😭😭😭🏴🏴🏴
از اشعار جانسوزی که مرحوم آیت الله العظمی صافی گلپایگانی علیه عصرهای عاشورا - که ابدان شریفه ابوالاحرار سید و سالار شهیدان و اولاد طاهرین و اصحاب وفادار حضرتش صلوات الله علیهم اجمعین بر روی زمین افتاده بود- دستور می دادند برایشان بیاوریم تا بخوانند یا دستور می دادند برایشان بخوانیم شعر ذیل است
متاب امشب اي مه! که اين بزمگاه
ندارد دگر احتياجي به ماه
ز هر سوي مهپارهای تابناک
درخشد چو خورشيد بر روي خاک
به هر گوشه، شمعي برافروخته
ز هر شعله، پروانه ها سوخته
همه جرعه نوشان بزم الست
تهي کرده پيمانه، افتاده مست
به پايان رسانيده پيمان خويش
همه چشم پوشيده از جان خويش
نه تنها ز جان، بلکه از هر چه هست
بجز دوست، يکباره شستند دست
دگر تا جهانست بزمي چنين
نبيند به خود آسمان و زمين
متاب امشب اين گونه اي نور ماه!
براين جسم مجروح و عريان شاه
فلک! شمع خود را تو خاموش کن
جهان را در اين غم سيه پوش کن
بپوشان تو امشب رخ ماه را
مگر ساربان گم کند راه را!
مبادا که از بهر انگشتري
به غمها فزايد غم ديگري!
@varesoon
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
دادی به خنده پاسخ قاتل به قتلگاه
بر روی ما بخند که جانها فدای تو
@varesoon
بنویسید که جز خون خبری نیست که نیست
به تن این همه سردار سری نیست که نیست
بنویسید که خورشید به گودال افتاد
و پس از شام غریبان سحری نیست که نیست
#امام_حسين عليه السلام
#شام_غريبان
@varesoon
✨ مراتب اشک بر سیدالشهداء (علیه السلام)
مرحوم آیت الله بهجت (رضوان الله تعالی علیه) میفرمودند:
اشک را از عالم ملکوت میآورند و در مَشکِ چشمها تقسیم می کنند...
اشک بر سیدالشهداء (علیه السلام)، رزق آسمانی است!
روزیای است که از آسمان تقسیم میشود؛ آن هم به دست ام الائمه، حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها).
برای اشکی که برای امام حسین (علیه السلام) می ریزیم، حساب و کتاب است.
مراتبی را که برای اشک بر سیدالشهداء (علیه السلام) شمردهاند را بیان میکنیم که معمولا ما تا پله ششم رسیدیم و به پله هفتم نرسیدیم که بگوییم!
ببینیم در کدام کلاس هستیم و تا کدام پله را بالا آمدهایم.
سعی کنیم به مدد امام صادق (علیه السلام) یک پله دیگر بالا بیاییم:
▪️پله اول:
انسان وقتی روضۀ حضرت را می شنود، نفسش تنگ شود و آه بکشد.
می فرماید:
"نفس المهموم لظلمنا تسبیح"
هر آهی که بکشی برایت عبادت می نویسم.
انسان نمیتواند گریه کند ولی دلش میسوزد و نفسش تنگ میشود و اذیت میشود...
▪️پله دوم:
انسان آه روی آه، دلش به درد می آید؛ نمیتواند گریه کند ولی مدام جابهجا می شود.
ناراحت است که چرا نمیتواند اشک بریزد و ضجه بزند قلبش می سوزد.
▪️پله سوم:
انسان هالهای از اشک در چشمش جمع شده، اما هر چه التماسش میکنی اشک پایین نمیآید، سپس خشک میشود.
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
هر وقت این حالت برای تو پیش آمد زود دستانت را به سوی آسمان بلند کن و چند دعا کن.
لحظهای که در چشمت هالهای از اشک برای سیدالشهداء (علیه السلام) است، خداوند دارد با محبت به تو نگاه میکند تا هرچه میخواهی، به تو بدهد.
▪️پله چهارم:
انسان دلش میشکند و قطره ای از این اشک به اندازه بال پشه، سرازیر میشود.
امام جعفر صادق (علیه السلام) فرمودهاند:
هر کس به اندازۀ بال پشه برای جدّ غریبم حسین (علیه السلام) اشک بریزد، خدا همه گناهانش را میبخشد و بهشت بر او واجب می شود.
▪️پله پنجم:
اگر قطرهای اشک از صورت کسی بر آتش جهنّم بچکد، آتش جهنم خاموش می شود.
گریه کن امام حسین (علیه السلام) با یک قطره اشکش میتواند تمام جهنّمیان را از آتش جهنم خلاص کند.
▫️دوستان اشک هایی که روی صورتتان میآید را کمی بردارید و به روی سینهتان بمالید؛ چون لحظۀ جان دادن سنگینی روی سینه است، زیر گلویت بزن.
ما یک بار قرار است بمیریم، باید خوب بمیریم!
▪️پله ششم:
اشک از چشمانت میآید، روی صورتت جاری میشود و روی سینه ات میچکد.
امام صادق (علیه السلام) میگوید:
هر کس این گونه گریه کند، شبیه من است.
هر کس می خواهد شبیه امام جعفر صادق (علیه السلام) شود، طوری گریه کند که اشک از صورتش روی سینهاش بچکد.
قالَ الإمام الصّادقُ علیه السّلام:
لِکُلّ شَيءٍ ثَوابٌ اِلا الدَمعَةٌ فینا.
حضرت امام صادق فرمودند:
هر چیزى پاداش و مزدى دارد، مگر اشکى که براى ما ریخته شود (که چیزى با آن برابرى نمى کند و مُزد بى اندازه دارد.)
📗 جامع أحادیث الشیعة ، ج ۱۲ ، ص ۵۴۸ .
@varesoon
.
حضرت آیتالله بهجت:
آنچه معاویه و یزید بالفعل داشتند، ما بالقوه داریم؛ خیلی به خود مغرور نشویم!
اینطور نیست که آنها از جهنم آمده باشند و ما از بهشت. به خدا پناه میبریم!
.
📚 رحمت واسعه، ص١٩۴ (مجموعه فرمایشات حضرت آیتاللّٰه بهجت پیرامون حضرت سیدالشهداء علیهالسلام و اصحاب و یاران آن حضرت)
.
@varesoon
*نوحه " امشبی را شه دین در حرمش مهمان است..." را چه کسی سروده است*
شاید کمتر کسی بداند شعر امشبی را شه دین در حرمش مهمان است...که سالیان است شب عاشورا در هیئات میخوانیم از پدر آیه الله العظمی بهجت یعنی مرحوم کربلایی محمود بهجت است،بخشی از این شعر:
شب وصل است و تبِ دلبری جانان است
ساغر وصل لبالب به لب مستان است
در نظر بازیشان اهل نظر حیران است
گوئیا مشعله از بامِ فلک ریزان است
چشم جادوی سحر زین شب و تب گریان است
امشبی را شه دین در حرمش مهمان است
ظهر فردا بدنش زیر سم اسبان است
مکن ای صبح طلوع، مکن ای صبح طلوع
«یارب این بوی خوش از روضة جان می آید؟
یا نسیمی است کزان سوی جهان می آید؟»
«یارب این نور صفات از چه مکان می آید؟»
«عجب این قهقهه از حورِ جنان می آید!»
یارب این آبِ حیات از چه دلی جوشان است؟
امشبی را شه دین در حرمش مهمان است
عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است
مکن ای صبح طلوع
@varesoon