مرکز نزدیکی به خدا
۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «چله ترک غیبت» ثبت شده است
چله ترک گناهان زبان
زبان یک عضو کوچک از بدن ماست، ولی تأثیرات بسیار فراوانی بر زندگی ما میتونه داشته باشه. و بیشتر گناهانی که مرتکب میشیم، با همین عضو کوچک صورت میگیره، که خیلی هاش هم گناهان کبیره هستن. گناهانی که نه تنها روی آخرتمون تاثیر میذارن، بلکه باعث مشکلات و گره های زیادی توی همین دنیا هم میشن.
پس اگه بتونیم زبانمون رو کنترل کنیم، یک گام فوق العاده بزرگ در زندگیمون برداشتیم.
از بین این گناهان سه مورد که بیشتر از همه مورد ابتلا هستن انتخاب شده، که روی اینها کار بشه. اما دقت داشته باشید که شما بهتره یکی یکی اینها رو بردارید، تا هر زمان که یکی از اونها کاملا درست شد، بتونید سراغ بعدی برید؛ و اینطوری نتیجه ی بهتری بگیرید.
#ترک غیبت
#ترک دروغ
#ترک ناسزا
چله ی مورد نظر خودت رو انتخاب کن😉
در ادامه قوانین کلی چله، و همچنین توضیحات مخصوص هر مورد رو می بینید.
قوانین
#اگر احیانا چله رو شکستی و مرتکب اون گناه زبانی شدی، پس باید از همون طریق زبان، جبرانش کنی.
-با گفتن ۷۰ مرتبه استغفار
-و فرستادن ۱۰۰ صلوات
و دیگه لازم نیست چله رو از اول شروع کنی؛ ولی اگر دوباره تکرار بشه، به همون مقدار به جریمه ها هم اضافه میشه. مثلا بار سوم، جریمه میشه ۲۱۰ استغفار و ۳۰۰ صلوات.
#اگر غیبت کسی رو کردی، یا بهش ناسزا گفتی، باید بری ازش حلالیت بگیری. و اگر دروغ گفتی هم باید راستش رو بگی، یا اگر نمیشه لااقل بگی که حرفی که زدی راست نبوده.
پس حسابی مراقب باش
*جریمه ها رو باید تا ۲۴ ساعت آینده انجام بدی*
غیبت
غیبت چیست؟
ابوذر از حضرت محمد (ص) پرسید:
«یا رسول الله! غیبت چیست؟»
حضرت محمد پاسخ دادند:«حرفی درباره شخص غائبی بزنی که بدش بیاید»
ابوذر گفت:«اگر عیبی در او باشد و من همان عیب را بگویم چطور؟»
حضرت محمد فرمودند:
«غیبت این است که شما، عیبی که در او هست بگویی. اگر عیبی نبود، که دیگر غیبت نیست؛ تهمت است!»
بحارالانوار ج ۷۲ ص ۲۲۲
نکات مهم:
✔اگه عیب دیگری رو بگی؛ ولی بگی «قصد غیبت ندارم، یا غیبتش نباشه»؛ با گفتن این جملات باعث نمیشه که حرفت واقعا غیبت نباشه!
✔اگه بگی «خب راست میگم که! واقعا طرف اینطوریه😒» بازم غیبته. چون اگر طرف اینطوری نباشه و چیزی به دروغ درموردش بگی، میشه تهمت.
✔اگه بگی «جلوی خودشم میگم این حرفها رو»، بازم حرفی که الآن داری میزنی غیبته. به علاوه اینکه اگر به خودش هم با حالت تمسخر و عیبجویی بگی، اونم باز یه گناه دیگه است که باعث رنجوندن دل طرف شدی (مگر اینکه بخوای نهی از منکر کنی و دلسوزانه بهش تذکر بدی، نه با تمسخر و تحقیر!)
✔اگه یه وقتایی دلت از کسی پُره، و داری بدش رو جلوی دیگری میگی که درد دل کنی و خودت رو سبک کنی؛ مراقب باش! چون بازم داری آبروی اون رو میبری و اینم غیبته.
✔حسابی مراقب غیبت های یواشکی باش!
گاهی با کنایه ممکنه از کسی غیبت کنی. مثل اینکه بگی «ما که مثل بعضیا نازک نارنجی نیستیم» «خدا رو شکر ما که اهل لقمه ی حروم نیستیم» و معلوم باشه منظورت با کیه.
گاهی فقط با یه اشاره ی ابرو، با یه نگاه خاص، و یا حتی فقط یه آه کشیدن! داری از کسی غیبت میکنی.
✔و آخر اینکه پیشنهاد میکنم همیشه خودت رو جای دیگران بذار. ببین اگه جای تو و اون فرد با هم عوض میشد، آیا دوست داشتی درموردت چنین چیزهایی بگه؟! حتی همون غیبت های کوچولو.
و همینطور پیشنهاد میکنم یکی از عکس تابلوهای غیبت ممنوع رو بچسبونی به دیوار اتاقت. اینطوری هم خودت یادت میمونه که نباید غیبت کنی، و هم بقیه حواسشون رو بیشتر جمع میکنن.
برخی غیبت های مجاز
✔اگه کسی ویژگی ظاهری خاصی داره که همه می بینند (مثل قد کوتاه بودن)، اگه بگی فلانی این ویژگی رو داره، غیبت نیست. البته نباید با لحن تمسخر یا تحقیر یا عیبجویی بگی.
✔کسی که گناهی رو در مقابل دیگران به صورت آشکار انجام میده، میشه اون گناهش رو بازگو کرد.
✔اگه کسی در حقت بدی و ظلم کرده، و حرفت رو پیش کسی بزنی که بتونه برات کاری کنه و مشکلت رو حل کنه، اشکالی نداره.
✔اگه در یه موردی بخوای به کسی مشورت بدی و نیاز باشه برای شناخت بهتر از بدی هاش بگی، اشکالی نداره.
✔در موارد نصیحت و خیرخواهی؛ مثل اینکه کسی با یه فردی که مناسب نیست دوست شده، و تو برای اینکه از اون دوستی منصرفش کنی، مجبوری بدی هاش رو بگی.
✔اگه اسم فرد رو نبری و طرف مقابل متوجه نشه در مورد چه کسی حرف زدی، غیبت محسوب نمیشه.
