یحیی السنوار: من این جمله از امام علی را خوب به خاطرم سپرده‌ام که گفت: دو روز در زندگی انسان هست، روزی که در آن مرگ سرنوشت تو نیست، و روزی که مرگ سرنوشت توست. من از روز اول نمیترسم چون مرگ سر نوشتم نیست پس کسی نمی تواند به من آسیبی برساند. از روز دوم هم نمی ترسم چون اگر تقدیرم باشد نمیتوانم از آن جلوگیری کنم.

دلم گرفته از همه آقا... گریه برای درد من مرهم آقا... منو گردن بگیر حالم خرابه...  #کربلایی_مجید_رضا_نژاد #واگویه

سلام برتو، به تعداد دفعاتی که به ماه نگاه کردیم و یادت افتادیم./۱۳۳

گریه من و به تو میکنه وصل هرکی ندونه تو که میدونی ابلفضل ... هرکی نبینه تو که میبینی ابلفصل ..‌.

چندسال قبل که تلوزیون‌های صهیونیستی مارش پیروزی نواختند و خانه ویران شده یحیی را نشان دادند که تلّی از آوار بود و خبر ترور موفق او را روی پخش ویژه بردند، یحیی یک ساعت بعد به خانه ویران شده‌اش برگشت و روی مبل شکسته‌ای نشست و با لبخندی تحقیرآمیز، گوشه لب کج کرد و عکس یادگاری گرفت. من آن روز شیفته شجاعت یحیی شدم. او لاتی را تا درجه آخرش پر کرده بود. بعدها که یک عکس هالیوودی مردانه‌ هم از او منتشر شد که دست روی کلت کمری‌اش برده بود و داشت بیرونش میکشید، انگار ابرمرد خیالی ایام نوجوانی را در واقعیت دیده بودم. چقدر اسطوره‌ای بود. نمیشد حتی توی چشم‌هاش نگاه کنی. یحیی شاید کسی بود که بیشترین خبرهای جعلی درباره ترور او منتشر شد. اسرائیلی‌ها در له‌له یافتن اثری از او، بارها شایعه ترورش را مطرح می‌کردند تا بلکه از رصد واکنش‌ها، چیزی دست‌گیرشان شود. او رسما نامرئی بود. فلسطینی‌ها می‌گویند یحیی حتی سایه نداشت. می‌گویند از دیوارها می‌گذشت. تو بگو روح بود. پشت ابرمردان همیشه افسانه می‌سرایند. ابرقهرمان پسر‌های فلسطینی. شیرمرد پچ‌پچه‌های دخترکان غزه. امّید مردان و زنان جنگ‌زده. دلشان گرم بود به تونل‌های زیر پایشان که یحیی از آنجا می‌گذرد. حالا می‌گویند روح فلسطینی، ابرمرد نامرئی غزه، نه در پستوی تونل‌ها، که روی زمین شهید شده. نزدیک تانک‌های اسرائیلی. لباس رزم بر تن. خشاب بسته بر فانوسقه. چفیه بر شانه. سلاح بر کف. حالا جوان‌های فلسطینی پشت‌به‌پشت سیگار می‌سوزانند و به یک‌جا خیره می‌شوند و می‌گویند یحیی با مرگش پله آخر لاتی را هم برداشت. باز تحقیرشان کرد. که من روی زمین بودم. بین نیروهای تحت‌امرم. و نیم‌خیز، سلاح بر دوش توی پس‌کوچه‌ها می‌دویدم. شما کجایید؟ یحیی تحقیرکننده بزرگ‌شد. تحقیرکننده زندگی‌کرد و تحقیرکننده رفت. ما قصه یحیی را سال‌ها برای بچه‌هایمان تعریف خواهیم کرد. «مهدی مولایی»

ز بی‌دردی جهان غافل بُوَد از عافیت‌بخشی، چه داند استخوان نشکسته قدر مومیایی را؟! کشاکش‌ها نفس را از تعلق برنمی‌آرد! ز هستی بگسلم‌ کاین رشته دریابد رسایی را... _ بیدل دهلوی

روضه در روضه فقط اشک پناهم داده من اگر آمده ام فاطمه راهم داده پ.ن: بالاخره بعداز یک ماه دلتنگی،جلسه هیئت هفتگی علمدارحسین برگزار شد، وقتی بچه های هیئت با ذوق و شوق میدیدم ، احوال پرسی میکردیم ؛ به قول خودشون یک خانواده شدیم... چقدر روضه امشب چسبید...

قهرمان روزهای بچگیم اباالفضل زندگیمو دوست دارم،زندگیم اباالفضل 💚 #هیئت_علمدارحسین

از من به شما نصیحت برای تمرین رانندگی به عنوان همراه اتون هرگز رفقاتون نبرید چون اگه سوتی بدید و به روی خودتون نیارید اون میاره👩‍🦯👩‍🦯👩‍🦯

صدای اذان،پدافند ایران،ریز پرنده های اسرائیلی... «فَاللّهُ خَيْرٌ حافِظاً وَ هُوَ اَرْحَمُ‌الرّاحِمينَ»

الان فقط مدح مولا می چسبه کل مداحی یه طرف فقط از دقیقه چهار به بعد "دست بالا علی لا عشق لا علی صبح خلقت خدا گفت بسم الله علی اسدالله من دلبر دلخواه من😍" #قفلی