مدارج علمی و کمالات روحانی بود. سابقه‌ی سال‌ها حضور در حلقه‌ی درس اخلاق و عرفان و سیر و سلوک عارف فرزانه، حضرت آقا سید علی‌ قاضی طباطبایی در پرونده‌ی علمی آن مرحوم، کافی است تا ایشان را به طهارت باطن و صفا و خلوص بشناساند. مراسمات سه‌گانه‌ی تشییع پیکر مطهرش در تبریز، تهران و قم و آخرالأمر، دفن در سایه‌سار کریمه‌ی اهلبیت علیهم السلام پس از اقامه‌ی نماز میت به امامت آیت‌الله العظمی بهجت، گوشه‌ای و جلوه‌ای از قدرشناسی از یک عمر تلاش و مجاهدت علمی و عملی حضرت آیت‌الله غروی بود. روحش شاد. والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی دهبالایی (ایلامی) جمعه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ ؛ ۳۰ رمضان ۱۴۴۴ https://eitaa.com/vaqayeolayam

علم حدیث در اسلام سنی و اسلام شیعی بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین. امروز ۱ شوال، مناسبت دارد با سال‌مرگ عالم و محدث بزرگ و شهیر اهل‌سنت «حافظ ابوعبدالله محمد بن اسماعیل بن ابراهیم بن مغیره‌ی بخاری جعفی» صاحب کتاب «صحیح بخاری» در سال ۲۵۶ ه‌ق. وی در طول سال‌ها تحصیل علم‌الحدیث و نیز در سفرهای متعددی که به این منظور انجام داد، بالغ بر ۶۰۰هزار حدیث گردآوری کرد و فقط ۷۲۷۵ حدیث آن را معتبر دانسته، در کتاب معروف خودش گرد آورد. بخاری را چهار بار از شهر بخارا (که امروزه جزء کشور ترکمنستان است) اخراج کردند؛ یکبار به خاطر صدور فتوای محرمیت و برادری رضاعی دو کودکی که از یک گوسفند شیر بخورند، بود!!! امروزه در میان بعض صاحبان اندیشه و اهل مطالعه بحث‌هایی راجع به صحت و سقم احادیث مطرح است که به جای خود بحث‌های خوب و حساسیت‌های قابل تحسینی هستند، اما گاه شنیده می‌شود برخی افراد نه چندان متخصص و متعهد شعار عدم اعتبار کتب اربعه را سر می‌دهند، به بهانه‌ی وجود برخی احادیث ضعیف در آنها و این به هیچ عنوان نمی‌تواند یک دیدگاه کارشناسانه و معتدلانه باشد. علم‌الحدیث در کنار خود، دو علم وسیع و گسترده‌ی «رجال‌الحدیث» و «درایةالحدیث» دارد که اولی احوال راویان، و دومی متون احادیث را بررسی می‌کنند و پیرامون آن نظر می‌دهند. این مقوله در صدد تطویل بحث یا بیان انواع حدیث و سلسله‌های روایی و ... نیست اما چند نکته را از نظر خوانندگان می‌گذراند: ۱- در عصر ائمه علیهم السلام بالغ بر چهارصد مجموعه‌ی حدیثی وجود داشته که از آنها به «اصول اربعه‌مأة» تعبیر می‌شود؛ کتب مذکور تصحیح و تحقیق شده و در مجموعه‌های کمتری عرضه شده و به تدریج به چهار کتاب مهم تقلیل پیدا کرده است؛ ولی این اصلاً به این معنی نیست که هرچه در کتب اربعه هست همه درست است و غیر آن نامعتبر و باطل. ۲- یقیناً دقت و تعهد و سواد و تخصص عالمان شیعه بیش از دیگران بوده و تخطئه‌ی زحمات طاقت‌فرسای سلف صالح به هیچ‌وجه به صلاح و صواب و ثواب نیست؛ چراکه حدیث، نماینده‌ی «سنت» به عنوان دومین منبع استخراج و اخذ دین و احکام آن و مفسر قرآن و یادگار تعالیم ارزشمند پیامبر و جانشینان برحق آن‌حضرت علیهم السلام است. ۳- باید به علما و روات احادیث اهل‌بیت علیهم السلام به عنوان نواب امام عصر ارواحنا فداه در فتاوایی که بر طبق قرآن و احادیث صحیح وارده از ایشان می‌دهند اعتماد کرده، از تشکیک غیر کارشناسانه در ملاکات فتاوای مراجع عظیم‌الشأن در طول دوران غیبت کبری و قبل از آن پرهیز شود. ۵- منابع استخراج احکام اسلام از نظر شیعه، منحصر در «کتاب، سنت، اجماع و عقل» است؛ در حالی که اهل‌سنت، قیاس و استحسان و ... دیگر را نیز دخالت می‌دهند که اتقان و قابل تکیه بودن فتوای صادره از این طرقِ تأیید نشده، به شدت مخدوش است. والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی‌ دهبالایی (ایلامی) شنبه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ ؛ ۱ شوّال ۱۴۴۴ https://eitaa.com/vaqayeolayam

انا لله وانا الیه راجعون شهادت مظلومانه‌ی آیت‌الله مجاهد، حاج شیخ عباسعلی سلیمانی نماینده‌ی سابق ولی‌فقیه در سیستان و بلوچستان و کاشان و نماینده‌ی خبرگان رهبری بر امام زمان ارواحنا فداه، روحانیت شیعه، و عموم مردم ولایتمدار تسلیت باد https://eitaa.com/vaqayeolayam

سلفی عجیب شهادت؛ چهار شهید در یک قاب از چپ - شهید سجاد شهرکی امام جماعت مسجد زاهدان - شهید سیدحمیدرضا هاشمی معاون اطلاعات سپاه زاهدان - شهید قاسم سلیمانی - آیت‌الله شهید عباسعلی سلیمانی رضوان الله تعالی علیهم اجمعین https://eitaa.com/vaqayeolayam

سلیمانی‌ای دیگر، از تبار شهیدان بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمّد وآله الطاهرین. انا لله وانا الیه راجعون در کمال بهت و ناباوری باخبر شدم صبح دیروز، عالم فرزانه، مجاهد نستوه، متدین متخلق، مرد جهاد و خدمت، امام محراب و منبر، قهرمان عرصه‌ی سیاست و دیانت، مرد متواضع باابهت، منادی وحدت، مدافع حریم دین و انسانیت، حضرت آیت‌الله حاج شیخ عباسعلی سلیمانی به دست یک انسان‌نمای پست بی‌مقدار، مظلومانه و ناجوانمردانه و بسیار ناگهانی به شهادت رسیده است. حدوداً کمتر از دو ماه پیش (۱۲ اسفند ۱۴۰۱) بود مجلسی در مسجد امام‌زاده یحیی سبزه‌میدان بابل برگزار بود که سخنران آن، آیت‌الله سلیمانی بود؛ بنده به لحاظ اقامه‌ی نماز ظهر و عصر در آن مسجد، حکم و جایگاه میزبان داشتم، لحظه‌ی تشریف فرمایی آن شهید عزیز، به استقبالش شتافتم و با احترام ایشان را به رأس مجلس راهنمایی کردم. آن شب آیت‌الله سلیمانی فوق‌العاده زیبا و بجا صحبت کرد و انصافاً مردم هم لذت بردند هم تأثیر پذیرفتند. ایشان آن شب چنان باعزت با حقیر برخورد کرد کأنّه با بزرگی هم‌طراز خودش هم‌کلام شده است!!! هنوز هم باور این خبر ناگوار برایم مشکل است؛ چطور می‌شود به راحتی آدم بی‌گناهی را از مرکب حیات پیاده نمود؟! آنهم شخصیتی در حد ایشان، آنهم با چندین گلوله!!! از ساده‌زیستی آن شهید سعید همین بس که با آن مقام علمی و شخصیتی و جایگاه بالایش در نظام اسلامی، برای کاری شخصی به بانک مراجعه کرده بود و در نوبت انتظار روی صندلی نشسته بود. از جهادگری آن مرد خدا همین بس که آن‌لحظه مشغول مکالمه‌ی تلفنی با یک مقام مسؤل محلی استان سیستان و بلوچستان در راستای حل مشکل یک مرد شیعه و متدین بومی آن استان بود که مورد اصابت گلوله قرار گرفت. خونسردی و بی‌تفاوتی مسؤلین امر در این بین اما، بیشتر دل را می‌سوزاند! حتی اگر آیت‌الله سلیمانی در منزل خودش و بر اثر عارضه‌ای جسمی از دنیا می‌رفت، باز هم اینقدر خونسردی و ریلکسی آقایان توجیه‌پذیر نبود، چه رسد به اینکه در یک مکان عمومی و توسط یک فرد بازنشسته‌ی نظامی و کاملاً بی‌گناه هدف سوءقصد قرار گرفته است. از یک‌طرف گفتند ترور نبوده و از واژه‌ی قتل، و فوت، و ... استفاده کردند، و ازطرف دیگر پیام تسلیت صادر کردند و از واژه‌ی شهادت استفاده کردند!!! قطعاً آن مرد خدا شهید شد؛ در راه خدمت صادقانه و خالصانه به مردم شهید شد. فرد ضارب با کسی مشغول گفتگو بوده و از گرانی و مشکلات گوناگون صحبت می‌کرده‌اند که با بیان این جمله که همه‌ی تقصیر متوجه روحانیت است، ناگهان اسلحه را به طرف آیت‌الله نشانه گرفت و بدون کمترین استرس و ناراحتی‌ای ایشان را به شهادت رساند. قطعاً اشد مجازات قاتل و محرکین وی، و نیز توبیخ مسؤلین سیاسی امنیتی مرتبط با این حادثه مورد انتظار مردم و خانواده‌ی آن شهید سعید و عموم روحانیت معظم است. والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی دهبالایی (ایلامی) پنج‌شنبه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ ؛ ۶ شوّال ۱۴۴۴ https://eitaa.com/vaqayeolayam

نائب‌الزیاره‌ی خوانندگان محترم کانال در مقبره‌ی علامه‌ی مجلسی، اصفهان https://eitaa.com/vaqayeolayam

تخریب بقیع، گواه مظلومیت بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین. ۱۰۰ سال پیش در چنین روزی (هشتم شوال ۱۳۴۴ه‌ق) حرم شریف ائمه‌ی مظلوم بقیع علیهم السلام به دست وهابیان آل‌سعود ویران گردید. در این روز، تفکر ارتجاعی وهابی‌گری بنابر برداشت غلط خویش از دین، که توسل به اولیای الهی را شرک و مصداق پرستش غیر خدا می‌پنداشت، به این جنایت هولناک دست زدند و به خیال خود، سنت پیامبر صلی الله علیه و آله مبنی بر حرمت ساخت بنا بر روی قبور را زنده کردند. وهابیون، به سرکردگی «عبدالعزیز بن سَعود»، پس از تصرف مکه، به مدینه روی آورده، با محاصره‌ی آنجا و جنگ با مدافعان شهر، سرانجام آن‌جا را نیز اشغال و علاوه بر حرم شریف امامان علیهم السلام، قبور: - ابراهیم بن رسول الله صلی الله علیه و آله. - زنان آن حضرت. - ام‌البنین مادر قمر بنی‌هاشم علیهما السلام. - اسماعیل بن جعفر صادق علیه السلام. و بسیاری دیگر را به طور کامل تخریب کردند. تفکر وهابی‌گری البته به زمان «ابن تیمیه» در قرن هفتم باز می‌گردد و در همان زمان هم از سوی همه‌ی علمای فریقین رد شده بود ولی آنچه مسلم است، خاندان آل سَعود با احیای همان تفکر غلط توانستند به حکومت برسند. آری، «محمد ابن عبدالوهاب» فردی تازه مسلمان شده و یهودی‌الأصل بود که در قرن ۱۲ه‌ق با گشت‌وگذار به همه‌ی سرزمین‌های اسلامی، به ترویج آراء باطل «ابن تیمیه» پرداخت و پس از آشنایی با «همفر» انگلیسی، تحت تأثیر وی قرار گرفته، با همدستی «محمد بن سَعود» و با شعار احیای سنت نبوی صلی الله علیه و آله در قالب تفکرات ابن تیمیه، دست به تأسیس حکومت «آل‌سَعود» زدند و مذهبی را به نام «وهابیت» به دنیای اسلام تحمیل نمودند که برگرفته از نام مروج آن یعنی «محمد بن عبدالوهاب» بود. ابن عبدالوهاب ابتدائاً «حنبلی مذهب» بود اما تفکرهای افراطی‌اش که ریشه در عقاید تند ابن تیمیه داشت و می‌توانست در دنیای اسلام شقاق ایجاد کند، موجب شد وهابی‌گری را به عنوان ترویج سنت اصیل اسلامی گسترش دهد. همین تفکرات تند و غلط بود که مبنای تخریب حرم‌های مطهر اهلبیت علیهم السلام شد و بزرگترین جنایت را در مدینه و در مورد قبرستان مقدس بقیع عملیاتی کردند. آنان به این هم اکتفا نکرده، حتی در صدد خراب کردن حرم شریف نبوی صلی الله علیه و آله هم برآمدند که با مقاومت همه‌ی دنیای اسلام، وادار به عقب نشینی شدند. یکی از جهانگردان غربی به نام «میستر» که به فاصله‌ی کوتاهی از ویرانی، حرم بقیع را دیده، ویرانی و خرابی آنجا را این‌گونه ترسیم می‌کند: «با ورود به بقیع، آنجا را همانند شهری دیدم که زلزله‌ی شدیدی آن را به ویرانه‌ای تبدیل کرده است؛ زیرا در جای‌جای بقیع به جز قطعات سنگ و کلوخ به هم ریخته و تیرهای چوبی کهنه چیز دیگری دیده نمی‌شد. این ویرانی‌ها و خرابی‌ها با عزم و اراده‌ی انسان‌ها به وجود آمده بود و همه‌ی آن گنبد و بارگاه‌های زیبا و سفیدرنگ که نشانگر قبور فرزندان و یاران پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله بود، با خاک یکسان گردیده بود». شیعیان امیدوارند روزگاری در پرتو ظهور و‌ حکومت حق و عدل مهدی موعود عجل الله فرجه، این مظلمه را جبران و حرم شریف چهار امام مظلوم مدینه را بازسازی نمایند. والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی دهبالایی (ایلامی) شنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ ؛ ۸ شوّال ۱۴۴۴ https://eitaa.com/vaqayeolayam

ارزش کار و کارگر در سیره‌ی اهل‌بیت علیهم السلام بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمّد وآله الطاهرین هرساله در سطح بین‌الملل، روز ۱۱ اردیبهشت (۱ مه) تحت عنوان «روز جهانی کارگر» گرامی داشته می‌شود اینکه خاستگاه این مناسبت چه بوده و از کجا شروع شده، مخلص‌اش اینکه پس از انقلاب صنعتی اروپا که رشد فزاینده‌ی صنعت و کارخانه‌ها و افزایش چشمگیر آمار جامعه‌ی کارگری را به دنبال داشت، کارگران خواستار تقلیل ساعات کاری‌شان از ۱۴ساعت به ۸ساعت بوده‌اند که به دلیل عدم موافقت مقامات، کار به اعتصاب و اعتراضات علنی و فراگیر رسیده و ... از این که بگذریم، بیشترین اهمیت را دین مبین اسلام به مقوله‌ی کار و کارگر داده، برای آن احترام ویژه‌ای قائل است در روایت است اشرف و افضل ازکار خیر، کننده‌ی آن است نیز داریم؛ جهاد در راه خدا، ده جزء است که ۹ جزء آن، تلاش در راه کسب حلال و به تبع آن، تامین معاش خانواده است؛ بلاخره بازار وسیع کسب و کار، در حقیقت یک میدان نبرد است؛ شخص کاسب در معرض تحریکات شیطانی برای کسب درآمد از راه‌های گوناگونِ نامشروع است، اما با مقاومت در برابر همه‌ی آن تطمیع‌ها و وسوسه‌ها، آخرالامر دسترنج زحمت‌اش را در قالب نان حلال به خانه می‌برد و این ابداً از جهاد نظامی که در آن لاجرم از ادوات جنگی استفاده می‌شود، چیزی کم ندارد. روی همین اساس است که رسول خدا صلی الله علیه وآله دست کارگر را بوسه می‌زد. در سیره‌ی امام هشتم علیه السلام آمده است برخی گردانندگان منزل و مستقلات‌اش را دید که کارگرانی را به خدمت گرفته‌اند؛ و وقتی از نحوه‌ی قرارداد و میزان دستمزدشان سؤال نمود، گفته شد در این زمینه صحبت و توافقی نشده است، دست آخر یک مبلغی بهشان خواهیم پرداخت. همین امر، عصبانیت شدید آن‌حضرت را به دنبال داشت؛ امام تأکید فرمود هر کارگری را که به خدمت می‌گیرید، قبل از شروع کار توافقات لازم را داشته باشید تا اگر در پایان کار، مبلغی اضافه بر نرخ طی شده به او دادید، ممنون شما باشد. امروزه در ایران، جامعه‌ی کارگری یک قشر محترم، قدرتمند، تأثیرگذار و صاحب نفوذ است که به عنوان یکی از اهرم‌های قدرتمند دفاع از جمهوری اسلامی و ایران عزیز و ملت نقش‌آفرینی می‌کند و در این راه شهدای عزیزی نیز تقدیم کرده است ان‌شاءالله همانطور که رهبری عزیز تبیین فرمود، ارزش و قدر واقعی نیروی خدوم کار و کارگران زحمت‌کش در عمل پاس داشته شود. والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی دهبالایی (ایلامی) دوشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ ؛ ۱ مه ۲۰۲۳ https://eitaa.com/vaqayeolayam

معلم شهید انقلاب بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمد وآله الطاهرین بیش از یک قرن پیش بود که روحانی برجسته‌ی منطقه‌ی سیستان «شیخ محمدعلی کیخا (مطهری)» به هدف نزدیکی بیشتر به مشهدالرضا علیه السلام، از شهرستان زابل به فریمان خراسان مهاجرت نمود. ۱۳ بهمن سال ۱۲۹۸ بود که خدا به پسرش محمدحسین (که او نیز فاضل و از شاگردان مرحوم آخوند خراسانی بود) فرزندی کرامت کرد که نامش را «مرتضی» گذاشتند مرتضی مطهری از ۱۲سالگی وارد حوزه‌ی علمیه‌ی مشهد شد و دروس طلبگی را آغاز کرد. سال ۱۳۱۶ اندکی پس از درگذشت «حاج‌ شیخ عبدالکریم حائری» بود که وارد شهر قم شد و در درس اساتید آن زمان همچون: «شهید شیخ محمد صدوقی، مرعشی نجفی، محقق داماد، محمدحسین طباطبایی، میرزاعلی‌آقا شیرازی و ...» در زمینه‌های مختلف فقه، اصول، تفسیر، حکمت و فلسفه، اخلاق و نهج‌البلاغه و ... استفاده نمود با ورود آیةالله بروجردی به قم، عمده‌ی استفاده‌ی مطهری معطوف به درس وی و حضرت امام خمینی گردید و مدت ۱۲سال از محضرشان بهره‌مند بود نقش آیت‌الله مطهری در انقلاب اسلامی بر کسی پوشیده نیست؛ ایشان از بنیانگزاران اصلی نهضت پانزده خرداد بود که در جریان اولین دستگیری امام توسط رژیم، او و عده‌‌ای دیگر از روحانیون نیز جزء بازداشت‌شدگان بودند که مدتی بعد آزاد شدند سال‌ها فعالیت علمی و تبلیغی و تدریس در دانشکده‌ی الهیات دانشگاه تهران و سخنرانی‌های علمی‌تحقیقاتی در مجامع و مجالس گوناگون، ایشان را به عنوان «تئوریسین قدرتمند» انقلاب اسلامی و بعدها نظام جمهوری اسلامی به مردم شناساند مطهری از زمان اوج‌گیری نهضت که با شهادت «مصطفی خمینی» آغاز شد، تمام‌وقت در خدمت اهداف انقلاب قرار گرفت به گونه‌ای که از سوی امام مأمور تشکیل شورای انقلاب گردید و ریاست آن شورا را بر عهده داشت. با پیروزی انقلاب و تا زمان تشکیل دولت، اداره‌ی کشور بر عهده‌ی کابینه‌ی انقلاب به ریاست مطهری بود سرانجام در ساعات پایانی شامگاه ۱۱ اردیبهشت سال ۱۳۵۸ هنگامی که از جلسه‌ی سیاسی در منزل «یدالله سحابی» بیرون می‌آمد، توسط افرادی وابسته به گروهک منحرفی به نام «فرقان» مورد اصابت گلوله قرار گرفت و ساعتی بعد در بیمارستان به شهادت رسید شهید آیت‌الله مرتضی مطهری اولین شهید ترورهای کور اول انقلاب بود که امام با عنوان «پاره‌ی تن اسلام» و فرزند عزیزی برای خود از مقام شامخ‌اش تجلیل نمود روز شهادت آن علامه‌ی بزرگوار را روز معلم نام‌گذاری کرده‌اند به روان پاک‌اش درود می‌فرستیم و روز معلم را به همه‌ی اساتید و معلمان ارجمند تبریک می‌گوئیم والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی دهبالایی (ایلامی) سه‌شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ ؛ ۱۱ شوال ۱۴۴۴ https://eitaa.com/vaqayeolayam

شیخ محمد طه نجف بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمّد وآله الطاهرین ۱۳ شوال ۱۳۲۳ ه‌ق (۱۹ آذر ۱۲۸۴ ه‌ش) مناسبت دارد با وفات مرجع بزرگوار شیعه، حضرت آیةالله العظمی حاج شیخ محمد طه نجف سال‌ها پیش «حاج نجف» که حجره‌داری مؤمن بود، از زادگاه و وطن خویش «تبریز» به نجف‌اشرف مهاجرت کرد و در بازار آن شهر مقدس به تجارت مشغول شد. او که از معتمدین بازار به حساب می‌آمد و صاحب حجره‌های متعدد بود، این توفیق را یافت که پدر یک سلسله‌ی نورانی از روحانیت شیعه شد که جملگی از علمای بزرگ بوده، نام و آوازه‌ی او را تا مدت‌های مدید زنده نگه داشتند «شیخ محمد طه» یکی از نوادگان حاج نجف است که در قرن‌های سیزده و چهارده قمری، از اساتید و مراجع بزرگ آن حوزه‌ی پربرکت بود طه نجف پس از «میرزای شیرازی» عهده‌دار مرجعیت شد و با وجود آنکه که نابینا بود، منشأ خدمات بسیاری شد و تألیفات متعدد و مفیدی در زمینه‌های مختلف علوم اسلامی از خود به یادگار گذاشت زهد، تقوا، اخلاق‌مداری، مردم‌داری، و ... از ویژگی‌های بارز آیةالله نجف بود که زبان بسیاری از وجوه علمای شیعه را به ستایش خویش وا داشته بود مزار مطهر شیخ محمد طه نجف در حرم مطهر امیرالمؤمنین علیه السلام قرار دارد روحش شاد والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی دهبالایی (ایلامی) پنج‌شنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ ؛ ۱۳ شوّال ۱۴۴۴ https://eitaa.com/vaqayeolayam

قطب راوندی، برگزیده‌ی طایفه بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین خیابان ارم را به شوق زیارت دختر موسی بن جعفر علیهما السلام پشت سر می‌گذاریم تا به حرم مطهر بی‌بی برسیم؛ وارد صحن امام رضا علیه السلام (اتابکی سابق) می‌شویم و دست ادب به سینه، سلامی به شفیعه‌ی محشر کرده و آرام‌آرام صحن را به طرف ورودی آقایان جهت تشرف به کنار ضریح مطهر می‌پیمائیم که ناخودآگاه متوجه قبری برجسته در وسط صحن می‌شویم! یعنی چه کسی است که شایستگی و لیاقت این را یافته قبرش در صحن مطهر «صاحب شأن عظیم در پیشگاه باریتعالی» اینطور خودنمایی کند؟! به سمت مزار راه کج می‌کنیم و نوشته‌ی سنگ قبر را می‌خوانیم می‌بینیم مزار، مزار مطهر جناب «قطب راوندی» است آری، شیخ قطب‌الدین ابوالحسن سعید بن عبدالله بن حسین بن هبةالله بن حسن راوندی کاشانی، عالم بزرگ، محدث، مفسر، متکلم، فقیه و تاریخ‌دان بزرگ شیعه در قرن ششم هجری بوده است. او افتخار شاگردی در محضر علامه‌ی بزرگوار «فضل بن حسن طبرسی صاحب مجمع‌البیان» و بسیاری دیگر از بزرگان را داشته؛ همچنان‌که عالم نامدار و نام‌آور شیعه «ابن شهرآشوب مازندرانی» از برجسته‌ترین شاگردان وی به شمار می‌رود پدر و جد قطب، از علمای بزرگ بودند، همچنان‌که سه فرزندش نیز در شمار علما و از جمله شاگردان خودش بودند قطب راوندی در منظر بزرگان مقامی بس رفیع و ارجمند دارد؛ به گونه‌ای که علامه‌ عبدالحسین امینی زبان به ستایش وی گشوده، او را «برگزیده‌ی طایفه» می‌خواند و تمامی آثار او را مفید و بدون کمترین عیب و نقص و شائبه‌ای می‌داند آثار فاخر و ارزشمند آن یگانه‌ی عصر بالغ بر شصت اثر بوده که البته جناب‌اش در بین علما با کتاب معروف‌اش «الخرائج و الجرائح» شهرت دارد بین مردم قم متواتر است که بدن مطهر قطب راوندی پس از گذشت قرن‌ها صحیح و سالم است و یکی از دلایل مرحوم آیةالله مرعشی نجفی برای بلند کردن مزار شریف ایشان همین نکته بوده است آیةالله محمدعلی اراکی از آخوند محمدحسن جلالی از استادش آقاشیخ محمدحسین نقل می‌کند: اتابک اعظم برای تعمیر صحن شریف به قم آمد و حین عملیات تعمیر، متوجه روزنه‌ای به قبر مطهر قطب راوندی شدند که نشان می‌داد جسد آن بزرگمرد، کاملاً سالم و بدون تغییر است و من رفتم سر زانوان آن پیکر مطهر را بوسیدم وفات ایشان در سال ۵۷۳ه‌ق (و به روایتی، ۱۴ شوال‌المکرم) روی داد و امروز، هشتصد و هفتاد و یکمین سالگرد وی است به روح مطهرش صلوات والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته علی‌رضا احمدی‌ دهبالایی (ایلامی) جمعه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ ؛ ۱۴ شوال ۱۴۴۴ https://eitaa.com/vaqayeolayam